Statenvertaling - 2 - 35

David beschikt heeft.
8. Zend mij ook cederen, dennen, en algummimhout uit Libanon;
want ik weet, dat uw knechten het hout van Libanon weten te
houwen; en zie, mijn knechten zullen met uw knechten zijn.
9. En dat om mij hout in menigte te bereiden; want het huis, dat ik
zal bouwen, zal groot en wonderlijk zijn.
10. En zie, ik zal uw knechten, den houwers, die het hout houwen,
twintig duizend kor uitgeslagen tarwe, en twintig duizend kor
gerst geven; daartoe twintig duizend bath wijn, en twintig
duizend bath olie.
11. Huram nu, de koning van Tyrus, antwoordde door schrift, en
zond tot Salomo: Daarom dat de HEERE Zijn volk lief heeft,
heeft Hij u over hen tot koning gesteld.
12. Verder zeide Huram: Geloofd zij de HEERE, de God Israels,
Die den hemel en de aarde gemaakt heeft, dat Hij den koning
David een wijzen zoon, kloek in voorzichtigheid en verstand,
gegeven heeft, die een huis voor den HEERE, en een huis voor
zijn koninkrijk bouwe!
13. Zo zend ik nu een wijzen man, kloek van verstand, Huram Abi;
14. Den zoon ener vrouw uit de dochteren van Dan, en wiens vader
een man geweest is van Tyrus, die weet te werken in goud, en in
zilver, in koper, in ijzer, in stenen, en in hout, in purper, in
hemelsblauw, en in fijn linnen, en in karmozijn, en om alle
graveersels te graveren, en om te bedenken allen vernuftigen
1392
vond, die hem zal voorgesteld worden, met uw wijzen, en de
wijzen van mijn heer, uw vader David.
15. Zo zende nu mijn heer zijn knechten de tarwe en de gerst, de olie
en den wijn, die hij gezegd heeft.
16. En wij zullen hout houwen uit den Libanon, naar al uw
nooddruft, en zullen het tot u met vlotten, over de zee, naar Jafo
brengen; en gij zult het laten ophalen naar Jeruzalem.
17. En Salomo telde al de vreemde mannen, die in het land van
Israel waren, achtervolgens de telling, met dewelke zijn vader
David die geteld had; en er werden gevonden honderd drie en
vijftig duizend en zeshonderd.
18. En hij maakte uit dezelve zeventig duizend lastdragers, en
tachtig duizend houwers in het gebergte, mitsgaders drie
duizend en zeshonderd opzieners, om het volk te doen arbeiden.


1393
2. Kronieken
Hoofdstuk 3
1. En Salomo begon het huis des HEEREN te bouwen te
Jeruzalem, op den berg Moria, die zijn vader David gewezen
was, in de plaats, die David toebereid had, op den dorsvloer van
Ornan, den Jebusiet.
2. Hij begon nu te bouwen in de tweede maand, op den tweeden
[dag], in het vierde jaar van zijn koninkrijk.
3. En deze zijn de grondleggingen van Salomo, om het huis Gods
te bouwen: de lengte in ellen, naar de eerste mate, was zestig
ellen, en de breedte twintig ellen.
4. En het voorhuis, hetwelk vooraan was, was in de lengte, naar de
breedte van het huis, twintig ellen, en de hoogte honderd en
twintig; hetwelk hij van binnen overtrok met louter goud.
5. Het grote huis nu overdekte hij met dennenhout; daarna
overtoog hij dat met goed goud; en hij maakte daarop palmen en
ketenwerk.
6. Hij overtoog ook het huis met kostelijke stenen tot versiering;
het goud nu was goud van Parvaim.
7. Daartoe overdekte hij aan het huis de balken, de posten en de
wanden daarvan, en de deuren daarvan met goud; en hij
graveerde cherubs aan de wanden.
8. Verder maakte hij het huis van het heilige der heiligen, welks
lengte, naar de breedte van het huis, was twintig ellen, en de
breedte daarvan twintig ellen; en hij overtoog dat met goed
1394
goud, tot zeshonderd talenten.
9. En het gewicht der nagelen was tot vijftig sikkelen gouds; en hij
overtoog de opperzalen met goud.
10. Ook maakte hij, in het huis van het heilige der heiligen, twee
cherubim van uittrekkend werk, en hij overtoog die met goud.
