Eline Vere: Een Haagsche roman - 11

Total number of words is 4594
Total number of unique words is 1421
45.5 of words are in the 2000 most common words
60.9 of words are in the 5000 most common words
68.0 of words are in the 8000 most common words
Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
zonder al te veel belangstelling. Wat ratelde hij toch altijd,
dacht zij, zooals zij vroeger dacht wanneer hij causeerde als nu;
maar toch, het was of die gedachte gedwongen bij haar oprees, en
niet geheel en al gemeend was. Hij ratelde, het was waar, maar er was
iets gezelligs en aangenaams in zijn geratel, iets dat haar, al wilde
zij het zich niet bekennen, onderhield na den eenzamen achtermiddag,
dien zij, zich vervelend, had doorgebracht aan de zijde heurer hakende
moeder. Hij sprak niet kwaad, een beetje druk, maar vervelend was hij
niet en--het was, of zij het nu voor het eerst zag--zoo vreeselijk
geaffecteerd was hij toch ook niet. Hij had een wat al te nauwkeurige
en daarom gekunstelde uitspraak, maar dat was alles; zijn gebaren waren
eenvoudig, en door zijn lichte gemaniëreerdheid blonk iets hartelijks
door, zoo vaak hij zich tot haar wendde. En zijn kleeding, ze was
precies, precies, neen maar zie je, zóó precies.... toch niet poenig,
moest zij erkennen, netjes, al te netjes misschien, maar eenvoudig.
Hij praatte door, nu de heer Verstraeten hem over zijn betrekking
sprak, terwijl zij hem aldus opnam, en onwillekeurig, zonder het te
bespeuren, hartelijker glimlachte en vriendelijker vroeg, maar hij,
hij bespeurde het, en hij waagde het nog eens te vragen: gevoelde zij
zich nu beter, ging zij nog niet uit? Wat kon het hem toch schelen,
dacht zij weêr, bijna kribbig; één keer uit beleefdheid gevraagd, was
meer dan genoeg, maar toch, zij antwoordde nu zelve, en zeide, dat zij
niet meer hoestte,--een kuch logenstrafte haar aanstonds--en dat zij
zich voelde bijkomen onder de goede zorgen van mama en Marie. Hij was
haar dankbaar voor die woorden, maar hij had de kuch hooren krijschen
in haar keel, en hij had het op de lippen, haar aan te raden, zich
nog in acht te nemen; het weêr was zoo bar.... toch deed hij het niet;
ze mocht eens meenen, dat het zijn zaken niet waren, en hij vroeg of
Marie het goed maakte.
--O ja, antwoordde Lili; ze is gaan schaatsenrijden met Frédérique
en Etienne Van Erlevoort en met Paul. Beklaagt u me niet, dat ik weêr
alleen thuis moet blijven, als het zieke kindje?
--Is het u zoo een groot verdriet niet te hebben kunnen meêgaan? Houdt
u van rijden?
--Ja, dat is te zeggen, ik hou er wel van, maar eerlijk gezegd, ik
kan het niet goed; Marie en Freddy rijden veel beter; die zwieren
dan rond, terwijl ik krabbel; ik ben te bang, weet u en....
--Maar helpen Paul of Etienne u dan niet?
--O, Paul zegt ronduit, dat hij het vervelend vindt met zoo een
sukkelaarster te rijden en Etienne, dat is zoo, die offert zich wel
eens een vijf minuten op.
--Maar Lili! sprak mevrouw; als je het niet kan, is het toch ook wel
vervelend voor hen.
--Ik was toch galanter in mijn tijd! zeide de oude heer.
--O, ik maak hun er geen verwijt van, zeide Lili; ik constateer alleen
een feit! en zij kuchte.
--Maar, als u nu beter is, als u nu weêr uitgaat, hernam Georges
aarzelend,--hij wist wel, dat hij zich waagde op dun ijs,--mag ik
me dan eens een enkelen keer als uw cavalier offreeren; ik ben wel
meestal op mijn bureau, maar toch....
--U rijdt? riep Lili; ze had het nooit van hem gedacht.
--Ik ben er dol op! betuigde hij. Neemt u aan?
Zij bloosde bijna, en antwoordde glimlachend, met neêrgeslagen wimpers.
--O, dan heel gaarne.... met heel veel plezier. Maar u zal zoo een
last van me hebben.... Ik ben zoo bang, ik hoor het ijs altijd kraken;
weet u.... u vermoedt niet, wat u me eigenlijk wel aanbiedt....
--Toch wel! antwoordde hij. Ik geloof niet, dat het me ooit berouwen
zal u dit gevraagd te hebben....
Hoe was het toch, dat hij een fraze zeggen kon met zoo
iets.... gemeends, iets hartelijks, dacht Lili, en zij vond niets om
hem te antwoorden, en lachte alleen een weinig. Er ontstond een kleine
pauze in het gesprek, en eertijds zou Georges zeker zijn hoed gegrepen
en afscheid genomen hebben, maar nu, hij bleef, hij verlevendigde de
conversatie opnieuw, als had hij nog geen plan om in het eerste uur
op te stappen; totdat Janbroêr met zijn boeken onder den arm thuis
kwam, bleef Georges met gemakkelijk gekeuvel zijn visite rekken, toen
werd het donker, en zich verontschuldigend over zijn lang bezoek,
rees hij ten laatste op.
