Testamentu Berria - 41

  gauzak, eta hek eztitzala eskriba.
  4 Eta itsasoaren gainean eta lurraren gainean zegoela ikusi ukan nuen Aingeruak, altxa
  zezan bere eskua zerura,
  5 Eta iura zezan sekula sekulakotz bizi denaz,
  zeinek kreatu baititu zerua eta hartan diraden
  gauzak, eta lurra eta hartan diraden gauzak, eta
  itsasoa eta hartan diraden gauzak, ezen gehiago
  denborarik eztela izanen:
  6 Baina zazpigarren Aingeruaren bozeko egunetan tronpetaz ioiten hasiren denean akabaturen datela Iainkoaren misterioa, bere zerbitzari
  Profetei deklaratu ukan drauen bezala.
  7 Eta zerutik enzun ukan nuen boza, berriz
  minza zedin enekin, eta erran zezan, Habil, eta
  har ezak itsasoaren gainean eta lurraren gainean dagoen Aingeruaren eskuko liburutxo irekia.
  
  8 Eta ioan nendin Aingeruagana niotsala
  lidan liburutxoa. Eta erran ziezadan, Har ezak,
  eta irets ezak: eta hire sabela karminduren dik:
  baina hire ahoan ezti izanen duk eztia bezala.
  9 Har nezan bada liburutxoa Aingeruaren
  eskutik, eta irets nezan: eta zen ene ahoan eztia
  bezala ezti: baina iretsi ukan nuenean, ene sabela karmin zedin.
  10 Orduan erran ziezadan, Profetizatu behar
  drauek berriz anhitz populuri, eta jenderi, eta
  mihiri, eta regeri.
  
  KAP. XI.
  1, 19 Iainkoaren tenplea ireki. 3, 7
  Iaunarenik bi testimonio bestiak hil,
  11 Gero resuszitatu izan dirade. 8
  Sodoma eta Egipte. 12 Resumak
  Kristendu. 16 Anzianoek Iainkoa
  laudatzen.
  1 Eta eman zekidan kanabera bat berga bat
  irudirik, eta presenta zedin Aingeru bat, ziostala,
  
  Iaiki adi, eta neurt itzak Iainkoaren tenplea eta
  aldarea, eta hartan adoratzen dutenak.
  2 Baina iraitzak kanpora tenple lekoretik den
  sala, eta eztezala hura neurt: ezen eman izan
  ziaiek Jentilei, eta Zibitate saindua ohondikaturen die berrogei eta bi hilebethez.
  3 Baina emanen diraueat hura neurerik bi
  testimoniori, zeinek, profetizaturen baitute milla
  eta ber-ehun eta hirurogei egunez, zakuz beztituak diradela.
  4 Hauk dituk bi olibak eta bi kandeler lurreko
  Iaunaren presentian daudenak.
  5 Eta baldin nehork haei gaizkirik egin nahi
  badraue, sua ilkiten duk haien ahotik, eta iresten
  zitik haien etsaiak: ezen baldin nehork gaizkirik
  egin nahi badraue, hark hunela heriotara eman
  behar dik.
  6 Hauk die bothere zeruaren ersteko, uririk
  eztagian haien profetiazko egunetan: eta die
  bothere uren gainean, haien odoletara konbertitzeko, eta lurraren azotatzeko plaga oroz noizere nahi baitukeite.
  