11. Aangaande de vleugelen der cherubim, hun lengte was twintig
ellen; des enen vleugel was van vijf ellen, rakende aan den wand
van het huis, en de andere vleugel van vijf ellen, rakende aan
den vleugel des anderen cherubs.
12. Insgelijks was de vleugel des anderen cherubs van vijf ellen,
rakende aan den wand van het huis; en de andere vleugel was
van vijf ellen, klevende aan den vleugel des anderen cherubs.
13. De vleugelen dezer cherubim spreidden zich uit twintig ellen; en
zij stonden op hun voeten, en hun aangezichten waren
huiswaarts.
14. Hij maakte ook den voorhang van hemelsblauw, en purper, en
karmozijn, en fijn linnen; en hij maakte cherubs daarop.
15. Nog maakte hij voor het huis twee pilaren, van vijf en dertig
ellen in lengte; en het kapiteel, dat op derzelver hoofd was, was
van vijf ellen.
16. Ook maakte hij ketenen, [als] in de aanspraakplaats, en hij zette
ze op de hoofden der pilaren; daartoe maakte hij honderd
granaatappelen, en zette ze tussen de ketenen.
17. En hij richtte de pilaren op voor aan den tempel, een ter
rechterhand, en een ter linkerhand; en hij noemde den naam van
den rechter Jachin, en den naam van den linker Boaz.


1395
2. Kronieken
Hoofdstuk 4
1. Hij maakte ook een koperen altaar, van twintig ellen in zijn
lengte, en twintig ellen in zijn breedte, en tien ellen in zijn
hoogte.
2. Daartoe maakte hij de gegoten zee; van tien ellen was zij, van
haar enen rand tot haar anderen rand, rondom rond, en van vijf
ellen in haar hoogte, en een meetsnoer van dertig ellen omving
ze rondom.
3. Onder dezelve nu was de gelijkenis van runderen, rondom
henen, die omsingelende, tien in een el, omringende de zee
rondom; twee rijen dezer runderen waren in haar gieting
gegoten.
4. Zij stond op twaalf runderen, drie ziende naar het noorden, en
drie ziende naar het westen, en drie ziende naar het zuiden, en
drie ziende naar het oosten; en de zee was boven op dezelve; en
al hun achterdelen waren inwaarts.
5. Haar dikte nu was een hand breed, en haar rand als het werk van
den rand eens bekers [of] ener leliebloem, bevattende [vele]
bathen; zij hield drie duizend.
6. En hij maakte tien wasvaten, en stelde vijf ter rechter [hand] en
vijf ter linkerhand, om daarin te wassen; wat ten brandoffer
behoort, staken zij daarin; maar de zee was, opdat de priesters
zich daarin zouden wassen.
7. Hij maakte ook tien gouden kandelaren, naar hun wijze, en hij
1396
stelde ze in den tempel, vijf aan de rechterhand, en vijf aan de
linkerhand.
8. Ook maakte hij tien tafelen, en hij zette ze in den tempel, vijf
aan de rechterhand, en vijf aan de linkerhand; en hij maakte
honderd gouden sprengbekkens.
9. Verder maakte hij het voorhof der priesteren, en het grote
voorhof, mitsgaders de deuren voor het voorhof, en overtoog
hun deuren met koper.
10. De zee nu zette hij aan de rechterzijde, naar het oosten,
tegenover het zuiden.
11. Daartoe maakte Huram de potten, en de schoffelen, en de
sprengbekkens; alzo voleindde Huram het werk te maken, dat
hij voor den koning Salomo aan het huis Gods maakte.
12. De twee pilaren, en de bollen, en de twee kapitelen, op het hoofd
der pilaren; en de twee netten, om de twee bollen der kapitelen
te bedekken, die op der pilaren hoofd waren;
13. En de vierhonderd granaatappelen tot de twee netten: twee rijen
van granaatappelen tot elk net, om de twee bollen der kapitelen
te bedekken, die boven op de pilaren waren.
14. Hij maakte ook de stellingen; en wasvaten maakte hij op de
stellingen;
15. Een zee, en de twaalf runderen daaronder.
16. Insgelijks de potten, en de schoffelen, en de krauwelen, en al
hun vaten maakte Huram Abi voor den koning Salomo, voor het
huis des HEEREN, van gepolijst koper.
17. In de vlakte van de Jordaan goot ze de koning, in dichte aarde,
tussen Sukkoth, en tussen Zeredatha.
