Рәхәт тә соң!

  Болыннарга чыгасың,
  Елгаларга чумасың,
  Тирбәләсең талларда,
  Йөзәсең шәп салларда,
  Походларга барасың,
  
  Яңа чишмә табасың,
  Шаярасың, уйныйсың,
  Бетмәслек көч җыйныйсың -
  Рәхәт тә соң җәй көне!
  
  Ләкин китсә артыкка,
  Ял итү дә арыта.
  Сагындыра апалар,
  Сагындыра парталар,
  Сагындыра китаплар -
  Укып йереган чаклар.
  Килеп җитә сентябрь,
  Мәктәпләрдә шау да гөр.
  Һәрбер укучы өйдән
  Сораулар төяп килгән.
  
  — Болытлар ник биектә?
  — Җир әйләнә нилектән?
  — Кояш янып бетмәсме?
  — Диңгез-күлләр кипмәсме?
  — Җилнең оясы кайда?
  Аңардан бармы файда?
  — Мебен-черки, бакалар
  Ник бетмиләр, арталар?
  
  Һәммәсен аңлаталар
  Укытучы апалар.
  Шундый кызык, шундый шәп,
  Ярый әле, бар мәктәп!
  
  Укып арыгач, талгач,
  Бик күп белемнәр алгач,
  Яз килеп җитә җырлап,
  Бар дөньяны матурлап.
  
  Елгаларда су арта,
  Агач бөре яңарта,
  Кайталар киткән кошлар,
  Яшәү кызык та, дуслар!