Statenvertaling - 5 - 36

openbaring, of in kennis, of in profetie of in lering?
7. Zelfs ook de levenloze dingen, die geluid geven, hetzij fluit,
hetzij citer, zo zij geen onderscheid met [hun] klank geven, hoe
zal bekend worden, hetgeen op de fluit of op de citer gespeeld
wordt?
8. Want ook indien de bazuin een onzeker geluid geeft, wie zal
zich tot den krijg bereiden?
9. Alzo ook gijlieden, indien gij niet door de taal een duidelijke
3510
rede geeft, hoe zal verstaan worden hetgeen gesproken wordt?
Want gij zult zijn [als] die in de lucht spreekt.
10. Er zijn, naar het voorvalt, zo vele soorten van stemmen in de
wereld, en geen derzelve is zonder stem.
11. Indien ik dan de kracht der stem niet weet, zo zal ik hem, die
spreekt, barbaars zijn; en hij, die spreekt, zal bij mij barbaars
zijn.
12. Alzo ook gij, dewijl gij ijverig zijt naar geestelijke gaven, zo
zoekt dat gij moogt overvloedig zijn tot stichting der Gemeente.
13. Daarom, die in een [vreemde] taal spreekt, die bidde, dat hij het
moge uitleggen.
14. Want indien ik in een [vreemde] taal bid, mijn geest bidt [wel],
maar mijn verstand is vruchteloos.
15. Wat is het dan? Ik zal [wel] met den geest bidden, maar ik zal
ook met het verstand bidden; ik zal [wel] met den geest zingen,
maar ik zal ook met het verstand zingen.
16. Anderszins, indien gij dankzegt met den geest, hoe zal degene,
die de plaats eens ongeleerden vervult, amen zeggen op uw
dankzegging, dewijl hij niet weet, wat gij zegt?
17. Want gij dankzegt wel behoorlijk, maar de ander wordt niet
gesticht.
18. Ik dank mijn God, dat ik meer [vreemde] talen spreek, dan gij
allen;
19. Maar ik wil [liever] in de Gemeente vijf woorden spreken met
mijn verstand, opdat ik ook anderen moge onderwijzen, dan tien
duizend woorden in een [vreemde] taal.
20. Broeders, wordt geen kinderen in het verstand, maar zijt
kinderen in de boosheid, en wordt in het verstand volwassen.
3511
21. In de wet is geschreven: Ik zal door lieden van andere talen, en
door andere lippen tot dit volk spreken, en ook alzo zullen zij
Mij niet horen, zegt de Heere.
22. Zo dan, de [vreemde] talen zijn tot een teken niet dengenen, die
geloven, maar den ongelovigen; en de profetie niet den
ongelovigen, maar dengenen, die geloven.
23. Indien dan de gehele Gemeente bijeenvergaderd ware, en zij
allen in [vreemde] talen spraken, en [enige] ongeleerden of
ongelovigen inkwamen, zouden zij niet zeggen, dat gij uitzinnig
waart?
24. Maar indien zij allen profeteerden, en een ongelovige of
ongeleerde inkwame, die wordt van allen overtuigd, [en] hij
wordt van allen geoordeeld.
25. En alzo worden de verborgene dingen zijns harten openbaar; en
alzo, vallende op [zijn] aangezicht, zal hij God aanbidden, en
verkondigen, dat God waarlijk onder u is.
26. Wat is het dan, broeders? Wanneer gij samenkomt, een iegelijk
van u, heeft hij een psalm, heeft hij een leer, heeft hij een
[vreemde] taal, heeft hij een openbaring, heeft hij een
uitlegging; laat alle dingen geschieden tot stichting;
27. En zo iemand een [vreemde] taal spreekt, [dat] het door twee, of
ten meeste drie [geschiede], en bij beurte; en dat een het
uitlegge.
28. Maar indien er geen uitlegger is, dat hij zwijge in de Gemeente;
doch dat hij tot zichzelven spreke, en tot God.
29. En dat twee of drie profeten spreken, en dat de anderen
oordelen.
30. Doch indien een ander, die er zit, [iets] geopenbaard is, dat de
3512
eerste zwijge.
31. Want gij kunt allen, de een na den ander profeteren, opdat zij
allen leren, en allen getroost worden.
