“бәет” Tatar telneñ mäğnäle süzlektä

1) Халык авыз иҗатының лиро-эпик төрләреннән берсе: аерым шәхес яки халык тормышындагы төрле вакыйгаларны, күренешләрне сурәтләгән поэтик әсәр. Фаразларга караганда, тимер – алтын бәһасенә торган, бронза гасырын кичеп, тимер гасырга күчкән чорда иҗат ителгән бу бәет. Асылъяр. Нинди жанрда гына язмый алар! Гади шигырьдән башлап, баллада, бәет һәм поэмалар да иҗат итәләр. Казан утлары

2) Көнчыгыш халыклары поэзиясендә: ике юллы шигырьдән торган строфаның бер төре. --- Галим хаҗи да

--- «хөббелһирәти минәл-иман» дигән, әллә кайчан ишеткән бер хәдисне дә көйләп-көйләп әйтеп, ахырдан «Мәснәви шәриф»тән берничә бәетне дә, тезеп, ялгыш кына җырлап куя иде. Г.Газиз. Бу сүзләрдән соң, мин, аларны екмас өчен, --- түбәндәге бәетләрне борчак кебек тездем. Г.Тукай