LatinКаждый столб представляет процент слов на 1000 наиболее распространенных слов
Sabiram Sagışı
Общее количество слов 353
Общее количество уникальных слов составляет 278
49.6 слов входит в 2000 наиболее распространенных слов
62.4 слов входит в 5000 наиболее распространенных слов
67.1 слов входит в 8000 наиболее распространенных слов
Hikäyä
Üzemneñ kem ikänlegemne onıtkanmın, ahrısı, kükrägemne kiyerep, kürşe Camalilarga barıp kerdem. Hatını taba koymagı belän mäş kilä, çäygä citkeräm dip aşıgıptır inde, çac-çoc kiterä ide.
— Sälamnärmesez? — didem, kışkı suıknıñ avır salkının ayak aramnan türgä taba uzdırıp.
— Maktap yörisez ikän, Hafizulla! Türdän uzıgız,— dip Camaletdin, ike däü kulın alga suzıp, uçlarımnı eläkterep aluga, çamasın onıtıptır inde, buınnarımnı der selkette.
Min kergäç, ğadättägeçä matçaları iñep, öy eçläre keçeräyep kaldı. Bu tarlıknı sizengän malayları, kara küzlären maylı koymakka töbäp, kürşe bülmäçekkä şıldılar.
— Ozaklap torırga tügel idem, kem, Camaletdin. Yomış bardan gına,— didem, beraz kıyınsınıp.
Ämma ul, kolagına da elmiçä, östäl yanına däşte, tamak astına çirtep ım kaktı. Yänäse, hatınnıñ yäşerep kuyganı da bardır!
— Yuk-yuk, ştu sez,— didem, hiç yalındırırga telägem yuklıgın añlatırga teläp.— Çäyläp torırga bütän vakıtnı çamalap kerermen.
— Sin, Hafizulla abzıy, gel şulay inde. Niçä yıllar bergä kürşe yäşibez, çäyemnän dä, koymagımnan da avız itkänegez yuk!— dip Camaletdinnıñ hatını zarlana başladı. Miña añlatırga kaldı:
— Kilen, alay uk dimägez äle. Ber dä sıy-hörmätegezdän kalganım yuk,— diyäräk gafu ütendem.— Kerülärem yomış belän genä ide. Vakıtsızrak yörim ikän!
— Nindi vakıtsız di ul?
Mine açulanıp taşlayaçaklar ide. Kire borılıp, huşlaşıp, çıgu yulına yünäldem. Artımnan Camaletdinen hatını kualadı:
— Bar inde! Yomışın sora!— di sörep çıgardı.
Östenä bişmäten elärgä dä onıtkan Camaletdin ezemä bastı:
— Tukta äle, kordaş! Ni yomış ide soñ?
— Yuk, min bolay gına,— didem, küzemdäge yäşläremne kürsätergä telämiçä.— Sabiram sezdä tügelme ikän dip kerüem ide.
Küräm, Camaletdinnıñ avızı açıldı, borçıluı yözenä çıktı. Süz taba almıyça aptıradı.
— Beläm, ike ay elek kenä ziratka iltep, gürgä kuygan idek, biçarakayını... Beläm, bik beläm! — didem, küz yäşläre akkan kürşemne tınıçlandırırga teläm.— Akılım da, küñelem dä ışanıp betmägännän genä menä şulay sataşıp alam. Gafu it! Kilengä dä äyt, yülärlängän ikän Hafizulla dimäsen. Min bolay gına, küñel boyıgudan gına!
Ayak aslarımdagı kar şıgır-şıgır kilep mataştı. Üz öyemä äylänep kergänemdä östälemne tutırıp samavır kaynap utıra ide. Bäräqallah, kiyäü belän kızım kaytkannar ikän. Äytäm anı Sabiram töşemä kergän ide.
— Äti, kayda ideñ? Koymakka on tugıladım,— dip kızım karşı aldı, kala küçtänäçlären buşata-buşata. Ul da tügel, onıgım Läylä karşıma yögerep kilde:
— Äti, babakay kayttı!..