--O, volstrekt niet, integendeel! zeide de heer Verstraeten. Het doet
me plezier je weêr eens gezien te hebben.... Groet den ouden heer en
je vroolijke zus van me.
--Emilie beweerde, dat ze het niet zonder je kon stellen! voegde
mevrouw er bij. Ze zal zeker wel blij zijn....
Lili begreep nu eenigszins, dat Emilie Georges gemist kon hebben, en
zij bood hem gul haar hand en bedankte hem nogmaals voor zijn aanbod.
--Een goede jongen, die De Woude! sprak de heer Verstraeten, toen hij
weg was en Lili ging naar den kleinen salon terug, terwijl zij haar
mama ook iets gunstigs over Georges hoorde zeggen, ingenomen als zij
was door Georges' beleefde voorkomendheid....
--Hij komt altijd geregeld eens aan.... natuurlijk, hij zou het niet
doen, als er geen jonge meisjes in huis waren, als we geen menschen
zagen, maar toch....
Lili hoorde niet verder; ze glimlachte haar fantazie toe, die zich
haar voorstelde met Georges, glijdende over het ijs, de handen gekruist
over elkaâr....

II.
Marie kwam thuis, gebracht door Freddy, Paul en Etienne, die aan de
deur afscheid namen; zij was doodmoê, koud en rozig van wangen met
schitterende oogen. Het was heerlijk geweest: veel menschen op het ijs,
de Eekhofjes, Eline met Henk....
--De Woude heeft hier een visite gemaakt, zeide mevrouw. Hij was
sedert drie dagen terug.
--Zoo! sprak Marie onverschillig en begon haar manteltje los te
knoopen.
--En hij heeft me gevraagd met hem te gaan schaatsenrijden, als ik
beter was, zeide Lili, bijna verlegen en kuchend.
Marie hield eensklaps op den mantel uit te trekken en zag haar zuster
verbaasd aan.
--De Woude?.... Met jou! En wat heb je gezegd?
--Natuurlijk, dat ik het heel vriendelijk vond.... wat zou ik anders
gezegd hebben....
Marie proestte het uit.
--Jij rijden met De Woude? Met dat "pedante être", dien "geaffecteerden
fat"? Maar Lili, dat zal nooit gaan, je vond hem altijd zoo
onuitstaanbaar.
--Qu'est ce que ça fait? Hij is tenminste galanter dan Paul of Etienne,
en als hij me helpen wil....
Marie lachte steeds.
--Hij kan immers niet rijden! riep zij minachtend uit.
--Hij zegt, dat hij er dol van houdt....
--Och, geloof het toch niet.... Praatjes....
Lili haalde ongeduldig haar schouders op.
--Hij zal er toch niet om jokken....
--Mon Dieu, wat ben je in eens vol ijver om hem te verdedigen. Vroeger
was er geen haar goed aan....
--Ik heb hem altijd heel vriendelijk gevonden, heel beleefd....
--Lili, hoe kan je zoo schandelijk jokken....! Je vond hem
onverdragelijk!
--Maar Marie, daarom mag ik toch wel eens met hem gaan
schaatsenrijden? riep Lili bijna smeekend. Je danst toch ook niet
altijd met charmes van je.
--Ik weet toch niet, wat ik er van denken moet, hield Marie plagend
vol. Zoo maar in eens, samen op het ijs.... Mama, vindt u het wel goed?
Lili wendde zich af met een voorname minachting.
--Kind! was alles wat zij, neêrziende op hare zuster, zeide, en
zij was wrevelig op zichzelve, dat zij weêr een kleur had gekregen,
voor niets immers....

III.
--Papa slaapt? vroeg Georges, terwijl hij Emilie's zitkamer binnentrad,
des avonds na het diner.
Emilie schrikte een weinig; zij was eenigszins onder den indruk van
een copieusen maaltijd; haar stoel was zoo gemakkelijk en het vuur
zoo gezellig.
--Ja, papa slaapt, herhaalde zij, met de oogen knippende. Georges
lachte.
--En Emilie, heeft die ook geslapen? vroeg hij luimig.
Emilie stemde meê in zijne vroolijkheid. Neen, ze had niet geslapen,
ze had alleen maar wat zitten soezen. Bleef Georges thuis thee
drinken? Dat was gezellig.
En zij zag hem, met haar hartelijke oogen, vol vriendelijkheid, aan; ze
gevoelde een moederlijke genegenheid voor dien veel jongeren broeder,
dien zij van kind af aan had opgevoed en bedorven en vertroeteld, die
nu weêr terug was onder de vleugelen van haar zorg, na twee maanden
in het buitenland geweest te zijn. Gelukkig, hij zag er goed uit,
hij was zelfs dikker geworden, en zij merkte met trots op, dat er
iets mannelijks lag over zijn fijne trekken, of was het, omdat haar
blik hem een wijle ontwend was?
