Statenvertaling - 2 - 21

9. Alzo bouwde hij het huis, en volmaakte het; en bedekte dat huis
met gewelven en rijen van cederen.
10. Hij bouwde ook de kameren aan het ganse huis, van vijf ellen in
haar hoogte; en hij voegde ze vast aan dat huis met cederenhout.
11. Toen geschiedde het woord des HEEREN tot Salomo, zeggende:
12. Aangaande dit huis, dat gij bouwt, zo gij wandelt in Mijn
inzettingen, en doet Mijn rechten, en onderhoudt al Mijn
geboden, wandelende in dezelve; zo zal Ik Mijn woord met u
bevestigen, dat Ik tot uw vader David gesproken heb;
13. En Ik zal in het midden der kinderen Israels wonen; en Ik zal
Mijn volk Israel niet verlaten.
14. Alzo bouwde Salomo dat huis en volmaakte hetzelve.
15. Ook bouwde hij de wanden van het huis van binnen met cederen
planken; van den vloer des huizes tot aan het dak der wanden,
beschoot hij ze van binnen met hout; en overdekte den vloer van
het huis met dennen planken.
16. Daartoe bouwde hij twintig ellen met cederen planken aan de
zijden van het huis, van den vloer af tot de wanden; dit bouwde
hij Hem van binnen tot een aanspraakplaats, tot het heilige der
heiligen.
17. Dat huis nu was van veertig ellen, [namelijk] de tempel, die
vooraan was.
18. En het ceder aan het huis inwendig was gesneden met knoppen
en open bloemen; het was al ceder, geen steen werd gezien.
19. En de aanspraakplaats bereidde hij inwaarts in het huis, om de
1107
ark des verbonds des HEEREN daar te zetten.
20. En de aanspraakplaats vooraan was van twintig ellen in lengte,
en van twintig ellen in breedte, en van twintig ellen in haar
hoogte, en hij overtoog ze met gesloten goud; ook overtoog hij
het cederen altaar.
21. En Salomo overtoog het huis van binnen met gesloten goud; en
hij toog voor de aanspraakplaats [een] [voorhang] henen door
met gouden ketenen, en overtoog dien met goud.
22. Alzo overtoog hij het ganse huis met goud, totdat het ganse huis
volmaakt was; daartoe overtoog hij met goud het gehele altaar,
dat voor de aanspraakplaats was.
23. In de aanspraakplaats nu maakte hij twee cherubs van olieachtig
hout; elks hoogte was tien ellen.
24. En van vijf ellen was de ene vleugel des cherubs, en van vijf
ellen de andere vleugel des cherubs; van het einde van zijn enen
vleugel, tot aan het einde van zijn anderen vleugel, waren tien
ellen.
25. Alzo was de andere cherub van tien ellen; beide cherubs hadden
enerlei maat, en enerlei snede.
26. De hoogte van den enen cherub was van tien ellen, en alzo van
den anderen cherub.
27. En hij zette deze cherubs in het midden van het binnenste huis;
en de cherubs spreidden de vleugelen uit, zodat de vleugel des
enen raakte aan dezen wand, en de vleugel des anderen cherubs
raakte aan den anderen wand; en hun vleugelen naar het midden
van het huis raakten vleugel aan vleugel.
28. En hij overtoog deze cherubs met goud.
29. En al de wanden van het huis, in het ronde, graveerde hij met
1108
uitgesneden graveringen van cherubs, en van palmbomen, en
open bloemen, van binnen en van buiten.
30. Daartoe overtoog hij den vloer van het huis met goud van binnen
en van buiten.
31. En aan den ingang der aanspraakplaats maakte hij deuren van
olieachtig hout; de bovendorpel [met] de posten was het vijfde
deel [des] [wands].
32. De twee deuren ook waren van olieachtige bomen; en hij
graveerde daarop graveringen van cherubs, en van palmbomen,
en van open bloemen, dewelke hij met goud overtoog; ook trok
hij goud over de cherubs en over de palmbomen.
33. En alzo maakte hij aan de deuren des tempels posten van
olieachtige bomen, uit het vierde deel [van] [de] [wand].
34. En de twee deuren waren van dennenhout; de twee zijden der
ene deur waren omdraaiende; alzo waren de twee gegraveerde
[zijden] der andere deur omdraaiende.
35. En hij graveerde ze met cherubs, en palmbomen, en open
bloemen, dewelke hij met goud overtoog, gericht naar het
uitgesnedene.