Eh, şuşılay Sabiram kaytıp kersä ide. Bulmas şul, yırakkarak kitte, yırakkarak...
May, 2000.
Üzemneñ kem ikänlegemne onıtkanmın, ahrısı, kükrägemne kiyerep, kürşe Camalilarga barıp kerdem. Hatını taba koymagı belän mäş kilä, çäygä citkeräm dip aşıgıptır inde, çac-çoc kiterä ide.
— Sälamnärmesez? — didem, kışkı suıknıñ avır salkının ayak aramnan türgä taba uzdırıp.
— Maktap yörisez ikän, Hafizulla! Türdän uzıgız,— dip Camaletdin, ike däü kulın alga suzıp, uçlarımnı eläkterep aluga, çamasın onıtıptır inde, buınnarımnı der selkette.
Min kergäç, ğadättägeçä matçaları iñep, öy eçläre keçeräyep kaldı. Bu tarlıknı sizengän malayları, kara küzlären maylı koymakka töbäp, kürşe bülmäçekkä şıldılar.
— Ozaklap torırga tügel idem, kem, Camaletdin. Yomış bardan gına,— didem, beraz kıyınsınıp.
Ämma ul, kolagına da elmiçä, östäl yanına däşte, tamak astına çirtep ım kaktı. Yänäse, hatınnıñ yäşerep kuyganı da bardır!
— Yuk-yuk, ştu sez,— didem, hiç yalındırırga telägem yuklıgın añlatırga teläp.— Çäyläp torırga bütän vakıtnı çamalap kerermen.
— Sin, Hafizulla abzıy, gel şulay inde. Niçä yıllar bergä kürşe yäşibez, çäyemnän dä, koymagımnan da avız itkänegez yuk!— dip Camaletdinnıñ hatını zarlana başladı. Miña añlatırga kaldı:
— Kilen, alay uk dimägez äle. Ber dä sıy-hörmätegezdän kalganım yuk,— diyäräk gafu ütendem.— Kerülärem yomış belän genä ide. Vakıtsızrak yörim ikän!
— Nindi vakıtsız di ul?
Mine açulanıp taşlayaçaklar ide. Kire borılıp, huşlaşıp, çıgu yulına yünäldem. Artımnan Camaletdinen hatını kualadı:
— Bar inde! Yomışın sora!— di sörep çıgardı.
Östenä bişmäten elärgä dä onıtkan Camaletdin ezemä bastı:
— Tukta äle, kordaş! Ni yomış ide soñ?
— Yuk, min bolay gına,— didem, küzemdäge yäşläremne kürsätergä telämiçä.— Sabiram sezdä tügelme ikän dip kerüem ide.
Küräm, Camaletdinnıñ avızı açıldı, borçıluı yözenä çıktı. Süz taba almıyça aptıradı.
— Beläm, ike ay elek kenä ziratka iltep, gürgä kuygan idek, biçarakayını... Beläm, bik beläm! — didem, küz yäşläre akkan kürşemne tınıçlandırırga teläm.— Akılım da, küñelem dä ışanıp betmägännän genä menä şulay sataşıp alam. Gafu it! Kilengä dä äyt, yülärlängän ikän Hafizulla dimäsen. Min bolay gına, küñel boyıgudan gına!
Ayak aslarımdagı kar şıgır-şıgır kilep mataştı. Üz öyemä äylänep kergänemdä östälemne tutırıp samavır kaynap utıra ide. Bäräqallah, kiyäü belän kızım kaytkannar ikän. Äytäm anı Sabiram töşemä kergän ide.
— Äti, kayda ideñ? Koymakka on tugıladım,— dip kızım karşı aldı, kala küçtänäçlären buşata-buşata. Ul da tügel, onıgım Läylä karşıma yögerep kilde:
— Äti, babakay kayttı!..
Eh, şuşılay Sabiram kaytıp kersä ide. Bulmas şul, yırakkarak kitte, yırakkarak...
May, 2000.
Вы прочитали 1 текст из Татарский литературы.