Georges zette zich bij haar neêr, sprak over dit en vroeg naar dat. Ze
kende hem goed, meende zij, en aanstonds begreep ze, dat hij haar iets
te verzoeken had. Zij was inwendig verheugd, dat hij haar noodig had,
maar toch ondeugend genoeg, om hem uit zichzelven voor den dag te
laten komen, zonder zijn woorden uit te lokken. Hij draalde zeer
lang, en toen hij uit haar voorgewende achteloosheid meende, dat
het oogenblik van vertrouwelijkheid niet goed gekozen was, scheen
hij eensklaps beslist zijne mededeeling uit te stellen, en sprak
op vasteren toon over iets onverschilligs. Nu gevoelde zij berouw
en antwoordde weinig, terwijl zij een middel zocht om hem tot zijn
eerste voornemen terug te brengen. Maar zij vond er geen aanleiding
toe en eensklaps hakte zij den knoop door met bondigweg te vragen:
--Zeg, Georges, wat is er? Wat heb je me te vertellen?
Het was nu zijn beurt te veinzen en verwonderd antwoordde hij:
--Je iets te vertellen? Hoe meen je dat?
--Ach.... ik weet niet, ik dacht.... ik meende zoo iets in den krul van
je knevel te zien! schertste zij. Is er waarlijk niets? Geldzaken?....
Zij wist wel beter, het waren geen geldzaken, het waren nooit
geldzaken, want hij was daarin zoo wanhopig accuraat, dat zij, die haar
ouden vader zoowat alle beheer uit handen had genomen, zich nimmer een
aanmerking of een vermaning behoefde te getroosten. Hij schudde dan ook
ontkennend zijn hoofd, maar toch, hij zag haar slechts glimlachend aan,
hij kwam niet verder, zijn vraag scheen dan wel moeilijk in woorden
te brengen, voor iemand, die zoo ratelen kon?
--Ach neen, antwoorde hij. Alles is gezegd in een paar woorden maar er
zijn soms oogenblikken, nietwaar, dat woorden goud schijnen te kosten.
--Ik bid je, Georges, niet van die ambages; heb je me iets zeggen
of te vragen, zeg het ronduit, flinkweg, zonder je woorden te wikken
en te wegen, dat is tegenover mij volstrekt niet noodig! hernam zij
bijna verwijtend, maar met zoo aangemoedigde innigheid, dat hij haar
groote, blanke hand greep, en ze met zijn speelsche galanterie aan
de lippen bracht.
--En nu, gommeux, allons, biecht op! drong Emilie aan, met de
geliefkoosde hand hem een tik onder de kin gevend.
Hij moest zoo, er was geen terugwijken meer mogelijk en hij verzamelde
zijn moed, hij begon te spreken, langzaam, met afgebroken zinnen,
maar het eigenlijke kwam spoedig genoeg. Zijn pozitie.... zou zij
het erg dwaas van hem vinden zoo hij.... aan trouwen dacht?
In zijne woorden trilde een heimelijke vrees, alsof zijn geluk aan
haar antwoord zou hangen.
Het was zoo: zijn woorden verrasten haar, zij beschouwde hem,
niettegenstaande zijn vier-en-twintigste jaar, nog zoo een beetje als
haar jongen, als haar troetelkind en.... hij dacht aan trouwen! Maar
tevens kende zij hem, niettegenstaande het oppervlakkig vernis
zijner lichte affectatie, als degelijk en verstandig; hij zou haar
zoo iets niet vragen, wanneer hij niet nagedacht had, en ze mocht hem
niet krenken, met een woord van scherts, in een willicht allerinnigst
gevoel. Scherp te midden dier gedachten, gevoelde zij echter een vrees,
hem aldus vroeg of laat te moeten verliezen.
--Trouwen! Georges, waarlijk denk je er aan....?
Hij glimlachte heimelijk, als gestreeld door een lieflijk vizioen.
--Waarom niet? fluisterde hij bijna.
--Ben je dan.... ben je dan zoo.... verliefd? vroeg zij zacht. Is
het....? en een naam welde haar op de lippen, zonder door te klinken.
Hij knikte haar lachend toe, als wist hij, dat zij het geraden had. Zij
plaagde hem reeds, eenigen tijd voor zijn vertrek naar Berlijn,
met Lili Verstraeten, waar hij het steeds zoo druk over had. Maar
dat hij het toestemde, stelde haar teleur. Wist hij dan, dat Lili
van hem zou kunnen houden? Bouwde hij niet het tooverpaleis zijner
verwachtingen op zand? Zij echter uitte die gedachte niet; zij wilde
hem geen illuzie ontnemen, hij scheen zoo gelukkig in zijn stille hoop.
