Granida - 06

Total number of words is 4087
Total number of unique words is 1453
21.9 of words are in the 2000 most common words
28.3 of words are in the 5000 most common words
32.5 of words are in the 8000 most common words
Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
Voorganghen* [318] overlegh met reden van ghewicht,
En d'ondervindingh selfs heeft my wel onderricht
Dat soeter lust en rust ghemeenlijck wordt ghenoten
In Hutten, als ten Hoof, of op beveste* Sloten,
Als dat al niet en waer,* maer dat een Harders staet [319]
Was vol van arbeyt, moeyt, vol sorchs en kommers quaet, [320]
En ick daerinne mocht soo trouwe liefd bejaghen,
Wat vreuchde soud't my zijn, daeromme smart te draghen?
VOESTER.
Daifilo. Hy keert. [321]
GRANIDA.
Hy keert. Ayme! Ayme! wat beswaer,*
Cond my quetsen by u, ten waer't het uwe waer?*
Granida dese tijdt* is jonst van Godt verkreghen,
Dient'er u van. [322] Hy naert. Ick gae beneên hem teghen.
Het swaerste meest moet weghen.
DAIFILO.
Mijn Vrouwe, siet my hier tot uwen dienst bereyt,
Belieft u yet van my?
VOESTER.
Niet anders als bescheyt,
Daifilo, van de wel of qualijckvaert [323] uws heeren,
Mijn vrouw komt sellefs of, en seyt dat zy begeeren
Heeft, om uyt uwen mondt het selve te verstaen.
GRANIDA.
Voester 't believ' u aen [324] een zijde wat te gaen.*
DAIFILO.
Hooghe Prinsses ick bid den hooghen Prins* der Goden, [325]
Dat hy u wenschen geev' de kracht van zijn gheboden.
En danck hem [326] dat mijn dienst u yet wat komt te stae,
GRANIDA.
Ach Daifilo!
DAIFILO.
Hoe mijn vrouw? Voester. [327]
GRANIDA.
Neen, laet dat nae.* [328]
Daifilo en hadt ghy my niet [329] verre boven allen,
Doen ick u eerstmael sach, verheucht en welbevallen,
En u te passe dienst mijn hart gheneycht tot dy,
Soo soud' u heusheyt [330] trouw ghepleecht ten Hoof, by my
De jonst hebben verweckt die ick u [331] droech* te vooren,
Nu heeftse [332] die vermeert; maer in my is ghebooren
Een lust om weten wat het zijn mach, dat u hier
Dus in de naere nacht ontrent mijn venster stier;
Ontdeckt het vryelijck, en antwoordt op mijn vraeghen.
DAIFILO.
Een oprecht hart, mijn Vrouw, derf* van zijn grondt gewaegen.
Princesse' als my verscheen dat [333] heylsaem* aenschijn schóón,
Dit seltsaem wesen, dat soo rijcklijck stelt ten tóón
De grootheden uws siels, [334] haer hooge' en heussche goedicheyt*,
Haer ernst*, oprechticheyt, bescheydenheyt*, cloeckmoedicheyt,
Had een vierighen Godt mijn hart doe niet gheleert, [335]
Dat u den hemel aen de werelt had vereert
Op voorwaerde, dat al, die kenden u waerdije, [336]
Souden voor 't hoochste goedt kiesen u [337] slavernije,*
Soo moest ick van 't gheslacht der eycken-boomen hardt,
Of wel een rootse* zijn, [338] die niet beweecht en werdt*.
Grootachting* uws persoons [339] is voocht* van al mijn sinnen.
Die dreef my van het veldt, en deed my 't hof beminnen,
Om de ghenegenheyt mijns siels [340] te wt'ren; want
Die soeckt haer aen het schoonst te geven dat sy vandt [341]
En met dat een te zijn. Maer waerdste der Godinnen
Hoe wel ick daer nae wensch, ick hoop het niet te winnen;
Soo waerdt en acht ick niet by een Godin een mensch:
Om mijn ootmoedighe' hoop, verschoont mijn trotse wensch.
Ick wensch het niet, maer sou daer wenschen aen te raeken,
Mocht ick door wenschen eerst mijn self dies waerdich maeken.
Dit doet, mijn vrouw, dat ick op 't naest u by zijn soeck,
En ver van u te zijn my valt de swaerste vloeck.
GRANIDA.
Ach Daifilo! door 't glas verstond* ick de gheruchten*
Van u verliefde klacht, en ongheveynsde suchten:
Noch* 't is nu d'eerstemael dat ick die heb verstaen,
Noch 't is nu d'eerstemael dat ick bespeurdt heb aen [342]
Uw uyterlijcke jonst, uw innerlijcke vlammen.