32. En de geesten der profeten zijn den profeten onderworpen.
33. Want God is geen [God] van verwarring, maar van vrede, gelijk
in al de Gemeenten der heiligen.
34. Dat uw vrouwen in de Gemeenten zwijgen; want het is haar niet
toegelaten te spreken, maar [bevolen] onderworpen te zijn,
gelijk ook de wet zegt.
35. En zo zij iets willen leren, laat haar te huis haar eigen mannen
vragen; want het staat lelijk voor de vrouwen, dat zij in de
Gemeente spreken.
36. Is het Woord Gods van u uitgegaan? Of is het tot u alleen
gekomen?
37. Indien iemand meent een profeet te zijn, of geestelijke, die
erkenne, dat, hetgeen ik u schrijf, des Heeren geboden zijn.
38. Maar zo iemand onwetend is, die zij onwetend.
39. Zo dan, broeders, ijvert om te profeteren, en verhindert niet in
[vreemde] talen te spreken.
40. Laat alle dingen eerlijk en met orde geschieden.


3513
1. Korinthiërs
Hoofdstuk 15
1. Voorts, broeders, ik maak u bekend het Evangelie, dat ik u
verkondigd heb, hetwelk gij ook aangenomen hebt, in hetwelk
gij ook staat;
2. Door hetwelk gij ook zalig wordt, indien gij het behoudt op
zodanige wijze, als ik het u verkondigd heb; tenzij dan dat gij
tevergeefs geloofd hebt.
3. Want ik heb ulieden ten eerste overgegeven, hetgeen ik ook
ontvangen heb, dat Christus gestorven is voor onze zonden, naar
de Schriften;
4. En dat Hij is begraven, en dat Hij is opgewekt ten derden dage,
naar de Schriften;
5. En dat Hij is van Cefas gezien, daarna van de twaalven.
6. Daarna is Hij gezien van meer dan vijfhonderd broeders op
eenmaal, van welken het meren [deel] nog over is, en sommigen
ook zijn ontslapen.
7. Daarna is Hij gezien van Jakobus, daarna van al de apostelen.
8. En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig
geborene, gezien.
9. Want ik ben de minste van de apostelen, die niet waardig ben
een apostel genaamd te worden, daarom dat ik de Gemeente
Gods vervolgd heb.
10. Doch door de genade Gods ben ik, dat ik ben; en Zijn genade,
die [aan] mij [bewezen] [is], is niet ijdel geweest, maar ik heb
3514
overvloediger gearbeid dan zij allen; doch niet ik, maar de
genade Gods, Die met mij is.
11. Hetzij dan ik, hetzij zijlieden, alzo prediken wij, en alzo hebt gij
geloofd.
12. Indien nu Christus gepredikt wordt, dat Hij uit de doden
opgewekt is, hoe zeggen sommigen onder u, dat er geen
opstanding der doden is?
13. En indien er geen opstanding der doden is, zo is Christus ook
niet opgewekt.
14. En indien Christus niet opgewekt is, zo is dan onze prediking
ijdel, en ijdel is ook uw geloof.
15. En zo worden wij ook bevonden valse getuigen Gods; want wij
hebben van God getuigd, dat Hij Christus opgewekt heeft, Dien
Hij niet heeft opgewekt, zo namelijk de doden niet opgewekt
worden.
16. Want indien de doden niet opgewekt worden, zo is ook Christus
niet opgewekt.
17. En indien Christus niet opgewekt is, zo is uw geloof tevergeefs,
zo zijt gij nog in uw zonden.
18. Zo zijn dan ook verloren, die in Christus ontslapen zijn.
19. Indien wij alleenlijk in dit leven op Christus zijn hopende, zo
zijn wij de ellendigste van alle mensen.
20. Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, [en] is de Eersteling
geworden dergenen, die ontslapen zijn.
21. Want dewijl de dood door een mens is, zo is ook de opstanding
der doden door een Mens.
22. Want gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in
Christus allen levend gemaakt worden.
3515
23. Maar een iegelijk in zijn orde: de eersteling Christus, daarna die
van Christus zijn, in Zijn toekomst.
24. Daarna zal het einde zijn, wanneer Hij het Koninkrijk aan God
en den Vader zal overgegeven hebben; wanneer Hij zal te niet
gedaan hebben alle heerschappij, en alle macht en kracht.
