Näser
Ägär dä Allahınıñ kahäre bulsa, ul minem doşmannarıma, gönahasız bula torıp ta canımnı ayak aslarına salıp taptıy-taptıy cäberläüçelärem östenä töşär ide, dönya yözendä yäşäüçelärgä gıybrät öçen bu hällär tellärdän-tellärgä taralır ide. Yuk, min üpkäläp äytmim, hikmät anda gınamıni? Canım ärni, canım! Özgälänmiçä genä, suyılıp-suyılıp kitep ärni. Miña ul doşmannarımnı onıtırga kuşalar, alarga üpkälämäskä kiñäş itälär. Keşelärgä söyläsäm, ışanmaslardır inde!
Allahınıñ kahäre bulsa, belenmi kalmas ide, töşär ide lä ul!
İnde menä, tormışta minem dä urınım barlıgın başkalarga kürsätkännän soñ, doşmannarım hakında da uylarga, gomerem yıllarınıñ sanlı töymälären kaytarıp bulmastay itep çigerep kuyarga tiyeşmender, mögayın. Tagın ber kat häterdän kiçerergäder?..
Ä küñel açılırga telämi.
Güyäki ul doşmannarımnıñ surätläre karşımda diyü kıyafätlärendä päyda bulalar da, häzer östemä yabırılırlar tösle. Ä min kayda, kemgä sıyınırmın?
— Allahı!..
Alar da aña sıyınalar. Alar da namazdadır, alar da dogadadır, urazada... Alarnıñ da gomere hisaplı yıllardan gıybarät şul!
Keşelärdä ber-berlärenä karata söyeşmäü-önämäü kebek tabigıy toygılar da bar äle. Yağni, adäm balalarınıñ ber törlelärenä ikençeläre ni öçender ohşamıy, hätta monıñ säbäben dä belä almıylar...
Adämdä adämne önämäü bar inde ul. Kıyafättä genä tügel, hikmät hätta eçke dönyalarınıñ törle-törle diñgez tamçılarınnan yaratılgan buluınnanmı, ällä inde bötenläy dä öçençe dönyanıñ katnaşı barlık säbäbennänme, tögäl genä açıklap äytä dä almıym. Adämnärgä Allahı kahäre şuşı tügelme ikän?
Dekabr, 2000.