--Georges, als het je ernst is, nietwaar.... eh bien raisonnons! hernam
zij en schoof haar fauteuil dichter naar zijn stoel. Veronderstel,
dat alles eerst rozengeur en maneschijn is, dat je haar vraagt, dat
zij je accepteert, wat dan? Hoe lang zal je dan niet moeten wachten,
eer het tot een huwelijk komt?
--Waarom?
--Maar Georges, hoe heb ik het nu met je? Wat een naïveteit! Je wil
toch niet trouwen op je traktement van leerling-consul? Twaalfhonderd
gulden, niet waar? Het is waar, je kan natuurlijk je aandeel krijgen
van wat mama heeft nagelaten, maar het is een bagatel, ce ne sera
pas le Pérou, alles te zamen! Ik vraag je dus, hoe.... wat....? Je
kunt ook niet rekenen, dat de Verstraetens je veel zullen meêgeven,
ze leven goed maar eenvoudig! bepaald fortuin hebben ze niet.
--Beste Emilie, als je rekenen wilt, reken dan juist. Het is waar,
op ondersteuning van mijn aanstaande schoonouders--zoo zij het ooit
worden, fluisterde hij glimlachend--reken ik niet; het zou me zelfs
niet eens aangenaam zijn.
--Afslaan, zoo ze een duit in het zakje legden, zou je toch niet,
geloof ik.
--Ik weet het niet; dit is een factor, dien ik buiten rekening laat,
waar ik ook waarlijk nog niet aan gedacht heb, maar je was zoo even
aan het optellen, en je telde wat slordig op. Stel, dat ik dit jaar
mijn examen voor vice-consul nog niet doe; is ons aandeel niet elk
vijftienhonderd gulden?
--Zoo ongeveer.
--Nu, twaalfhonderd plus vijftienhonderd gulden maakt...
--Zevenentwintighonderd gulden! Wil je daarvan leven met een vrouw?
--Maar waarom niet, Emilie?
Zij sloeg de handen van wanhoop te zamen.
--Maar Georges, je bent.... pardonnez-moi le mot.... je bent
niet wijs! Wees toch geen kind en schep je geen illuzies uit
onmogelijkheden. Heb je soms bij toeval dat boekje in handen
gekregen, hoe heet het ook weêr? De kunst om van vijftienhonderd
gulden fatsoenlijk en getrouwd....
--Neen, ik ken het niet, maar vijftienhonderd is geen
zevenentwintighonderd gulden, en ik maak me sterk....
--Jij maakt je sterk! Ja, jij zal wat! Ben jij iemand om met een paar
ellendige duizend gulden met een vrouw een geheel jaar van Januari
tot December te moeten doortobben! Ja, jij zal wat! vervolgde zij
opgewonden en bijna boos, toen hij haar in de rede wilde vallen,
en zij rees driftig van haar fauteuil op. Ik zie je al op een klein
bovenhuis met zeker eens in de week een biefstuk, hè? Nu enfin,
dat leven je te beschrijven, kan ik niet. Ik heb er geen idee van,
wil ik wel bekennen. Je bent het goed gewend, Lili ook, hoe willen
jullie samen....? Och kom, het is kinderpraat, het is onzin. Wees
toch verstandig. Ik ken je te goed....
--Het schijnt toch niet geheel en al! kon hij eindelijk in het midden
brengen, met zijn zachte stem, die zoo kalm afstak bij den klank harer
levendige verontwaardiging. Ten minste, ik meen wel mijn behoeften
te kunnen inrichten naar mijn middelen.
--Jij misschien, soit, maar je vrouw dan? Wil je een jong meisje,
in zekere aisance groot gebracht, forceeren ook hare behoeften in te
richten naar jouw middelen? Geloof mij, Georgeslief, de tijden zijn
voorbij, dat je alleen leeft van den wind, en....
--Ze hebben nooit bestaan, meen ik.
--Laat me uitspreken. Jongelui, zooals jij, zooals Lili, hebben
behoeften, willen luxe, willen uitgaan....
--Och uitgaan, dat eeuwige uitgaan! Ik ben als jongmensch uitgegaan;
een mensch behoeft toch niet eeuwig en altijd uit te gaan!
--Egoïst! Omdat jij dus als jongmensch bent uitgegaan, wil je,
getrouwd zijnde, uit economie thuis blijven, en met je vrouw op je
bovenhuis bij je wekelijksche biefstuk zitten koekeloeren.... Prettig
perspectief voor haar!
--Maar Emilie, in ernst, waarom op den voorgrond te stellen, dat men
iederen avond zoogenaamd moet uitgaan. Ik zie daar geen reden toe,
ik stel mijn geluk in iets anders ....
--Tot op dit oogenblik heb je toch met genot gefladderd op bals,
op soirées, ben je, en un mot, uitgegaan.... Je bent nu verliefd,
je hebt nu zowat poëzie misschien in je idées, maar geloof me, dat
slijt.... en als je eenigen tijd getrouwd bent, vind je het heel
gezellig een aangenamen kring van kennissen te hebben.
