“бистә” Tatar-Karaçay-Balkar sözlüğünde

1) тарихи Россиядә, XI– XIII йөзләрдә, крепостной булмаган халык яшәгән зур авыл, шәһәрчек. Шәһәр ныгытмасының тышындагы бистәләрнең вак йортлары, рум бистәсенең чиркәү гөмбәзе күренде... Г.Гобәйдуллин. Ханнар булып ханнар көнләшерлек тамаша – сарайлардан тезелгән бай урамнар, үзәкнең күкрәген икегә ярып, бистәне көнбатыш һәм көнчыгыш өлешләргә бүлә. Сөембикә

2) Шәһәрнең эчендә яки кырыенда аерым урнашкан өлеш, район, шәһәрчек. Зур-зур яңа йортлар салына безнең Әмәт тавы бистәсендә. Ф.Хөсни. Тавы белән бергә өскә авам-авам дип торган нарат күләгәсендә үлән дә шытмый, дип, күрше-күлән бистәгә үк күченде. Н.Гыйматдинова. Дәрвишләр бистәсендәге балалар интернат-йортында тәрбияләнүчеләр күңелле бүләк алды. Ватаным Татарстан

сущ.
1)
а) слобода || слободский, слободской
Кәҗә бистәсе — Козья слобода
Яңа бистә — Новая слобода
бистә халкы — слободское население
бистә урамнары — слободские улицы
б) в притяж. ф.; мн. ч. бистәнекеләр слободские
2) предместье, пригород || пригородный
бистәдә яшәү — жить в пригороде
бистәгә барып кайту — съездить в пригород
бистә автобусы — пригородный автобус

и. suburb

vorort m,, vorstadt f.