  7 Eta akabatu dukeitenean bere testimoniajea abismetik igaiten den bestiak, gerla eginen
  dik haien kontra, eta garaithuren zitik eta hilen:
  8 Eta haien gorputzak etzanen dituk Zibitate
  handiko plazetan, zein deitzen baita espiritualki
  Sodoma eta Egipte, non gure Iauna ere kruzifikatu izan baita.
  9 Eta ikusiren zitie leinuetakoek, eta populuetakoek, eta mihietakoek, eta nationetakoek,
  haien gorputzak hirur egun eta erdiz, eta eztikee
  permetituren haien gorputzak ezar ditezen
  sepulturatan.
  10 Eta lurreko habitantek bozkario ukanen
  die haien gainean, eta atsegin harturen die: eta
  presentak igorriren diraueze elkarri: zeren bi
  Profeta hauk tormentatu ditukeizten lurrean
  habitant diradenak.
  11 Baina hirur egun eta erdiren buruan bizitzeko espiritu Iainkoaganikoa hetara sarthuren
  datek, eta egonen diratek bere oinen gainean,
  eta iziapen handi eroriren datek hek ikusiren
  ditukeiztenen gainera.
  
  12 Gero enzun die boz handi bat zerutik, haei
  diostela, Igan zaitezte huna: eta igan dituk zerura hodei batetan: eta ikusi zitie bere etsaiek.
  13 Eta oren hartan lur ikaratze handi egin
  izan duk: eta Zibitatearen hamargarren partea
  erori izan duk, eta hil izan dituk lur ikaratze hartan zazpi milla gizon, eta berzeak izitu izan dituk,
  eta eman diraukoe gloria zeruko Iainkoari.
  14 Bigarren malediktionea iragan izan da: eta
  huna hirurgarren malediktionea ethorriren da
  sarri.
  15 Eta zazpigarren Aingeruak io zezan tronpetaz, eta boz handiak egin zitezen zeruan, zioitela, Egin izan dirade mundu hunetako resumak,
  gure Iaunaren eta Krist harenaren resuma, eta
  regnaturen du sekula sekulakotz.
  16 Orduan hogei eta laur Anziano Iainkoaren
  aitzinean bere alkietan iarririk zeudenek, egotz
  zitzaten bere buruak bere begitharten gainera,
  eta adora zezaten Iainkoa,
  17 Zioitela, Eskerrak drauzkiagu hiri Iainko
  Iaun bothere-guzitakoa, Zein baitaiz, eta Baihinzen, eta Ethorteko baitaiz, zeren hartu duan eure
  
  puisanza handia, eta zeren hasi duan eure resuma:
  18 Eta aserretu izan dituk Jentilak, eta ethorri izan duk hire hira, eta hilen denbora, iujea
  ditezenzat, eta eman diezeanzat saria eure zerbitzari Profetei, eta sainduei, eta hire izenaren
  beldur diraden xipiei eta handiei: eta desegin
  ditzanzat lurra desegiten dutenak.
  19 Orduan ireki zedin Iainkoaren tenplea
  zeruan, eta ikus zedin haren allianzazko Arka
  haren tenplean: eta egin zedin xistmist eta hots
  eta lur ikaratze, eta babazuza handi.
  
  KAP. XII.
  Emazte ertzen zenaren zelatan
  zegoen dragoinaren kontra Mikelek
  biktoria irabazi fidelen probetxutan.
  1 Eta ikus zedin signo handi bat zeruan,
  Emazte iguzkiaz inguratu bat, zeinen oinen
  azpian baitzen ilhargia, eta buruan hamabi izarrezko koroa bat.
  
  2 Eta izorra izanez heiagoraz zegoen erdi
  beharrezko minez, eta tormenta iragaiten zuen
  erdi zedinzat.
  3 Ikus zedin berze signo bat ere zeruan, eta
  huna, dragoin gorharats handi bat, zazpi buru
  zituenik eta hamar adar: eta bere buruetan zazpi
  diadema.
  4 Eta haren buztanak tiratzen zuen zeruko
  izarren heren partea, eta egotz zitzan hek lurrera: eta geldi zedin dragoina emazte erdi behar
  zuenaren aitzinean, erdi zatenean, haren haurra
  irets lezanzat.
  5 Eta erd zedin seme ar batez zeinek gobernatu behar baitzituen natione guziak burdinazko
  berga batez: eta harrapa zedin haren haurra
  Iainkoagana eta haren thronora.
  6 Eta emazteak ihes zegian desertu batetara,
  non baitu lekua Iainkoaz apaindurik, han hura
  haz dezatenzat milla eta ber-ehun eta hirurogei
  egunez.
  7 Eta egin zedin batailla bat zeruan: Mikele
  eta haren Aingeruak bataillatzen ziraden dragoinaren kontra, eta dragoina konbatitzen zen eta
  haren Aingeruak:
  