25. Want Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden
onder Zijn voeten zal gelegd hebben.
26. De laatste vijand, die te niet gedaan wordt, is de dood.
27. Want Hij heeft alle dingen Zijn voeten onderworpen. Doch
wanneer Hij zegt, dat [Hem] alle dingen onderworpen zijn, zo is
het openbaar, dat Hij uitgenomen wordt, Die Hem alle dingen
onderworpen heeft.
28. En wanneer Hem alle dingen zullen onderworpen zijn, dan zal
ook de Zoon Zelf onderworpen worden Dien, Die Hem alle
dingen onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen.
29. Anders, wat zullen zij doen, die voor de doden gedoopt worden,
indien de doden ganselijk niet opgewekt worden? Waarom
worden zij voor de doden ook gedoopt?
30. Waarom zijn ook wij alle ure in gevaar?
31. Ik sterf alle dagen, [hetwelk] [ik] [betuig] bij onzen roem, dien
ik heb in Christus Jezus, onzen Heere.
32. Zo ik, naar den mens, tegen de beesten gevochten heb te Efeze,
wat nuttigheid is het mij, indien de doden niet opgewekt
worden? Laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij.
33. Dwaalt niet. Kwade samensprekingen verderven goede zeden.
34. Waakt op rechtvaardiglijk, en zondigt niet. Want sommigen
hebben de kennis van God niet. Ik zeg het u tot schaamte.
35. Maar, zal iemand zeggen: Hoe zullen de doden opgewekt
3516
worden, en met hoedanig een lichaam zullen zij komen?
36. Gij dwaas, hetgeen gij zaait, wordt niet levend, tenzij dat het
gestorven is;
37. En hetgeen gij zaait, [daarvan] zaait gij het lichaam niet, dat
worden zal, maar een bloot graan, naar het voorvalt, van tarwe,
of van enig der andere [granen].
38. Maar God geeft hetzelve een lichaam, gelijk Hij wil, en aan een
iegelijk zaad zijn eigen lichaam.
39. Alle vlees is niet hetzelfde vlees; maar een ander is het vlees der
mensen, en een ander is het vlees der beesten, en een ander der
vissen, en een ander der vogelen.
40. En er zijn hemelse lichamen, en er zijn aardse lichamen; maar
een andere is de heerlijkheid der hemelse, en een andere der
aardse.
41. Een andere is de heerlijkheid der zon, en een andere is de
heerlijkheid der maan, en een andere is de heerlijkheid der
sterren; want de [ene] ster verschilt in heerlijkheid van de
[andere] ster.
42. Alzo zal ook de opstanding der doden zijn. Het [lichaam] wordt
gezaaid in verderfelijkheid, het wordt opgewekt in
onverderfelijkheid;
43. Het wordt gezaaid in oneer, het wordt opgewekt in heerlijkheid;
het wordt gezaaid in zwakheid, het wordt opgewekt in kracht.
44. Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid, een geestelijk lichaam
wordt er opgewekt. Er is een natuurlijk lichaam, en er is een
geestelijk lichaam.
45. Alzo is er ook geschreven: De eerste mens Adam is geworden
tot een levende ziel; de laatste Adam tot een levendmakenden
3517
Geest.
46. Doch het geestelijke is niet eerst, maar het natuurlijke, daarna
het geestelijke.
47. De eerste mens is uit de aarde, aards; de tweede Mens is de
Heere uit den Hemel.
48. Hoedanig de aardse [is], zodanige zijn ook de aardsen; en
hoedanig de Hemelse [is], zodanige zijn ook de hemelsen.
49. En gelijkerwijs wij het beeld des aardsen gedragen hebben,
[alzo] zullen wij ook het beeld des Hemelsen dragen.
50. Doch dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk
Gods niet beerven kunnen, en de verderfelijkheid beerft de
onverderfelijkheid niet.
51. Ziet, ik zeg u een verborgenheid: wij zullen wel niet allen
ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden;
52. In een punt des [tijds], in een ogenblik, met de laatste bazuin;
want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk
opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden.
53. Want dit verderfelijke moet onverderfelijkheid aandoen, en dit
sterfelijke [moet] onsterfelijkheid aandoen.