18. En Salomo maakte al deze vaten, in grote menigte; want het
1397
gewicht des kopers werd niet onderzocht.
19. Ook maakte Salomo alle vaten, die voor het huis Gods waren, en
het gouden altaar, en de tafelen, waarop de toonbroden zijn;
20. En de kandelaren met hun lampen, van gesloten goud, om die
naar de wijze aan te steken, voor de aanspraakplaats;
21. En de bloemen, en de lampen, en de snuiters, van goud; het was
het volmaaktste goud;
22. Mitsgaders de gaffelen, en de sprengbekkens, en de rookschalen,
en de wierookvaten, van gesloten goud; aangaande den ingang
van het huis, zijn binnenste deuren, van het heilige der heiligen,
en de deuren van het huis des tempels waren van goud.


1398
2. Kronieken
Hoofdstuk 5
1. Alzo werd al het werk volbracht, dat Salomo aan het huis des
HEEREN maakte. Daarna bracht Salomo de geheiligde dingen
van zijn vader David; en het zilver, en het goud, en al de vaten
leide hij onder de schatten van het huis Gods.
2. Toen vergaderde Salomo de oudsten van Israel, en al de hoofden
der stammen, de oversten der vaderen onder de kinderen Israels,
te Jeruzalem, om de ark des verbonds des HEEREN op te
brengen uit de stad Davids, dewelke is Sion.
3. En alle mannen van Israel verzamelden zich tot den koning op
het feest, hetwelk was [in] de zevende maand.
4. En al de oudsten van Israel kwamen, en de Levieten namen de
ark op.
5. En zij brachten de ark, en de tent der samenkomst opwaarts,
mitsgaders al de heilige vaten, die in de tent waren; deze
brachten de priesters [en] Levieten opwaarts.
6. De koning Salomo nu, en de ganse vergadering van Israel, die
bij hem vergaderd waren voor de ark, offerden schapen en
runderen, die vanwege de menigte niet konden geteld noch
gerekend worden.
7. Alzo brachten de priesters de ark des verbonds des HEEREN tot
haar plaats, tot de aanspraakplaats van het huis, tot het heilige
der heiligen, tot onder de vleugelen der cherubim.
8. Want de cherubim spreidden de beide vleugelen over de plaats
1399
der ark; en de cherubim overdekten de ark en haar handbomen
van boven.
9. Daarna schoven zij de handbomen verder uit, dat de hoofden der
handbomen gezien werden uit de ark, voor aan de
aanspraakplaats, maar buiten niet gezien werden; en zij was daar
tot op dezen dag.
10. Er was niets in de ark, dan alleen de twee tafelen, die Mozes bij
Horeb [daarin] gedaan had als de HEERE [een] [verbond]
maakte met de kinderen Israels, toen zij uit Egypte uitgetogen
waren.
11. En het geschiedde, als de priesters uit het heilige uitgingen;
(want al de priesters, die gevonden werden, hadden zich
geheiligd, zonder de verdelingen te houden;
12. En de Levieten, die zangers waren van hen allen, van Asaf, van
Heman, van Jeduthun, en van hun zonen, en van hun broederen,
in fijn linnen gekleed, met cimbalen, en met luiten, en harpen,
stonden tegen het oosten des altaars, en met hen tot honderd en
twintig priesteren toe, trompettende met trompetten.)
13. Het geschiedde dan, als zij eenpariglijk trompetten en zongen,
om een eenparige stem te laten horen, prijzende en lovende den
HEERE; en als zij de stem verhieven met trompetten, en met
cimbalen, en [andere] muzikale instrumenten, en als zij den
HEERE prezen, dat Hij goed is, dat Zijn weldadigheid is tot in
eeuwigheid; dat het huis met een wolk vervuld werd, [namelijk]
het huis des HEEREN.
14. En de priesters konden, vanwege die wolk, niet staan, om te
dienen; want de heerlijkheid des HEEREN had het huis Gods
vervuld.
1400
2. Kronieken
Hoofdstuk 6
1. Toen zeide Salomo: De HEERE heeft gezegd, dat Hij in de
donkerheid zou wonen.
2. En ik heb U een huis ter woonstede gebouwd, en een vaste
plaats tot Uw eeuwige woning.
3. Daarna wendde de koning zijn aangezicht om, en zegende de
ganse gemeente van Israel; en de ganse gemeente van Israel
stond.
