“үлек” Tatar-Tuva süzlektä

I.
1. Үлгəн кеше, мəет 2. күч. Күңелсез, эчпошыргыч, җансыз, рухсыз булу
хəле. күч. Хəрəкəтсез, җансыз нəрсə 3. с. Үлгəн, тереклеге беткəн, җансыз.
күч. Тонык, тəэсирсез, хəлсез [үлек тавыш белəн сөйлəү]. II. ҮЛЕК -Эрен(1)
[шешнең үлеген чыгару]

I
1. сущ.
труп, мертвец, покойник, покойница
сугыш кырындагы үлекләр — трупы на поле битвы
2. прил.; прям.
мёртвый, умерший, неживой; безжизненный
үлек гәүдәләр — безжизненные тела
- үлек кую
- үлек күмү
- үлек озату
- үлекләр бүлмәсе
- үлекләрдән курку авыруы
- үлек кебек йоклау
- үлек төсе керү
- үлек төсенә керү
- үлек төсле
- үлек чырае
- үлек чыккан төсле
- үлек чырае чыгу
- үлеккә сөлек салгандай
II сущ.
гной
үлек суырту — вытягивать гной, дренажировать

и.; с. 1. corpse; Үлек гәүдә - lifeless body; Үлек кебек йокларга - to sleep like dead; и. 2. pus, rot