--Toegegeven wat den kring van kennissen betreft, maar dien af te
danken, zou ook niet in mijn plan liggen, en ze te blijven zien,
kost zooveel geld niet....
--Kost wel veel geld, Georges, geloof me, drong Emilie beslist
aan. Je wordt geïnviteerd, je wilt niet achterblijven; je moet eens,
hoe eenvoudig ook, een dinertje geven.... dat herhaalt zich, en dat
moet gebeuren van je zevenentwintighonderd gulden, niet waar? Nu,
ik zie je al! Vooral zie ik je vrouw, die het huishouden moet doen
van die zevenentwintighonderd gulden, of liever, van wat je haar er
voor afstaat... Nu, ik kom niet bij je logeeren, hoor!
Hij lachte om haar komische woede, maar hij gaf haar niet toe.
--Ja, zusje, je mag nu praten wat je wilt, ik blijf bij mijn opinie,
dat men van weinig geld met veel verstand ook een heel eind komt en
ook gelukkig kan zijn....
--O ja, natuurlijk, dat weet ik.... je mag praten als Brugman,
meneer Georges hoort je allerliefst aan en maakt allerliefst zijn
aanmerkingen.... maar koppig.... stokstijf bij wat hij denkt,
dat is....
Zij kon niet uit haar woorden komen; ze was zeer boos ....
--Emilie, wind je nu niet op voor niets! zeide hij bedarend. Totnogtoe
hangt alles in de lucht, nietwaar? Ik heb nog.... geen stap
gedaan.... Ik weet niet eens, of ik....
--Ja Georges, dat begrijp ik, antwoordde Emilie, eenigszins gestild
door de kalmte zijner fijne stem; maar toch, financieele overwegingen
zijn niet iets van later zorg; dat zal je me toestemmen.
--Natuurlijk, maar je zou alleen mijn budget hooger stellen dan.... à
propos, wees eens lief! viel hij zichzelven in de rede met een
innemenden glimlach. Van een budget gesproken.... help mij eens er
een te maken.
--Totaal zevenentwintighonderd gulden? Onmogelijk Georges, dat kan
ik niet.... Wanneer je als jongmensch op kamers woonde, zou je meer
noodig hebben....
Hij zuchtte.
--We kunnen het daarover dus niet eens worden? vroeg hij. Ze haalde
haar schouders op.
--Je bent een kind dat je nog blijft bij die dwaze idees. Je kent
het leven niet.
Zij was verstoord, dat hij zoo eigenzinnig was niet naar goeden raad
te luisteren, maar hij.... ofschoon hij er niet voor zou hebben willen
uitkomen: hij gevoelde zich een weinig wankelen in de onwrikbaarheid
zijner, toch zoo langdurig overpeinsde meeningen: hij gevoelde een
moedeloosheid drukkend op zijn vertrouwen zinken, den grond zijner
verwachting voor zijn voeten wegdeinzen.... Langzaam streek hij de
hand over het voorhoofd: beter zoo hij.... zoo hij wachtte....
--Het is misschien beter, als ik.... als ik wacht!.... fluisterde hij,
zijn gedachte uitende, en er klonk zoo treurige verslagenheid uit
die berusting, dat zij Emilie, trots haar voorloopige overwinning,
smartte....
Zij ging achter hem, ze vatte zijn hoofd in beide hare handen en
ze keek hem lang in de weemoedig lachende oogen, die hij op de hare
richtte....
--Droomer, die je bent! sprak zij vol moederlijke innigheid voor zijn
verdriet.... Wie weet, nietwaar? Je bent zoo jong.... en misschien,
wie weet misschien....
--Nu.... wat misschien?
--Misschien heb jij wel gelijk en redeneer ik als een kip zonder
kop! riep zij uit, haar overwinning verwerpende bij het leed, dat
deze haar verwenden jongen toebracht; alleen ik bid je: overleg,
weer verstandig, Georges!
En zij drukte twee lange kussen op zijn oogleden, die zich sloten,
en waaronder zij iets vochtigs ried.


Hoofdstuk XIV.

I.
--Adieu, Betsy, dag Henk! Ik ga slapen, ik ben moê! zeide Eline in
één adem, nog in de vestibule.
--Kom je nog niet wat eten? vroeg Betsy.
--Merci, wel verplicht....
Zij ging naar boven, terwijl Betsy haar schouders ophaalde. Betsy
hoorde in den korten, beslisten klank van Eline's woorden, dat zij
in die nerveuze prikkelbaarheid was, waarin zij kon haten wie haar
af wilde brengen van haar voornemens.
--Wat heeft Eline? vroeg Henk in de eetkamer, ongerust over de
dreigende wolk.
--Ach, weet ik het! riep Betsy uit. Het is begonnen op het concert,
en in het rijtuig antwoordde zij me zelfs niet, zooals je hebt kunnen
merken. Ik doe of ik het niet zie, maar ik vind Eline onuitstaanbaar
met die kippenkuren....
