“аның” on Tatar-Fur dictionary

род. п. личн.-указ. мест. ул
1) его, её
аның тырышлыгы белән — благодаря его усердию
аның (күлнең) исеме генә калды инде — от него (озера) осталось только одно название
2) при замещении сл. имеющих форму только мн. ч. их
кыярны ешрак җыйганда, аның уңышы мулрак була — урожай огурцов бывает лучше, если их чаще собирают
3) в этом (о положении, явлении, абстрактных вещах)
нәрсәсе бар аның — что в этом особенного
4) в гл. сочет. ему, ей; он, она
аның күрәсе килә — ему хочется увидеть; он хочет увидеть
аның барасы бар — ему надо съездить; он должен съездить
5) в знач. усил. частицы -то
көне нинди иде бит аның! — погода-то ведь какая была!
кирәкле үлчәмен табуы кыен аның — нужный-то размер трудно подыскать
аның белән (генә) — (только) этим (на этом)
•
- аның да
- аның ише
- аның кадәр
- аның чаклы
- аның хәтле
- аның тикле
- аның кебек
- аның шикелле
- аның саен
••
аның кайгысы түгел (юк) — не до него (неё); не до того (этого); до того ли
аның каравы — зато

(genitiv zu: ул) seiner, seines; ihrer, ihres

1. «Ул» зат алмашлыгының иялек килеше формасы: ул кешенең, ул нәрсәнең. Ул бер сүз дә залга әйтмәсә дә, Зал йөрәген аның аңлады. Һ.Такташ. Кешенең үзенең кәефе, үз-үзен тотышы, сүзләре – һәммәсе дә аның авыр кичерешләрен җиңеләйтүгә булыша ала. Ф.Углов. Аның белән бергә без дә көттек Сафуан абыйны. М.Галиев

2. кис. мәгъ. Җөмлә ахырында инде сүзеннән һәм -мыни/-мени кисәкчәләреннән соң мәгънәгә басым ясау, ассызыклау өчен кулланыла. Йөреп укуның рәте буламыни аның. Р.Миңнуллин

◊ Аның ише Ул кеше яки нәрсә кебек. Юк, андый коткыларга бирелергә һич тә ярамый, аның ише ерык авызлар күп булыр дөньяда. Н.Фәттах. Аның каравы Әмма, шулай да, шулай булса да. Аның каравы, яшел калай түбәле йортлары зур да, бик таза да иде. Ә.Еники. Аның өстәвенә Шуңа өстәп, өстәвенә, җитмәсә. Аның өстәвенә, бу елларда югалту бушлыгын тиз арада яңа көчләр тулыландыра башлый. Сабир Өметбаев исемендәге Минзәлә татар дәүләт драма театры. Аның саен Шулай булган саен, шуның аша (берәр нәрсәнең көчәю яки кабатланып килүе турында). Ул, хәтерен тәртипкә китерергә теләп, башын селкеп карады, учлары белән чигәләрен уды, ләкин авылны бөтенләй диярлек каплап киткән томан аның саен куера гына барды. Р.Вәлиев