  8 Baina etziraden borthitzenak izan, eta
  haien lekua etzedin gehiagorik eriden zeruan.
  9 Eta iraitz zedin dragoin handia, suge zahar
  hura, Deabru eta Satan deitzen dena, zeinek
  mundu guzia seduzitzen baitu: iraitzi izan da
  bada lurrera, eta haren Aingeruak harekin iraitz
  zitezen.
  10 Eta enzun nezan boz handi bat zioela
  zeruan, Orain egin da salbamendua, eta indarra,
  eta gure Iainkoren resuma, eta Krist harenaren
  botherea: ezen gure anaien akusazalea iraitzi
  izan da, zeinek akusatzen baitzituen gure Iainkoaren aitzinean egun eta gau.
  11 Baina hek garaithu izan zaizkio Bildotsaren odolaren kausaz eta bere testimoniajeko
  hitzaren kausaz, eta bere biziak eztituzte gupida
  ukan heriorano.
  12 Halakotz zaitezte alegera, zeruak eta
  hetan habitatzen zaretenak. Malediktione lurreko eta itsasoko habitantei: ezen iautsi da deabrua zuetara, hira handiz betherik, nola baitaki
  ezen denbora apur bat baduela.
  
  13 Ikusi ukan zuenean bada dragoinak ezen
  iraitzi izan zela lurrera, persekuta zezan arraz
  erdi izan zen emaztea.
  14 Baina eman izan zaizkan emazteari arrano
  handi batenik bi hegal, hegalda ledinzat sugearen aitzinetik desertura, bere lekura, non hatzen
  baita denbora batetakotz eta denboretakotz eta
  denboraren erditakotz.
  15 Eta iraitz zezan sugeak emaztearen ondoan bere ahotik ur flubio bat bezala, hura harrapa
  erazi lezanzat flubioaz.
  16 Baina aiuta zezan lurrak emaztea, eta
  ireki zezan lurrak bere ahoa, eta hurrupa zezan
  dragoinak bere ahotik iraitzi ukan zuen flubioa
  17 Orduan aserre zedin dragoina emaztearen
  kontra, eta ioan zedin gerla egitera haren haziko
  goitikoen, Iainkoaren manamenduak begiratzen
  dituztenen eta Iesus Kristen testimoniajea dutenen kontra.
  18 Eta geldi nendin itsasoko sable gainean.
  
  KAP. XIII.
  1 Antekristen gehientasuna. 7 Baina
  eztitu elejituak seduzituren. 13
  Haren signoak eta authoritatea. 18
  Gauza hauen deklarationea.
  1 Orduan ikus nezan bestia bat itsasotik igaiten zela, zazpi buru eta hamar adar zituenik, eta
  bere adar gainetan hamar diadema: eta bere
  buru gainetan basfemiotako izen bat.
  2 Eta nik ikusi ukan nuen bestiak Leoparta
  irudi zuen, eta haren oinak ziraden hartzarenak
  bezalako: eta haren ahoa lehoinaren ahoa bezalako: eta eman ziezon hari dragoinak bere puisanza, eta thronoa, eta bothere handi.
  3 Eta ikus nezan haren buruetarik bat heriotara zauria bezala, baina haren heriotarako zauria sendatu izan zen: eta mirakuluz zegoela lur
  guzia iarreiki zekion bestiari.
  4 Eta adora zezaten, bestiari bothere eman
  zeraukan dragoina, eta adora zezaten bestia,
  zioitela, Nor da bestia irudi duenik? haren kontra
  nor konbati ahal daite?
  