54. En wanneer dit verderfelijke zal onverderfelijkheid aangedaan
hebben, en dit sterfelijke zal onsterfelijkheid aangedaan hebben,
alsdan zal het woord geschieden, dat geschreven is: De dood is
verslonden tot overwinning.
55. Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uw overwinning?
56. De prikkel nu des doods is de zonde; en de kracht der zonde is
de wet.
57. Maar Gode zij dank, Die ons de overwinning geeft door onzen
Heere Jezus Christus.
3518
58. Zo dan, mijn geliefde broeders! Zijt standvastig, onbewegelijk,
altijd overvloedig zijnde in het werk des Heeren, als die weet,
dat uw arbeid niet ijdel is in den Heere.


3519
1. Korinthiërs
Hoofdstuk 16
1. Aangaande nu de verzameling, die voor de heiligen [geschiedt],
gelijk als ik aan de Gemeenten in Galatie verordend heb, doet
ook gij alzo.
2. Op elken eersten [dag] der week, legge een iegelijk van u [iets]
bij zichzelven weg, vergaderende een schat, naar dat hij
welvaren verkregen heeft; opdat de verzamelingen alsdan niet
[eerst] geschieden, wanneer ik gekomen zal zijn.
3. En wanneer ik daar zal gekomen zijn, zal ik hen, die gij zult
bekwaam achten door brieven, zenden, om uw gave naar
Jeruzalem over te dragen.
4. En indien het [der] [moeite] waardig mocht zijn, dat ik ook [zelf]
reizen zou, zo zullen zij met mij reizen.
5. Doch ik zal tot u komen, wanneer ik Macedonie zal doorgegaan
zijn, (want ik zal door Macedonie gaan)
6. En ik zal mogelijk bij u blijven, of ook overwinteren, opdat gij
mij moogt geleiden, waar ik zal henenreizen.
7. Want ik wil u nu niet zien in het voorbijgaan, maar ik hoop
enigen tijd bij u te blijven, indien het de Heere zal toelaten.
8. Maar ik zal te Efeze blijven tot den pinkster [dag].
9. Want mij is een grote en krachtige deur geopend, en er zijn vele
tegenstanders.
10. Zo nu Timotheus komt, ziet, dat hij buiten vreze bij u zij; want
hij werkt het werk des Heeren, gelijk als ik.
3520
11. Dat hem dan niemand verachte; maar geleidt hem in vrede,
opdat hij tot mij kome; want ik verwacht hem met de broederen.
12. En wat aangaat Apollos, den broeder, ik heb hem zeer gebeden,
dat hij met de broederen tot u komen zou; maar het was
ganselijk [zijn] wil niet, dat hij nu zou komen; doch hij zal
komen, wanneer het hem wel gelegen zal zijn.
13. Waakt, staat in het geloof, houdt u mannelijk, zijt sterk.
14. Dat al uw dingen in de liefde geschieden.
15. En ik bid u, broeders, gij kent het huis van Stefanas, dat het is de
eersteling van Achaje, en [dat] zij zichzelven den heiligen ten
dienst hebben geschikt;
16. Dat gij ook u aan de zodanigen onderwerpt, en aan een iegelijk,
die medewerkt en arbeidt.
17. En ik verblijde mij over de aankomst van Stefanas, en
Fortunatus, en Achaikus, want dezen hebben vervuld hetgeen
[mij] aan u ontbrak;
18. Want zij hebben mijn geest verkwikt, en [ook] den uwen. Erkent
dan de zodanigen.
19. U groeten de Gemeenten van Azie. U groeten zeer in den Heere
Aquila en Priscilla, met de Gemeente, die te hunnen huize is.
20. U groeten al de broeders. Groet elkander met een heiligen kus.
21. De groetenis met mijn hand van Paulus.
22. Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een
vervloeking; Maran-atha!
23. De genade van den Heere Jezus Christus zij met u.
24. Mijn liefde zij met u allen in Christus Jezus. Amen.


3521
2. Korinthiërs
Hoofdstuk 1
1. Paulus, een apostel van Jezus Christus, door den wil van God, en
Timotheus, de broeder, aan de Gemeente Gods, die te Korinthe
is, met al de heiligen, die in geheel Achaje zijn:
2. Genade zij u en vrede van God, onzen Vader, en den Heere
Jezus Christus.
3. Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, de
Vader der barmhartigheden, en de God aller vertroosting;
4. Die ons vertroost in al onze verdrukking, opdat wij zouden
kunnen vertroosten degenen, die in allerlei verdrukking zijn,
door de vertroosting, met welke wij zelven van God vertroost
worden.
5. Want gelijk het lijden van Christus overvloedig is in ons, alzo is
ook door Christus onze vertroosting overvloedig.
6. Doch hetzij dat wij verdrukt worden, [het] [is] tot uw
vertroosting en zaligheid, die gewrocht wordt in de lijdzaamheid
van hetzelfde lijden, hetwelk wij ook lijden; hetzij dat wij
vertroost worden, [het] [is] tot uw vertroosting en zaligheid;
7. En onze hoop van u is vast, als die weten, dat, gelijk gij
gemeenschap hebt aan het lijden, [gij] ook alzo [gemeenschap]
[hebt] aan de vertroosting.
8. Want wij willen niet, broeders, dat gij onwetende zijt van onze
verdrukking, die ons in Azie overkomen is, dat wij uitnemend
zeer bezwaard zijn geweest boven [onze] macht, alzo dat wij
3522
zeer in twijfel waren, ook van het leven.
9. Ja, wij hadden al zelven in onszelven het vonnis des doods,
opdat wij niet op onszelven vertrouwen zouden, maar op God,
Die de doden verwekt;
10. Die ons uit zo groten dood verlost heeft, en [nog] verlost; op
Welken wij hopen, dat Hij [ons] ook nog verlossen zal.
11. Alzo gijlieden ook medearbeidt voor ons door het gebed, opdat
over de gave, door vele personen aan ons teweeggebracht [ook]
voor ons dankzegging door velen gedaan worde.
12. Want onze roem is deze, [namelijk] de getuigenis van ons
geweten, dat wij in eenvoudigheid en oprechtheid Gods, niet in
vleselijke wijsheid, maar in de genade Gods, in de wereld
verkeerd hebben, en allermeest bij ulieden.
13. Want wij schrijven u geen andere dingen, dan die gij kent, of
ook erkent; en ik hoop, dat gij ze ook tot het einde toe erkennen
zult;
14. Gelijkerwijs gij ook ten dele ons erkend hebt, dat wij uw roem
zijn, gelijk gij ook de onze zijt, in den dag van den Heere Jezus.
15. En op dit betrouwen wilde ik te voren tot u komen, opdat gij een
tweede genade zoudt hebben;
16. En door uw [stad] naar Macedonie gaan, en wederom van
Macedonie tot u komen, en van ulieden naar Judea geleid
worden.
17. Als ik dan dit voorgenomen heb, heb ik ook lichtvaardigheid
gebruikt? Of neem ik het naar het vlees voor, hetgeen ik
voorneem, opdat bij mij zou wezen, ja, ja, en neen, neen?
18. Doch God is getrouw, dat ons woord, hetwelk tot u [is]
[geschied], niet is geweest ja en neen.
3523
19. Want de Zoon van God, Jezus Christus, Die onder u door ons is
gepredikt, [namelijk] door mij, en Silvanus, en Timotheus, was
niet ja en neen, maar is geweest ja in Hem.
20. Want zovele beloften Gods als er zijn, die zijn in Hem ja, en zijn
in Hem amen, Gode tot heerlijkheid door ons.
21. Maar Die ons met u bevestigt in Christus, en Die ons gezalfd
heeft, is God;
22. Die ons ook heeft verzegeld, en het onderpand des Geestes in
onze harten gegeven.
23. Doch ik aanroepe God tot een Getuige over mijn ziel, dat ik, om
u te sparen, nog te Korinthe niet ben gekomen.
24. Niet dat wij heerschappij voeren over uw geloof, maar wij zijn
medewerkers uwer blijdschap; want gij staat door het geloof.


3524
2. Korinthiërs
Hoofdstuk 2
1. Maar ik heb dit bij mijzelven voorgenomen, dat ik niet wederom
in droefheid tot u komen zou.
2. Want indien ik ulieden bedroef, wie is het toch, die mij zal
vrolijk maken, dan degene, die van mij bedroefd is geworden?
3. En ditzelfde heb ik u geschreven, opdat ik, [daar] komende, niet
zou droefheid hebben van degenen, van welke ik moest verblijd
worden; vertrouwende van u allen, dat mijn blijdschap uw aller
[blijdschap] is.
