Statenvertaling - 1 - 50

42. Al uw geboomte, en de vrucht uws lands zal het boos gewormte
erfelijk bezitten.
43. De vreemdeling, die in het midden van u is, zal hoog, hoog
boven u opklimmen; en gij zult laag, laag nederdalen.
44. Hij zal u lenen, maar gij zult hem niet lenen; hij zal tot een
hoofd zijn, en gij zult tot een staart zijn.
45. En al deze vloeken zullen over u komen, en u vervolgen, en u
treffen, totdat gij verdelgd wordt; omdat gij der stem des
HEEREN, uws Gods, niet gehoorzaam zult geweest zijn, om te
houden Zijn geboden en Zijn inzettingen, die Hij u geboden
heeft.
46. En zij zullen onder u tot een teken, en tot een wonder zijn, ja,
onder uw zaad tot in eeuwigheid.
47. Omdat gij den HEERE, uw God, niet gediend zult hebben met
vrolijkheid en goedheid des harten, vanwege de veelheid van
alles;
48. Zo zult gij uw vijanden, die de HEERE onder u zenden zal,
dienen, in honger en in dorst, en in naaktheid, en in gebrek van
671
alles; en Hij zal een ijzeren juk op uw hals leggen, totdat Hij u
verdelge.
49. De HEERE zal tegen u een volk verheffen van verre, van het
einde der aarde, gelijk als een arend vliegt; een volk, welks
spraak gij niet zult verstaan;
50. Een volk, stijf van aangezicht, dat het aangezicht des ouden niet
zal aannemen, noch den jonge genadig zijn.
51. En het zal de vrucht uwer beesten, en de vrucht uws lands
opeten, totdat gij verdelgd zult zijn; hetwelk u geen koren, most
noch olie, voortzetting uwer koeien noch kudden van uw klein
vee zal overig laten, totdat Hij u verdoe.
52. En het zal u beangstigen in al uw poorten, totdat uw hoge en
vaste muren nedervallen, op welke gij vertrouwdet in uw ganse
land; ja, het zal u beangstigen in al uw poorten, in uw ganse
land, dat u de HEERE, uw God, gegeven heeft.
53. En gij zult eten de vrucht uws buiks, het vlees uwer zonen en
uwer dochteren, die u de HEERE, uw God, gegeven zal hebben;
in de belegering en in de benauwing, waarmede uw vijanden u
zullen benauwen
54. Aangaande den man, die teder onder u, en die zeer wellustig
geweest is, zijn oog zal kwaad zijn tegen zijn broeder, en tegen
de huisvrouw zijns schoots, en tegen zijn overige zonen, die hij
overgehouden zal hebben;
55. Dat hij niet aan een van die zal geven van het vlees zijner zonen,
die hij eten zal, omdat hij voor zich niets heeft overgehouden; in
de belegering en in de benauwing, waarmede uw vijand u in al
uw poorten zal benauwen.
56. Aangaande de tedere en wellustige [vrouw] onder u, die niet
672
verzocht heeft haar voetzool op de aarde te zetten, omdat zij zich
wellustig en teder hield; haar oog zal kwaad zijn tegen den man
haars schoots, en tegen haar zoon, en tegen haar dochter;
57. En dat om haar nageboorte, die van tussen haar voeten uitgegaan
zal zijn, en om haar zonen, die zij gebaard zal hebben; want zij
zal hen eten in het verborgene, vermits gebrek van alles; in de
belegering en in de benauwing, waarmede uw vijand u zal
benauwen in uw poorten.
58. Indien gij niet zult waarnemen te doen al de woorden dezer wet,
die in dit boek geschreven zijn, om te vrezen dezen heerlijken en
vreselijken Naam, den HEERE, uw God;
59. Zo zal de HEERE uw plagen wonderlijk maken, mitsgaders de
plagen van uw zaad; het zullen grote en gewisse plagen, en boze
en gewisse krankten zijn.
60. En Hij zal op u doen keren alle kwalen van Egypte, voor
dewelke gij gevreesd hebt, en zij zullen u aanhangen.