  5 Eta eman zekion aho gauza handiak eta
  blasfemioak pronuntiatzen zituena, eta eman
  zekion bothere berrogei eta bi hilebetheren konplitzeko.
  6 Eta ireki zezan bere ahoa blasfematzera
  Iainkoaren kontra, blasfema litzanzat haren
  izena, eta haren tabernaklea, eta zeruan diradenak.
  7 Eta eman zekion sainduen kontra ere gerla
  egitea, eta haei garaitzea: eta eman zekion bothere leinu, eta mihi, eta natione ororen gainean.
  8 Eta adoratzen zuten hura lurreko habitant
  guziek, zeinen izenak ezpaitirade eskribatuak,
  munduaren fundationetik hil izan den Bildotsaren bizitzeko liburuan
  9 Baldin nehork beharririk badu, enzun beza.
  10 Baldin nehork kaptibitatera eramaiten badu,
  kaptibitatera eramanen da bera: baldin nehork
  ezpataz hil badeza, behar da hura ezpataz hil
  dadin: hemen da sainduen patientia eta fedea.
  11 Gero ikus nezan, berze bestia bat igaiten
  zela lurretik, eta zituen bi adar Bildotsarenak
  irudi: baina dragoina bezala minzo zen.
  
  12 Eta hark lehen bestiaren bothere guzia
  exerzitzen zuen haren presentian: eta egiten
  zuen, lurrak eta hartako habitantek adora lezaten leheneko bestia hura, zeinen heriotarako
  zauria sendatu izan baitzen.
  13 Eta signo handiak egiten zituen, hanbat
  non sua zerutik lurrera eraits eraziten baitzuen
  gizonen aitzinean.
  14 Eta seduzitzen zituen lurreko habitantak
  signoen kausaz, zeinen egitea eman izan baitzaion bestiaren aitzinean: ziostela lurreko habitantei, egin liezoten imajina bat bestia hari, zein
  ezpataz zauri izan baitzen, baina biztu izan da.
  15 Eta hari eman zekion, bestiaren imajinari
  espiritu eman liezon, eta bestiaren imajina
  minza ledin, eta egin lezan, bestiaren imajina
  adoratzen ezluten guziak, hil litezen.
  16 Eta egiten zuen, guziek, xipiek eta handiek, abratsek eta paubrek, librek eta esklaboek
  hartzen baitzuten merka bat bere esku eskuinean, edo bere belarretan.
  17 Eta nehork ezin eros lezan edo sal merka
  luenek baizen, edo bestiaren izena, edo haren
  izenaren kontua.
  
  18 Hemen da sapientia: adimendurik duenak
  konta beza bestiaren izena: ezen kontua gizonarena da, eta haren kontua, sei ehun eta hirurogei
  eta sei.
  
  KAP. XIIII.
  3 Iainkoaren haurren konsolationea.
  8 Babiloneren erortea. 9 Bestiaren
  bandakoen punitionea. 13 Fidelen
  herioa dohatsu. 15 Uzta
  errekeitatzea, eta mendematzea.
  1 Orduan beha nezan, eta huna, Bildotsa
  zegoen Siongo mendi gainean, eta harekin ehun
  eta berrogei eta laur milla, zutela haren Aitaren
  izena eskribatua bere belarretan.
  2 Eta enzun nezan boz bat zerutik ur handien
  hotsa bezala, eta igorziri handi baten hotsa
  bezala: eta enzun nezan bere gitarrak ioiten
  zituzten gitarrarien soinu bat:
  3 Eta kantatzen zuten kuasi kantu berri bat
  throno aitzinean, eta laur animalen, eta Anziano-
  
