Bişavılda Küñelle Kiç

(pyesa)

(«Aulak öy»)

(Bişavıl keşeläreneñ isemnäre üzgärtelgän)

Katnaşalar:

Mäftuha – 70-80 yäşlärdäge äbi, yort hucası

İshak – anıñ onıgı, 17-18 yäşlärdäge yeget.

Avıl yäşläre:

Möcip

Gapteläüäl – sugışta katnaşıp kaytkan yeget

Daniyä

Märfuga

Saliha

Ğali

Vakıyga bezneñ äbi – babalarıbıznıñ yäş

çaklarında Bişavıl avılında bara.

Avıl keşeläreneñ isemnäre üzgärtelgän

Berençe küreneş

Ğadi avıl öye eçe. İşektän kergän cirdä kiñ takta säke. Stena buylap ozın häm tar buy säke. Türdä agaç karavat. Anıñ östenä törle zurlıktagı bizäkle mendärlär öyep kuyılgan. Şunda uk çitläre çuklı aşyaulık yabılgan östäl. İdändä zur sandık. Kuldan eşlängän agaç şkaf. Aş miçe. İşek töbendäräk lägän häm anıñ yanında ciz komgan. İşek başında şamail. Tüşämgä elengän kerosin lampası yana. Östäldä çäy eçü öçen savıt – saba äzer tora. Öy çeltärle kaşagalar, kayulı tastımallar belän bizälgän. Säkelärdä häm idändä sugılgan palaslar.

Pärdä açılganda yäşlär ğadättäge uyınnarın başlap toralar. Möcip eşläpä totıp iptäşlärennän közge, yözek, kulyaulık şikelle äyberlär cıya. Ber çittäräk küzenä yaulık bäylängän İshak urnaşkan. Möcip urınına barıp utıra.

Märfuga. İnde berär uyın uynap alırga kiräk. Äydägez kayış bäreşäbez!

Ğali. Tuydırda inde şul kayışıgız. Äydägez şeşä tägäräteşep...

Daniyä. Kiräkmi, sin mutlaşasıñ! Yözek salıp uynıyk!

Gapteläüäl. Öyeñä kayt ta, äbiyeñ belän yözek salış. Möcip äyber cıyıp aldı bit inde, şunsın uynıyk!

İshak. Äye-äye! Cäza biräbez. Başlıybızmı inde, nakanis!

Möcip. (Eşläpä eçennän algan beläzekne kürsätep) Bu keşegä nindi cäza biräbez?

Märfuga üzeneñ äyberen tanıp kıçkırıp cibärer çakta

avızın kulı belän kaplap tıyılıp kala.

İshak. (Märfuga yagına barmak yanap) Bumı? Bu çibärne cırlatıyk äle.

Märfuga. İ-i-i! İshak! Nigä mine alay itäseñ inde! Min cırlıy belmim iç!

İshak. Yarıy, yarıy! Kılanma, Märfuga! Cırçı ikäneñne beläbez bit.

Saliha. Döres, döres! Cırlasın äydä.

Daniyä. Märfuga, canıkayım! Kütär äle ber küñellärne! Cırlap cibärçe şayan cırlarıñnı!

Gapteläüäl talyan garmunı alıp uynıy başlıy.

Märfuga cırlıy.

Agıydellärdä ber baka

Botın kütärep yata.

Şul bakanı kürdem isä,

Kölep eçlärem kata.

Änä kilä avtamabil

Töyägännär tal çıbık.

Kürenmäsägez dä karıym

Kütärmälärdin çıgıp.

Änä kilä avtamabil

Töyägännär karbızlar.

(İshakka suktıra)

Yaulık yabıngan yegetkä

Karamıylar yäş kızlar.

Uç çabu, köleşü.

Märfuga. (İshakka ciñelçä sugıp) Äydä, kapla küzeñne! Närsä avızıñnı açıp kattıñ?

İshak. (Yaulıgın küzenä töşerep) Äydägez, äydägez, uyınnı dävam itäbez, äydägez. Märfugaga irek birsäñ, irtängä çaklı cırlarga äzer ul.

Märfuga. Ättäk lä! Üzegez kuştıgız bit cırlarga.