61. Ook alle krankte, en alle plage, die in het boek dezer wet niet
geschreven is, zal de HEERE over u doen komen, totdat gij
verdelgd wordt.
62. En gij zult met weinige mensen overgelaten worden, in plaats
dat gij geweest zijt als de sterren des hemels in menigte; omdat
gij der stem des HEEREN, uws Gods, niet gehoorzaam geweest
zijt.
63. En het zal geschieden, gelijk als de HEERE Zich over ulieden
verblijdde, u goed doende en u vermenigvuldigende, alzo zal
Zich de HEERE over u verblijden, u verdoende en u
verdelgende; en gij zult uitgerukt worden uit het land, waar gij
naar toe gaat, om dat te erven.
673
64. En de HEERE zal u verstrooien onder alle volken, van het ene
einde der aarde tot aan het andere einde der aarde; en aldaar zult
gij andere goden dienen, die gij niet gekend hebt, noch uw
vaders, hout en steen.
65. Daartoe zult gij onder dezelve volken niet stil zijn, en uw
voetzool zal geen rust hebben; want de HEERE zal u aldaar een
bevend hart geven, en bezwijking der ogen, en mattigheid der
ziel.
66. En uw leven zal tegenover u hangen; en gij zult nacht en dag
schrikken, en gij zult van uw leven niet zeker zijn.
67. Des morgens zult gij zeggen: Och, dat het avond ware; en des
avonds zult gij zeggen: Och, dat het morgen ware; vermits den
schrik uws harten, waarmede gij zult verschrikt zijn, en vermits
het gezicht uwer ogen, dat gij zien zult.
68. En de HEERE zal u naar Egypte doen wederkeren in schepen,
door een weg, waarvan ik u gezegd heb: Gij zult dien niet meer
zien; en aldaar zult gij u aan uw vijanden willen verkopen tot
dienstknechten en tot dienstmaagden; maar er zal geen koper
zijn.


674
Deuteronomium
Hoofdstuk 29
1. Dit zijn de woorden des verbonds, dat de HEERE Mozes
geboden heeft te maken met de kinderen Israels, in het land van
Moab, boven het verbond, dat Hij met hen gemaakt had aan
Horeb.
2. En Mozes riep gans Israel, en zeide tot hen: Gij hebt gezien al
wat de HEERE in Egypteland voor uw ogen gedaan heeft, aan
Farao, en aan al zijn knechten, en aan zijn land;
3. De grote verzoekingen, die uw ogen gezien hebben, diezelve
tekenen en grote wonderen.
4. Maar de HEERE heeft ulieden niet gegeven een hart om te
verstaan, noch ogen om te zien, noch oren om te horen, tot op
dezen dag.
5. En Ik heb ulieden veertig jaren doen wandelen in de woestijn;
uw klederen zijn aan u niet verouderd, en uw schoen is niet
verouderd aan uw voet.
6. Brood hebt gij niet gegeten, en wijn en sterken drank hebt gij
niet gedronken; opdat gij wistet, dat Ik de HEERE, uw God,
ben.
7. Toen gij nu kwaamt aan deze plaats, toog Sihon, de koning van
Hesbon, uit, en Og, de koning van Bazan, ons tegemoet, ten
strijde; en wij sloegen hen.
8. En wij hebben hun land ingenomen, en dat ten erve gegeven aan
de Rubenieten en Gadieten, mitsgaders aan den halven stam der
675
Manassieten.
9. Houdt dan de woorden dezes verbonds, en doet ze; opdat gij
verstandelijk handelt in alles, wat gij doen zult.
10. Gij staat heden allen voor het aangezicht des HEEREN, uws
Gods: uw hoofden uwer stammen, uw oudsten, en uw
ambtlieden, alle man van Israel;
11. Uw kinderkens, uw vrouwen, en uw vreemdeling, die in het
midden van uw leger is, van uw houthouwer tot uw waterputter
toe;
12. Om over te gaan in het verbond des HEEREN, uws Gods, en in
Zijn vloek, hetwelk de HEERE, uw God, heden met u maakt;
13. Opdat Hij u heden Zichzelven tot een volk bevestige, en Hij u
tot een God zij, gelijk als Hij tot u gesproken heeft, en gelijk als
Hij uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft.