  en aitzinean: eta nehork ezin ikas zezakeen kantua ehun eta berrogei eta laur millek baizen, zein
  baitirade lurretik erosiak:
  4 Hauk dirade emaztekin satsutu eztiradenak: ezen birjina dirade: hauk dirade Bildotsari
  darreitzanak norat ere ioan baitadi: hauk dirade
  gizonen artetik erosiak, primitia Iainkoari eta Bildotsari sanktifikatuak.
  5 Eta haien ahoan ezta eriden enganiorik:
  ezen makula gabe dirade Iainkoaren throno aitzinean.
  6 Gero ikus nezan berze Aingeru bat zeruaren arteaz hegaldatzen zela, Ebanjelio eternala
  zuela, ebanjeliza liezenzat lurreko habitantei,
  eta natione, eta leinu, eta mihi, eta populu
  guziari:
  7 Zioela ozengi, Zareten beldur Iainkoaren,
  eta hari gloria emozue: ezen ethorri da haren
  iujemenduaren ordua: eta adora ezazue zerua
  eta lurra eta itsasoa eta ur ithurriak egin dituena.
  8 Eta berze Aingeru bat iarreiki zekion, zioela, Erori da erori Babilon, zibitate handi hura,
  
  zeren bere paillardizaren hiratako mahatsarnoaz
  natione guziak edaran ukan baititu.
  9 Eta heren Aingerua iarreiki zekien, zioela
  ozengi, Baldin nehork adora badeza bestia eta
  haren imajina, eta har badeza haren merza bere
  belarrean edo bere eskuan,
  10 Hark ere edanen du Iainkoaren hirako
  mahatsarnotik, bai, mahatsarno pur haren hirako kopara hustutik: eta tormentaturen da suz
  eta sufrez Aingeru sainduen aitzinean eta Bildotsaren aitzinean.
  11 Eta haien tormentako kea altxaturen da
  sekula sekulakotz: eta eztute ukanen pausurik
  ez egun ez gau adoratzen dutenek bestia eta
  haren imajina, eta baldin nehork har badeza
  haren izenaren merka.
  12 Hemen da sainduen patientia: hemen
  dirade Iainkoaren manamenduak eta Iesusen
  fedea begiratzen dituztenak.
  13 Orduan enzun nezan boz bat zerutik, ziostala, Eskriba ezak, Dohatsu dirade Iaunean hiltzen diraden hilak hemendik harat. Bai, dio Espirituak: ezen reposatzen dirade bere neketarik,
  eta bere obrak iarreikiten zaizte.
  
  14 Eta beha nezan, eta huna hodei xuri bat:
  eta hodei gainean norbeit zegoen iarririk gizona
  irudi zuenik, zuela bere buru gainean urhezko
  koroa bat, eta bere eskuan igitei zorrotz bat.
  15 Eta berze Aingeru bat ilki zedin tenpletik,
  oihuz zaiola ozengi, hodei gainean iarririk zegoenari, Ezarrak eure igiteia, eta uzta errekeita
  ezak: ezen ethorri zaik errekeitatzeko ordua:
  ezen lurreko uzta zorhitu duk.
  16 Orduan ezar zezan hodei gainean iarririk
  zegoenak, bere igiteia lurrera: eta errekeita
  zedin lurra.
  17 Eta berze Aingeru bat ilki zedin zeruko
  tenpletik, zuela hark ere igitei zorrotz bat. 18 Eta
  berze Aingeru bat ilki zedin aldaretik, zuela bothere suaren gainean, eta ozengi oihu egin ziezon
  igitei zorrotza zuenari, zioela, Ezarrak eure igitei
  zorrotza, eta mendemaitzak lurreko mahastiko
  mulkoak: ezen hartango mahatsak onthu dituk.
  19 Eta ezar zezan Aingeruak bere igitei zorrotza lurrera, eta mendema zezan lurreko mahastia, eta igor zezan Iainkoaren hiraren lako handira.
  
  20 Eta lakoa aurizki zedin Zibitatetik kanpoan: eta ilki zedin odol lakotik zamarien bridetarano, milla eta sei ehun estadiotan.
  