'K en acht geen beuseling van onderscheydt der stammen*,
De deucht* maeckt eedel; u en overtreffet dan
Ter werelt, dat ick weet, geen Prins noch Edelman.
Daifiló ick heb u lief, en [343] sal u liefd betaelen
Het dierste dat [344] ick kan.* De tijdt verbiedt te draelen
In 't openbaeren van mijn onghemeten vier.
Daifilo. dits mijn raedt*, leydt my [345] terstont van hier,
Een Harderinnen kleedt, in plaets van goudt, en zijde,
Ben ick vrolijck ghetroost: Indien ghy u kundt lijden* [346]
Met my in sulcken staet, soo vliên we' eer dat het daecht.
DAIFILO.
Ick kus d'aerde, mijn [347] Vrouw, die uwe voeten draecht.
Een hartseer doodt my, groot, maer lieflijck boven maeten,
Dat ick soo grooten jonst moet onvergolden laten,
Door dien my macht ghebreeckt. Maer overlegt mijn Vrouw,
(Want liever als uw druck* had ick mijn eyghen rouw)
Van welcken hoocheyt ghy soudt dimmen gansch beneden:
Een Coninginne, niet geeert, maer aenghebeden,
Haer geven tot een staet,
Daer niemandt acht op slaet?
Het braef*, opsichtich*, groots, en hemel-hooch verheven,
Van duysenden ghewenscht voor salich-makend leven,*
Soudy verlaten, om een leven soet, en sacht,
Maer onghesien, en laech, slecht*, nedrich*, ongheacht, [348]
Het welck u mocht bedroeven,
Wanneer ghy 't quaemt te proeven.
Men raekt'er lichtlijck in, maer swaerelijcker uyt.
GRANIDA.
Daifiló en houdt het mijn [349] voor geen verylt besluyt.
Eer ick met dese saeck dus ver ben voortghetoghen,
Heb ick in juyste schael de dinghen overwoghen.
De Prinsselijcke staet veel nutheyts innebrengt.
Maer (Goon!) wat teghenwicht is met dat nut ghemengt!
Ach eenvoudige rust, der Harders [350] laech gheseten,
Die luttel van 't gheswint ramps overromplen weten!
Ick sie nau, dat ick yet, o Daifilo, verloor,
Indien dat ick die staet slechs om haer selven koor;
Nu kies' icks niet alleen om 't schuwen der verdrieten,
Die my naekende zijn, maer [351] meer, om te ghenieten*
En te vergelden dier uw liefd, die my verwan;
De waerdste vreuchde, die den Hemel deelen* kan:
Om welcke' in midden 't vyer ick sou te leven dóógen*.
Maer wat, ick doe 't alree, ghij siet de proef voor óóghen.
Wat last? wat smarte? wat quellagie soud' op mijn
Hart heften* connen als ick [352] een met u mocht zijn.
Daifilo, hoe dus verbaest*? heeft u dees maer* verslaeghen? [353]
DAIFILO.
Verslaghen? jae, mijn Vrouw, noyt droefheyt in mijn daegen
Vermeesterde mijn hart met sulcken overlast*,
Ghelijck de blijschap nu dat heftich annetast.
Wat eer? wat lof? wat danck can u de werelt geven?
Mijn ghedacht is te cleyn. [354] Ach lief, en salich leven
Mijns ootmoedighe siels! [355] Ach mocht mijn siel, van nu
Eeuwelijck metter woon vaeren uyt my in u! [356]
En, in dees wooningh schoon uws siels, altijt nae desen [357]
Onscheydelijck, haer trouw-nechtige* dienstboo wesen!
GRANIDA.
Daifiló, ons corte tijdt moet zijn ghenomen waer*. [358]
Vindy mijn voorslach goedt?
DAIFILO.
Mijn Vrouwe, dat wy daer
Niet langher op beraên. U voorsicht* heeft veel verder, [359]
Prinsses, en bet ghesien, als uwen slechten Harder. [360]
Wat u belief, gheschie.
GRANIDA.
1215 Nu Daifilo, dat wy
Mijn Voester dan terstont gaen winnen op ons zy,
En onderrechten haer de sake te bestellen*,
Dat mijn verlies op 't minst mach mijn Heer vader quellen.



VIERDE DEEL

DAIFILO.