14. En niet met ulieden alleen maak ik dit verbond en dezen vloek;
15. Maar met dengene, die heden hier bij ons voor het aangezicht
des HEEREN, onzes Gods, staat; en met dengene, die hier heden
bij ons niet is.
16. Want gij weet, hoe wij in Egypteland gewoond hebben, en hoe
wij doorgetogen zijn door het midden der volken, die gij
doorgetogen zijt.
17. En gij hebt gezien hun verfoeiselen, en hun drekgoden, hout en
steen, zilver en goud, die bij hen waren.
18. Dat onder ulieden niet zij een man, of vrouw, of huisgezin, of
stam, die zijn hart heden wende van den HEERE, onzen God,
om te gaan dienen de goden dezer volken; dat onder ulieden niet
zij een wortel, die gal en alsem drage;
19. En het geschiede, als hij de woorden dezes vloeks hoort, dat hij
676
zichzelven zegene in zijn hart, zeggende: Ik zal vrede hebben,
wanneer ik schoon naar mijns harten goeddunken zal wandelen,
om den dronkene te doen tot den dorstige.
20. De HEERE zal hem niet willen vergeven; maar alsdan zal des
HEEREN toorn en ijver roken over denzelven man, en al de
vloek, die in dit boek geschreven is, zal op hem liggen; en de
HEERE zal zijn naam van onder den hemel uitdelgen.
21. En de HEERE zal hem ten kwade afscheiden van al de stammen
Israels, naar alle vloeken des verbonds, dat in het boek dezer wet
geschreven is.
22. Dan zal zeggen het navolgend geslacht, uw kinderen, die na
ulieden opstaan zullen, en de vreemde, die uit verren lande
komen zal, als zij zullen zien de plagen dezes lands en deszelfs
krankheden, waarmede de HEERE het gekrenkt heeft;
23. Dat zijn ganse aarde zij zwavel en zout der verbranding; die niet
bezaaid zal zijn, en geen spruit zal voortgebracht hebben, noch
enig kruid daarin zal opgekomen zijn; gelijk de omkering van
Sodom en Gomorra, Adama en Zeboim, die de HEERE heeft
omgekeerd in Zijn toorn en in Zijn grimmigheid;
24. En alle volken zullen zeggen: Waarom heeft de HEERE aan dit
land alzo gedaan? Wat is de ontsteking van dezen groten toorn?
25. Dan zal men zeggen: Omdat zij het verbond des HEEREN, des
Gods hunner vaderen, hebben verlaten, dat Hij met hen gemaakt
had, als Hij hen uit Egypteland uitvoerde;
26. En zij heengegaan zijn, en andere goden gediend en zich voor
die gebogen hebben; goden, die hen niet gekend hadden, en
geen van welke hun iets medegedeeld had;
27. Daarom is de toorn des HEEREN ontstoken tegen dit land, om
677
daarover te brengen al dezen vloek, die in dit boek geschreven
is.
28. En de HEERE heeft hen uit hun land uitgetrokken, in toorn, en
in grimmigheid, en in grote verbolgenheid; en Hij heeft hen
verworpen in een ander land, gelijk het is te dezen dage.
29. De verborgene dingen zijn voor den HEERE, onzen God; maar
de geopenbaarde zijn voor ons en voor onze kinderen, tot in
eeuwigheid, om te doen al de woorden dezer wet.


678
Deuteronomium
Hoofdstuk 30
1. Voorts zal het geschieden, wanneer al deze dingen over u zullen
gekomen zijn, deze zegen of deze vloek, die ik u voorgesteld
heb; zo zult gij het weder ter harte nemen, onder alle volken,
waarheen u de HEERE, uw God, gedreven heeft;
2. En gij zult u bekeren tot den HEERE, uw God, en Zijner stem
gehoorzaam zijn, naar alles, wat ik u heden gebiede, gij en uw
kinderen, met uw ganse hart en met uw ganse ziel.
3. En de HEERE, uw God, zal uw gevangenis wenden, en Zich
uwer ontfermen; en Hij zal u weder vergaderen uit al de volken,
waarheen u de HEERE, uw God, verstrooid had.
