Proeve van Kleine Gedigten voor Kinderen - 3

Mietje liep en zag haar moeder,
Die zij hijgend dit vertelde:
Lieve Mietje, zei de moeder,
Stoort tog nimmer vogelnestjes!
Denk maar eens, hoe de oude vogels
Om dat stooren zouden treuren;
Zoudt, gij, Mietje lief, niet schreien,
Als men u, met Piet en Jetje,
Tegen wil en dank vervoerde;
Mietje lief, hebt medelijden,
Met die oude lieve vogels!
Zoek tog nimmer uw genoegen
In de droefheid van een ander.
Neen, zei Mietje, lieve moeder!
Neen dat niet! maar hoorze eens schreeuwen;
Ach zij hebben zulken honger!
Denk niet meisje, zei de moeder,
Dat zij juist van honger schreeuwen.
Ach zij zouden zeker sterven,
Als gij hun zo lang woudt spijzen,
Totze niet meer konden schreeuwen.
Maar wiltge u eens regt vermaken,
En eens zien hoe de ouden zorgen
Om hen juist zo veel te geven,
Als die diertjes noodig hebben,
Zet u slegts in stilte neder,
En ge zult dan schielijk merken,
Dat zij vliegjes, mugjes, wormpjes
Vangen en in 't nestje brengen.
o De goede wijze Schepper
Heeft zo wel aan deze vogels
Ouders, als aan u, gegeven:
Dezen weten altoos beter,
Wat de kinders noodig hebben,
Om dat zijze 't meest beminnen.
Ja die zullen nooit verzuimen,
Hun têerhartig te verzorgen;
Daar toe heeft hun God de liefde
Voor hun jongen ingeschapen;
En gij moet niet wijzer wezen,
Dan de goede en wijze Schepper.
Mietje hoorde naar haar moeder;
Maar ging dikwijls zagtkens kijken
Naar het groeien van de jongen,
Zonder 't nestjen ooit te stooren.


FLIPJE, DE VADER, EN DE TUINMAN.

FLIPJE.
Wel waarom snoeitge nog de boomen,
Zeg trouwe Piet?
Daar aan die takjes vrugt zou komen,
Gelijkge ziet.
DE TUINMAN.
Een boom, die al te veel moet dragen,
Verliest zijn kragt;
Ook zou de vrugt zo niet behagen,
Als gij verwagt.
Uw vader heeft graag goede peeren:
DE VADER.
't Is wel gezegd:
En 't deel van die te veel begeeren
Is doorgaands slegt.


DE EENZAAMHEID.

Denk niet, lieve speelgenooten!
Dat de tijd mij heeft verdroten,
Toen ik gistren zat alleen.
Die vermaak heeft in het lezen,
Hoeft geen eenzaamheid te vreezen,
Maar is altoos wel te vreên.
Vader zegt, dat brave menschen
Dikwijls naar die uurtjes wenschen;
Dikwijls naar hun kamer gaan,
Om in oude en nieuwe boeken
Wijze lessen optezoeken:
En dat staat mij wonder aan.
'k Wou zo graag verstandig wezen,
En ik worde ook graag geprezen,
'k Zeg, zo als het bij mij leit:
Dient er dan, om veel te weten,
Menig uurtje nog gesleten,
Welkom! welkom! eenzaamheid!


LIJST DER KLEINE GEDICHTEN.

Aan twee lieve kleine jongens.
Het kinderlijk geluk.
De perzik.
De kinderliefde.
Alexis.
De waare rijkdom.
Het vrolijk leeren.
Het medelijden.
De naarstigheid.
De spiegel.
Klagt van den kleinen Willem op de dood van zijn zusjen.
Het geschenk.
Welkomgroet van Claartje voor haar kleine zusjen.
De ledigheid.
Het hondjen.
Het gebroken glas. Eene vertelling.
De godsdienstigheid.
De haas.
Eene vertelling van Dorisje.
Jesus. Een zangstukje.
De drijftol.
De pruimeboom. Eene vertelling.
De bedelaar.
De ware vriendschap.
Lotje en Keesje.
De gezondheid.
Klaartje en Keetje.
Het gevonden liedje.
De goede eerzugt. Eene klagt van Daantje.
De klepperman.
Klaasje en Pietje.
Winterzang.
Gods goedheid.
Gods wijsheid.
De edelmoedige wedervergelding.
Het zieke kind.
Het goede voorbeeld.
Pietje en Keetje.
Het geduld.
Een godsdienstige jeugd maakt een gelukkigen ouderdom.
De koolmees.
Pietje bij het ziekbed van zijn zusjen.
Het verhoorde gebed.
Het tederhartige kind.
De onbedagtzaamheid.
De vogel op de kruk.
Aan mijn kleine lezers.
Jantje en het konijn.
De zingende Willem. Morgenlied.
De kleine zangster. Avondlied.
De verkeerde vrees.
De liefde tot het vaderland.
De vegtende jongens.
Het onweder.
Claartje bij de schilderij van hare overledene moeder.
De verwelkte roos.
Mietje bij het clavecimbaal.
Het verstandig antwoord.
Het geweten.
Een brief van Carel aan zijn zusje Caatje.
De zwaluwen. Eene vertelling.
De zon.
Het lijk.
Het vogelnestjen. Eene vertelling.
Flipje, de tuinman, en zijn vader.
De eenzaamheid.