Onder soo veel, soo veel [361] cieraden eel en braef*
Van 't vrouwelijck gheslacht, en ist de minste gaef [362]
Des hemels niet, dat sy schielijck [363] een raedt* versinnen,
Die nae veel overleghs, een man, nau soude vinnen.
Soo ras de Voester had haer teghen-reên gheseyt,
Waerense [364] van mijn vrouw wel crachtich wederleyt.
Soo ras de Voester sach dat van verandring spreken
In haer voornemen, was voor steene rootsen preken
En ons haer dienste bood, soo hadden zy om 't stick*
Lichst uyt te voeren, in min als een oogenblick,
Listighen raedt [365] bedacht, om soo seer te verblenden
Coning, en heele Hof, dat sy niet eens haer wenden [366]
Souden, om ondersoeck nae de Prinsses te doen. [367]
De saken zijn bestelt*, en niemant sal vermoên
Hebben op my. Neen, want [368] in 't west noch niet gedaen ,,zijn,
De bruyne* grijnsen* van des hemels vrolijck aenschijn;
Scharp 's uchtens gouden cruyn* in 't oosten schittert, mit
Haer verschghevlochten krans van roosen roodt, en wit.
Niemandt van 't hofghesin* is weet ick noch gheresen,
En acht mijn Heer sal mee noch by sijn bedde wesen.
Maer later diende 't niet, siet, waer hy my ontmoet,*
De blijschap steurt de slaep meer dan de droefheyt doet.
TISIPHERNES. DAIFILO.
TISIPHERNES.
Spoeyt u eerwaerdich licht om op my uyt te spreyden
'T beginsel*, en 't vervul van mijn gheluckicheyden;
O blosend' Uchtent boet* mijn onrustich ghewach*, [369]
Voorloopster van de Son, Vroemoeder van den dach.
En ghy glinstrende star deckt u verliefde stralen*
Wat eer als u ghewoont, en om weer te verhalen* [370]
U tijtverlies, soo wilt u 't' avondt liever spoên
Wat vroegher, als u licht mijn beter dienst sal doen:
Stelt u brageeren* uyt soete Godin tot [371] t'avondt,
En neemt soo veel ghy nu te kort komt aen den avond;*
Indien ick willich volch der minnen heete brandt,* [372]
Noch Godtheyt boven d'uw verhef in mijn verstandt.
DAIFILO.
Ick wensch mijn Heer van daech 't hoochste geluck [373] te proeven*.
TISIPHERNES.
Daifilo zydy daer? [374] gaen wy ten Hoof vertoeven,
Tot dat de Coning rijs', om dan van stonden aen,
Ghelijck besloten is, voort nae mijn Vrouw te gaen.
Maer siet haer Voester. Wat of haer dus vroech mach quellen?
DAIFILO.
Misschien, mijn Heer, ist om de staessy* te bestellen*,
Die teghens uwe koomst moet heerlijk* zijn bereêt.
TISIPHERNES.
Roept haer; op dat ick yet van de Princesse weet.
DAIFILO. VOESTER. TISIPHERNES.
DAIFILO.
Mijn Vrouw.
VOESTER.
O groote Goôn!
DAIFILO.
Mijn Heer soud' u yet vragen.
VOESTER.
Waer is de Coning?
TISIPHERNES.
1266 Wel? Voester, hoe dus [375] verslaghen!
Wats van Granida? he?
VOESTER.
O Goden wonderbaer!
Waer is de Coning?
TISIPHERNES.
Hoe, en ist niet wel met haer?
De saeck betreft my mee, segt wat'er mach ghebreken.
VOESTER.
Datmen den Coning weck, ick moest den Coning spreken.
TISIPHERNES.
Datmen den Coning weck. Maer geeft ons wat bescheyts,
Ist qualijck of ist wel?
VOESTER.
Qualijck, en wel, van beydts. [376]
TISIPHERNES.
Qualijck en wel? hoe soudmen hier bescheyt uyt mercken? [377]
VOESTER.
O eeuwelijcke macht? o wonderlijcke wercken,
Die d'aertsche sinnen, en vernuft* te boven gaen?
TISIPHERNES.
O Goön wat sal dit zijn?
DAIFILO.
Terstont suldy 't verstaen,
Mijn Heer, de Coning is gheweckt, en voort gheresen*.
TISIPHERNES.
Siet of hy komt.
DAIFILO.
Mijn Heer, hy sal terstondt hier wesen.
TISIPHERNES.
Daer is de Coning, nu u bootschap, Voester, doet.
CONINGH. VOESTER. TISIPHERNES.
CONING.