Eline ging, statig, als een beleedigde vorstin, in het zwanendons
en peluche harer sortie de trap op, haar zitkamer binnen. Mina had
de oplettendheid gehad het gas aan te steken; zelfs brandde er nog
een blok hout in den haard. Ze zag even rond, rukte zich de witte
kant van heur haren en het witte manteltje van haar schouders, en,
het hoofd gebogen op de botst, met starende oogen, zag zij bijna
wezenloos voor zich uit, als verpletterd onder het gewicht eener
ontzettende teleurstelling.
In het Venetiaansche spiegeltje, door de roode koorden sierlijk
opgebeurd, boven de blanke groep van Amor en Psyche, wier bevallige
idylle in hatelijk spotziek contrast was met de satire harer gedachte,
zag ze zichzelve weêrkaatst, schitterend in haar roze rips, het hoog
opgekamde haar gekapt met een roze aigrette, hetzelfde toilet waarin
ze drie maanden geleden voor het eerst.... Fabrice had gezien....
En nu....
Zij lachte bijna luid, ze vond zich bespottelijk, ze walgde van
zichzelve, als had zij zich bezoedeld.
Het was Diligentia-concert geweest, in het Gebouw voor Kunsten en
Wetenschappen, en Henk en Betsy waren er met haar, op haar aandringen,
heengegaan. Fabrice zou er zingen: "de populaire baryton der Fransche
opera was uitgenoodigd geworden zich ook in de concerten van het Gebouw
lauweren te plukken," zooals Het Vaderland vermeldde.... Eline had
niet gerust voor zij zeker was te gaan; zij had eerst de Verstraetens
gevraagd; Mevrouw had geen lust, Lili was nog ziek.... zij had toen
Emilie aangespoord; Emilie had een invitatie; eindelijk Henk en
Betsy, die, ofschoon zij geen van beiden veel met concerten dweepten,
hadden toegegeven. En Eline had zich veel voorgesteld Fabrice op
een nieuw terrein, in een nieuwe gedaante, die van concertzanger, te
zien optreden. Gelukkig hadden zij hun plaatsen op het balkon, vlak
bij het tooneel; hij.... o, hij had haar zeker in de opera opgemerkt;
hij zou haar nu een teeken geven, hij had haar lief.... de waaier van
Bucchi!.... En Eline had zich illuzies geschapen zonder eind; haar
hartstocht vulde haar ziel meer en meer met een tweede, denkbeeldig,
fantastisch bestaan, waarin Fabrice en zij held en heldin waren;
een roman van onwaarschijnlijkheid en zich steeds al meer en meer
opschroevende romantiek....
Hij vond haar schoon, hij aanbad haar, zij zouden vluchten, zingen
op een tooneel, armoede lijden, tot roem en weelde geraken.... Een
koorts van gelukzaligheid, nu zij hem weer zien zou, had de geamberde
bleekheid harer wangen getint met een lichten blos, als van een donzige
perzik; haar oogen hadden gefonkeld in den schemerenden gloed harer
kwijnende blikken; en.... zij waren gegaan, zij had zich neergezet,
schitterende van een schoonheid, die binocle bij binocle op haar
had doen richten, die Henk, Betsy zelfs weder was opgevallen, en de
eerste symphonie, was een ruischende hymme geweest, die haar juichte
van liefde en geluk....
Toen, toen was hij opgetreden, ontvangen door een kletterend
handgeklap.
Terwijl Eline nu, steeds wezenloos, in den spiegel blikte, zag zij
hem in haar verbeelding zoo optreden, een tweede maal.
Onhandig, als een dikke timmerman in een rok, die hem te nauw scheen;
zijn korte kroesharen, vet van cosmétique, geplakt langs zijn
wangen; zijn gelaat zeer rood boven het spiegelwitte plastron van
zijn overhemd, geleek hij burgerlijk en plomp, met een onbehaaglijk
norsche uitdrukking om zijn behaarden mond, in zijn toegeknepen oogen,
overhangen door zware wenkbrauwen. En het was Eline geweest of ze hem
voor het eerst zag. Al de bekoring, waarmede hij door zijn levendige,
talentvolle actie, in schitterende kostumes, welke zijn gestalte
op het voordeeligst deden uitkomen, haar onbewust omstrikt had,
verbrak haar tooverkoorden als dooreen enkelen ruk, en al klonk in
zijn prachtige stem het zelfde krachtvolle koper, dat haar in de opera
met zaligheid doortrilde, nu hoorde zij ternauwernood dat hij zong,
ontzet als zij was over haar reusachtige vergissing.
Had zij dan nooit oogen gehad? Die burgerlijke timmerman het
ideaal harer fantastische hersenschimmen! In snikken had zij kunnen
uitbarsten, wanhopig van ontsteltenis, maar geen trek verroerde zich
op haar gelaat en zij bleef recht, bijna stijf zitten, slechts met
een lichte huivering de witte peluche sortie zich om de schouders
trekkend. Zoo lang hij zong, blikte zij hem toe, bezag hem van top
tot teen, als wilde zij zich nu ook niet sparen, en de adem onttrilde
bijna hijgend haar lippen, nu zij zich alzoo dompelde in haar verdriet,
zonder er lucht aan te kunnen geven. Had zij hem dan nooit zóó gezien,
wanneer zij hem in het Bosch ontmoette, in zijn duffel, met zijn
bouffante en zijn flambard, die hem iets romantieks, als van een
Italiaanschen roover, gaf? Had zij zich zoo vergeten?