36. Daarna bouwde hij het binnenste voorhof van drie rijen
gehouwen stenen, en een rij cederen balken.
37. In het vierde jaar werd de grond van het huis des HEEREN
gelegd, in de maand Ziv;
38. En in het elfde jaar, in de maand Bul, welke is de achtste maand,
was dit huis volmaakt, naar al zijn stukken en naar al zijn
behoren; alzo heeft hij zeven jaren daaraan gebouwd.


1109
1. Koningen
Hoofdstuk 7
1. Maar aan zijn huis bouwde Salomo dertien jaren, en hij
volmaakte zijn ganse huis.
2. Hij bouwde ook het huis des wouds van Libanon, van honderd
ellen in zijn lengte, en vijftig ellen in zijn breedte, en dertig ellen
in zijn hoogte, op vier rijen van cederen pilaren, en cederen
balken op de pilaren.
3. En het was bedekt met ceder van boven op de ribben, die op vijf
en veertig pilaren waren, vijftien in een rij.
4. Er waren drie rijen van uitzichten, dat het ene venster was over
het andere venster, in drie orden.
5. Ook waren al de deuren en de posten vierkantig van [enerlei]
uitzicht; en venster was tegenover venster, in drie orden.
6. Daarna maakte hij een voorhuis van pilaren; vijftig ellen was
zijn lengte, en dertig ellen zijn breedte; en het voorhuis was
tegenover die, en de pilaren met de dikke balken tegenover
dezelve.
7. Ook maakte hij een voorhuis voor den troon, alwaar hij richtte,
tot een voorhuis des gerichts, dat met ceder bedekt was, van
vloer tot vloer.
8. En [aan] zijn huis, alwaar hij woonde, was een ander voorhof,
[meer] inwaarts dan dat voorhuis, hetwelk aan hetzelve werk
gelijk was; ook maakte hij voor de dochter van Farao, die
Salomo [tot] [vrouw] genomen had, een huis, aan dat voorhuis
1110
gelijk.
9. Al deze dingen waren van kostelijke stenen, naar de maten
gehouwen, van binnen en van buiten met de zaag gezaagd; en
dat van den grondslag tot aan de neutstenen een palm breed, en
van buiten tot het grote voorhof.
10. Het was ook gegrondvest met kostelijke stenen, grote stenen;
met stenen van tien ellen, en stenen van acht ellen.
11. En bovenop kostelijke stenen, naar de winkelmaten gehouwen,
en cederen.
12. En het grote voorhof was rondom van drie rijen gehouwen
stenen, met een rij van cederen balken. Zo was het met het
binnenste voorhof, van het huis des HEEREN, en met het
voorhuis van dat huis.
13. En de koning Salomo zond heen, en liet Hiram van Tyrus halen.
14. Hij was de zoon ener weduwvrouw, uit den stam van Nafthali,
en zijn vader was een man van Tyrus geweest, een koperwerker,
die vervuld was met wijsheid, en met verstand, en met
wetenschap, om alle werk in het koper te maken; deze kwam tot
den koning Salomo, en maakte al zijn werk.
15. Want hij vormde twee koperen pilaren; de hoogte van den enen
pilaar was achttien ellen, en een draad van twaalf ellen omving
den anderen pilaar.
16. Hij maakte ook twee kapitelen, van gegoten koper, om op de
hoofden der pilaren te zetten; vijf ellen was de hoogte van het
ene kapiteel, en vijf ellen de hoogte van het andere kapiteel.
17. De netten waren van nettenwerk, de banden van ketenwerk voor
de kapitelen, die op het hoofd der pilaren waren; zeven waren
voor het ene kapiteel, en zeven voor het andere kapiteel.
1111
18. Zo maakte hij de pilaren, mitsgaders twee rijen rondom over het
ene net, om de kapitelen, die boven het hoofd der
granaatappelen waren, te bedekken; alzo deed hij ook aan het
andere kapiteel.
19. En de kapitelen, dewelke waren op het hoofd der pilaren, waren
van leliewerk in het voorhuis, van vier ellen.
20. De kapitelen nu waren op de twee pilaren, ja, daarboven
tegenover den buik, dewelke was nevens het net; en
tweehonderd granaatappelen waren in rijen rondom, [ook] over
het andere kapiteel.