Voester wat brengdy ons dus schichtich*? quaedt of goedt? [378]
VOESTER.
'T believe' u Heer, uyt my te hooren de gheschiedenis*,
En selfs te oordlen of 't voor quaet of goedt te dieden ,,is.
De Coning met ghedult aenhoore mijn vertreck*.
CONING.
Spreeckt klaerlijck, niemandt en sal steuren u ghespreck*.
VOESTER.
Hoewel een eedel hart van uytghenomen* sinnen*
Alle'eedel harten vroom, en deuchtsaem moet beminnen,
Soo heeft natuyr nochtans ghehecht aen ons ghemoedt
Een treck, die verre, d'een voor d'ander kiesen doet, [379]
Om door vereende liefd daer mee te zijn verbonden.
Als sulcken wederpaer* ghetreft wordt, of ghevonden,
Wast liefd' heftich en ras, doo datse naermen vijndt*, [380]
Geen nieuwe vrientschap, maer vrientschaps vernieuwing schijnt:
Recht of die sielen met elckander onderlinghen [381]
Ghepaert hadden gheweest, al eer zy lijf* ontfinghen. [382]
Des Tisiphernes sich niet belghe, dat mijn Vrouw,
Als sy gistr'avondt haer tot slapen geven souw,
Om 't aenstaend'huwelijck was droevich en t'onvrede*,
Alsoo 't aen haer [383] ghemoedt* niet ganschlijck en voldede.
De treurighe Prinsses seer veel, en yvrich* badt
De groote Goden, haer te jonnen 't geene dat
Die beter dan zy selfs voor 't best en schoonste kenden,
En konden, was het haer Godlijck believen senden. [384]
'Twoelend ghedacht* [385] had nau van 't bidden eyndt ghemaeckt,
Als zy, en korts daer op, ick ben in slaep gheraeckt.
Ick lach in diepe rust, mijn leden overgoten
Met sachten slaep, en al mijn sinnen toeghesloten,
Mijn siel ghedompelt in een grondeloos vergeet,
Soo dat de droomen oock, die buytens tijdts met leedt
En daechschen arrebeyt des lichaems,* komen quellen,
Met haer vernieuwingh niet vermochten die t'ontstellen*;
Wanneer een groot gheluyt schielijck mijn ooren sloech, [386]
En overklaere glans mijn vaeck uyt d'ooghen joech.
Ick hoorde soo, en sach, (O Goden leert my segghen)
Dat* d'opghetooghen* siel 't lijf onbeweecht liet legghen.
Siet daer, de kamer leeft, en tsiddert op de klanck,
En lieffelijcke maet van hemelsch spel en sanck
Der Godinnen ghekroont met groene lauren telghen. [387]
D'ontspronghen vensters op* en kunnen niet verswelghen
Het helle licht waer van de volle kamer blaekt,*
Vloer, Want, Tapissery*, het welfsel [388] vlammen braeckt
En alles sonder brandt, niet om [389] vernielen móórdich,
Maer tot erkentenis des Godtheyts [390] teghenwóórdich.*
De Sangsters schicken haer int ronde, en midden in
Den fraeyghevoechden ringh, verheft haer een Godin;
Granid' in als ghelijck; van* welgheschickte leden,
Van eerwaerdich* [391] ghelaet, van trony net* besneden,
Van oly-kleurt [392] ghesicht,* van dichte vlechten blondt,*
Van bleeckheyt des ghedaents,* en roo coralen mondt.
Het hooft, tot teecken van haer mannelijcke luymen*,
Dat deckt een blancken [393] helm, en blickert door de pluymen.
Haer voorsichtighen arm [394] ghewapent schijnt te zijn
Met eenen schilt van klaer doorsichtich cristallijn;*
Maer dat zy 's wijslijck bruyekt, en [395] niet en soeckt door desen
Als soete vrede, blijckt aen haer besaedicht wesen,
En den olyventack, een [396] teghenteecken van 't
Crijchsduyend gras,* die zy reyckt met haer rechterhandt.
Sy wendt haer tot Granid' en goddelijcke zeden*
Ontsluyten haeren mondt, met dusdanighe reden;
Welck goddelijcke kracht [397]
Diep druckt' in mijn ghedacht*. [398]
Granidá ontwaeckt, dat rust u buyten slaepe vinde, [399]
Siet hier Minerva die noch inde wiech u minde,* [400]
En haer ghenaede sandt. Geen mensch valt u te lót,
Maer in des hemels throon, de Liefd een eewich Gódt.