4. Al waren uw verdrevenen aan het einde des hemels, van daar zal
u de HEERE, uw God, vergaderen, en van daar zal Hij u nemen.
5. En de HEERE, uw God, zal u brengen in het land, dat uw
vaderen erfelijk bezeten hebben, en gij zult dat erfelijk bezitten;
en Hij zal u weldoen, en zal u vermenigvuldigen boven uw
vaderen.
6. En de HEERE, uw God, zal uw hart besnijden, en het hart van
uw zaad, om den HEERE, uw God, lief te hebben met uw ganse
hart en met uw ganse ziel, opdat gij levet.
7. En de HEERE, uw God, zal al die vloeken leggen op uw
vijanden en op uw haters, die u vervolgd hebben.
8. Gij dan zult u bekeren, en der stemme des HEEREN
gehoorzaam zijn, en gij zult doen al Zijn geboden, die ik u
679
heden gebiede.
9. En de HEERE, uw God, zal u doen overvloeien in al het werk
uwer hand, in de vrucht uws buiks, en in de vrucht uwer beesten,
en in de vrucht uws lands, ten goede; want de HEERE zal
wederkeren, om Zich over u te verblijden ten goede, gelijk als
Hij Zich over uw vaderen verblijd heeft;
10. Wanneer gij der stemme des HEEREN, uws Gods, zult
gehoorzaam zijn, houdende Zijn geboden en Zijn inzettingen,
die in dit wetboek geschreven zijn; wanneer gij u zult bekeren
tot den HEERE, uw God, met uw ganse hart en met uw ganse
ziel.
11. Want ditzelve gebod, hetwelk ik u heden gebiede, dat is van u
niet verborgen, en dat is niet verre.
12. Het is niet in den hemel, om te zeggen: Wie zal voor ons ten
hemel varen, dat hij het voor ons hale, en ons hetzelve horen
late, dat wij het doen?
13. Het is ook niet op gene zijde der zee, om te zeggen: Wie zal
voor ons overvaren aan gene zijde der zee, dat hij het voor ons
hale, en ons hetzelve horen late, dat wij het doen?
14. Want dit woord is zeer nabij u, in uw mond, en in uw hart, om
dat te doen.
15. Ziet, ik heb u heden voorgesteld het leven, en het goede, en den
dood, en het kwade.
16. Want ik gebiede u heden, den HEERE, uw God, lief te hebben,
in Zijn wegen te wandelen, en te houden Zijn geboden, en Zijn
inzettingen, en Zijn rechten, opdat gij levet en vermenigvuldiget,
en de HEERE, uw God, u zegene in het land, waar gij naar toe
gaat, om dat te erven.
680
17. Maar indien uw hart zich zal afwenden, en gij niet horen zult, en
gij gedreven zult worden, dat gij u voor andere goden buigt, en
dezelve dient;
18. Zo verkondig ik ulieden heden, dat gij voorzeker zult omkomen;
gij zult de dagen niet verlengen op het land, naar hetwelk gij
over de Jordaan zijt heengaande, om daarin te komen, dat gij het
erfelijk bezit.
19. Ik neem heden tegen ulieden tot getuigen den hemel en de aarde;
het leven en den dood heb ik u voorgesteld, den zegen en den
vloek! Kiest dan het leven, opdat gij levet, gij en uw zaad;
20. Liefhebbende den HEERE, uw God, Zijner stem gehoorzaam
zijnde, en Hem aanhangende; want Hij is uw leven en de lengte
uwer dagen; opdat gij blijft in het land, dat de HEERE uw
vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft hun te zullen
geven.


681
Deuteronomium
Hoofdstuk 31
1. Daarna ging Mozes heen, en sprak deze woorden tot gans Israel,
2. En zeide tot hen: Ik ben heden honderd en twintig jaren oud; ik
zal niet meer kunnen uitgaan en ingaan; daartoe heeft de
HEERE tot mij gezegd: Gij zult over deze Jordaan niet gaan.
3. De HEERE, uw God, Die zal voor uw aangezicht overgaan; Die
zal deze volken van voor uw aangezicht verdelgen, dat gij hen
erfelijk bezit. Jozua zal voor uw aangezicht overgaan, gelijk als
de HEERE gesproken heeft.
