“кына” в толковом словаре – Татарский язык

1) Каты курайчалар семьялыгыннан эссе
климатлы зоналарда үсә торган куак үсемлек; русчасы: хна
2) махсус термин Чәчне, тырнакларны, тәнне (элек тешне дә) буяу өчен, шулай
ук төрле рәсемнәр төшерү максаты белән кулланыла торган, шушы
куакның кип кән яфракларыннан ясалган саргылт кызыл буяу. Комод
өстендә хатынкызның бизәнү әйберләре. Иннек, кершән, сөрмә,
кына, лак, чәч ныгыткыч, чәч йомшарткыч, чәч бөдрәләткеч ---.
Ф.Шәфигуллин. [Ярашовичның] Кына төшерелгән тырнаклары ---
сыгылмалы зифа гәүдәсе, оетып кына йөреше, балдан татлы
тавышы нәкъ
алиһәләрнеке төсле! Ш.Рәкыйпов.

Кына һәм басма чәч өчен зарарлы түгел, киресенчә, алар чәчне
үстерә һәм ныгыта. Файдалы киңәшләр
◊ Кынасы су күтәрмәү Тәнкыйтьне кабул итмәү, тиз үпкәләүчән булу

Хин агачының кабыгыннан алынган ак төстәге
порошок, бизгәккә каршы кулланыла торган дару; хинин. [Җәүдәт:]
Ник калын киендегез, әллә хәма (бизгәк) хәстәлегенә бирелдегезме?
Кына, кына эчәргә кирәк. Г.Газиз

гына. Лениза тыңлап кына утырды.
М.Маликова. Күп сөйләмә, җавабыңны уйлап кына бир. Ә.Еники.
Шатлык кына шытсын диеп, чәчкән идем мул итеп мин гел Өмет
орлыклары. Р.Фәйзуллин

I. и.
1. Бик аз гына кагылганда да җимеше ачылып китə торган үлəн;
рус. Недотрога 2. Чəчне, тырнакларны, тешне буяу өчен кулл. тор. саргылт,
саргылт-кызыл яки кара буяу. КЫНА ГӨЛЕ -Өйдə үстерелə торган алсу чəчəкле
гөл; рус. Бальзамин. II. КЫНА -и. иск. Хин агачының кабыгыннан алынган ак
төстəге порошок, бизгəккə каршы кулл. тор. дару; Хинин. III. КЫНА (КЕНƏ) -
Гына (генə)