4. Want ik heb ulieden uit vele verdrukking en benauwdheid des
harten, met vele tranen geschreven, niet opdat gij zoudt bedroefd
worden, maar opdat gij de liefde zoudt verstaan, die ik
overvloediglijk tot u heb.
5. Doch indien iemand bedroefd heeft, die heeft niet mij bedroefd,
maar ten dele (opdat ik [hem] niet bezware) ulieden allen.
6. Den zodanige is deze bestraffing genoeg, die van velen
[geschied] [is].
7. Alzo dat gij daarentegen [hem] liever [moet] vergeven en
vertroosten, opdat de zodanige door al te overvloedige droefheid
niet enigszins worde verslonden.
8. Daarom bid ik u, dat gij de liefde aan hem bevestigt.
9. Want daartoe heb ik ook geschreven, opdat ik uw beproeving
mocht verstaan, of gij in alles gehoorzaam zijt.
10. Dien gij nu iets vergeeft, [dien] [vergeef] ik ook; want zo ik ook
3525
iets vergeven heb, dien ik vergeven heb, [heb] [ik] [het]
[vergeven] om uwentwil, voor het aangezicht van Christus,
opdat de satan over ons geen voordeel krijge;
11. Want zijn gedachten zijn ons niet onbekend.
12. Voorts, als ik te Troas kwam, om het Evangelie van Christus [te]
[prediken], en als mij een deur geopend was in den Heere, zo
heb ik geen rust gehad voor mijn geest, omdat ik Titus, mijn
broeder, niet vond;
13. Maar, afscheid van hen genomen hebbende, vertrok ik naar
Macedonie.
14. En Gode zij dank, Die ons allen tijd doet triomferen in Christus,
en den reuk Zijner kennis door ons openbaar maakt in alle
plaatsen.
15. Want wij zijn Gode een goede reuk van Christus, in degenen, die
zalig worden, en in degenen, die verloren gaan;
16. Dezen wel een reuk des doods ten dode; maar genen een reuk
des levens ten leven. En wie is tot deze dingen bekwaam?
17. Want wij dragen niet, gelijk velen, het Woord Gods te koop,
maar als uit oprechtheid, maar als uit God, in de
tegenwoordigheid Gods, spreken wij het in Christus.


3526
2. Korinthiërs
Hoofdstuk 3
1. Beginnen wij onszelven wederom [u] aan te prijzen? Of
behoeven wij ook, gelijk sommigen, brieven van voorschrijving
aan u, of [brieven] van voorschrijving van u?
2. Gijlieden zijt onze brief, geschreven in onze harten, bekend en
gelezen van alle mensen;
3. Als die openbaar zijt geworden, dat gij een brief van Christus
zijt, en door onzen dienst bereid, die geschreven is niet met inkt,
maar door den Geest des levenden Gods, niet in stenen tafelen,
maar in vlezen tafelen des harten.
4. En zodanig een vertrouwen hebben wij door Christus bij God.
5. Niet dat wij van onszelven bekwaam zijn iets te denken, als uit
onszelven; maar onze bekwaamheid is uit God;
6. Die ons ook bekwaam gemaakt heeft, [om] [te] [zijn] dienaars
des Nieuwen Testaments, niet der letter, maar des Geestes; want
de letter doodt, maar de Geest maakt levend.
7. En indien de bediening des doods in letteren [bestaande], [en] in
stenen ingedrukt, in heerlijkheid is geweest, alzo dat de kinderen
Israels het aangezicht van Mozes niet konden sterk aanzien, om
de heerlijkheid zijns aangezichts, die te niet gedaan zou worden.
8. Hoe zal niet veel meer de bediening des Geestes in heerlijkheid
zijn?
9. Want indien de bediening der verdoemenis heerlijkheid geweest
is, veel meer is de bediening der rechtvaardigheid overvloedig in
3527
heerlijkheid.
10. Want ook het verheerlijkte is zelfs niet verheerlijkt in dezen
dele, ten aanzien van deze uitnemende heerlijkheid.
11. Want indien hetgeen te niet gedaan wordt, in heerlijkheid was,
veel meer [is], hetgeen blijft, in heerlijkheid.
