Literature examples of 'бала' in Kazakh language
Bala da Parijge üirene almai-aq qoidy.
Tapqan qarjylaryn qanşama ünemdep jūmsağanmen, bala asyrağan otbasyn qala tūrmysy äbden tityqtatyp, aidyñ aiağyna äzer jeter iedı.
Бала да Парижге үйрене алмай-ақ қойды.
Тапқан қаржыларын қаншама үнемдеп жұмсағанмен, бала асыраған отбасын қала тұрмысы əбден титықтатып, айдың аяғына əзер жетер еді.
Būlar ızdeuşıler iekenın iekı bala da añğardy.
Ol iendı tabylmaityn bala!
Ol iendı tabylmaityn bala!
Qaitaryñdar balamdy, äitpese, bır balağa, jüz bala töletem!
Бұлар іздеушілер екенін екі бала да аңғарды.
Ол енді табылмайтын бала!
Ол енді табылмайтын бала!
Қайтарыңдар баламды, əйтпесе, бір балаға, жүз бала төлетем!
Seminarister bır ret, gimnazister bır ret, mūğalımder bır ret, tūrğyn saudagerler, qyrdan kelgender «segızdegı bala, seksendegı şal da qalmai» degendei quanyşpen, otarbanyñ keluın tosqan iedı deidı.
Семинаристер бір рет, гимназистер бір рет, мұғалімдер бір рет, тұрғын саудагерлер, қырдан келгендер «сегіздегі бала, сексендегі шал да қалмай» дегендей қуанышпен, отарбаның келуін тосқан еді дейді.
Bıreuı — üige bır qaiyrşy bala kırıp kettı dep, qorlap aitqan sözıñ.
Bätimadan keiın Qalampyr menı maqtaidy: — Sen de jaman bala iemessıñ.
Ol menı özıne küieu bala ietudıñ bar ailasyn ıstep-aq baqqan iedı.
İeKİNŞİ DÄPTER Sonau soğys joq bala kezde men äskerdıñ suret bop, qatyp tūratyn kiımıne, astyndağy säigülık atyna, asynğan myltyq - qylyşyna qyzyğatyn iedım .
Menıñ gazetjurnaldarğa öleñder jıberıp, basqyza almai jürgenıme olar küledı: — Şyraq, sen älı bala iekensıñ,— deidı.
Bala kezımızde mūğalımderden, ülkenderden sūraityn iek: — Kinodağynyñ bärı şyn bolğan ba?
Біреуі — үйге бір қайыршы бала кіріп кетті деп, қорлап айтқан сөзің.
Бəтимадан кейін Қалампыр мені мақтайды: — Сен де жаман бала емессің.
Ол мені өзіне күйеу бала етудің бар айласын істеп-ақ баққан еді.
ЕКІНШІ ДƏПТЕР Сонау соғыс жоқ бала кезде мен əскердің сурет боп, қатып тұратын киіміне, астындағы сəйгүлік атына, асынған мылтық - қылышына қызығатын едім .
Менің газетжурналдарға өлеңдер жіберіп, басқыза алмай жүргеніме олар күледі: — Шырақ, сен əлі бала екенсің,— дейді.
Бала кезімізде мұғалімдерден, үлкендерден сұрайтын ек: — Кинодағының бəрі шын болған ба?
Bala ğoi.
Kulakovtyñ üiıne ony jağalap barsa, joly nedäuır ūzaq, sondyqtan bala-şağalar qorğanğa örmelep şyğyp, üstınen asyp tüsedı.
– Qalai, bala, qoryqtyñ ba?
– Būl bala menıñ qaryndasym!
Bıraq İtbai auylynda bala oqytuyna üşınşı jyl bolğanmen, mektepten oqityn bır de qazaq qyzy joq.
Бала ғой.
Кулаковтың үйіне оны жағалап барса, жолы недəуір ұзақ, сондықтан бала-шағалар қорғанға өрмелеп шығып, үстінен асып түседі.
– Қалай, бала, қорықтың ба?
– Бұл бала менің қарындасым!
Бірақ Итбай ауылында бала оқытуына үшінші жыл болғанмен, мектептен оқитын бір де қазақ қызы жоқ.
Şiettei bala-şağa üşın raqym tıleimın.
Bala jasynan-aq Epikurdyñ ğylymyna berılgen ol,ūstazynyñ ösietın ömır jüzınde qoldanatyn iedı jäne kädımgıdei aşyna tereñ mahabatty qalamaityn.
Шиеттей бала-шаға үшін рақым тілеймін.
Бала жасынан-ақ Эпикурдың ғылымына берілген ол,ұстазының өсиетін өмір жүзінде қолданатын еді жəне кəдімгідей ашына терең махабатты қаламайтын.
Qūiysqanyñ berık iemes, bala!
Құйысқаның берік емес, бала!
Maisara jas bala iemes.
Майсара жас бала емес.
Men ol kezde bala iedım, tez boijetpedım-au dep nala iedım.
Mūndai ğajaiyp änderdı tyñdap qaumalağan qalyñ jūrt raqatqa batyp, ğajap qalysty, kökorai şalğyn da syñğyrlai külıp, jer oşaqtyñ tütını jer bauyrlai ūşyp, ainala qūstar qalyqtap, tai mıngen bala-şağa mäz bolyp, şapqylady.
Bıraq bılseñ, baqytymdy jüregımde äkettım, sorly bala beker menı, aqylsyzdan kekettıñ.
Sorly bala, bailadyñ ğoi jalğyz menıñ tänımdı, menıñ janym jel bop ūşyp, jañbyr bolyp jerdı qūşyp, süigenıme tañyldy: süigenımnıñ qolañ şaşyn menıñ qolym tarady, odan menı aiyram dep, senıñ demıñ solady.
Мен ол кезде бала едім, тез бойжетпедім-ау деп нала едім.
Мұндай ғажайып әндерді тыңдап қаумалаған қалың жұрт рақатқа батып, ғажап қалысты, көкорай шалғын да сыңғырлай күліп, жер ошақтың түтіні жер бауырлай ұшып, айнала құстар қалықтап, тай мінген бала-шаға мәз болып, шапқылады.
Бірақ білсең, бақытымды жүрегімде әкеттім, сорлы бала бекер мені, ақылсыздан кекеттің.
Сорлы бала, байладың ғой жалғыз менің тәнімді, менің жаным жел боп ұшып, жаңбыр болып жерді құшып, сүйгеніме таңылды: сүйгенімнің қолаң шашын менің қолым тарады, одан мені айырам деп, сенің демің солады.
Äiel, ierkek, jas bala dep qaramady, tegıs qyrdy.
Batu, şynyn aitsaq, şala-jansar bala tudyrğan iedı.
Əйел, еркек, жас бала деп қарамады, тегіс қырды.
Бату, шынын айтсақ, шала-жансар бала тудырған еді.