Statenvertaling - 1 - 25

hij belijden zal, waarin hij gezondigd heeft;
6. En tot zijn schuldoffer den HEERE voor zijn zonde, die hij
gezondigd heeft, brengen zal een wijfje van klein vee, een lam
of een jonge geit, voor de zonde; zo zal de priester voor hem
334
vanwege zijn zonde verzoening doen.
7. Maar indien zijn hand zoveel niet bereiken kan, als genoeg is tot
een [stuk] klein vee, zo zal hij [tot] zijn offer voor de schuld, die
hij gezondigd heeft, den HEERE brengen twee tortelduiven, of
twee jonge duiven, een ten zondoffer, en een ten brandoffer.
8. En hij zal die tot den priester brengen, welke eerst die zal
offeren, die tot het zondoffer is; en zal haar hoofd met zijn nagel
nevens haar nek splijten, maar niet afscheiden.
9. En van het bloed des zondoffers zal hij aan den wand van het
altaar sprengen; maar het overgeblevene van dat bloed zal
uitgeduwd worden aan den bodem van het altaar; het is een
zondoffer.
10. En de andere zal hij ten brandoffer maken, naar de wijze; zo zal
de priester voor hem, vanwege zijn zonde, die hij gezondigd
heeft, verzoening doen, en het zal hem vergeven worden.
11. Maar indien zijn hand niet bereiken kan aan twee tortelduiven of
twee jonge duiven, zo zal hij, die gezondigd heeft, tot zijn
offerande brengen het tiende deel van een efa meelbloem ten
zondoffer; hij zal geen olie daarover doen, noch wierook daarop
leggen; want het is een zondoffer.
12. En hij zal dat tot den priester brengen, en de priester zal daarvan
zijn hand vol, der gedachtenis deszelven, grijpen, en dat
aansteken op het altaar, op de vuurofferen des HEEREN; het is
een zondoffer.
13. Zo zal de priester voor hem verzoening doen over zijn zonde, die
hij gezondigd heeft in enige van die [stukken], en het zal hem
vergeven worden; en het zal des priesters zijn, gelijk het
spijsoffer.
335
14. Wijders sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
15. Als een mens door overtreding overtreden, en door afdwaling
gezondigd zal hebben, [wat] [onwetende] van de heilige dingen
des HEEREN, zo zal hij tot zijn schuldoffer den HEERE
brengen een volkomen ram uit de kudde, met uw schatting aan
zilveren sikkelen, naar den sikkel des heiligdoms, ten
schuldoffer.
16. Zo zal hij, dat hij zondigende [heeft] [onwetend] van de heilige
dingen, wedergeven, en zal deszelfs vijfde deel daarenboven
toedoen, dat hij den priester geven zal; alzo zal de priester met
den ram des schuldoffers voor hem verzoening doen, en het zal
hem vergeven worden.
17. En indien een mens zal gezondigd hebben, en gedaan [tegen]
een van alle geboden des HEEREN, hetwelk niet zou gedaan
worden, al is het dat hij het niet geweten heeft, nochtans is hij
schuldig, en zal zijn ongerechtigheid dragen.
18. En hij zal een volkomen ram uit de kudde tot den priester
brengen, met uw schatting, ten schuldoffer; en de priester zal
voor hem verzoening doen over zijn afdwaling, door welke hij
afgedwaald is, die hij niet geweten had; zo zal het hem vergeven
worden.
19. Het is een schuldoffer; hij heeft zich voorzeker schuldig
gemaakt aan den HEERE.


336
Leviticus
Hoofdstuk 6
1. Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
2. Als een mens gezondigd, en tegen den HEERE door overtreding
overtreden zal hebben, dat hij aan zijn naaste zal gelogen hebben
van hetgeen hem in bewaring gegeven, of ter hand gesteld was,
of van roof, of [dat] hij met geweld zijn naaste onthoudt;
3. Of dat hij het verlorene gevonden, en daarover gelogen, en met
valsheid gezworen zal hebben; over iets van alles, dat de mens
doet, daarin zondigende.
