Learn to read Georgian - შოთა რუსთაველი ვეფხისტყაოსანი

Scripts

Click on a letter if you don't know what that letter is

138

ყმა წავიდა, სიშორესა თუცა მისსა ვერ გასძლებდა,

უკუღმავე იხედვიდა, თვალთა რეტად აყოლებდა,

ბროლსა სეტყვს და ვარდსა აზრობს, ტანსა მჭევრსა

ათრთოლებდა,

გული ჰქონდა გულისათვის, სიყვარულსა ავალებდა.

139

თქვა: “მზეო, ვარდსა სიშორე შენი დამაჩნდეს ეს ადრე,

ბროლი და ლალი გასრულვარ ქარვისა უყვითლესად-რე.

მაშინ რაღა ვქმნა, ვერ-ჭვრეტა რა მომხვდეს კვლა

უგრძესად-რე!

ხამს მოყვრისათვის სიკვდილი, ესე მე დამიც წესად-რე”.

140

საწოლს დაწვა, ტირს, მტირალსა ცრემლი ძნელად

ეხოცების,

ვითა ვერხვი ქარისაგან, ირხევის და იკეცების;

რა მიჰლულნის, სიახლევე საყვარლისა ეოცების,

შეკრთის, დიდნი დაიზახნის, მით პატიჟი ეოცების.

141

მოშორვება საყვარლისა მას შეჰქმნოდა მისად ღაზოდ,

ცრემლსა ვითა მარგალიტსა ჰყრის ვარდისა დასანაზოდ.

რა გათენდა, შეეკაზმა მისთა მჭვრეტთა სალამაზოდ,

ცხენსა შეჯდა, გაემართა, დარბაზს მივა სადარბაზოდ.

142

დარბაზს ეჯიბი შეგზავნა, მართ მისგან შენარონია,

შესთვალა: “გკადრებ, მეფეო, მე ესე გამიგონია:

ყოველი პირი მიწისა თქვენ ხრმლითა დაგიმონია,

აწ თუ სჯობს, ესე ამბავი ცნან, რაცა გარემონია.

143

“მე წავიდე, მოვიარო, ვილაშქრო და ვინაპირო,

თინათინის ხელმწიფობა მტერთა თქვენთა გულსა

ვჰგმირო,

მორჩილ-ქმნილი გავახარო, ურჩი ყოვლი ავატირო,

ძღვენნი გკადრნე ზედა-ზედა, არ სალამი დავაძვირო”.

144

მეფესა ეთქვა ამისი დიადი მადრიელობა,

ებრძანა: “ლომო, არა გჭირს შენ ომთა გარდუხდელობა,

აწ მაგა შენსა თათბირსა ჰგავსო შენივე ქველობა.

წა, მაგრა მომხვდეს, რაღა ვქმნა, თუ სიშორისა

გრძელობა!”

145

ყმა შევიდა, თაყვანის-სცა, მადლი რამე მოახსენა:

“ხელმწიფეო, მიკვირს, ქება რად იკადრეთ ჩემი თქვენა?!

აწ ნუთუმცა კვლა ნახვითა ღმერთმან ბნელი გამითენა,

პირი თქვენი მხიარული მხიარულსა კვლა მიჩვენა!”.

146

მეფე ყელსა მოეკიდა, გარდაკოცნა ვითა შვილი.

სხვა მათებრი არ ყოფილა არ გამზრდელი, არ გაზრდილი!

ყმა ადგა და წამოვიდა, მას დღე მათი ჩანს გაყრილი;

როსტან მისთვის აატირა გონიერი გული, ლბილი.

147

გამოემართა ავთანდილ, მოყმე მხნე, ლაღად მავალი.

ოც დღე იარა, ღამეცა დღეზედა წაჰრთო მრავალი.

იგია ლხინი სოფლისა, იგია ნივთი და ვალი,

არ მისცილდება თინათინ მისი მას, ვისგან სწვავ ალი.

148

რა მოვიდა, სიხარული შიგან გახდა სამეფოსა.

მოეგებნეს

Text and transcription

138

ყმა წავიდა, სიშორესა თუცა მისსა ვერ გასძლებდა,

უკუღმავე იხედვიდა, თვალთა რეტად აყოლებდა,

ბროლსა სეტყვს და ვარდსა აზრობს, ტანსა მჭევრსა

ათრთოლებდა,

გული ჰქონდა გულისათვის, სიყვარულსა ავალებდა.

139

თქვა: “მზეო, ვარდსა სიშორე შენი დამაჩნდეს ეს ადრე,

ბროლი და ლალი გასრულვარ ქარვისა უყვითლესად-რე.

მაშინ რაღა ვქმნა, ვერ-ჭვრეტა რა მომხვდეს კვლა

უგრძესად-რე!

ხამს მოყვრისათვის სიკვდილი, ესე მე დამიც წესად-რე”.

140

საწოლს დაწვა, ტირს, მტირალსა ცრემლი ძნელად

ეხოცების,

ვითა ვერხვი ქარისაგან, ირხევის და იკეცების;

რა მიჰლულნის, სიახლევე საყვარლისა ეოცების,

შეკრთის, დიდნი დაიზახნის, მით პატიჟი ეოცების.

141

მოშორვება საყვარლისა მას შეჰქმნოდა მისად ღაზოდ,

ცრემლსა ვითა მარგალიტსა ჰყრის ვარდისა დასანაზოდ.

რა გათენდა, შეეკაზმა მისთა მჭვრეტთა სალამაზოდ,

ცხენსა შეჯდა, გაემართა, დარბაზს მივა სადარბაზოდ.