Möcip. (Eşläpä eçennän yözek çıgara). Ä monsı nişläsen?

İshak (başın borgalap tıñlap tora, kaysınıñ tavışı çıgar ikän, yänäse). Monsı biyesen äle! (Yaulıgın kütärep kuya).

Gapteläüäl talyanda uynıy. Biyergä Daniyä çıga häm kızlar

biyüen bii.. Yäşlär uç çabıp, takmaklap, aña yärdäm iteşälär.

İshak (küzenä yaulıgın töşerä-töşerä). Şäp biiseñ, Daniyä. Märfuga mine kaptırmagan bulsa, üzem siña öyläner idem.

Märfuga kilep anıñ açık mañgayına çiyertä.

Märfuga. Menä siña! Menä siña! Min siña çıgarga väğdä ittemmeni äle?

Ğali. Kara-kara Märfuganı, niçek kızardı!

Märfuga (Ğaline kua-kua). Häzer siña da elägä.

Möcip (kulyaulık çıgara). Monısın nişlätäbez?

İshak. Pıçak çakırsın.(Yaulıgın kütärä). Ähä, Möcip, üzeñneñ kulyaulıgıñ bit. Äydä pıçak çakır!

Barısı da aptırap kalalar.

Ğali. Pıçak çakır?

Möcip. Nindi uyın ul? Min bit belmim andıy ğalämätne.

İshak. Häzer öyrätermen. Bu bik kızıklı uyın, min anı küptän tügel Gäynädä öyränep kayttım.

İshak östäldän pıçak alıp, idän urtasına kadap kuya.

Möcipne kulınnan totıp, pıçaktan ike adım cirgä bastıra.

İshak. Tezlän menä şuşında. Küzläreñne çıtırdatıp yom, yuksa uyınnı bozasıñ.

Möcip tezlänä häm küzen yoma. İshak miç yanına kitä.

Ğali (Möcipkä iyelep karap). Äy! Äy! Küzeñne açma dip äyttelärme siña? Nigä mutlaşasıñ?

İshak ber par biyäläy kiterä, anıñ uç töplärenä korım buyalgan.

İshak (Möcipkä biyäläy kiderä). İnde küzeñne açmıyça gına: «Pıçagım kil, pıçagım kil!»- dip, biteñne sıypıy-sıypıy kabatla. Küp tä ütmäs, pıçagıñ kilä dä başlar.

Möcip (Küzen açmıyça gına). Aldaşma! İdängä kadalgan pıçak niçek kilsen di!

Saliha! Yä - yä, Möcip! Eşlä kuşkannı! Uyın bulgaç, uyın bulsın, sin mıyıklı da bez kıyıklı mıni?

Möcip (biten sıypıy-sıypıy). Yarıy küñelegez bulsın. Pıçagım ki- i-il! Pıçagım ki-i-il! Pıçagım ki-i-i-l!

Möcipnıñ korımga buyalgan yözen kürgäç, yäşlär

yıgıla-yıgıla kölärgä totınalar.

Möcip. (küzen açıp). Ni buldı, nigä keşnisez!?

İptäşläre tagın aña kürsätä - kürsätä köleşälär.

Möcip közgegä barıp karıy. Berazdan üze dä kölärgä totına.

Möcip. Nu İshak! Nu dus! Min kızık itsäm, çıdıy kal! Ä sez nigä minem östän köläsez? Yukka şapırınasız, tugannar, sezneñ dä kölkegä kaluıgız bar.

Möcip işek katındagı lägän yanına barıp biten yua,

Daniyä aña komgannan su salıp tora, tastımal tottıra.

Köleşü tuktalmıy.

Märfuga (Möcip yanına kilep). Möcip, ä sin nigä uyınnı tuktattıñ äle? Pıçagıñ kuzgala da başlamadı iç.

Köleşälär

Möcip (biten sölge belän sörtä-sörtä). Yarıy – yarıy, Märfuga! Kölep kal cayı çıkkan çakta. Mä äle sölgene elep kuy.

Märfuga sölgene ala.

Möcip. Yädäç!

Märfuga. Ay! İsemdä!

Möcip. Balakayım! Soñ inde «isemdä»ne äytergä! Äyber tottırmas borın äytälär anı!