4. Het zal dan geschieden, dewijl hij gezondigd heeft, en schuldig
geworden is, dat hij wederuitkeren zal den roof, dien hij
geroofd, of het onthoudene, dat hij met geweld onthoudt, of het
bewaarde, dat bij hem te bewaren gegeven was, of het verlorene,
dat hij gevonden heeft;
5. Of van al, waarover hij valselijk gezworen heeft, dat hij hetzelve
in zijn hoofdsom wedergeve, en nog het vijfde deel daarenboven
toedoen zal; wiens dat is, dien zal hij dat geven op den dag
zijner schuld.
6. En hij zal den HEERE zijn schuldoffer brengen tot den priester,
een volkomen ram uit de kudde, met uw schatting, ten
schuldoffer.
7. Dan zal de priester voor hem verzoening doen voor het
aangezicht des HEEREN, en het zal hem vergeven worden; over
iets van al, wat hij doet, waar hij schuld aan heeft.
337
8. Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
9. Gebied Aaron en zijn zonen, zeggende: Dit is de wet des
brandoffers; het is hetgeen, wat door de branding op het altaar
den gansen nacht tot aan den morgen opvaart; alwaar het vuur
des altaars zal brandende gehouden worden.
10. En de priester zal zijn linnen kleed aantrekken, en de linnen
onderbroek over zijn vlees aantrekken, en zal de as opnemen, als
het vuur het brandoffer op het altaar zal verteerd hebben, en zal
die bij het altaar leggen.
11. Daarna zal hij zijn klederen uittrekken, en zal andere klederen
aandoen, en zal de as tot buiten het leger uitdragen aan een reine
plaats.
12. Het vuur nu op het altaar zal daarop brandende gehouden
worden, het zal niet uitgeblust worden; maar de priester zal daar
elken morgen hout aansteken, en zal daarop het brandoffer
schikken, en het vet der dankofferen daarop aansteken.
13. Het vuur zal geduriglijk op het altaar brandende gehouden
worden; het zal niet uitgeblust worden.
14. Dit is nu de wet des spijsoffers; een der zonen van Aaron zal dat
voor het aangezicht des HEEREN offeren, voor het altaar.
15. En hij zal daarvan opnemen zijn hand vol, uit de meelbloem des
spijsoffers, en van deszelfs olie, en al den wierook, die op het
spijsoffer is; dan zal hij het aansteken op het altaar; het is een
liefelijke reuk tot deszelfs gedachtenis voor den HEERE.
16. En het overblijvende daarvan zullen Aaron en zijn zonen eten;
ongezuurd zal het gegeten worden in de heilige plaats; in den
voorhof van de tent der samenkomst zullen zij dat eten.
17. Het zal niet gedesemd gebakken worden; het is hun deel, dat Ik
338
gegeven heb van Mijn vuurofferen; het is een heiligheid der
heiligheden, gelijk het zondoffer en gelijk het schuldoffer.
18. Al wat mannelijk is onder de zonen van Aaron zal het eten; het
zij een eeuwige inzetting voor uw geslachten van de vuurofferen
des HEEREN; al wat die zal aanroeren, zal heilig zijn.
19. Wijders sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
20. Dit is de offerande van Aaron en van zijn zonen, die zij den
HEERE offeren zullen, ten dage als hij zal gezalfd worden: het
tiende deel ener efa meelbloem, een spijsoffer gedurig; de helft
daarvan op den morgen, en de helft daarvan op den avond.
21. Het zal in een pan met olie gemaakt worden; geroost zult gij het
brengen; en de gebakken stukken des spijsoffers zult gij offeren,
tot een liefelijken reuk den HEERE.
22. Ook zal de priester, die uit zijn zonen in zijn plaats de gezalfde
zal worden, hetzelfde doen; het zij een eeuwige inzetting; het zal
voor den HEERE geheel aangestoken worden.