142

დარბაზს ეჯიბი შეგზავნა, მართ მისგან შენარონია,

შესთვალა: “გკადრებ, მეფეო, მე ესე გამიგონია:

ყოველი პირი მიწისა თქვენ ხრმლითა დაგიმონია,

აწ თუ სჯობს, ესე ამბავი ცნან, რაცა გარემონია.

143

“მე წავიდე, მოვიარო, ვილაშქრო და ვინაპირო,

თინათინის ხელმწიფობა მტერთა თქვენთა გულსა

ვჰგმირო,

მორჩილ-ქმნილი გავახარო, ურჩი ყოვლი ავატირო,

ძღვენნი გკადრნე ზედა-ზედა, არ სალამი დავაძვირო”.

144

მეფესა ეთქვა ამისი დიადი მადრიელობა,

ებრძანა: “ლომო, არა გჭირს შენ ომთა გარდუხდელობა,

აწ მაგა შენსა თათბირსა ჰგავსო შენივე ქველობა.

წა, მაგრა მომხვდეს, რაღა ვქმნა, თუ სიშორისა

გრძელობა!”

145

ყმა შევიდა, თაყვანის-სცა, მადლი რამე მოახსენა:

“ხელმწიფეო, მიკვირს, ქება რად იკადრეთ ჩემი თქვენა?!

აწ ნუთუმცა კვლა ნახვითა ღმერთმან ბნელი გამითენა,

პირი თქვენი მხიარული მხიარულსა კვლა მიჩვენა!”.

146

მეფე ყელსა მოეკიდა, გარდაკოცნა ვითა შვილი.

სხვა მათებრი არ ყოფილა არ გამზრდელი, არ გაზრდილი!

ყმა ადგა და წამოვიდა, მას დღე მათი ჩანს გაყრილი;

როსტან მისთვის აატირა გონიერი გული, ლბილი.

147

გამოემართა ავთანდილ, მოყმე მხნე, ლაღად მავალი.

ოც დღე იარა, ღამეცა დღეზედა წაჰრთო მრავალი.

იგია ლხინი სოფლისა, იგია ნივთი და ვალი,

არ მისცილდება თინათინ მისი მას, ვისგან სწვავ ალი.

148

რა მოვიდა, სიხარული შიგან გახდა სამეფოსა.

მოეგებნეს

138

q'ma ts'avida, sishoresa tutsa missa ver gasdzlebda,

uk'ughmave ikhedvida, tvalta ret'ad aq'olebda,

brolsa set'q'vs da vardsa azrobs, t'ansa mch'evrsa

atrtolebda,

guli hkonda gulisatvis, siq'varulsa avalebda.

139

tkva: “mzeo, vardsa sishore sheni damachndes es adre,

broli da lali gasrulvar karvisa uq'vitlesad-re.

mashin ragha vkmna, ver-ch'vret'a ra momkhvdes k'vla

ugrdzesad-re!

khams moq'vrisatvis sik'vdili, ese me damits ts'esad-re”.

140

sats'ols dats'va, t'irs, mt'iralsa tsremli dznelad

ekhotsebis,

vita verkhvi karisagan, irkhevis da ik'etsebis;

ra mihlulnis, siakhleve saq'varlisa eotsebis,

shek'rtis, didni daizakhnis, mit p'at'izhi eotsebis.

141

moshorveba saq'varlisa mas shehkmnoda misad ghazod,

tsremlsa vita margalit'sa hq'ris vardisa dasanazod.

ra gatenda, sheek'azma mista mch'vret'ta salamazod,

tskhensa shejda, gaemarta, darbazs miva sadarbazod.

142

darbazs ejibi shegzavna, mart misgan shenaronia,

shestvala: “gk'adreb, mepeo, me ese gamigonia:

q'oveli p'iri mits'isa tkven khrmlita dagimonia,

ats' tu sjobs, ese ambavi tsnan, ratsa garemonia.

143

“me ts'avide, moviaro, vilashkro da vinap'iro,

tinatinis khelmts'ipoba mt'erta tkventa gulsa

vhgmiro,

morchil-kmnili gavakharo, urchi q'ovli avat'iro,

dzghvenni gk'adrne zeda-zeda, ar salami davadzviro”.

144

mepesa etkva amisi diadi madrieloba,

ebrdzana: “lomo, ara gch'irs shen omta gardukhdeloba,

ats' maga shensa tatbirsa hgavso shenive kveloba.

ts'a, magra momkhvdes, ragha vkmna, tu sishorisa

grdzeloba!”

145

q'ma shevida, taq'vanis-stsa, madli rame moakhsena:

“khelmts'ipeo, mik'virs, keba rad ik'adret chemi tkvena?!

ats' nutumtsa k'vla nakhvita ghmertman bneli gamitena,

p'iri tkveni mkhiaruli mkhiarulsa k'vla michvena!”.

146

mepe q'elsa moek'ida, gardak'otsna vita shvili.

skhva matebri ar q'opila ar gamzrdeli, ar gazrdili!

q'ma adga da ts'amovida, mas dghe mati chans gaq'rili;

rost'an mistvis aat'ira gonieri guli, lbili.

147

gamoemarta avtandil, moq'me mkhne, laghad mavali.

ots dghe iara, ghametsa dghezeda ts'ahrto mravali.

igia lkhini soplisa, igia nivti da vali,

ar mistsildeba tinatin misi mas, visgan sts'vav ali.

148

ra movida, sikharuli shigan gakhda sameposa.

moegebnes

Parts of შოთა რუსთაველი ვეფხისტყაოსანი - 02

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

შოთა რუსთაველი ვეფხისტყაოსანი

Shota Rustaveli

Parts of შოთა რუსთაველი ვეფხისტყაოსანი