4. En hij zeide: Geloofd zij de HEERE, de God van Israel, Die met
Zijn mond tot mijn vader David gesproken heeft, en heeft het
met Zijn handen vervuld, zeggende:
5. Van dien dag af, dat Ik Mijn volk uit Egypteland uitgevoerd heb,
heb Ik geen stad verkoren uit alle stammen van Israel, om een
huis te bouwen, dat Mijn Naam daar zou wezen; en geen man
verkoren om een voorganger te zijn over Mijn volk Israel.
6. Maar Ik heb Jeruzalem verkoren, dat Mijn Naam daar zou
wezen; en Ik heb David verkoren, dat hij over Mijn volk Israel
wezen zou.
7. Het was ook in het hart van mijn vader David, een huis te
bouwen den Naam des HEEREN, des Gods van Israel.
8. Maar de HEERE zeide tot mijn vader David: Dewijl dat in uw
hart geweest is, Mijn Naam een huis te bouwen, gij hebt
welgedaan, dat het in uw hart geweest is.
9. Evenwel, gij zult dat huis niet bouwen, maar uw zoon, die uit uw
1401
lenden voortkomen zal, die zal Mijn Naam dat huis bouwen.
10. Zo heeft de HEERE Zijn woord bevestigd, dat Hij gesproken
had; want ik ben opgestaan in de plaats van mijn vader David,
en ik zit op den troon van Israel, gelijk als de HEERE gesproken
heeft; en ik heb een huis gebouwd den Naam des HEEREN, des
Gods van Israel.
11. En ik heb daar de ark gesteld, waarin het verbond des HEEREN
is, hetwelk Hij maakte met de kinderen Israels.
12. En hij stond voor het altaar des HEEREN, tegenover de ganse
gemeente van Israel; en hij breidde zijn handen uit;
13. (Want Salomo had een koperen gestoelte gemaakt, en had het
gesteld in het midden des voorhofs; zijnde vijf ellen in zijn
lengte en vijf ellen in zijn breedte, en drie ellen in zijn hoogte;
en hij stond daarop, en knielde op zijn knieen voor de ganse
gemeente van Israel, en breidde zijn handen uit naar den hemel).
14. En hij zeide: HEERE, God van Israel, er is geen God gelijk Gij,
in den hemel noch op de aarde, houdende het verbond en de
weldadigheid aan Uw knechten, die voor Uw aangezicht met
hun ganse hart wandelen;
15. Die Uw knecht, mijn vader David, gehouden hebt, wat Gij tot
hem gesproken hadt; want met Uw mond hebt Gij gesproken, en
met Uw hand vervuld, gelijk het te dezen dage is.
16. En nu, HEERE, God van Israel, houd Uw knecht, mijn vader
David, wat Gij tot hem gesproken hebt, zeggende: Geen man zal
u van voor Mijn aangezicht afgesneden worden, die zitte op den
troon van Israel; alleenlijk zo uw zonen hun weg bewaren, om te
wandelen in Mijn wet, gelijk als gij gewandeld hebt voor Mijn
aangezicht.
1402
17. Nu dan, o HEERE, God van Israel! Laat Uw woord waar
worden, hetwelk Gij gesproken hebt tot Uw knecht, tot David.
18. Maar waarlijk, zou God bij de mensen op de aarde wonen? Ziet
de hemelen, ja, de hemel der hemelen, zouden U niet begrijpen,
hoeveel te min dit huis, dat ik gebouwd heb?
19. Wend U dan nog tot het gebed Uws knechts, en tot zijn smeking,
o HEERE, mijn God, om te horen naar het geroep en naar het
gebed, dat Uw knecht voor Uw aangezicht bidt.
20. Dat Uw ogen open zijn, dag en nacht, over dit huis, over de
plaats, van dewelke Gij gezegd hebt, Uw Naam daar te zullen
zetten; om te horen naar het gebed, hetwelk Uw knecht bidden
zal in deze plaats.
21. Hoor dan naar de smekingen van Uw knecht, en van Uw volk
Israel, die in deze plaats zullen bidden; en hoor Gij uit de plaats
Uwer woning, uit den hemel, ja, hoor, en vergeef.
22. Wanneer iemand tegen zijn naaste zal gezondigd hebben, en die
hem een eed des vloeks opgelegd zal hebben, om zichzelven te
vervloeken, en de eed des vloeks voor Uw altaar in dit huis
komen zal;
23. Hoor Gij dan uit den hemel, en doe, en richt Uw knechten,
vergeldende den goddeloze, gevende zijn weg op zijn hoofd, en
rechtvaardigende den rechtvaardige, gevende hem naar zijn
gerechtigheid.
