Saray karşında uylanu
Uramnardan uzıp bargan çakta,
Zur yortlarga karap soklanam.
Kükrägemdä minem köçem arta,
Yäşävemä kabat şatlanam.
Menä küräm: alda biyek saray,
Kemnär anı kayçan salgannar?
Niçä buın monda yäşäp kitkän —
Busagada ezlär kalgannar.
Safka baskan zifa kolonnalar,
Bahadirlar kebek kirelep.
Yörägemdä hislär kabınalar,
Başnı iyäm uyga birelep.
Türlärendä kemnär kunak bulgan,
Kemnär monda tuıp üskännär?
Näselläre inde korıp sulgan,
Soñgı yulnı alar kiçkännär.
Karap tora saray ğasırlarga,
Yulda bargan tokım karşında.
Taşçılarnıñ danlı gomerläre
Yäşäp kalgan avır taşında.
Yazgı räsem
Kem ul karıy minem täräzädän,
Alsulanıp yöze yaktıra?
Kükrägenä utlı märcän tezgän —
Yort karşında balkıp, yaz tora.
Ul çakıra mine, kulın izäp:
— Çık yanıma, äydä kırlarga.
Min türemne siña kuydım bizäp,
Turgaylarım kilde cırlarga!
Min soklanıp karıym här yagıma,
Härber närsä miña söykemle.
Äyterseñ min äle yaña gına
Küzläremne açtım şikelle.
Menä minem yäşel arışlarım,
İkmäk birgän tugan cirlärem.
Min tormışnı şunda karşıladım,
Bälki inde, şunda ülärmen.
Şuşı cirdä cırlap gomer itäm,
Yäşäüneñ min beläm qaderen.
Ägär inde ülem kilä ikän —
Şuşı cirdä bulsın kaberem.