  KAP. XV.
  1 Iainkoaren hiraren plagak. 2
  Bestiaren abominationetarik
  preserbatu izan diradenen esker
  emaitea. 6 Zazpi Aingeru, zazpi
  plaga, zazpi anpola.
  1 Gero ikus nezan berze signo bat zeruan
  handirik eta mirakuluzkorik, Zazpi Aingeru, zituztela azken zazpi plagak ezen hezaz da Iainkoaren hira konplitu.
  2 Eta ikus nezan beirazko itsaso bat bezala
  suz nahastekatua: eta biktoria eraman ukan
  zutenak bestiaganik, eta haren imajinaganik, eta
  haren merkaganik, eta haren izenaren kontuaganik, zeudela itsaso beirazko irudian, eta zituztela
  Iainkoaren gitarrak:
  
  3 Eta kantatzen zuten Iainkoaren zerbitzari
  Moisesen kantikoa, eta Bildotsaren kantikoa,
  zioitela, Handi eta mirakuluzko dituk hire obrak,
  Iainko Iaun bothere guzitakoa: iusto eta egiazko
  dituk hire bideak, sainduen Regea.
  4 Nor ezta hire beldur izanen, Iauna, eta nork
  eztu glorifikaturen hire izena? ezen saindu bakoitza aiz hi: ezen jende guziak ethorriren dituk, eta
  adoraturen die hire aitzinean: zeren hire iujemenduak manifestatu izan baitirade.
  5 Eta gauza hauen buruan beha nezan, eta
  huna, ireki zedin testimoniajeko Tabernaklearen
  tenplea zeruan.
  6 Eta ilki zitezen tenpletik zazpi plagak zituzten zazpi Aingeruak, beztiturik liho purez eta
  xuriz, urhezko gerrikoez bulhar inguruetan gerrikatuak.
  7 Eta laur animaletarik batek eman zietzen
  zazpi Aingeruei zazpi anpola urhezkorik, Iainko
  sekula sekulakotz biziaren hiraz betheak.
  8 Eta bethe zedin tenplea Iainkoaren maiestatetik: eta haren puisanzatik ilkiten zen keaz:
  eta nehor ezin sar zeiten tenplean zazpi Aingeruen zazpi plagak konpli litezkeno.
  
  KAP. XVI.
  2 Zazpi Aingeruak, eta Iainkoaren
  hirazko zazpi anpolak. 5 Iainkoaren
  haurren erhailen gainean Iainkoaren
  iujemendua. 9 Infidelen blasfemioa.
  10 Bestiaren thronoa ilhundu. 13
  Prinzeak seduzitzen dituzten
  espirituak. 17 Hirien eta herrien
  obstinationea eta sunsimendua. 18
  Xistmist, igorziri, lur-ikaratze eta
  babazuza infidelen gainera, 19 Eta
  prinzipalki Babiloneren gainera
  mendekiorekin.
  1 Orduan enzun nezan boz handi bat tenpletik, ziostela zazpi Aingeruei, Zoazte eta isuritzazue Iainkoaren hiraren zazpi anpolak.
  2 Ioan zedin bada lehen Aingerua, eta isur
  zezan bere anpola lurrera, eta egin zedin plaga
  bat gaitzik eta damutakorik bestiaren merka
  
  zuten gizonen kontra, eta haren imajina adoratzen zutenen kontra.
  3 Eta bigarren Aingeruak isur zezan bere
  anpola itsasora, eta sarraski baten odola bezalaka zedin eta itsasoko arima bizi guzia hil zedin.
  4 Eta heren Aingeruak isur zezan bere anpola flubioetara eta ur ithurrietara, eta odol bilha
  zitezen.
  5 Eta enzun nezan uretako Aingerua, zioela,
  Iusto aiz Iauna, Aizena eta Inzena eta Saindua:
  zeren gauza hauk iujeatu baitituk:
  6 Zeren Sainduen eta Profeten odola isuri
  ukan baitute, hik ere odol eman ukan drauek
  edatera: ezen digne dituk.
  7 Eta enzun nezan berze bat Sainktuariotik,
  zioela, Segurki, Iainko Iaun bothere guzitakoa,
  egiazko eta iusto dituk hire iujemenduak.
  8 Gero laurgarren Aingeruak isur zezan bere
  anpola iguzkira, eta hari eman zekion gizonen
  suz erratzea.
  9 Eta erre zitezen gizonak bero handiz, eta
  blasfema zezaten, plaga hauen gainean bothere
  duen Iainkoaren izena: eta etzitezen emenda
  hari gloria eman liezotenzat.
  
