Takmaklar - Sabirov Ravil

TAKMAKLAR (çastuşki) 1 Tizdän bezgä köz dä kiler, Ä min utıram kiçen bügen eger-möger, Kem tırışa, dönya hälen añlap beler, Ä añlagaç, hıyallınnan utırıp köler... 2 Sin bäläkäç, ä min – olı... Sin üzeñä üzeñ huca, Ä min olı – tormış kolı, Häm tormışım – häsrät-nuca... 3 Et tä yuk, mäçe dä yuk... Berüzem karap utıram, Kino bara, tamagım tuk, Şulay yulnı yoklap baram... 4 Kön bolıtlı, min kulçatır alıp Ällä kaya kittem uram buylap. Belmim, kayadır, ämma yırak barıp Bulmas bügen, kaytıym tübän karap... 5 Dönya törle: kemgä – bähet, Kemgä – lähet, kemgä – cäza, Bu dönyanıñ maturlıgı – şul törlelek, Törlelektä yäşi çın moğciza... 6 Uyan, mucik, uyan, ih, qaderlem – Eşçän, çista, karday sin ak bul... Tik sin tizräk kenä aynı, bäğırem, Aç küzeñne! Kara: dönya bu! 7 Balaçakka kaytıp kitär idem, Olılıknıñ cimerep keläten. Häzer genä şunı añlap cittem, Balaçakta bulgan cännätem... 8 Nigä keşe kinät olaya ikän? Ä olayıp şunnan oyala... Färeştädän çıga küzle bükän, Häm annarı belmi: yulı kaya? 9 Ä annarı keşe kartaya – Akıl artmıy anıñ – şundıy hikmät, Dönya gına aña karaya, Şunnan ber yul kala: lähet kinät... 10 Tiz tuabız, tiz kiläbez, Üzebezne belderäbez Balaçak ta tiz kitä, Aşap-yoklap ölgeräbez: Ğomer şunnan gölt ütä! 11 Öyränmägännärem äle bik küp, Minem ğomerem aña citmi – Dönya, nık töşensäñ, şır çüp, Häm ul cibärmiçä tota, Üze dä ber kitmi... 12 Kükkä kara da batır bul: Bernärsädän kurıkmıyça, Sineñ gäüdä bar, sindä kul: Sin kiläçäkkä burıçta!.. 13 Kaya gına dönya alıp barsa, Tormış tınıçrak bulmıy, ul gel görli: Ä insanda beraz akıl bulsa, İşek bulıp täräzädän yörmi... 14 Bezneñ akıl bik küp, kayçak artık, Häm här mizgel anı satıp yöribez lä, Tormışıbız – simez dinsez sarık: Eşlämibez berni, beläbez genä... 15 Başımnı yantaytıp min äkren genä Siña närsäder däşäm. Dönyadagı möhimlek – ul töten genä, Köräşäm... Yantayam, sugışam, basarga tırışam, Möhitem minnän kılana, Eçtän ğomer çıga minem här sulışta: Närsäder sagınam... 16 Karıym: ä möhitem minem – vatık közge, Hıyal oça minnän yırakka. Ğomerebez ul ber genä mizgel, Sınık adım, yalgış dakika. 17 Mäñgelektä yörüebez – bezneñ yuldır, Kayvakıt adaşıbız bez anda. İsän çakta sin üzeñä häykäl kuydır – Kübräk tıñla söyläveñnän karaganda... 18 Yäşägännär, di, Tölke belän Bolan Nık duslıkta, di, sıman ike tugan, Ä läkin duslıkta daimi şundıy hikmät: Kemgä rähät ul, ä kemgä kelät... Tölke: “Minem yäşäven avırrak, Miña bit it kiräk, totıp kara kuyan!” Ä närsä ul Bolan, ülän aşap torak, Ul bit yırtkıç tügel, ul bit şundıy hayvan. Äkiyätneñ ahırın beläsez, ukuçı, Yırtkıç Tölke öçen äzer inde kapkan, Ä tik ülän aşap kurkak bulıp toruçı İsän kalgan. Ozın ğomer itkän tupas Bolan... Uylama lä! Änä nindi güzäl göllär! Änä niçek matur itep üsä şalkan! Häm ukıma kiräkmägän hikäyälär: Anda mäğnäsezlek küle, Anda häter batkan... 19 Bügen munça, muyınıma min munçala eldem, Yuınam, kaplıym östemä lägän... İh, dönyanıñ şul kırıyın tapsam ide: Anı şulçak totıp äyländeräm! 20 Çalbar tişek, çalbarımnı yamıym... Külmäk tişek, min anısın tegäm, Häm kürşemä tekälänep karıym: Ul kürgänne et tä kürmägän... 21 Sin televizordan ällä nilär kürsäñ, Barısına da turıdan ışanma; Çınbarlıkta törle yäşär hislär, Tiz-tiz yörsäñ, aşıgıp abınma... Çınbarlıkta tizräk yäşi başla, Hıyal dönyalarnı çäynäp taşla... 22 Bu könnärdä tormış ällä nilär çıgarıp birde, Borgalandı, ışkılıp çualdı, Bu ğomerneñ söyäklären bez ozak kimerdek – Bügen oçmak ğaläm tuktadı... Äy, äylänep kara tirä-yakka, Ğaläm sıman oçma yırakka... 23 Bezdä yazın köçle taşular Baş İdelgä taba yünälep Görli-görli aga başlıylar, Ä min yäşim ber cirgä bäylänep... 24 Tormışka küp yavız karşılıgım, Ämma çitkä kaldırırga alar barın – Berdän Kızıl Bayrak – minem avılım, Sineñ belän böten yazmışlarım... 25 Tormış şaktıy gına mine taptadı, Ğomer izde, şunnan añladım: Yazmış tatar itep mine sapladı: Häm berkayçan Tatar buluımnan oyalmadım...