21. Daarna richtte hij de pilaren op in het voorhuis des tempels; en
den rechter pilaar opgericht hebbende, zo noemde hij zijn naam
Jachin, en den linker pilaar opgericht hebbende, zo noemde hij
zijn naam Boaz.
22. En op het hoofd der pilaren was het leliewerk; alzo werd het
werk der pilaren volmaakt.
23. Verder maakte hij de gegotene zee; van tien ellen was zij van
haar enen rand tot haar anderen rand, rondom rond, en van vijf
ellen in haar hoogte, en een meetsnoer van dertig ellen omving
ze rondom.
24. En onder haar rand waren knoppen, dezelve rondom
omsingelende, tien in een el, omringende die zee rondom; twee
rijen dezer knoppen waren in haar gieting gegoten.
25. Zij stond op twaalf runderen; drie ziende naar het noorden, en
drie ziende naar het westen, en drie ziende naar het zuiden, en
drie ziende naar het oosten; en de zee was boven op dezelve; en
al hun achterdelen waren inwaarts.
26. Haar dikte nu was een hand breed, en haar rand als het werk van
1112
den rand eens bekers [of] ener leliebloem; zij hield twee duizend
bath.
27. Hij maakte ook tien koperen stellingen; van vier ellen was de
lengte ener stelling, en van vier ellen haar breedte, en van drie
ellen haar hoogte.
28. En dit was het werk der stelling; zij hadden lijsten, en de lijsten
waren tussen kransen.
29. En op de lijsten, die tussen de kransen waren, waren leeuwen,
runderen en cherubs; en op de kransen was een voet boven
henen; en onder de leeuwen en runderen bijvoegselen van
uitgerekt werk.
30. En een stelling had vier koperen raderen, en koperen platen; en
haar vier hoeken hadden schouderen; onder het wasvat waren
deze gegoten schouderen ter zijde van ieders bijvoegselen.
31. En de mond daarvan was van binnen den krans, en daarboven
van een el, en de mond hiervan was rond van voetwerk van een
el en een halve el; en op de mond daarvan waren ook
graveringen, en de lijsten daarvan waren vierkantig, niet rond.
32. De vier raderen nu waren onder de lijsten, en de assen der
raderen aan de stelling; en de hoogte van een rad was een el en
een halve el.
33. En het werk van die raderen was als het werk van een wagenrad;
hun assen, en hun naven, en hun randen, en hun spaken waren
alle gegoten.
34. En er waren vier schouderen op de vier hoeken ener stelling;
haar schouderen waren uit de stelling.
35. En op het hoofd ener stelling was een ronde hoogte van een
halve el rondom; ook waren op het hoofd der stelling haar
1113
handhaven, en haar lijsten uit denzelve.
36. Hij sneed nu op de platen van haar handhaven, en op haar lijsten,
cherubs, leeuwen, en palmbomen, naar elks ledige plaats, en
bijvoegselen rondom.
37. Dezen gelijk maakte hij de tien stellingen; enerlei gieting,
enerlei maat, enerlei snede hadden zij allen.
38. Hij maakte ook tien koperen wasvaten; een wasvat hield veertig
bath; een wasvat was van vier ellen; op elke stelling van die tien
stellingen was een wasvat.
39. En hij zette vijf dier stellingen aan de rechterzijde van het huis,
en vijf aan de linkerzijde van het huis; maar de zee zette hij aan
de rechterzijde van het huis, oostwaarts tegen het zuiden.
40. Daartoe maakte Hiram de wasvaten, en de schoffelen, en de
besprengbekkens; en Hiram voleindde al het werk te maken, dat
hij voor den koning Salomo maakte voor het huis des HEEREN;
41. [Te] [weten] de twee pilaren, en bollen der kapitelen, die op het
hoofd der twee pilaren waren, en de twee netten, om de twee
bollen der kapitelen te bedekken, die op het hoofd der pilaren
waren;
42. En de vierhonderd granaatappelen tot de twee netten, [namelijk]
twee rijen van granaatappelen tot het ene net, om de twee bollen
der kapitelen te bedekken, die boven op de pilaren waren;
43. Mitsgaders de tien stellingen, en de tien wasvaten op de
stellingen;
44. Daartoe de enige zee; en de twaalf runderen onder die zee.
45. De potten ook, en de schoffelen, en de besprengbekkens, en al
deze vaten, die Hiram voor den koning Salomo tot het huis des
HEEREN maakte, [alle] van gepolijst koper.