Zij blikte even met een rillenden angst de zaal rond. Niemand sloeg op
haar acht, niemand vermoedde den storm van teleurstellingen in haar
hart; men was een en al oor voor Fabrice. Gelukkig, men wist niet,
men zou nooit weten.
Maar de gedachte, dat zij gered bleef voor het oog der wereld,
schonk haar geen troost. Vóór haar, in scherven, lag het luchtige,
glazen paleis harer teedere vizioenen en hersenschimmen, dat zij,
zuil voor zuil, broos en luchtig had opgezet, schitterend en, hooger,
steeds hooger, in fantastische, kristallen pracht, hooger, steeds
hooger, tot het als met een apotheoze aan de wolken reikte.
En nu, alles was verbrijzeld, alle vizioenen en hersenschimmen
vervlogen, weggevaagd als door een enkelen windstoot, en zelfs geen
chaos bleef over, slechts een ontzettende leegte, slechts die man
daar met zijn rood kruideniersgezicht en zijn wit hemd, en zijn nauwen
rok en zijn geplakte haren.
Zij herinnerde zich niet ooit zoo geleden te hebben als dien avond.
Drie maanden lang had die roman van liefde haar hart doen kloppen;
iederen keer, dat men achteloos zijn naam voor haar uitsprak, iederen
keer, dat zij zijn naam op een aanplakbiljet vermeld zag, en nu:
een enkelen blik op dien--Vincents woorden ruischten haar als een
echo van spot in het oor--"dikken, leelijken baas", scheurde haar
dien roman uit de ziel, en alles was weg, weg.
Zij sprak bijna niet, en toen Betsy, later in den foyer, het strakke
masker harer trekken, overtogen met een vale bleekheid, opviel en
zij haar zuster vroeg, of ze ziek was, stemde Eline koel toe; ja,
ze voelde zich wat flauw. Men ontmoette er de Oudendijks en de Van
Larens, men lachte en schertste, men noemde Fabrice's naam, maar
Eline bleef, als een gewonde duif, op een bank neêrliggen en hoorde,
bijna zwijmend van smart, niets begrijpend en bête glimlachend,
naar een verhaal van den jongen Hijdrecht.
In het tweede gedeelte van het concert trad Fabrice ook ten tweede male
op, nogmaals met jubelende toejuiching ontvangen, en het werd Eline of
ze duizelde, of het publiek, dol van bewondering, in een satanischen
rondedans zou rondvliegen om den baryton, altijd even norsch en rood
en plomp. Het zweet parelde haar op het voorhoofd, heur handen waren
ijzig en klam in het strakke schoeisel van peau de Suède, en haar
You have read 1 text from Dutch literature.
Next - Eline Vere: Een Haagsche roman - 12
  • Parts
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 01
    Total number of words is 4467
    Total number of unique words is 1537
    41.3 of words are in the 2000 most common words
    54.8 of words are in the 5000 most common words
    63.3 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 02
    Total number of words is 4423
    Total number of unique words is 1679
    37.3 of words are in the 2000 most common words
    54.1 of words are in the 5000 most common words
    61.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 03
    Total number of words is 4663
    Total number of unique words is 1510
    43.6 of words are in the 2000 most common words
    58.6 of words are in the 5000 most common words
    66.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 04
    Total number of words is 4619
    Total number of unique words is 1542
    42.6 of words are in the 2000 most common words
    57.3 of words are in the 5000 most common words
    64.4 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 05
    Total number of words is 4626
    Total number of unique words is 1444
    43.1 of words are in the 2000 most common words
    56.7 of words are in the 5000 most common words
    63.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 06
    Total number of words is 4577
    Total number of unique words is 1500
    43.1 of words are in the 2000 most common words
    56.5 of words are in the 5000 most common words
    65.2 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 07
    Total number of words is 4580
    Total number of unique words is 1459
    44.2 of words are in the 2000 most common words
    59.1 of words are in the 5000 most common words
    66.9 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 08
    Total number of words is 4622
    Total number of unique words is 1490
    46.0 of words are in the 2000 most common words
    62.0 of words are in the 5000 most common words
    69.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 09
    Total number of words is 4684
    Total number of unique words is 1356
    47.7 of words are in the 2000 most common words
    63.4 of words are in the 5000 most common words
    70.3 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 10
    Total number of words is 4593
    Total number of unique words is 1482
    43.7 of words are in the 2000 most common words
    61.5 of words are in the 5000 most common words
    69.5 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 11
    Total number of words is 4594
    Total number of unique words is 1421
    45.5 of words are in the 2000 most common words
    60.9 of words are in the 5000 most common words
    68.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 12
    Total number of words is 4634
    Total number of unique words is 1495
    42.9 of words are in the 2000 most common words
    57.9 of words are in the 5000 most common words
    66.4 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 13
    Total number of words is 4644
    Total number of unique words is 1401
    47.7 of words are in the 2000 most common words
    62.9 of words are in the 5000 most common words
    70.6 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 14
    Total number of words is 4583
    Total number of unique words is 1453
    46.5 of words are in the 2000 most common words
    60.8 of words are in the 5000 most common words
    67.5 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 15
    Total number of words is 4738
    Total number of unique words is 1431
    46.1 of words are in the 2000 most common words
    61.2 of words are in the 5000 most common words
