Чикерткә белән Кырмыска

  Чикерткә җәй буе шатлык белән үткәрде көннәрне:
  Һавалар саф, үләннәр чәчкәләнгән, сәхрәләр ямьле.
  Эссе көннәр, әзер өй бар, ашыйм дисә — азыклар мул.
  Әзерне ашый, әзерне эчә, әзер өйдә тора бит ул.
  Үтеп көннәр, җитеп көзләр, һавалар салкынайгачтын,
  Менә Чикерткә нишләргә белалмый аптырап шашкан.
  Үләннәр шиңделәр, саргаидылар, инде карын ачты —
  Суыклык берлән ачлыктан үләр көннәр якынлашты.
  Гаҗәеп карны ачкач, күршесе Кырмыскага барды:
  «Мине туйдыр, җылы өйдә урын бирсәнә, зинһар!..» — ди.
  Диде Кырмыска: «Әй ахмак, йөрисең җәй буе сайрап,
  Каты салкын килерне белмәдеңме җәй көне азрак?..
  Бу көн ашарыма бар дип, хафасыз бушка йөрмиләр,
  Җылы көн, кулда форсат бар вакыт кышлык әзерлиләр».
  
  ***
  Гакыллылар эшен вакытында эшли,
  Чикерткә кеби тик иәрмәу тиешле.