1114
46. In de vlakte van de Jordaan goot ze de koning, in dichte aarde,
tussen Sukkoth en tussen Zarthan.
47. En Salomo liet al deze vaten [ongewogen] vanwege de zeer
grote menigte; het gewicht des kopers werd niet onderzocht.
48. Ook maakte Salomo al de vaten, die voor het huis des HEEREN
waren; het gouden altaar, en de gouden tafel, op dewelke de
toonbroden waren;
49. En de kandelaren, vijf aan de rechterhand, en vijf aan de
linkerhand, voor de aanspraakplaats, van gesloten goud; en de
bloemen, en de lampen, en de snuiters van goud;
50. Mitsgaders de schalen, en de gaffelen, en de sprengbekkens, en
de rookschalen, en de wierookvaten, van gesloten goud; daartoe
de herren der deuren van het binnenste huis, van het heilige der
heiligen, [en] der deuren van het huis des tempels, van goud.
51. Alzo werd al het werk volbracht, dat de koning Salomo aan het
huis des HEEREN maakte. Daarna bracht Salomo de geheiligde
dingen van zijn vader David; het zilver en het goud, en de vaten
leide hij onder de schatten van het huis des HEEREN.


1115
1. Koningen
Hoofdstuk 8
1. Toen vergaderde Salomo de oudsten van Israel, en al de hoofden
der stammen, de oversten der vaderen, onder de kinderen
Israels, tot den koning Salomo te Jeruzalem, om de ark des
verbonds des HEEREN op te brengen uit de stad Davids,
dewelke is Sion.
2. En alle mannen van Israel verzamelden zich tot den koning
Salomo, in de maand Ethanim op het feest; die is de zevende
maand.
3. En al de oudsten van Israel kwamen; en de priesters namen de
ark op.
4. En zij brachten de ark des HEEREN en de tent der samenkomst
opwaarts mitsgaders al de heilige vaten, die in de tent waren; en
de priesters en de Levieten brachten dezelve opwaarts.
5. De koning Salomo nu en de ganse vergadering van Israel, die bij
hem vergaderd waren, waren met hem voor de ark, offerende
schapen en runderen, die vanwege de menigte niet konden
geteld, noch gerekend worden.
6. Alzo brachten de priesteren de ark des verbonds des HEEREN
tot haar plaats, tot de aanspraakplaats van het huis, tot het
heilige der heiligen, tot onder de vleugelen der cherubim.
7. Want de cherubim spreidden beide vleugelen over de plaats der
ark; en de cherubim overdekten de ark en haar handbomen van
boven.
1116
8. Daarna schoven zij de handbomen verder uit, dat de hoofden der
handbomen gezien werden uit het heiligdom voor aan de
aanspraakplaats, maar buiten niet gezien werden; en zij zijn
aldaar tot op dezen dag.
9. Er was niets in de ark, dan alleen de twee stenen tafelen, die
Mozes bij Horeb daarin gelegd had, als de HEERE [een]
[verbond] maakte met de kinderen Israels, toen zij uit
Egypteland uitgetogen waren.
10. En het geschiedde, als de priesters uit het heilige uitgingen, dat
een wolk het huis des HEEREN vervulde.
11. En de priesters konden niet staan om te dienen, vanwege de
wolk; want de heerlijkheid des HEEREN had het huis des
HEEREN vervuld.
12. Toen zeide Salomo: De HEERE heeft gezegd, dat Hij in
donkerheid zou wonen.
13. Ik heb immers een huis gebouwd, U ter woonstede, een vaste
plaats tot Uw eeuwige woning.
14. Daarna wendde de koning zijn aangezicht om, en zegende de
ganse gemeente van Israel; en de ganse gemeente van Israel
stond.
15. En hij zeide: Geloofd zij de HEERE, de God Israels, Die met
Zijn mond tot mijn vader David gesproken heeft, en heeft het
met Zijn hand vervuld, zeggende:
16. Van dien dag af, dat Ik Mijn volk Israel uit Egypteland
uitgevoerd heb, heb Ik geen stad verkoren uit alle stammen van
Israel, om een huis te bouwen, dat Mijn Naam daar zou wezen;
maar Ik heb David verkoren, dat hij over Mijn volk Israel wezen
zou.
1117
17. Het was ook in het hart van mijn vader David, een huis den
Naam van den HEERE, den God Israels, te bouwen.