4. En de HEERE zal hun doen, gelijk als Hij aan Sihon en Og,
koningen der Amorieten, en aan hun land, gedaan heeft, die Hij
verdelgd heeft.
5. Wanneer hen nu de HEERE voor uw aangezicht zal gegeven
hebben, dan zult gij hun doen naar alle gebod, dat ik ulieden
geboden heb.
6. Weest sterk en hebt goeden moed, en vreest niet, en verschrikt
niet voor hun aangezicht; want het is de HEERE, uw God, Die
met u gaat; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten.
7. En Mozes riep Jozua, en zeide tot hem voor de ogen van gans
Israel: Wees sterk en heb goeden moed, want gij zult met dit
volk ingaan in het land dat de HEERE hun vaderen gezworen
heeft, hun te zullen geven; en gij zult het hun doen erven.
8. De HEERE nu is Degene, Die voor uw aangezicht gaat; Die zal
met u zijn; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten; vrees niet, en
682
ontzet u niet.
9. En Mozes schreef deze wet, en gaf ze aan de priesteren, de
zonen van Levi, die de ark des verbonds des HEEREN droegen,
en aan alle oudsten van Israel.
10. En Mozes gebood hun, zeggende: Ten einde van zeven jaren, op
den gezetten tijd van het jaar der vrijlating, op het feest der
loofhutten.
11. Als gans Israel zal komen, om te verschijnen voor het aangezicht
des HEEREN, uws Gods, in de plaats, die Hij zal verkoren
hebben, zult gij deze wet voor gans Israel uitroepen, voor hun
oren;
12. Vergadert het volk, de mannen, en de vrouwen, en de kinderen,
en uw vreemdelingen, die in uw poorten zijn; opdat zij horen, en
opdat zij leren, en vrezen den HEERE, uw God, en waarnemen
te doen alle woorden dezer wet.
13. En dat hun kinderen, die het niet geweten hebben, horen en
leren, om te vrezen den HEERE, uw God, al de dagen, die gij
leeft op het land, naar hetwelk gij over de Jordaan zijt
heengaande, om dat te erven.
14. En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, uw dagen zijn genaderd, om
te sterven; roep Jozua, en stelt ulieden in de tent der
samenkomst, dat Ik hem bevel geve. Zo ging Mozes, en Jozua,
en zij stelden zich in de tent der samenkomst.
15. Toen verscheen de HEERE in de tent, in de wolkkolom; en de
wolkkolom stond boven de deur der tent.
16. En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, gij zult slapen met uw
vaderen; en dit volk zal opstaan, en nahoereren de goden der
vreemden van dat land, waar het naar toe gaat, in het midden
683
van hetzelve; en het zal Mij verlaten en vernietigen Mijn
verbond, dat Ik met hetzelve gemaakt heb.
17. Zo zal Mijn toorn te dien dage tegen hetzelve ontsteken, en Ik
zal hen verlaten, en Mijn aangezicht van hen verbergen, dat zij
ter spijze zijn, en vele kwaden en benauwdheden zullen het
treffen; dat het te dien dage zal zeggen: Hebben mij deze
kwaden niet getroffen, omdat mijn God in het midden van mij
niet is?
18. Ik dan zal Mijn aangezicht te dien dage ganselijk verbergen, om
al het kwaad, dat het gedaan heeft; want het heeft zich gewend
tot andere goden.
19. En nu, schrijft ulieden dit lied, en leert het den kinderen Israels;
legt het in hun mond; opdat dit lied Mij ten getuige zij tegen de
kinderen Israels.
20. Want Ik zal dit [volk] inbrengen in het land, dat Ik zijn vaderen
gezworen heb, vloeiende van melk en honig, en het zal eten, en
verzadigd, en vet worden; dan zal het zich wenden tot andere
goden, en hen dienen, en zij zullen Mij tergen, en Mijn verbond
vernietigen.
21. En het zal geschieden, wanneer vele kwaden en benauwdheden
hetzelve zullen treffen, dan zal dit lied voor zijn aangezicht