Kartlar häle

Ak sakal töşkän anıñ kendekkäçä, kaş-küzgäçä,
Çäç agargan, kaygı baskan bitlären — ul üzgäçä;

Küzlärennän nur da kitkän, teşläre betkän töşep,
Dönyanıñ läzzätlärennän tuygan ul, kitkän küçep.

Uyga talgan, köyli künle ber ömidsezlek köyen,

Uy bütändä — çıkkan istän mal, cihaz, altın-tiyen.

Kılt itep iskä töşäder, kayda barsa — anda äcäl,
Uylıy da: «Kayçan avam?»—di üz-üzen korgan şäcär[3].

«Yuk. Tagın da ber yıl torırmın»,— dip farazlar
kormagı;
Kürenä härdäm küz nurında Gazrailneñ tırnagı.

______________
[3] Şecer — agaçlar (monda «agaç» mäğnäsendä).