Tagın da köleş

Märfuga. Ay häçterüş! (İptäşlärenä) Kiçägenäk äyber tottırudan yädäç ayırgan idek.Täki ottı bit, çukınçık! Äle bersenä dä ottırganım yuk ide. Hay cünsez!

Möcip. Äytelgän bit sezgä, yegetlär belän yädäç ayırmañ dip. Äle yarıy kayulı kulyaulık kına ottırdıñ. Äyttem bit min siña: kölmä keşedän, avızıñ öşegän. Kaya, bir minem kulyaulıknı!

Märfuga. İrtägä birermen, äle eşlänep betmägän.

Möcip. Yuk-yuk! Bez alay söyläşmägän idek. Uyınnıñ tärtiben bozasıñ. Min ottırgan bulsam, küz sabınnı şunduk birgän bulır idem.

Märfuga. Kürsät elek sabınıñnı!

Möcip. Elek ot, annan soñ kürerseñ. Soñgı kabat sorıym, kaya minem kulyaulık?

Märfuga kayılgan çeltärle kulyaulık kürsätä, läkin

birmi, yäşerä. Möcip kuıp totıp, talap ala.. Şul mäldä

yeget kıznıñ biten ciñelçä genä teşläp ala.

Märfuga. Üläm, bitemne teşläde (biten ua).(Yäşlär köleşälär).

Ğali, Saliha. Uñ yagın bit, uñ yagın! Yarata, dimäk.

Märfuga.(Keçkenä közgegä karap) Äle yarıy eze kalmagan. Üterä idem bu Möcipne.

Möcip. Äydägez uyınnı dävam itik.

İshak yaulıgın küzenä töşerep, urınına utıra.

Möcip. (Keçkenä közge çıgara) monsına nindi cäza?

İshak. Bu keşegäme? (Beraz uylap tora) Bu keşe tagın berär törle yat uyın öyrätsen. (Yaulıgın kütärä töşä) Bu bit Salihanıñ yaulıgı. Äydä, Saliha, başla! Kürsät ber yat uyın.

Saliha. İshak! Nindi yaña uyın belim di min?

Ğali. Äbiyeñnän soraş ide. Alar küp belä.

Saliha. Yaña uyınnar belmim şul. Minem bit avıldan çıgıp ta yörgänem yuk. Yözek salu, şeşä tägärätü, kayış ırgıtışu – şular inde min belgän uyınnar. Möcip, yä äle sin minem öçen uynat!

Möcip (torıp Saliha yanına kilä). Bula gına ul. Hakına künsäñ.

Saliha. Künäm – künäm. Hakı ni soñ?

Möcip. Şul inde – ber märtäbä päp ittersäñ. Äydä kil (Salihanı koçıp üpmäkçe bula).

Saliha. (yegetne etep cibärä) K-i-i-t! Tämäke iseñ kilä!

Möcip. Yuknı söylämä, Saliha! Tämäkene avılda cimägür Gomär genä tarta bit. Bolay bulgaç, yegetlär, Saliha da korı kalmasın. Uyın belmäsä, ikençe sınau birik.

Gapteläüäl. Känişne! Berär mäzäk söyläp köldersen.

Saliha. İ-i-i! Mäzäk – fälän dä belmim min.

Ğali. Yuk – yuk! Söylämiçä kotıla almıysıñ! Barısı da kuşkannı eşlädelär bit! Öleşeñä tigän kömeşeñ.

Saliha. Yuk, bulmıy minnän!

Ğali. Bulmasa, äyberen birmägez! İkençe vakıtta uynıym dip avızıñnı da açma, Saliha!

Saliha. Yarar, alay bulsa, tırışıp karıym. Älege zimagor Gomär turında Möcip äytkän ide bit? Änä şul bändä tämäke tartu gına tügel, arakı da eçä ikän bit!

Gapteläüäl. Kit annan! Möselman keşegä hämer eçü yarıy torgan eşmeni? Bulmas!

Saliha. Küpmegä aldım, şuña sattım. Keşedän işetkänne genä äytäm.

Daniyä. Anı min dä işetkän idem. Şul Gomär hatınınnan akça taptırıp, kürşe urıs avılınnan arakı kitertä ikän.