23. Alzo zal alle spijsoffer des priesters ganselijk zijn; het zal niet
gegeten worden.
24. Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
25. Spreek tot Aaron en tot zijn zonen, zeggende: Dit is de wet des
zondoffers: in de plaats, waar het brandoffer geslacht wordt, zal
het zondoffer voor het aangezicht des HEEREN geslacht
worden; het is een heiligheid der heiligheden.
26. De priester, die het voor de zonde offert, zal het eten; in de
heilige plaats zal het gegeten worden, in den voorhof van de tent
der samenkomst.
27. Al wat deszelfs vlees zal aanroeren, zal heilig zijn; zo wie van
zijn bloed op een kleed zal gesprengd hebben, dat, waarop hij
339
gesprengd zal hebben, zult gij in de heilige plaats wassen.
28. En het aarden vat, waarin het gezoden is, zal gebroken worden;
maar zo het in een koperen vat gezoden is, zo zal het geschuurd
en in water gespoeld worden.
29. Al wat mannelijk is onder de priesteren, zal dat eten; het is een
heiligheid der heiligheden.
30. Maar geen zondoffer, van welks bloed in de tent der
samenkomst zal gebracht worden, om in het heiligdom te
verzoenen, zal gegeten worden; het zal in het vuur verbrand
worden.


340
Leviticus
Hoofdstuk 7
1. Dit is nu de wet des schuldoffers; het is een heiligheid der
heiligheden.
2. In de plaats, waar zij het brandoffer slachten, zullen zij het
schuldoffer slachten; en men zal deszelfs bloed rondom op het
altaar sprengen.
3. En daarvan zal men al zijn vet offeren, den staart, en het vet, dat
het ingewand bedekt;
4. Ook de beide nieren, en het vet, dat daaraan is, dat op de
weekdarmen is; en het net over de lever, met de nieren, zal men
afnemen.
5. En de priester zal die aansteken op het altaar, ten vuuroffer den
HEERE; het is een schuldoffer.
6. Al wat mannelijk is onder de priesteren zal dat eten; in de heilige
plaats zal het gegeten worden; het is een heiligheid der
heiligheden.
7. Gelijk het zondoffer, alzo zal ook het schuldoffer zijn; enerlei
wet zal voor dezelve zijn; het zal des priesters zijn, die
daarmede verzoening gedaan zal hebben.
8. Ook de priester, die iemands brandoffer offert, die priester zal de
huid des brandoffers hebben, dat hij geofferd heeft.
9. Daartoe al het spijsoffer, dat in den oven gebakken wordt, met al
wat in den ketel en in den pan bereid wordt, zal des priesters
zijn, die dat offert.
341
10. Ook alle spijsoffer met olie gemengd, of droog, zal voor alle
zonen van Aaron zijn, voor den enen als voor den anderen.
11. Dit is nu de wet des dankoffers, dat men den HEERE offeren
zal.
12. Indien hij dat tot een lof [offer] offert, zo zal hij, nevens het
lofoffer, ongezuurde koeken met olie gemengd, en ongezuurde
vladen met olie bestreken, offeren; en zullen die koeken met olie
gemengd van geroost meelbloem zijn.
13. Benevens de koeken zal hij tot zijn offerande gedesemd brood
offeren, met het lofoffer zijns dankoffers.
14. En een daarvan uit de ganse offerande zal hij den HEERE ten
hefoffer offeren; het zal voor den priester zijn, die het bloed des
dankoffers sprengt.
15. Maar het vlees van het lofoffer zijns dankoffers zal op den dag
van deszelfs offerande gegeten worden; daarvan zal men niet tot
den morgen overlaten.
16. En zo het slachtoffer zijner offerande een gelofte, of vrijwillig
offer is, dat zal ten dage als hij zijn offer offeren zal, gegeten
worden, en het overgeblevene daarvan zal ook des anderen
daags gegeten worden.