  10 Gero borzgarren Aingeruak isur zezan
  bere anpola, bestiaren throno gainera: eta egin
  zedin haren resuma ilhunbezu: eta mastakatzen
  zituzten bere mihiak dolorearen handiz.
  11 Eta blasfema zezaten Iainko zerukoa bere
  doloreakgatik eta zauriakgatik: eta etzitezen
  emenda bere obretarik.
  12 Gero seigarren Aingeruak isur zezan bere
  anpola Eufratesko flubio handira: eta agor zedin
  hartako ura, apain ledinzat iguzki ilkite aldeko
  Regen bidea.
  13 Eta ikus nitzan ilkiten dragoinaren ahotik,
  eta bestiaren ahotik, eta profeta falsuen ahotik,
  hirur espiritu satsu igelen irudikorik:
  14 Ezen badirade deabruen espiritu, signoak
  egiten dituztenak, eta lurreko eta mundu orotako regetera ioaiten diradenak hek bil ditzatenkat
  Iainko bothere guzitakoaren egun handi hartako
  bataillara.
  15 (Huna, ethorten naiz ohoina bezala: dohatsu da iratzarri dagoena, eta bere abillamenduak
  begiratzen dituena, billuzgorririk ebil eztadinzat,
  eta nehork haren laidoa ikus eztezanzat)
  
  16 Eta bil zitzaten, Hebraikoz Arma-jedon
  deitzen den lekura.
  17 Gero zazpigarren Aingeruak isur zezan
  bere anpola airera: eta ilki zedin boz handi bat
  zeruko tenpletik throno aldetik, zioela, Egin da.
  18 Orduan egin zedin xistmist eta hots eta
  igorziri: eta lur ikaratze handia egin zedin, nolakorik ezpaita izan gizonak lurraren gainera diradenaz geroztik, lur ikaratzerik diot hain handirik.
  19 Eta egin zedin zibitate handi hura hirur
  partetara, eta Jentilen zibitateak eror zitezen,
  eta Babilon handia ethor zedin memoriotara Iainkoaren aitzinean, hari bere hiraren indignationezko mahatsarno koparen emaiteko.
  20 Eta isla orok ihes egin zezan, eta mendiak
  etzitezen gehiagorik eriden.
  21 Eta harriabar handirik talent bat bezalakorik iauts zedin zerutik gizonetara. eta blasfema
  zekaten Iainkoa gikonek harriabarrezko plagaren
  kausaz: ezen hark egin zuen plaga guzizko handia izan da.
  
  KAP. XVII.
  1 Paillarda handiaren deskriptionea
  eta abominationea. 7 Haren
  deklarationea, eta nola desegin izan
  den. 13 Lurreko rege, hura abrastu,
  zutenez.
  1 Orduan ethor zedin zazpi anpolak zituzten
  zazpi Aingeruetarik bat, eta minza zedin enekin,
  ziostala, Athor, erakutsiren drauat anhitz uren
  gainean iarririk dagoen paillarda handiaren damnationea:
  2 Zeinekin paillardatu baitute lurreko regek,
  eta haren paillardizazko mahatsarnoaz horditu
  izan baitirade lurreko habitantak.
  3 Eta espirituz desertu batetara eraman nenzan: eta ikus nezan emazte bat, bestia eskarlata
  koloretako, blasfemiotako izenez bethe, zazpi
  buru eta hamar adar zituen baten gainean iarria.
  4 Eta emaztea zen abillatua purpraz eta
  eskarlataz, eta urhestatua urhez, eta apaindua
  harri preziatuz eta perlaz, kopa urhezko bat bere
  