Märfuga.Ästäğfirulla, täübä!

Saliha. Menä şuşı keşe belän ber kızıklı häl bulgan bit.

Ğali. Yä, närsä suzasıñ, söylä inde!

Saliha. Miña bu turıda bik ışanıçlı keşe işetterde. Şuşı Gomärneñ hatını, öydän çıgıp kitkän çaklarda iserek iren tıştan yozaklap kuya ikän. Könnärdän berkönne ul iren bikläp kuyarga onıtkan bit. Näq şul könne älege dä bayagı miña söylägän ciñgä alarga yomışka kergän ikän. Kersä, çalkan kitä yazgan: sakal – mıyık baskan Gomär abzıy, keçkenä genä bulıp bögärlänep, tönge çülmäk östendä utıra, di. Ul, küräseñ, işek tıştan bikle, dip uylagan, häm, ğadättägeçä, tışka çıgıp mäşäqätlänmägän.

Köleşü

Saliha. Älege ciñgä süzgä kürşegä kerä torgannardan tügel inde, tot ta sora: «Ulım, äniyeñ kaya kitte?» Tegese dä cor gına keşe inde, şunduk yarıp salgan: «Äni tpru kitte!»

Köleşü

Saliha. Möcip! İnde sineñ näübät. Süzeñdä tor inde: minem öçen ber yaña uyın öyrätäm dideñ iç.

Möcip. Bula, bula! Min äle genä yaña uyın öyränep kayttım. Miña podnos kiräk.

İshak podnos kiterä. Möcip anı idän urtasına kuya.

Möcip. İnde ber çümeç su kiteregez.

Daniyä su kiterä. Möcip anı podnoska sala.

Möcip. Uyınnıñ iseme - çäç çakıru. Sez häzer barıgız dä ber börtek çäçegezne yolkıp alıgız da, suga salıgız. Sezneñ kuşuıgız buyınça çäçläregez üzegezgä taba kilä başlarga tiyeş. Çäçne suga salgaç, podnos tiräsenä kilep, «çäçem kil» dip çakırıgız.

Barısı dä çäçlären salalar häm podnos tiräsenä çügälilär.

Gapteläüäl. Yukka ışanabız moña, busı da berär – nindi etlek tügel mikän.

Möcip. Miña närsä, ışanmasagız alam da kuyam.

Daniyä. Kızma – kızma! Kürsät äydä etlegeñne.

Möcip berençe başlap suga iyelä dä «çäçem kil» dip çakıra.

. Anıñ artınnan barısı da iyelälär.

Daniyä. Kayda soñ monda çäçlär! Berni dä kürenmi bit.

Märfuga. Eteşmägez äle ul qadär!

İshak. İyelmägez ul qadär, karañgı itäsez!

Yäşlär çäçlären ezläp su östenä iyelügä, Möcip bar hälenä

uç töbe belän suga suga häm barısın da koyındıra.

Köleşü, tökereşü, bitlären-küzlären sörtü başlana.

Gapteläüäl. Häy maladis! Şäp itteñ bit! Täki üçen apdı, kahär sukkırı!

Daniyä. Nu Möcip! Bezgä açulanma, bolay bulgaç.

Saliha. Ber ükenerseñ monıñ öçen, köne bügen tügel!

Möcip. Äydägez dävam itik, eşläpädä äyberlär bar bit äle.

İshak. Min äzer! (Yaulıgın küzenä töşerä).

Möcip tügäräk, çılbırlı kesä säğate çıgara.

Saliha. Bu Gapteläüäl abıynıkı bit. Cırlasın.

İshak. (Yaulıgın kütärep kuya) Yarıy, cırlasın, Saliha anıñ cırlavın kötep kenä yöri.

Gapteläväl. (Garmunın ala) Nindi cır cırlarga ikän inde sezgä?

Märfuga. Frontta cırlagan cırıñnı cırla.

Gapteläüäl. Közge açı cillärdäneme? Anı küptän tügel cırladım bit. Menä min patefon platinkasınnan yaña cır işettem, ike kupletın öyrändem dä. Cırnıñ iseme «Arça».