18. Maar de HEERE zeide tot David, mijn vader: Dewijl dat in uw
hart geweest is Mijn Naam een huis te bouwen, gij hebt
welgedaan, dat het in uw hart geweest is.
19. Evenwel gij zult dat huis niet bouwen; maar uw zoon, die uit uw
lendenen voortkomen zal, die zal Mijn Naam dat huis bouwen.
20. Zo heeft de HEERE bevestigd Zijn woord, dat Hij gesproken
had; want ik ben opgestaan in de plaats van mijn vader David,
en ik zit op den troon van Israel, gelijk als de HEERE gesproken
heeft; en ik heb een huis gebouwd den Naam des HEEREN, des
Gods van Israel.
21. En ik heb daar een plaats beschikt voor de ark, waarin het
verbond des HEEREN is, hetwelk Hij met onze vaderen maakte,
als Hij hen uit Egypteland uitvoerde.
22. En Salomo stond voor het altaar des HEEREN, tegenover de
ganse gemeente van Israel, en breidde zijn handen uit naar den
hemel;
23. En hij zeide: HEERE, God van Israel, er is geen God, gelijk Gij,
boven in den hemel, noch beneden op de aarde, houdende het
verbond en de weldadigheid aan Uw knechten, die voor Uw
aangezicht met hun ganse hart wandelen;
24. Die Uw knecht, mijn vader David, gehouden hebt, wat Gij tot
hem gesproken hadt; want met Uw mond hebt Gij gesproken, en
met Uw hand vervuld, gelijk het te dezen dage is.
25. En nu HEERE, God van Israel, houd Uw knecht, mijn vader
David, wat Gij tot hem gesproken hebt, zeggende: Geen man zal
u van voor Mijn aangezicht afgesneden worden, die op den
1118
troon van Israel zitte; alleenlijk zo uw zonen hun weg bewaren,
om te wandelen voor Mijn aangezicht, gelijk als gij gewandeld
hebt voor Mijn aangezicht.
26. Nu dan, o God van Israel, laat toch Uw woord waar worden,
hetwelk Gij gesproken hebt tot Uw knecht, mijn vader David.
27. Maar waarlijk, zou God op de aarde wonen? Zie, de hemelen, ja,
de hemel der hemelen zouden U niet begrijpen, hoeveel te min
dit huis, dat ik gebouwd heb!
28. Wend U dan nog tot het gebed van Uw knecht, en tot zijn
smeking, o HEERE, mijn God, om te horen naar het geroep en
naar het gebed, dat Uw knecht heden voor Uw aangezicht bidt.
29. Dat Uw ogen open zijn, nacht en dag, over dit huis, over deze
plaats, van dewelke Gij gezegd hebt: Mijn Naam zal daar zijn;
om te horen naar het gebed, hetwelk Uw knecht bidden zal in
deze plaats.
30. Hoor dan naar de smeking van Uw knecht, en van Uw volk
Israel, die in deze plaats zullen bidden; en Gij, hoor in de plaats
Uwer woning, in den hemel, ja, hoor, en vergeef.
31. Wanneer iemand tegen zijn naaste zal gezondigd hebben, en hij
hem een eed des vloeks opgelegd zal hebben, om zichzelven te
vervloeken; en de eed des vloeks voor Uw altaar in dit huis
komen zal;
32. Hoor Gij dan in den hemel, en doe, en richt Uw knechten,
veroordelende den ongerechtige, gevende zijn weg op zijn
hoofd, en rechtvaardigende den gerechtige, gevende hem naar
zijn gerechtigheid.
33. Wanneer Uw volk Israel zal geslagen worden voor het
aangezicht des vijands, omdat zij tegen U gezondigd zullen
1119
hebben, en zich tot U bekeren, en Uw Naam belijden, en tot U in
dit huis bidden en smeken zullen;
34. Hoor Gij dan in den hemel, en vergeef de zonde van Uw volk
Israel, en breng hen weder in het land, dat Gij hun vaderen
gegeven hebt.
35. Als de hemel zal gesloten zijn, dat er geen regen is, omdat zij
tegen U gezondigd zullen hebben; en zij in deze plaats bidden,
en Uw Naam belijden, en van hun zonden zich bekeren zullen,
als Gij hen geplaagd zult hebben;
36. Hoor Gij dan in den hemel, en vergeef de zonde van Uw
knechten en van Uw volk Israel, als Gij hun zult geleerd hebben
den goeden weg in denwelken zij wandelen zullen; en geef
regen op Uw land, dat Gij Uw volk tot een erfenis gegeven hebt.