Uw liefde tot de Liefd, doet Liefd in liefde blaken,
Die kiest u tot sijn Lief; ick sal het huwlijck maken,
Ghy sult de weerliefd zijn, sijn Bruydt, en sijn Godin,
Een Vrouw van staeghe liefd, niet van de wulpsche Min.
U vryer wacht 'om hooch, wy zijn u koomen haelen.
Godinnen voert haer mee, de doorschynighe saelen
Des hemels sullen haer niet schaemen dit cieraet.
Nieuwe Godin, u [401] hart van aertsche last ontslaet.
Wt hadse. mit ontsteeckt het wellustighe* speelen
Der neghen Sangsters, daer zy lieflijck onder queelen:
Nu ontslaet u d'Aertsche last,* [402]
1360 Beter past
U de Godtheyt aen te trecken*.
Salighe Godinne, wy
Voeren dy,
Nae des hemels hoochste plecken*,
1365 Plecken al tij t hel en klaer,
Plecken, daer
Nemmer last kan lust bevlecken.
Soo ras sy desen sanck met spelen heffen óp*,
Ontlaskt* sich het Palays tot boven in den tóp,
Het gulde welfsel splijt, en de ghemetste dacken.
Granida voerens' op Olijf en Laurentacken,
Dus singend' hemelwaerts, al hooch, en hoogher heen,
Vervolcht van mijn ghesicht, tot dats' er uyt verdween.
Doe voechden sich 't ghebouw en alles in sijn stede,
Bedaerend'* als ick mee ten langen lesten deede.
Suffe verbaestheyt van [403] mijn leên allensjens streeck,
Ick rees' en 't geen ick wel besien* had overkeeck.
Granidaes leeghe Coets tuycht dat der oude vrouwen
Ghesichten niet altijt voor droomen zijn te houwen.
Hier is mijn geest af vol, dit coom ick dienen aen,
De Coning oordeel nu nae dat hy 't sal verstaen.
CONINGH.
Mijn Dienaers, gaet terstont wat'er af is bespooren*. [404]
TISIPHERNES.
Mijn Heer, de Vrouwe raest.
CONINGH.
Soo deed zy noyt te vooren.
TISIPHERNES.
Voor seker raestse nu, al raesdse noyt misschien.
VOESTER.
Noch oyt, noch nu.
CONINGH.
'K en weet.
TISIPHERNES.
Men salt haest* cunnen sien.
Ick spoey my derwaerts heen.
CONINGH.
1390 Doet daer in u behaghen.
En laet op 't rascht aen ons de tyding herwaerts draghen.
CONINGH.
O Goden groot, soudt ghy my wel [405] hebben ghespaert
Tot 't alderlaetste van den ouderdoom bejaert,
Op dat ick troosteloos daerin soude [406] versmachten*,
Berooft van 'tgeene dat alleen haer leet kon sachten?* [407]
Maer hoe? indien alsoo de saken zijn ghestelt,
Als ons de Voester voor de waerheyt heeft vertelt,
Soo loov' ick dancbaerlijck uw goedtheyt hooch van waerden*,
Hoewel ick eensaem blijv' en mis mijn lust op aerden. [408]
Want als ghy my onttrockt dit eenich pandt soo soet
Door onghe val of doot, ghelijck misschien ghy doet,
Soo soud' ick teghens u en my misdoende dwalen,
Indien ick op u wil, en wetenschap* ging smalen,
My steurende* dat ghy quaemt wedereysschen, 't geen,
Dat ick soo langh van u ghenoten* had te leen:
Recht of ick bet als ghy wat oorbaer* was verstonde,
Recht of ick my en haer meer goets, als ghy ons, jonde.
Men soeckt; [409] en soomen haer noch doodt noch levend vindt,
Soo neem ick 't blijcklijcxt aen, en houd dat sy besint*
Van een verheven Godt ten hemel is ghevaeren:
Want de bescheyden* reên, en 't deftighe* verklaren
Des Voesters brengen 't mee, wiens troubevonden mondt
Noyt spreken was ghewoon versuft of onghegrondt.
Maer siet de Vrouwen daer, die brenghen nieuwicheden.
REY VAN IOFFEREN. CONINGH.
REY.
Grootachtbaer Heer het Slot, van boven tot beneden,
Hebben wy [410] heel doorsocht, en omghekeert ter vlucht*,
Granida' is nieuwers, maer een lieffelijcke lucht,
Met goddeliicke reuck vervult haer' gansche camer.
CONINGH.