Saliha. Arça närsä ul, agaçmı?

Ğali. İh karañgılık! Avıl iseme ul. Keçkenä genä şundıy.

Gapteläüäl. Kiresençä, zur avıl ul, şähär hätta. Tatarstanda.

Gapteläüäl Arça köyen cırlıy. Barısı da uç çaba.

Märfuga, Daniyä. Bezgä dä öyrät! Yä plastinkasın birep tor.

Möcip. Öyräter.Uyın betmägän äle. Tagın ber äyber kaldı (Tarak çıgara).

İshak. Bu Ğalineke bit. Bezneñ ber uyınnı Ğali belmi iç äle, bez anı ul armiyäda çakta uynıy idek.

Ğali. Beläm min sezneñ uyınnarıgıznı. Tagın nişlätergä uylıysız?

Saliha. Yarar. Yarar! Şaulama! Menä digän uyınnar. Öyrät İshak Ğaligä uyınıñnı.

İshak. Uyın «yoldız sanau» dip atala. Teleskop aşa. Ğali idän urtaga bas!

Ğali. Buldı. Ä teleskobıñ kaya?

İshak. Menä.

Ber iske bişmät kiterä dä ber ciñen öskä

karatıp, bişmätne Ğalineñ başına kaplıy.

Märfuganı ımlap çakıra häm ciñne totarga

kuşa..

İshak. Küräseñme havanı?

Ğali. Küräm, küräm. Yoldızlar gına yuk!

İshak. Aşıkma. Häzer kürenä başlarlar.

( Çümeç belän su kiterä häm östän ciñ eçenä sala).

Ğali. (Bişmäten salıp ata, kulın yodrıklıy). Kürdem yoldızlarnı, inde üzegezgä kürsätä başlıym.

Şulvakıt tıştan işek kakkan tavış kilä.

İshak. Kızlar, kaysıgız işekne bikläde?

Saliha. Min. Teläsä-nindi malay-şalay kerep yörmäsen, digän idem. Häzer açam.

İshak. Tuktap tor. Däü äni kayttı bugay. Yä, yegetlär, tiz kaçıgız. Ä sez kızlar çäy äzerli başlagız. Samovar sızgırıp kına utıra şikele. Min äbineñ ğadäten beläm. Yegetlär, tiz bulıgız.

(Yegetlär kaysı kaya kaçıp betälär. Äbi yänä işek kaga)

İshak. (Balalar tavışı belän) Kem anda! Äti - äni öydä yuk!

Mäftuha. (Tıştan). Min, ulım, min!

İshak işekne aça. Mäftuha ahıldap kilep kerä.

İkençe küreneş. Şular uk häm Mäftuha.

Mäftuha. Uf, canım çıga dip toram! Yörägem tora da yıgıla, tora da yıgıla. Ahıldan kildem. Ülep yatarsıñ yulda, ästäğfirulla, täübä!

İshak. Ni buldı, däü äni? Sin bit kunıp kaytırga bulıp kitkän ideñ.

Mäftuha. Kunarsıñ, kunmıy ni! Kötep tor. Atnakiç buldisä, berse-ber öydä utırmas. Şämsiyä apañnarga bardım – işekläre bikle. Min ni, añarga ışanıbrak bargan idem inde. Üze dä çakırgan ide, irkenläp kil dip. Nurmöhämmät kodalarga sugıldım, anda da balaları üzläre genä utıra. Niçek keşe azrak öydä utırmas! Äle yarıy Näğıymä apañ çäy eçerep çıgardı, yugıysä kaytıp citä almıy idem, billähi!

Ä sin, İshak, monda kızlar cıyıp utrasıñ ikän. Närsä, berüzeñä şulkadär kız kildemeni? Artıgrak bulmasmı? Ällä hakıñ şulay kütäreldeme? (kızlar tıynak kına kölälär). Äle yarıy yegetlär kitermägänseñ ikän, tabagaç eläkterer idem sırtlarına mutlarnıñ!

Çäy äzerläüçe kızlar avızların yaulık häm kulları

belän kaplap kına kölälä.