37. Als er honger in het land wezen zal, als er pest wezen zal, als er
brandkoren, honigdauw, sprinkhanen, kevers wezen zullen, als
zijn vijand in het land zijner poorten hem belegeren zal, [of]
enige plage, [of] enige krankheid wezen zal;
38. Alle gebed, alle smeking, die van enig mens, van al Uw volk
Israel, geschieden zal; als zij erkennen, een ieder de plage zijns
harten, en [een] [ieder] zijn handen in dit huis uitbreiden zal;
39. Hoor Gij dan in den hemel, de vaste plaats Uwer woning, en
vergeef, en doe, en geef een iegelijk naar al zijn wegen, gelijk
Gij zijn hart kent; want Gij alleen kent het hart van alle kinderen
der mensen;
40. Opdat zij U vrezen al de dagen, die zij leven zullen in het land,
dat Gij onzen vaderen gegeven hebt.
41. Zelfs ook aangaande den vreemde, die van Uw volk Israel niet
zal zijn, maar uit verren lande om Uws Naams wil komen zal;
1120
42. (Want zij zullen horen van Uw groten Naam, en van Uw sterke
hand, en van Uw uitgestrekten arm) als hij komen en bidden zal
in dit huis;
43. Hoor Gij in den hemel, de vaste plaats Uwer woning, en doe
naar alles, waarom die vreemde tot U roepen zal; opdat alle
volken der aarde Uw Naam kennen, om U te vrezen, gelijk Uw
volk Israel, en om te weten, dat Uw Naam genoemd wordt over
dit huis, hetwelk ik gebouwd heb.
44. Wanneer Uw volk in den krijg tegen zijn vijand uittrekken zal
door den weg, dien Gij hen henen zenden zult, en zullen tot den
HEERE bidden naar den weg dezer stad, die Gij verkoren hebt,
en naar dit huis, hetwelk ik Uw Naam gebouwd heb;
45. Hoor dan in den hemel hun gebed en hun smeking, en voer hun
recht uit.
46. Wanneer zij gezondigd zullen hebben tegen U (want geen mens
is er, die niet zondigt), en Gij tegen hen vertoornd zult zijn, en
hen leveren zult voor het aangezicht des vijands, dat degenen,
die hen gevangen hebben, hen gevankelijk wegvoeren in des
vijands land, dat verre of nabij is.
47. En zij in het land, waar zij gevankelijk weggevoerd zijn, weder
aan hun hart brengen zullen, dat zij zich bekeren, en tot U
smeken in het land dergenen, die ze gevankelijk weggevoerd
hebben, zeggende: Wij hebben gezondigd, en verkeerdelijk
gedaan, wij hebben goddelooslijk gehandeld;
48. En zij zich tot U bekeren, met hun ganse hart, en met hun ganse
ziel, in het land hunner vijanden, die hen gevankelijk
weggevoerd zullen hebben; en tot U bidden zullen naar den weg
van hun land (hetwelk Gij hun vaderen gegeven hebt), naar deze
1121
stad, die Gij verkoren hebt, en naar dit huis, dat ik Uw Naam
gebouwd heb;
49. Hoor dan in den hemel, de vaste plaats Uwer woning, hun gebed
en hun smeking en voer hun recht uit;
50. En vergeef aan Uw volk, dat zij tegen U gezondigd zullen
hebben, en al hun overtredingen, waarmede zij tegen U zullen
overtreden hebben; en geef hun barmhartigheid voor het
aangezicht dergenen, die ze gevangen houden, opdat zij zich
hunner ontfermen;
51. Want zij zijn Uw volk en Uw erfdeel, die Gij uitgevoerd hebt uit
Egypteland, uit het midden des ijzeren ovens;
52. Opdat Uw ogen open zijn tot de smeking van Uw knecht, en tot
de smeking van Uw volk Israel, om naar hen te horen, in al hun
roepen tot U.
53. Want Gij hebt hen U tot een erfdeel afgezonderd, uit alle volken
der aarde; gelijk als Gij gesproken hebt door den dienst van
Mozes, Uw knecht, als Gij onze vaderen uit Egypte uitvoerdet,
Heere HEERE!