17. Wat nog van het vlees des slachtoffers overgebleven is, zal op
den derden dag met vuur verbrand worden;
18. Want zo enigszins van dat vlees zijns dankoffers op den derden
dag gegeten wordt, die dat geofferd heeft, zal niet aangenaam
zijn; het zal hem niet toegerekend worden, het zal een
afgrijselijk ding zijn; en de ziel, die daarvan eet, zal haar
ongerechtigheid dragen.
19. En het vlees, dat iets onreins aangeroerd zal hebben, zal niet
342
gegeten worden; met vuur zal het verbrand worden; maar
aangaande het [andere] vlees, dat vlees zal een ieder, die rein is,
mogen eten.
20. Doch als een ziel het vlees van het dankoffer, hetwelk des
HEEREN is, gegeten zal hebben, en haar onreinigheid aan haar
is, zo zal die ziel uit haar volken uitgeroeid worden.
21. En wanneer een ziel iets onreins zal aangeroerd hebben, [als] de
onreinigheid des mensen, of het onreine vee, of enig onrein
verfoeisel, en zal van het vlees des dankoffers, hetwelk des
HEEREN is, gegeten hebben, zo zal die ziel uit haar volken
uitgeroeid worden.
22. Daarna sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
23. Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Geen vet van een os,
of schaap, of geit, zult gij eten.
24. Maar het vet van een dood aas, en het vet van het verscheurde,
mag tot alle werk gebezigd worden; doch gij zult het ganselijk
niet eten.
25. Want al wie het vet van vee eten zal, van hetwelk men den
HEERE een vuuroffer zal geofferd hebben, die ziel, die het
gegeten zal hebben, zal uit haar volken uitgeroeid worden.
26. Ook zult gij in uw woningen geen bloed eten, hetzij van het
gevogelte, of van het vee.
27. Alle ziel, die enig bloed eten zal, die ziel zal uit haar volken
uitgeroeid worden.
28. Voorts sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
29. Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Wie zijn dankoffer den
HEERE offert, zal zijn offerande van zijn dankoffer den HEERE
toebrengen.
343
30. Zijn handen zullen de vuurofferen des HEEREN brengen; het
vet aan de borst zal hij met die borst brengen, om die tot een
beweegoffer voor het aangezicht des HEEREN te bewegen.
31. En de priester zal dat vet op het altaar aansteken; doch de borst
zal voor Aaron en zijn zonen zijn.
32. Gij zult ook den rechterschouder tot een hefoffer den priester
geven, uit uw dankofferen.
33. Wie uit de zonen van Aaron het bloed des dankoffers en het vet
offert, dien zal de rechterschouder ten dele zijn.
34. Want de beweegborst en den hefschouder heb Ik van de
kinderen Israels uit hun dankofferen genomen, en heb dezelve
aan Aaron, den priester, en aan zijn zonen, tot een eeuwige
inzetting gegeven, van de kinderen Israels.
35. Dit is de zalving van Aaron en de zalving van zijn zonen, van de
vuurofferen des HEEREN; ten dage als Hij hen deed naderen,
om het priesterdom den HEERE te bedienen;
36. Hetwelk de HEERE hun van de kinderen Israels te geven
geboden heeft, ten dage als Hij hen zalfde; het zij een eeuwige
inzetting voor hun geslachten.
37. Dit is de wet des brandoffers, des spijsoffers, des zondoffers, des
schuldoffers, des vuloffers en des dankoffers;
38. Die de HEERE Mozes op den berg Sinai geboden heeft, ten dage
als Hij den kinderen Israels gebood, dat zij hun offeranden den
HEERE, in de woestijn van Sinai, zouden offeren.


344
Leviticus
Hoofdstuk 8
1. Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
2. Neem Aaron en zijn zonen met hem, en de klederen, en de
zalfolie, daartoe den var des zondoffers, en de twee rammen, en
den korf van de ongezuurde [broden];
3. En verzamel de ganse vergadering aan de deur van de tent der
samenkomst.