O gróóte Pallas, noyt was mensch u aenghenaemer*
Als Perseus door u jonst ghesegend wonderlijck;
En noch ter tijdt op sijn naesaeten in het rijck
'T welck van hem naeme voert, Godinne wijs van raede,*
Ghy duyren laet u jonst, en anhoudt u ghenaede.
Lof seechbare* Godin, Lof hooch verheven Godt
Eewighe liefde, die [411] van aertsche bruyloft, tót
Een hemels huwelijck Granida comt verheffen,
Geen danckbaerheyt, geen lof u prijs can overtreffen.*
REY.
1428 Lof, eewige Liefde, wy [412]
Geven dy,
Die u hooghe goetheyts straelen,
Door de dicke wolcken heen,
Al beneên,
Laet tot opter aerden daelen.
1434 Die op uwe [413] crachten let,*
Ende set
Boven al op u het óóghe, [414]
Treckt u goetheyt overschoon
Inden throon [415]
Des besonden hemels hóóghe. [416]
1440 Heylich, goedertieren, eel
Zydy heel,
Die in uwe vlammen blaken,
Cundy oock op aerden hier, [417]
Door uw vier,
Met een hemel salich maken.
1446 Soo, wie dat u lieven sal,
Suldy al,
Niet alleen Granida schaeken.
TISIPHERNES. DAIFILO. CONING. REY VAN IOFFEREN.
TISIPHERNES.
Daer leydt mijn throon in d'asch, en de beloften mildt
Van 't schoonpratich gheluck, en [418] te vergheefs ghespilt
Soo veel moeylijcke last, ter nauwer noot deurkroopen,
Soo veel ghevaers, soo veel te leurghestelde hoopen,
Soo veel anxstighe vrees en arbeyt* uytghestaen,*
Soo veel treffende sorch, en soo veel weers ghedaen,
Soo veel ghesochte ramps, soo veel verdriets gheleden,
Soo veel verbeten smarts, soo veel vertwijfeltheden.
Ay dul gheluck, ick ken u onbescheyden* cracht!
DAIFILO.
Maer op een vroom ghemoet, mijn Heer, heeft zy geen macht.
TISIPHERNES.
Niet langher dan het selfs haer overlast wil lijen.
Dit sal [419] my 't laeste zijn. Mijn handt sal my bevrijen,
'T is langh ghenoech gheleeft. Gaenwe. Mijn hart verstout
U tot een kort verdrach*.
DAIFILO.
Mijn Heer, besindt u, houdt.*
CONINHG.
Houdt Tisiphernes.
REY.
1465 Ach.
DAIFILO.
Heer geeft de reden plaetse.
TISIPHERNES.
'T gheluck en gheeft haer geen.*
DAIFILO.
Iae 't.
CONINHG.
Hoe?
DAIFILO.
Bedaert, en vaetse.*
CONINGH.
Hoe nu toe* brave Prins?
TISIPHERNES.
Ghelijck mijn ramp my jaecht.
CONINGH.
Is dit de liefde die ghy tot Granida draecht?
TISIPHERNES.
Ick liefde' haer niet, ten waer ick my 't verlies liet rouwen. [420]
CONINGH.
Niet haer verlies, maer 't uw, want sy is hooch behouwen. [421]
TISIPHERNES.
Soo spuwt het wreedt gheluck op my haer crachten uyt.
DAIFILO
'T gheluck en steurt* u niet, maer dat ghy 't qualijck duydt*.
CONINGH.
Misjondy aen u lief Granid' een hemels houwelijck?
TISIPHERNES.
Neen, maer ick vlie de smert van mijn misvallen* grouwelijck.
DAIFILO.
Liefde ghy haer, mijn Heer, 't geen dat u is gheschiedt, [422]
Soud u om haer gheluck, lief zijn, en rouwen niet.
TISIPHERNES.
Haer ben ick quijt, en sie voort* al mijn toelegh slechten*.
DAIFILO.
De Goden vinden 't goet, wie sal haer onderrechten?
TISIPHERNES.
Sy vinden 't goedt; maer dat ick doof het sterven my
Bevry, dat sullen oock geensins beletten zy. [423]
DAIFILO.
Ghy kundt leven dat u 't gheluck soo [424] seer niet hinder.
TISIPHERNES.
Het is te wanckelbaer, en licht*.
DAIFILO.
Vertrouwt het minder.
TISIPHERNES.
Vertrouwen? ick vertrout nae desen nemmermeer.