24. Wanneer ook Uw volk Israel voor het aangezicht des vijands zal
geslagen worden, omdat zij tegen U gezondigd zullen hebben,
en zich bekeren, en Uw Naam belijden, en voor Uw aangezicht
in dit huis bidden en smeken zullen,
25. Hoor Gij dan uit den hemel, en vergeef de zonden van Uw volk
1403
Israel, en breng hen weder in het land, dat Gij hun en hun
vaderen gegeven hebt.
26. Als de hemel zal gesloten zijn, dat er geen regen is, omdat zij
tegen U gezondigd zullen hebben; en zij in deze plaats bidden,
en Uw Naam belijden, [en] van hun zonden zich bekeren zullen,
als Gij hen geplaagd zult hebben;
27. Hoor Gij dan in den hemel, en vergeef de zonden Uwer knechten
en van Uw volk Israel, als Gij hun zult geleerd hebben den
goeden weg, in denwelken zij wandelen zullen; en geef regen op
Uw land, dat Gij Uw volk tot een erfenis gegeven hebt.
28. Als er honger in het land wezen zal, als er pest wezen zal, als er
brandkoren of honigdauw, sprinkhanen en kevers wezen zullen,
als iemand van zijn vijanden in het land zijner poorten hem
belegeren zal, [of] enige plage, of enige krankheid wezen zal;
29. Alle gebed, alle smeking, die van enig mens, of van al Uw volk
Israel geschieden zal, als zij erkennen, een ieder zijn plage en
zijn smarte, en een [ieder] zijn handen in dit huis uitbreiden zal;
30. Hoor Gij dan uit den hemel, de vaste plaats Uwer woning, en
vergeef, en geef een iegelijk naar al zijn wegen, gelijk Gij zijn
hart kent; want Gij alleen kent het hart van de kinderen der
mensen.
31. Opdat zij U vrezen, om te wandelen in Uw wegen, al de dagen,
die zij leven zullen op het land, dat Gij onzen vaderen gegeven
hebt.
32. Zelfs ook aangaande den vreemde, die van Uw volk Israel niet
zijn zal, maar uit verren lande, om Uws groten Naams, en Uwer
sterke hand, en Uws uitgestrekten arms wil, komen zal; als zij
komen, en bidden zullen in dit huis;
1404
33. Hoor Gij dan uit den hemel, uit de vaste plaats Uwer woning, en
doe naar alles, waarom die vreemde tot U roepen zal; opdat alle
volken der aarde Uw Naam kennen, zo om U te vrezen, gelijk
Uw volk Israel, als om te weten, dat Uw Naam genoemd wordt
over dit huis, hetwelk ik gebouwd heb.
34. Wanneer Uw volk in den krijg tegen zijn vijanden uittrekken zal
door den weg, dien Gij hen heenzenden zult, en zullen tot U
bidden naar den weg dezer stad, die Gij verkoren hebt, en naar
dit huis, hetwelk ik Uw Naam gebouwd heb;
35. Hoor dan uit den hemel hun gebed en hun smeking, en voer hun
recht uit.
36. Wanneer zij gezondigd zullen hebben tegen U (want geen mens
is er, die niet zondigt), en Gij tegen hen vertoornd zult zijn, en
hen leveren zult voor het aangezicht des vijands, dat degenen,
die hen gevangen hebben, hen gevankelijk wegvoeren in een
land, dat verre of nabij is;
37. En zij in het land, waar zij gevankelijk weggevoerd zijn, weder
aan hun hart brengen zullen, dat zij zich bekeren, en tot U
smeken in het land hunner gevangenis, zeggende: Wij hebben
gezondigd, verkeerdelijk gedaan, en goddelooslijk gehandeld;
38. En zij zich tot U bekeren, met hun ganse hart en met hun ganse
ziel, in het land hunner gevangenis, waar zij hen gevankelijk
weggevoerd hebben, en bidden zullen naar den weg huns lands,
dat Gij hun vaderen gegeven hebt, en naar deze stad, die Gij
verkoren hebt, en naar dit huis, dat ik Uw Naam gebouwd heb;
39. Hoor dan uit den hemel, uit de vaste plaats Uwer woning, hun
gebed en hun smekingen, en voer hun recht uit, en vergeef Uw
volk, wat zij tegen U gezondigd zullen hebben.