12. Dewijl wij dan zodanige hoop hebben, zo gebruiken wij vele
vrijmoedigheid in het spreken;
13. En [doen] [niet] gelijkerwijs Mozes, [die] een deksel op zijn
aangezicht leide, opdat de kinderen Israels niet zouden sterk
zien op het einde van hetgeen te niet gedaan wordt.
14. Maar hun zinnen zijn verhard geworden; want tot op [den] [dag]
van heden blijft hetzelfde deksel in het lezen des Ouden
Testaments, zonder ontdekt te worden, hetwelk door Christus te
niet gedaan wordt.
15. Maar tot den huidigen [dag] toe, wanneer Mozes gelezen wordt,
ligt een deksel op hun hart.
16. Doch zo wanneer het tot den Heere zal bekeerd zijn, zo wordt
het deksel weggenomen.
17. De Heere nu is de Geest; en waar de Geest des Heeren is, aldaar
is vrijheid.
18. En wij allen, met ongedekten aangezichte de heerlijkheid des
Heeren [als] in een spiegel aanschouwende, worden [naar]
hetzelfde beeld in gedaante veranderd, van heerlijkheid tot
heerlijkheid, als van des Heeren Geest.


3528
2. Korinthiërs
Hoofdstuk 4
1. Daarom dewijl wij deze bediening hebben, naar de
barmhartigheid, die ons geschied is, zo vertragen wij niet;
2. Maar wij hebben verworpen de bedekselen der schande, niet
wandelende in arglistigheid, noch het Woord Gods vervalsende,
maar door openbaring der waarheid onszelven aangenaam
makende bij alle gewetens der mensen, in de tegenwoordigheid
Gods.
3. Doch indien ook ons Evangelie bedekt is, zo is het bedekt in
degenen, die verloren gaan;
4. In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft,
[namelijk] der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de
verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die
het Beeld Gods is.
5. Want wij prediken niet onszelven, maar Christus Jezus, den
Heere; en onszelven, [dat] [wij] uw dienaars [zijn] om Jezus'
wil.
6. Want God, Die gezegd heeft, dat het licht uit de duisternis zou
schijnen, is Degene, Die in onze harten geschenen heeft, om [te]
[geven] verlichting der kennis der heerlijkheid Gods in het
aangezicht van Jezus Christus.
7. Maar wij hebben dezen schat in aarden vaten, opdat de
uitnemendheid der kracht zij van God, en niet uit ons;
8. [Als] die in alles verdrukt worden, doch niet benauwd;
3529
twijfelmoedig, doch niet mismoedig;
9. Vervolgd, doch niet [daarin] verlaten; nedergeworpen, doch niet
verdorven;
10. Altijd de doding van den Heere Jezus in het lichaam
omdragende, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam zou
geopenbaard worden.
11. Want wij, die leven, worden altijd in den dood overgegeven om
Jezus' wil; opdat ook het leven van Jezus in ons sterfelijk vlees
zou geopenbaard worden.
12. Zo dan, de dood werkt wel in ons, maar het leven in ulieden.
13. Dewijl wij nu denzelfden Geest des geloofs hebben, gelijk er
geschreven is: Ik heb geloofd, daarom heb ik gesproken; zo
geloven wij ook, daarom spreken wij ook;
14. Wetende, dat Hij, Die den Heere Jezus opgewekt heeft, ook ons
door Jezus zal opwekken, en met ulieden daar zal stellen.
15. Want al deze dingen zijn om uwentwil, opdat de
vermenigvuldigde genade, door de dankzegging van velen,
overvloedig worde ter heerlijkheid Gods.
16. Daarom vertragen wij niet; maar hoewel onze uitwendige mens
verdorven wordt, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd
van dag tot dag.
17. Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbij [gaat],
werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der
heerlijkheid;
18. Dewijl wij niet aanmerken de dingen, die men ziet, maar de
dingen, die men niet ziet; want de dingen, die men ziet, zijn
tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig.

3530
2. Korinthiërs
Hoofdstuk 5
1. Want wij weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels
gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet
met handen gemaakt, [maar] eeuwig in de hemelen.
2. Want ook in dezen zuchten wij, verlangende met onze
woonstede, die uit den hemel is, overkleed te worden.
3. Zo wij ook bekleed [en] niet naakt zullen gevonden worden.