4. Mozes nu deed, gelijk als de HEERE hem geboden had; en de
vergadering werd verzameld aan de deur van de tent der
samenkomst.
5. Toen zeide Mozes tot de vergadering: Dit is de zaak, die de
HEERE geboden heeft te doen.
6. En Mozes deed Aaron en zijn zonen naderen, en wies hen met
dat water.
7. Daar deed hij hem den rok aan, en gordde hem met den gordel,
en trok hem den mantel aan; en deed hij hem den efod aan, en
gordde dien met den kunstelijken riem des efods, en ombond
hem daarmede.
8. Voorts deed hij hem den borstlap aan, en voegde aan den
borstlap de Urim en de Thummim.
9. En hij zette den hoed op zijn hoofd; en aan den hoed boven zijn
aangezicht zette hij de gouden plaat, de kroon der heiligheid,
gelijk als de HEERE Mozes geboden had.
10. Toen nam Mozes de zalfolie, en zalfde den tabernakel, en al wat
345
daarin was, en heiligde ze.
11. En hij sprengde daarvan op het altaar zevenmaal; en hij zalfde
het altaar, en al zijn gereedschap, mitsgaders het wasvat en zijn
voet, om die te heiligen.
12. Daarna goot hij van de zalfolie op het hoofd van Aaron, en hij
zalfde hem, om hem te heiligen.
13. Ook deed Mozes de zonen van Aaron naderen, en trok hun
rokken aan, en gordde hen met een gordel, en bond hun mutsen
op, gelijk als de HEERE Mozes geboden had.
14. Toen deed hij den var des zondoffers bijeenkomen; en Aaron en
zijn zonen leiden hun handen op het hoofd van den var des
zondoffers;
15. En men slachtte [hem]; en Mozes nam het bloed, en deed het
met zijn vinger rondom op de hoornen des altaars, en
ontzondigde het altaar; daarna goot hij het bloed uit aan den
bodem des altaars, en heiligde het, om voor hetzelve verzoening
te doen.
16. Voorts nam hij al het vet, dat aan het ingewand is, en het net der
lever, en de twee nieren en haar vet; en Mozes stak het aan op
het altaar.
17. Maar den var met zijn huid, en zijn vlees, en zijn mest, heeft hij
buiten het leger met vuur verbrand, gelijk als de HEERE Mozes
geboden had.
18. Daarna deed hij den ram des brandoffers bijbrengen; en Aaron
en zijn zonen leiden hun handen op het hoofd van den ram.
19. En men slachtte [hem]; en Mozes sprengde het bloed op het
altaar rondom.
20. Hij deelde ook den ram in zijn delen; en Mozes stak het hoofd
346
aan, en die delen, en het smeer;
21. Doch het ingewand en de schenkelen wies hij met water; en
Mozes stak dien gehelen ram aan op het altaar; het was een
brandoffer tot een liefelijken reuk, een vuuroffer was het den
HEERE, gelijk als de HEERE Mozes geboden had.
22. Daarna deed hij den anderen ram, den ram des vuloffers,
bijbrengen; en Aaron met zijn zonen leiden hun handen op het
hoofd van den ram.
23. En men slachtte [hem]; en Mozes nam van zijn bloed, en deed
het op het lapje van Aarons rechteroor, en op den duim zijner
rechterhand, en op den groten teen van zijn rechtervoet.
24. Hij deed ook de zonen van Aaron naderen; en Mozes deed van
dat bloed op het lapje van hun rechteroor, en op den duim van
hun rechterhand, en op den groten teen van hun rechtervoet;
daarna sprengde Mozes dat bloed rondom op het altaar.
25. En hij nam het vet, en den staart, en al het vet, dat aan het
ingewand is, en het net der lever, en de beide nieren, en haar vet,
daartoe den rechterschouder.
26. Ook nam hij uit den korf van de ongezuurde [broden], die voor
het aangezicht des HEEREN was, een ongezuurde koek, en een