Mäftuha. Ä sez närsägä ırcayasız?! Peşeregez tizräk çäyegezne! Eşkäptän alıgız şunnan. Min täharät kenä alıp kerim. Ahşamnı da ukırmın şunnan soñ. Uf tamagım yarıla.

Komgan alıp çıgıp kitä .Kızlar keçkenä çäynektä çäy

peşerälär.Östäl äzerlilär.Yegetlär kaçkan cirlärennän çıgalar.

Möcip. İshak! Bez gel şunda kaçıp yatıykmıni inde? Tapsa nişlärbez?

Ğali. Ällä äbiyeñ yugında ıçkınıykmı?

İsak. Yuk – yuk! İşek aldında kürä ul sezne.

Ğali. Küpme yatırga bula soñ säke astında tuzanda?

Daniyä. Sezneñ urınıgız şunda bulaçak ta inde, öyränä torıgız!

Gapteläüäl. Teleñä salın äle kübräk, Daniyä!

Çolannan döberdägän tavış kilä. Yegetlär kaçalar

İshak şkaftan arakı çäküşkäse ala.

İshak. Märfuga! Kilçe bire!

Märfuga İshak yanına kilä. Tegese aña açık şeşäneñ

avızın isnätä. Kız borının çitkä bora.

Märfuga. Üläm, närsä bu? Arakı tügelme soñ? Närsä, äbiyeñ arakı eçämeni, ällä üzeñ çömeräseñme?

İshak. Sataştıñmı ällä, Märfuga? Däü äni anı avırtkan cirenä, ayagına ua bit. Bik tä şifalı di. Mä tot!

Märfuga. Minme? Yu-u-u-k!

İshak. Tiz bul, däü äni kerä. Sin monı anıñ çäyenä azlap kına tamız, yoklap kitmäsme.

Märfuga şeşäne alyapkıç astına yäşerä. Mäftuha kerä.

Mäftuha. Bismillahirrahmanirrahim! Uf allam! Çolanda yıgıla yazdım bit. Ayagım sına ide, billähi, imgänä idem. Kortkaga küp kiräkmeni?

Äle dä allahe täğalä sakladı. Yä, çäyegez peşteme?

Märfuga. Peşte – peşte, Mäftuha äbi, äydä östäl yanına utır.

Mäftuha. Häzer, kızım, häzer.

Mäftuha komganın urınına kuyıp, şunda gına elenep

torgan sölgegä kulın sörtä. Märfuga anıñ çäyenä yäşerten genä

arakı agıza.

Daniyä. Äydä, äbekäy! Üzeñneke kebek itep eç, üz öyeñdäge kebek bul.

Barısı da köleşälär. Mäftuha, «Bismilla» äytep, östäl

yanına kilep utıra. Çınayak tışka çäy salıp eçä başlıy.

Annan soñ aña karap torgan yäşğtibar itä.

Mäftuha. Ä sez, kızlar, nigä utırmıysız? Äydägez, citeşegez! Bergäläp küñelle bula ul.

Saliha. Yuk – yuk, Mäftuha äbi! Bez yaña eçkän idek äle.

Mäftuha. Esse bulıp kitte bit äle, h-i-i-i!

Frantsuz yaulıgın sala häm eçke ak yaulıktan kala.

Märfuga äbineñ çäyenä tagın çäy agıza häm arakı tamıza.

Mäftuha.(Ber-ike yotım çäy eçkäç). Bigräklär lä zatlı ikän bu çäy! Kullarıñ da, kızım, bik şifalı ikän: küñellärem kütärelep kitte. (Çınayaknı töpli). Kaya , kızım, köylä, bulmasa, tagın berne.

Märfuga tagın çäy agıza häm äbi kürmägändä arakı tamıza.

Äbi avızın peşerä-peşerä çäy eçä. Kızlar, närsä bulır

ikän, dip, kötep toralar. Mäftuha çınayaknı kaplap, doga kıla.

Mäftuha. Bik äybät buldı! İgelekle balalar ikänsez.Ay-hay, tirlädem kana. Tüşelderikne dä salam inde, ber bulmasa. Kaya, kızlar, bulışıgınz äle! Monda ir-at yuk iç, ä sin, İshak balam, kitep tor.