1405
40. Nu, mijn God, laat toch Uw ogen open en Uw oren opmerkende
zijn tot het gebed dezer plaats.
41. En nu, HEERE God, maak U op tot Uw rust, Gij en de ark Uwer
kracht; laat Uw priesters, HEERE God, met heil bekleed
worden, en laat Uw gunstgenoten over het goede blijde zijn.
42. O HEERE God! wend het aangezicht Uws gezalfden niet af;
gedenk der weldadigheden van David, Uw knecht.


1406
2. Kronieken
Hoofdstuk 7
1. Als nu Salomo voleind had te bidden, zo daalde het vuur van
den hemel, en verteerde het brandoffer en de slachtofferen; en
de heerlijkheid des HEEREN vervulde het huis.
2. En de priesters konden niet ingaan in het huis des HEEREN;
want de heerlijkheid des HEEREN had het huis des HEEREN
vervuld.
3. En als al de kinderen Israels dat vuur zagen afdalen, en de
heerlijkheid des HEEREN over het huis, zo bukten zij met hun
aangezichten ter aarde op den vloer, en aanbaden en loofden den
HEERE, dat Hij goedig is, dat Zijn weldadigheid is tot in
eeuwigheid.
4. De koning nu en al het volk offerden slachtofferen voor het
aangezicht des HEEREN.
5. En de koning Salomo offerde slachtofferen van runderen, twee
en twintig duizend, en van schapen, honderd en twintig duizend.
Alzo hebben de koning en het ganse volk het huis Gods
ingewijd.
6. Ook stonden de priesters in hun wachten, en de Levieten met de
muzikale instrumenten des HEEREN, die de koning David
gemaakt had, om den HEERE te loven, dat Zijn weldadigheid is
in eeuwigheid, als David door hun dienst [Hem] prees; en de
priesters trompetten tegen hen over, en gans Israel stond.
7. En Salomo heiligde het middelste des voorhofs, hetwelk voor
1407
het huis des HEEREN was, dewijl hij daar de brandofferen en
het vette der dankofferen bereid had; want het koperen altaar,
dat Salomo gemaakt had, kon het brandoffer, en het spijsoffer,
en het vette niet vatten.
8. Salomo hield ook ter zelfder tijd het feest zeven dagen, en gans
Israel met hem, een zeer grote gemeente, van den ingang af van
Hamath, tot de rivier van Egypte.
9. En ten achtsten dage hielden zij een verbodsdag; want zij
hielden de inwijding des altaars zeven dagen, en het feest zeven
dagen.
10. Doch op den drie en twintigsten dag der zevende maand liet hij
het volk gaan tot hun hutten, blijde en goedsmoeds over het
goede, dat de HEERE aan David en Salomo, en Zijn volk Israel
gedaan had.
11. Alzo volbracht Salomo het huis des HEEREN, en het huis des
konings; en al wat in Salomo's hart gekomen was, om in het huis
des HEEREN en in zijn huis te maken, richtte hij voorspoedig
uit.
12. En de HEERE verscheen Salomo des nachts, en Hij zeide tot
hem: Ik heb uw gebed verhoord, en heb Mij deze plaats
verkoren tot een offerhuis.
13. Zo Ik den hemel toesluite, dat er geen regen zij, of zo Ik den
sprinkhaan gebiede, het land te verteren, of zo Ik pest onder
Mijn volk zende;
14. En Mijn volk, over dewelken Mijn Naam genoemd wordt, zich
verootmoedigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zich
bekeren van hun boze wegen; zo zal Ik uit den hemel horen, en
hun zonden vergeven, en hun land genezen.
1408
15. Nu zullen Mijn ogen open zijn, en Mijn oren opmerkende op het
gebed dezer plaats.
16. Want Ik heb nu dit huis verkoren en geheiligd, opdat Mijn Naam
daar zij tot in eeuwigheid en Mijn ogen en Mijn hart zullen daar
te allen dage zijn.
17. En u aangaande, zo gij voor Mijn aangezicht wandelen zult,
gelijk als uw vader David gewandeld heeft, en doen naar alles,
wat Ik u geboden heb, en Mijn inzettingen en Mijn rechten
houden zult;
18. Zo zal Ik den troon uws koninkrijks bevestigen, gelijk als Ik
[een] [verbond] met uw vader David gemaakt heb, zeggende:
Geen man zal u afgesneden worden, die in Israel heerse.