Ick sie wel 't en verheft maer,* om van boven neêr,
Met ysselijcker slach 't verhevene te smijten;
Ghelijck den Arent trots, die [425] niet in stucken rijten
Den Schiltpad yserhardt met felle claeuwen kor,
Hem strenghelijck* om hooch, schier voert tot in de Son,
Van waer zijn scharp ghesicht kennende berch en [426] dallen,
Hy dan op rootsen hardt, hem laet [427] te berste vallen.
My wallecht van de werlt; en sal ick nu voortaen [428]
Leven, soo sal ick my [429] die levendich ontslaen.
De last, en het ghebiedt* van mijn beseten Landen,*
Daifilo, lever ick van nu af in u handen. [430]
Zijt ghy [431] voortaen de Prins. Ick levers' u, door dien
Daermede niemandt can waerdigher zijn versien. [432]
U trouwe dienst is meer dan yemandt can versinnen;
'T heeft u belieft voor my [433] uw eyghen lief te winnen.
Dese versloech den Parth, en [434] gaf hem in ghevaer
Des vreesselijcke doodts, willich om my en haer. [435]
Grootachtbaer Heer, wilt hem in mijnen staet * bevesten.
CONINGH.
O wonderlijck beleydt! maer 't is beleydt * ten besten
TISIPHERNES.
Voor my, * ick ben terstont het Hof te laten, ree,
Mijn peynsachtich [436] ghemoedt wil geen blijvende stee;
Maer mijn voorneemen is van d'eene tot den anderen, [437]
Met eensaem selschap cleyn te reysen en te wanderen.
Ick bid om oorlof voorts, want hier vertoev' ick niet
DAIFILO.
Ick danck mijn Heer, die my soo grooten eere biedt.
Een hooch en waerde* gaef wordt my van hem ghegeven;
Maer hy weet tot wat eyndt ick coos' het hoofsche leven,
Te weten om de dienst van de Prinsses, geensins
Op hoop van voordeel, min van selfs* te worden Prins,
Welck pack voor mijnen hals zijnde te swaer om draghen,* [438]
Een laghen Harders rust my beter doet behaghen.*
Maer wel sal ick, mijn Heer, blijvend' uw trouwe knecht, [439]
Uw dinghen gaede slaen, nae mijn bequaemheyt slecht*,
Tot dat ghy wat ontlast van 't schielijcke* beswaeren,
Met hulpe vanden tijt sult comen te bedaeren*,
Om met vernoeging weer te keeren tot den staet,
Die 't lusteloos ghemoedt door tegenheyt* verlaet:
Mijn Heer soeck het, ghelijck hy 't goedt vindt, te besadigen*.
CONINGH.
Ach luttel wenschend hart! luttel can u [440] beschadighen*.
Ach wat onttreckt ghy, met begeerlijckheyts verhoên,*
Het speelsiecke gheluck al stofs om quaet te doen?
Dats Prinslijck, Daifilo, geen prinslijckheyt begeeren.
TISIPHERNES.
Ick bid u oorlof, Heer, om tot mijn reys te keeren.
CONINGH.
Vaert wel mijn Prins, vaert wel, en [441] zijt ghetroost*.
TISIPHERNES.
Ick ty
Van stonden aen op reys; Vaert wel mijn Heer, en [442] ghy
Daifilo wel. [443]
DAIFILO.
Ick sal mijn Heer tot huys versellen,
Om t'reddeloos* ghesin* verbaest* in rust te stellen.



VIIFDE DEEL

OSTROBAS. ARTABANUS.*
OSTROBAS.
Artabanus, siet hier uw Prins soo braef* vernaemt*,
Maer, hey, geweest! met wien ghy hier in Persen quaemt,
Wien, doen hy leefde, ghy ghetrouw pleecht* aen te cleven,
En nu versuymt sijn wraeck te nemen nae sijn leven.
Artabanus siet hier uw Prins soo braef wel eer
Vernaemt, wiens hooghe roem nu leydt ghevelt ter neer,
Ghevelt, niet van den Prins, (ay spijt! (en cundy slapen?)
Maer van een Harder slecht vervalscht in Prinssen waepen*.
Hey laster*! hey! flux rijst Artabanus, en boet
Mijn wraeckrasenden dorst, [444] ten minsten met sijn bloedt.
ARTABANUS.
Wapen*! Ick volch mijn Prins, [445] 't ghebodt dat ghy verclaerde*,
Ick volgh, mijn Prins, ick volgh, al waer't tot inde aerde, [446]
Ghy zijt vertrocken,* maer inwendich ick aenschouw
Uw beeldt, en vast gheprent in mijn ghedachten houw
U hayr 't samen ghegroeyt met bloedt, u bleeckgheschonden [447]
Trony, u cranck* ghesicht, en u gapende wonden. [448]
Hey wapen! wapen hey! mijn Prinsse roept [449] om wraeck.
