Cerddi'r Mynydd Du - 3

Mor isel Ddyn a ninau,
Yn meddu cig a gwa'd;
Bydd 'rundeb yn rhyfeddod
I dragwyddoldeb hir,--
'Dall neb ei gyflawn ddirnad,
Ac eto mae yn wir.
'Rwy'n credu iddo ddyfod
O gariad lawr o'r nef,
'Rwy'n credu fod y Duwdod
Yn wastad ynddo Ef;
'Rwy'n credu fod e'n ddigon
I ateb cais y Tad,
A bod maddeuant cyflawn
I'r duaf yn ei wa'd.
Dych'mygaf wel'd angelion
A'u calon bron yn brudd,
Wrth fyn'd i uffern obry
I ro'i cadwynau'n rhydd,
I ollwng diafliaid allan,
Fwy na rhifedi'r dail,
I fynydd bach Calfaria,
I brofi'r _Adda'r ail_.
Dych'mygaf wei'd cyfiawnder
A'i filiau yno'n llawn,
A'r gyfraith lân droseddwyd
Yn gwaeddi, Rhaid cael Iawn;
A'r Tad yn cilio o'r golwg,
A'r Iesu ar y pren,--
Pa ryfedd bod i'r haulwen
Dair awr i guddio'i ben!
Dych'mygaf weli'd cythreuliaid
'N dynwared llawenhau,
Fod uffern yn agored,
A'r nefoedd wedi'i chau,
A'r Gwr a wnaeth y cyfan
Yn hongian ar y gro's,
A'r haul yn cuddio'i wyneb,
Nes gyru'r dydd yn nos.
Dych'mygaf wel'd ysbrydion
Y cyfiawn aeth i'r nef
Yn plygu lawr yn fynych
I edrych arno Ef,
A bron a gwaeddi allan--
Os Iesu gyll y dydd,
Cawn fyned oll i garchar
Na dde'wn ni byth yn rhydd.
Mae'r Gair yn dweyd i'r meini
I hollti fach a mawr,
A llen y deml rwygo
O fyny hyd i lawr,
A'r beddau ddechreu rhwygo,
A'r meirw neidio'n rhydd,--
Mae'n arwydd digon goleu
I angeu golli'r dydd.
A swn y gair Gorphenwyd,
Pan floeddiwyd ganddo Ef,
A gauodd ddrysau uffern,
Agorodd byrth y nef,
A dynodd o garcharau
Fyrddiynau i fod yn rhydd,
Trodd ddyffryn cysgod angeu
Yn hyfryd foreu ddydd.
'Does feddyg ar y ddaear,
Nac hefyd yn y nef,
'Mhlith dynion nac angelion,
Gyffelyb iddo Ef;
Gall symud pechod chwerw,
A chodi'r marw'n fyw,--
Anturiaf fy enaid arno,
'Rwy'n credu fod e'n fyw.
'Ddaeth barn y Dwyfundodiaid
Erioed i uffern, clyw,
Maent yno'n rhwym i gredu
Fod Iesu Grist yn Dduw;
Ac yn y nefoedd oleu
Diamheu nad oes un
Nad ydyw'n moli'n wastad
Y Duwdod yn y Dyn.
Cymerwch eich cynghori
Gan Lywydd dae'r a nef,
I chwilio'r Ysgrythyrau,
Sy'n tystio am dano Ef;
A pheidio credu'r diafol,
Peth annymunol yw,
Bod neb yn beiddio gwadu
Y peth a dd'wedodd Duw.
Y man ca'dd Satan fantais
Ar ddynion yn yr ardd,
Pan dwyllwyd Adda i fwyta
O'r pren oedd wedi ei wa'rdd
Canlyniad hyn sy'n effaith
Hyd yma ar gyflwr dyn,
Y diafol rhydd e'i gredu
Yr hyn ni chred ei hun.
OWAIN DAFYDD.
Gosodir y gân hon i fewn am fod ei hawdwr yn un o Frodorion y Mynydd Du.