İshak elgärtegä (aş-su äzerli torgan miç aldındagı

poçmak) çıga. Daniyä belän Märfuga, äbineñ izüen

ıçkındırıp, kalfak kigän başı aşa külmäk

eçendäge kayıp eşlängän kükräkçäsen saldıralar.

Mäftuha. Menä cännät kayda-a-a! Bigräklär lä rähät şul. Bügen nindi häybät kiç! Ä niçek naçar başlanganıyı. Sezneñ belän üzem dä yäşärep kitkändäy buldım äle. Menä inde biisem dä kilep kitte. Kızlar, takmak äytä beläsezme? Yägez äle yägez! Biyetegez äbiyegezne!

Kızlar bergäläp takmak äytälär. Mäftuha bii başlıy.

Kızlar. Kilde-kitte, kilde-kitte. Kilde-kitte, kilde-kitte. Ätineke-änineke, ätineke-änineke. Kilde-kitte, kilde-kitte. Kilde-kitte, kilde-kitte. Kıñgır buga hu-hu, kıñgır buga hu-hu. Kıñgır buga hu-hu, kıñgır buga hu-hu. Kilde-kitte-kilde-kitte. Ätineke-änineke...

Biyü kıza, yegetlär uç çabalar.

Mäftuha (häle betep). Uf! U-u-u-f! Nigä soñ şunda yegetlärne dä çakırmadagaz? Garmunga biyetkän bulırlar ide.

Yegetlär kaçkan cirlärennän çıgalar.

Yegetlär. Menä bez, Mäftuha äbi!

Gapteläüäl. Menä garmun, kiräk bulsa (garmunnı bakırta).

Mäftuha aptırap kala. Barsı da tına.

Mäftuha. Nämästä?! Kem çakırdı äle sezne monda? Ay ristannar! Nişläp yörisez monda çukınıp?

Mäftuha tiz genä ozın tabagaç alıp kilep,

yegetlärne kua başlıy.

Mäftuha. Barıgız, ıçkınıgız monnan, isän çakta!

Yegetlär çıgıp kitälär. Äbi kızlarga karap tora.

Mäftuha. Sezgä dä elägä! Beläm min sezne, sigäklärne: artnı borıp ölgermiseñ, kilep tä tulasız! Citmäsä, malay-şalay iyärtep kiteräsez! Yä äle, kay ciregez kıçıta!

Kızlarnı kua. Tegelär kıçıkırışıp çıgıp kitälär.

Mäftuha (İshakka). Ä sin şulay öy karap utırasıñmı? Menä min sine! (İshaknı kualıy) İkençedä akıl bulır! Min siña ni äyttem, bala -çaga tutır, dip äyttemme?

İshak. (kaça-kaça) Däü äni, kızma! Däü äni, kızma yäme!

Mäftuha. Kızmam menä! Häzer eläkteräm! (Seltänä, İshak kurkıp kıçkıra) Äbi kölä.

Mäftuha. Ä-ä-ä-ä! Kurıktıñmı? Kotıñ botıña kitteme? Närsä kattıñ, bar çakır iptäşläreñne, kaya çıgıp şıldılar!

Yäşlär kerälär.

Kızlar. Bez kitmädek äle, Mäftuha äbi!

Yegetlär. Bez dä mondabız äle, äbi.

Mäftuha. Şulay bulır şul, beläsez şul äbiyegezneñ yomşak küñelle ikänen. Uyna mut malay, garmunıñnı, (kızlarga) ä sez, şırtıylar, biyeñ. Sez dä yegetlär, katıp utırmañ! Yägez, eläktermäs borın!

Biyü başlana. Yäşlär biilär, äylänälär, äbine dä çakıralar,

ul da katnaşa. Kinät garmun tuktalıp kala.

Gapteläüäl (başa belän ımlıy). T-s-s!

Yäşlär ike yakka ayırılıp kitälär häm karavat çitendä yoklap utırgan äbi kürenä. Kızlar anıñ çitegen saldırıp alıp, mendärgä yatkıralar. İshak iptäşlärenä işaräli, tegeläre sak kına çıgıp kitälär.

İshak lampanıñ utın kimetä.

Bu tamaşanı ozınaytu (yäki kıskartu) öçen cır häm biyulärne arttırırga bula.