54. Het geschiedde nu, als Salomo voleind had dit ganse gebed, en
deze smeking tot den HEERE te bidden, [dat] hij van voor het
altaar des HEEREN opstond, van het knielen op zijn knieen, met
zijn handen uitgebreid naar den hemel;
55. Zo stond hij, en zegende de ganse gemeente van Israel, zeggende
met luider stem:
56. Geloofd zij de HEERE, Die aan Zijn volk Israel rust gegeven
heeft, naar alles, wat Hij gesproken heeft! Niet een enig woord
is er gevallen van al Zijn goede woorden, die Hij gesproken
heeft door den dienst van Mozes, Zijn knecht.
1122
57. De HEERE, onze God, zij met ons, gelijk als Hij geweest is met
onze vaderen; Hij verlate ons niet, en begeve ons niet;
58. Neigende tot Zich ons hart, om in al Zijn wegen te wandelen, en
om te houden Zijn geboden, en Zijn inzettingen, en Zijn rechten,
dewelke Hij onzen vaderen geboden heeft.
59. En dat deze mijn woorden, waarmede ik voor den HEERE
gesmeekt heb, mogen nabij zijn voor den HEERE, onzen God,
dag en nacht; opdat Hij het recht van Zijn knecht uitvoere, en
het recht van Zijn volk Israel, elkeen dagelijks op zijn dag.
60. Opdat alle volken der aarde weten, dat de HEERE die God is,
niemand meer;
61. En ulieder hart volkomen zij met den HEERE, onzen God, om te
wandelen in Zijn inzettingen, en Zijn geboden te houden, gelijk
te dezen dage.
62. En de koning, en gans Israel met hem, offerden slachtofferen
voor het aangezicht des HEEREN.
63. En Salomo offerde ten dankoffer, dat hij den HEERE offerde,
twee en twintig duizend runderen, en honderd en twintig
duizend schapen. Alzo hebben zij het huis des HEEREN
ingewijd, de koning en al de kinderen Israels.
64. Ten zelfden dage heiligde de koning het middelste des voorhofs,
dat voor het huis des HEEREN was, omdat hij aldaar het
brandoffer en het spijsoffer bereid had, mitsgaders het vet der
dankofferen; want het koperen altaar, dat voor het aangezicht
des HEEREN was, was te klein, om de brandofferen, en de
spijsofferen, en het vet der dankofferen te vatten.
65. Terzelfder tijd ook hield Salomo het feest, en gans Israel met
hem, een grote gemeente, van den ingang af van Hamath tot de
1123
rivier van Egypte, voor het aangezicht des HEEREN, onzes
Gods, zeven dagen en zeven dagen, zijnde veertien dagen.
66. Op den achtsten dag liet hij het volk gaan, en zij zegenden den
koning; daarna gingen zij naar hun tenten, blijde en goedsmoeds
over al het goede, dat de HEERE aan David, Zijn knecht, en aan
Israel, Zijn volk, gedaan had.


1124
1. Koningen
Hoofdstuk 9
1. Het geschiedde nu, als Salomo voleind had te bouwen het huis
des HEEREN en het huis des konings, en al de begeerte van
Salomo, die hem gelust had te maken;
2. Dat de HEERE ten anderen male aan Salomo verscheen, gelijk
als Hij hem in Gibeon verschenen was.
3. En de HEERE zeide tot hem: Ik heb uw gebed en uw smeking
gehoord, die gij voor Mijn aangezicht smekende gedaan hebt; Ik
heb dat huis geheiligd, hetwelk gij gebouwd hebt, opdat Ik Mijn
Naam aldaar tot in eeuwigheid zette; en Mijn ogen en Mijn hart
zullen daar zijn te allen dage.
4. En zo gij voor Mijn aangezicht wandelen zult, gelijk als uw
vader David gewandeld heeft, met volkomenheid des harten, en
met oprechtheid, om te doen naar al wat Ik u geboden heb, en
Mijn inzettingen en Mijn rechten houden zult;
5. Zo zal Ik den troon uws koninkrijks over Israel bevestigen in
eeuwigheid; gelijk als Ik gesproken heb over uw vader David,
zeggende: Geen man zal u afgesneden worden van den troon
van Israel.
6. [Maar] zo gijlieden u te enen male afkeren zult, gij en uw
kinderen, van Mij na [te] [volgen], en niet houden zult Mijn
geboden [en] Mijn inzettingen, die Ik voor uw aangezicht
gegeven heb; maar heengaan, en andere goden dienen, en u voor