    68.9 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 16
    Total number of words is 4626
    Total number of unique words is 1457
    43.8 of words are in the 2000 most common words
    56.9 of words are in the 5000 most common words
    65.5 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 17
    Total number of words is 4723
    Total number of unique words is 1461
    44.8 of words are in the 2000 most common words
    58.9 of words are in the 5000 most common words
    66.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 18
    Total number of words is 4681
    Total number of unique words is 1444
    44.8 of words are in the 2000 most common words
    60.4 of words are in the 5000 most common words
    69.2 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 19
    Total number of words is 4781
    Total number of unique words is 1304
    47.4 of words are in the 2000 most common words
    63.3 of words are in the 5000 most common words
    71.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 20
    Total number of words is 4740
    Total number of unique words is 1320
    45.5 of words are in the 2000 most common words
    61.9 of words are in the 5000 most common words
    69.6 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 21
    Total number of words is 4710
    Total number of unique words is 1187
    50.0 of words are in the 2000 most common words
    66.4 of words are in the 5000 most common words
    74.7 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 22
    Total number of words is 4806
    Total number of unique words is 1277
    50.4 of words are in the 2000 most common words
    66.1 of words are in the 5000 most common words
    73.9 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 23
    Total number of words is 4785
    Total number of unique words is 1358
    46.1 of words are in the 2000 most common words
    61.1 of words are in the 5000 most common words
    68.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 24
    Total number of words is 4796
    Total number of unique words is 1357
    48.4 of words are in the 2000 most common words
    63.6 of words are in the 5000 most common words
    72.1 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 25
    Total number of words is 4766
    Total number of unique words is 1370
    48.4 of words are in the 2000 most common words
    62.4 of words are in the 5000 most common words
    69.7 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 26
    Total number of words is 4765
    Total number of unique words is 1371
    45.3 of words are in the 2000 most common words
    59.8 of words are in the 5000 most common words
    67.1 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 27
    Total number of words is 4786
    Total number of unique words is 1386
    46.0 of words are in the 2000 most common words
    62.8 of words are in the 5000 most common words
    69.9 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 28
    Total number of words is 4700
    Total number of unique words is 1411
    47.0 of words are in the 2000 most common words
    61.3 of words are in the 5000 most common words
    69.4 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 29
    Total number of words is 4683
    Total number of unique words is 1493
    45.0 of words are in the 2000 most common words
    61.8 of words are in the 5000 most common words
    70.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 30
    Total number of words is 4687
    Total number of unique words is 1397
    48.3 of words are in the 2000 most common words
    62.2 of words are in the 5000 most common words
    68.7 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 31
    Total number of words is 4803
    Total number of unique words is 1373
    46.2 of words are in the 2000 most common words
    62.9 of words are in the 5000 most common words
    70.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 32
    Total number of words is 4722
    Total number of unique words is 1327
    48.2 of words are in the 2000 most common words
    65.2 of words are in the 5000 most common words
    72.6 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 33
    Total number of words is 4750
    Total number of unique words is 1389
    45.7 of words are in the 2000 most common words
    61.1 of words are in the 5000 most common words
    68.1 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 34
    Total number of words is 4789
    Total number of unique words is 1319
    47.6 of words are in the 2000 most common words
    62.7 of words are in the 5000 most common words
    71.6 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 35
    Total number of words is 4947
    Total number of unique words is 1110
    52.0 of words are in the 2000 most common words
    65.2 of words are in the 5000 most common words
    72.4 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 36
    Total number of words is 4801
    Total number of unique words is 1253
    51.7 of words are in the 2000 most common words
    68.0 of words are in the 5000 most common words
    75.8 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 37
    Total number of words is 4701
    Total number of unique words is 1122
    54.0 of words are in the 2000 most common words
    68.4 of words are in the 5000 most common words
    75.4 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 38
    Total number of words is 4738
    Total number of unique words is 1409
    46.5 of words are in the 2000 most common words
    61.6 of words are in the 5000 most common words
    70.0 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
  • Eline Vere: Een Haagsche roman - 39
    Total number of words is 4248
    Total number of unique words is 1310
    48.3 of words are in the 2000 most common words
    63.9 of words are in the 5000 most common words
    71.3 of words are in the 8000 most common words
    Each bar represents the percentage of words per 1000 most common words.