сов.
1. сӱзӱп алар (сӱзӱп ал-), тӱртӱп алар (тӱртӱп ал-), согулып алар (согулып ал-); упал с лестницы и сильно расшибся текпиштеҥ јыгылала, тыҥ согулып алган; 2. разг. (расколоться, разбиться) оодыла берер (оодыла бер-), оодылып калар (оодылып кал-), јарыла берер (јарыла бер-), јарылып калар (јарылып кал-); в ярости она бросила две тарелки на пол, которые тут же расшиблись ачурканышта ол полго эки тарелка чачып ийген, олор чӱрче ле јарыла берген; 3. разг. (проявить крайнее усердие, стараясь услужить кому-л.) ӧйинеҥ ӧткӱре албаданар (албадан-), тыҥ албаданар, бар-јок кӱчин салар (сал-); ради друга он готов расшибиться нӧкӧриниҥ учун ол бар-јок кӱчин саларга белен

нареч. чÿрче; вмиг разойтись чӱрче айрылыжып калар; вмиг всё пропало чӱрче ӱзе неме јоголып калган