19. Maar zo gijlieden u afkeren zult, en Mijn inzettingen en Mijn
geboden, die Ik voor uw aangezicht gegeven heb, verlaten, en
henengaan, en andere goden dienen, en u voor die nederbuigen
zult;
20. Zo zal Ik hen uitrukken uit Mijn land, dat Ik hun gegeven heb,
en dit huis, dat Ik Mijn Naam geheiligd heb, zal Ik van Mijn
aangezicht wegwerpen, en zal het tot een spreekwoord en
spotrede onder alle volken maken.
21. En dit huis, dat verheven zal geweest zijn, daarover zal zich een
ieder, die voorbijgaat, ontzetten, dat hij zal zeggen: Waarom
heeft de HEERE aan dit land en aan dit huis alzo gedaan?
22. En men zal zeggen: Omdat zij den HEERE, hunner vaderen
God, verlaten hebben, Die hen uit Egypteland uitgevoerd had,
en hebben zich aan andere goden gehouden, en zich voor
dezelve nedergebogen, en hen gediend; daarom heeft Hij al dat
kwaad over hen gebracht.
1409
2. Kronieken
Hoofdstuk 8
1. Het geschiedde nu ten einde van twintig jaren, in dewelke
Salomo het huis des HEEREN en zijn huis gebouwd had,
2. Dat Salomo de steden, welke Huram hem gegeven had, bouwde,
en de kinderen Israels aldaar deed wonen.
3. Daarna toog Salomo naar Hamath-zoba, en hij overweldigde het.
4. Hij bouwde ook Thadmor in de woestijn, en al de schatsteden,
die hij bouwde in Hamath.
5. Ook bouwde hij het hoge Beth-horon en het neder Beth-horon,
vaste steden met muren, deuren en grendelen;
6. Mitsgaders Baalath, en al de schatsteden, die Salomo had, en
alle wagensteden, en de steden der ruiteren, en wat de begeerte
van Salomo begeerd had te bouwen, in Jeruzalem, en in den
Libanon, en in het ganse land zijner heerschappij.
7. Aangaande al het volk, dat overgebleven was van de Hethieten,
en de Amorieten, en de Ferezieten, en de Hevieten, en de
Jebusieten, die niet uit Israel waren;
8. Uit hun kinderen, die na hen in het land overgebleven waren,
welke de kinderen Israels niet verdaan hadden, die bracht
Salomo op uitschot tot op dezen dag.
9. Doch uit de kinderen Israels, die Salomo niet maakte tot slaven
in zijn werk; (want zij waren krijgslieden, en oversten zijner
hoofdlieden, en oversten zijner wagenen en zijner ruiteren;)
10. [Uit] dezen dan waren oversten der bestelden, die de koning
1410
Salomo had, tweehonderd en vijftig, die over het volk
heerschappij hadden.
11. Salomo nu deed de dochter van Farao opkomen uit de stad
Davids, tot het huis, dat hij voor haar gebouwd had; want hij
zeide: Mijn vrouw zal in het huis van David, den koning van
Israel, niet wonen, omdat de [plaatsen] heilig zijn, tot dewelke
de ark des HEEREN gekomen is.
12. Toen offerde Salomo den HEERE brandofferen op het altaar des
HEEREN, hetwelk hij voor het voorhuis gebouwd had;
13. Zelfs naar den eis van elken dag, offerende, naar het gebod van
Mozes, op de sabbatten, en op de nieuwe maanden, en op de
gezette hoogtijden, drie malen in het jaar; op het feest van de
ongezuurde [broden], en op het feest der weken, en op het feest
der loofhutten.
14. Hij stelde ook, naar de wijze zijns vaders Davids, de verdelingen
der priesteren over hun dienst, en der Levieten over hun
wachten, om [God] te prijzen, en voor de priesteren te dienen,
naar den eis van elken dag; en de poortiers in hun verdelingen,
aan elke poort; want alzo was het gebod van David, den man
Gods.
15. En men week niet van des konings gebod aan de priesteren en de
Levieten, aangaande alle zaken, en aangaande de schatten.
16. Alzo werd al het werk van Salomo bereid tot den dag der
grondlegging van het huis des HEEREN, en tot het volbrengen
van hetzelve, [dat] het huis des HEEREN volmaakt werd.