(hikäyä)
-Külägä kebek arttan tagılıp yörmä dip küpme äytergä bula! Çukrakmı, ällä tileme sin?- karşısında ğayeple sıman başın iyep torgan malaynı Läylä açu belän törtep cibärde. Köçleräk cil örsä, oçıp kitärdäy yuka gäüdäse çaykalıp, artı belän cirgä barıp töşte. Yuk, Kamil kızga üpkälämäde, ä kämit kararga cıynalgan yäştäşläreneñ şarkıldap kölüennän ğarlände. Torıp, östendäge tuzanın kakkaladı, sibelgän kitap-däftärlären sumkasına cıynaştırdı da, berni däşmi äkren genä kitep bardı.
Yul buyı eçtän yılap kayttı. Cebek tä tügel inde yugıysä, tik kızlarga kulı kütärelmi. Çäçennän tartkan, törtkäläşkän malaylarnı alay räncetmi Läylä.
Şulay uylanıp, häsrätkä çumıp kayta torgaç, podezd işegen uzıp kitä yazgan.
-Äy, Arhimed, kaya barasıñ!-digän tavışka isenä kilde.
Borılıp karasa, işek aldındagı kamırlık botagınnan kürşese Rif sikerep töşte.
-Nişläp bu qadär yolkış kıyafättä? –dide dustı Kamilneñ tuzanlı ös-başın küzdän kiçerep. –Kem tide?
Kamil däşmäde. Süz katarlık hälättä tügel ide ul.
-Ällä teleñne özdelärme? Äyt inde ber süz! - dip tınmadı Rif.
Närsä disen soñ, kızlar törtep yıktı, disenme? Bolay da inde mäktäptä küzen açırmaslar.
-Çiren yäşergän ülgän, söylä, ciñelräk bula ul.
-Ülsäñ yahşırak bulır ide!-dip körsenep kuydı Kamil.
-Içkınma inde!
-Äyt äle döresen, min yolkış çebigä ohşaganmı?
-Kem äytte?
-Kem-kem! Koyrıklı cen! Barıber tügelme?
-Ä, kızlar dimäk! Läyläder äle! Närsäsenä iseñ kitte şul salam sıyraknıñ?
-Matur kız ul, mäktäptä iñ maturı! Min bit anıñ sumkasın kütäreşep kaytıym digän idem. Nigä ul mine şulkadär kürä almıy ikän?
-Kızlarnı añlamassıñ! Alar köçlelärne yaratalar, menä minem kebek, – dip Rif muskulların kabartıp kürsätte. Ul boks belän şöğıllänä, bişençedä genä ukısa da, yodrıgı yarıysı uk katı töşä üzeneñ. –Ä sineñ kebek sıyık çıbık matematiklar alarga öy eşen küçerer öçen genä kiräk. Şıldımı?
Şul könnän soñ ul Läylägä başka yakın kilergä batırçılık itmäde. Kürşe klassta gına ukuçı kızıy isä dönyada Kamil atlı malay barlıgın bötenläy onıttı.
Yıllar ütte. Dürtençe sıynıfta bulgan küñelsez vakıyga Kamilneñ yörägendä töyer kaldırsa da, Läylägä bulgan hislären sündermäde. Ul mäktäpkä dä kübräk Läyläne kürer öçen bara ide.
Ä tugızınçını tämämlagan cäydä ayanıç häl buldı. İmtihannardan soñ öç sıynıf bergä urmanga küñel açarga çıktılar. Kızık yasarga telägän yegetlärneñ salyutı bik kıymmätkä töşte. Uçak yanında Läyläneñ ike küzen totıp açırgalanıp kıçkıruı haman da kolagında yañgırap tora Kamilneñ.
Unınçıga bara almadı kız, küzläre yaktılık belän şäülä kürerlek kenä bulıp kaldılar. Läyläsez mäktäp karañgılanıp kaldı. Çittän bulsa da üzeneñ sarı bödräläre, gel yılmaep tora torgan oçkınlı küzläre, kıñgırauday yañgıravık tavışı belän küñelen nurlandırıp yöri ide Kamilneñ. Uramda oçramasmı dip, mäktäptän kaytkanda yüri Läylä yäşi torgan yort tiräsennän ütkäläde. Ä ul, üç itkändäy, oçramadı da oçramadı.
Kışkı koyaşlı ber köndä üz uylarına birelep kitaphanädän kaytıp barışı ide. Aldarak atlagan kız bozlavıkta ayagı tayıp yıgıldı. Kamil aña torırga bulıştı häm Läylä ikänen kürep, şatlıgınnan çak iseme belän däşmäde.
-Rähmät, -dide kız. Ayagın avırttırgan, ahrı, aksıy töşep atlap kitte. Kamil bar kıyulıgın cigep, anıñ artınnan iyärde:
-Bälki ozatıp kuyargadır?
Yagımlı tavışka kız karşı kilmäde, üzen kultıklarga röhsät itte. Baksañ, alay dorfa häm tekä tügel ikän Läylä, yul buyı söyläşep süzläre betmäde. Hätta yaratıp tıñlıy torgan cırları da ber ük bulıp çıktı.
-Teläsäñ, min irtägä siña yaña disklar alıp kiläm, - dide yeget huşlaşkanda.
-Bergä tıñlasak kına, - dip şayarttı kız.
Kamil hıyal kanatlarında oçıp kayttı. Küñelen biläp algan şatlık nur bulıp yözlärenä iñde.
Şulay oçraşıp kittelär. Kaysı mäktäptä ukuın yäşerde yeget. Ämma berkönne çak kıyın hälgä kalmadı.
-İrtägä tugan könem, klasstaşlarım kiläçäk, sin dä kil, alar belän tanışırsıñ, -dip çakırdı Läylä.
-Yuk, - dimäde Kamil, cayı tabılır dip, üz-üzen tınıçlandırdı.
Malaylar-kızlar taralışkanın kiç buyı podezdan çittäräk kötep tordı. Vakıt soñ bulsa da, çäçäklären büläk itmi kitmäde.
-Gafu it, soñardım, eş kilep çıktı, - dip aklangan buldı.
-İh, irtäräk kilmädeñ, şundıy küñelle buldı! –dip kız bäyräm şatlıgınnan anıñ süzlärenä ällä ni iğtibar itmäde.
Kamil Läyläneñ kulına yanıp torgan kızıl rozalar tottırdı – üzençä mähäbbät bilgese. Kız alarnıñ huş isen tirän itep suladı da:
-Minem öçen bügen iñ zur büläk – sin üzeñ, -dip yegetneñ bitennän yomşak kulları belän sıpırdı. Kinät yöze uyçanlandı, sagışlandı.
-Nigä sin elegräk oçramadıñ ikän!-dide Läylä.
Kamil däşmäde. Kıznıñ çäçäklär kebek ut yanıp torgan bit oçına irennären tigerde. Menä-menä yäşen yäşnär, kük kükrär, yäisä Läylä tege çaktagı kebek törtep cibärer kebek toyıldı. Yuk, zilzilä kupmadı, Kamilneñ bitenä barı kıznıñ kaynar sulışı kilep bärelde.
Aznakay