Flux op Artabanus verhaelt terstondt de saeck
Aen u gheselschap, en ontsteeckt haer [450] met uw woorden,
Om op gheleghen plaets den moorder te vermoorden.
DAIFILO.
Lang over middernacht ick 't al te wesen gis,
Het licht dwerrelt ghemengt onder de duysternis, [451]
De blonde dageraet [452] met haer blosende kaeken,
En d'uyr dat mijn Godin mijn coomst verwacht, ghenaken.
Want, doen icks' op het Landt ghebracht had, liet ick haer
In het gheselschap van mijn trouwe suster daer,
En soo* de korte tijdt ons haestich dwongh te scheyden,
Besloten wy, dat sy mijn weercoomst souw verbeyden,
Eer dat de tweede Son soud' aen den hemel staen.
Siet hier de naesten wech, dit dient my in te slaen.
GRANIDA.
1569 Vaert wel scepters, vaert wel, vaert wel verheven thróónen, [453]
Verheven soo, dat my van uwe steylheyt yst,
Vaert wel dwingend* ghewaedt, en al te sware [454] cróónen,
Afgoden die met windt uw ydle dienaers spijst.
1573 Uw ydle dienaers ghy duysenderleye noot, breyt*, [455]
Door uw beloften loos* die ghy soo qualijck houdt,
Want zy, besietmen 't wel, verkleenen inde grootheyt,
Slaven in d'heerschappy, verarmen in het goudt. [456]
1577 Een laegh'en diepe rust my beter mach verquicken
Die my te saemen smelt met een lief ander-ick;
Ick laet u warrich Hof, en kies voor soo veel stricken,
Een al veel strengher*, maer och hoe veel soeter strick!
1581 Bedauwde bloemkens versch, en ghy bloosende [457] róósen
Die uwen mantel groen nu effen open doet,
Welcoom, en danck dat ghy verquickt mijn amelóósen,
En afgepijnden* geest, met uwen aesem soet.
1585 Nu biggelt op het gras, en cruydtjens onbetreden,
Mijn laeuwe traentjens die den dauw soo wel ghelijckt;
Traentjens niet meer [458] van smart, niet meer van bitterheden,
You have read 1 text from Dutch literature.
Next - Granida - 07
  • Parts
  • Granida - 01
    Total number of words is 4267
    Total number of unique words is 1531
    36.0 of words are in the 2000 most common words
    52.0 of words are in the 5000 most common words
    58.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 02
    Total number of words is 4393
    Total number of unique words is 1574
    36.0 of words are in the 2000 most common words
    52.1 of words are in the 5000 most common words
    61.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 03
    Total number of words is 4356
    Total number of unique words is 1446
    38.5 of words are in the 2000 most common words
    53.2 of words are in the 5000 most common words
    62.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 04
    Total number of words is 4051
    Total number of unique words is 1518
    20.6 of words are in the 2000 most common words
    27.9 of words are in the 5000 most common words
    32.4 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 05
    Total number of words is 4120
    Total number of unique words is 1530
    21.1 of words are in the 2000 most common words
    29.7 of words are in the 5000 most common words
    34.9 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 06
    Total number of words is 4087
    Total number of unique words is 1453
    21.9 of words are in the 2000 most common words
    28.3 of words are in the 5000 most common words
    32.5 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 07
    Total number of words is 4031
    Total number of unique words is 1593
    25.8 of words are in the 2000 most common words
    36.5 of words are in the 5000 most common words
    41.6 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 08
    Total number of words is 4281
    Total number of unique words is 1662
    33.0 of words are in the 2000 most common words
    47.3 of words are in the 5000 most common words
    52.9 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 09
    Total number of words is 3579
    Total number of unique words is 1763
    28.8 of words are in the 2000 most common words
    39.9 of words are in the 5000 most common words
    45.5 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 10
    Total number of words is 2855
    Total number of unique words is 1720
    24.2 of words are in the 2000 most common words
    36.3 of words are in the 5000 most common words
    42.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 11
    Total number of words is 3510
    Total number of unique words is 1409
    27.9 of words are in the 2000 most common words
    37.3 of words are in the 5000 most common words
    42.6 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Granida - 12
    Total number of words is 260
    Total number of unique words is 175
    51.9 of words are in the 2000 most common words
    58.1 of words are in the 5000 most common words
    63.7 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.