  paillardizako abominationez eta satsutasunez
  bethea bere eskuan zuela.
  5 Eta bere belarrean izen bat eskribaturik,
  Misterio, Babilon handia, lurreko paillardizen eta
  abominationen ama.
  6 Eta ikus nezan emaztea sainduen odolaz,
  eta Iesusen martiroen odolaz horditua, eta hura
  ikusirik, mireste handiz mirets nezan.
  7 Eta erran ziezadan Aingeruak, Zergatik
  miresten duk? nik erranen drauat emaztearen,
  eta hura ekarten duen bestia zazpi burutakoaren
  eta hamar adarretakoaren misterioa.
  8 Ikusi ukan duan bestia, izan duk, eta eztuk
  gehiagorik: eta igaiteko duk abismetik, eta perditionetara ioaiteko: eta miretsiren die lurreko
  habitantek (zeinen izenak ezpaitirade eskribatuak bizitzeko liburuan munduaren hatseandanik) dakusatenean bestia, zein baitzen, eta
  ezpaita, eta alabaina baita.
  9 Hemen da adimendu sapientia duena.
  Zazpi buruak, zazpi mendiak dirade zeinen gainean emaztea iarria baita.
  10 Eta regeak zazpi dirade: borzak erori dirade, eta bat bada, berzea ezta oraino ethorri: eta
  
  dathorrenean behar du hark denbora apur bat
  egon.
  11 Eta bestia zein baitzen, eta ezpaita, hura
  zortzigarren regea da, eta zazpietarik da, eta
  galtzera doa.
  12 Eta hamar adar ikusi dituanak, hamar
  rege dituk zeinek resuma ezpaitute oraino hartu,
  baina bothere rege bezala oren batez harturen
  die bestiarekin.
  113 Hauk konseillu ber bat die, eta bere puisanza eta authoritatea bestiari emanen diarokoe.
  14 Hauk bildotsaren kontra konbatituren
  dituk, eta Bildotsa garaithuren ziaiek: ezen iaunen Iaun duk, eta regen Rege: eta harekin diradenak dituk deithuak eta elejituak eta fidelak.
  16 Gero erran ziezadan, Ikusi dituan urak,
  non paillarda iarria baita, dituk populuak, eta tropelak, eta jendeak, eta mihiak.
  16 Eta bestian ikusi dituan hamar adarrak
  dituk paillardari gaitz eritziren draukatenak, eta
  hura desolaturen die eta haren haragia ianen eta
  bera, suan erreren die.
  
  17 Ezen Iainkoak ezarri dik haien bihotzetan,
  egin dezaten hark plazer duena, eta konsenti
  ditezen, eta eman diezoten bere resuma bestiari Iainkoaren hitzak konpli daitezkeno.
  18 Eta ikusi ukan duan emaztea duk Zibitate
  handi hura zeinek baitu bere resuma lurreko
  regen gainean.
  
  KAP. XVIII.
  2 Babiloneren erortea eta desegitea.
  9 Infidelen harzazko urthueria, 15
  Prinzipalki hark abrastu
  ditukeenena. 20 Baina fidelak
  alegeraturen dirate. 21 Haren
  desegitea nolako izanen. 24 Hartan
  eridenen heriotara eman diratenen
  odola.
  1 Eta gauza hauen ondoan ikus nezan berze
  Aingeru bat iausten zela zerutik, bothere handia
  zuela: eta argi zedin lurra haren gloriaz:
  
  2 Eta oihuz iar zedin botheretsuki boz handiz,
  zioela, Erori da, erori da Babilon handi hura, eta
  egin izan da deabruen habitatione, eta espiritu
  satsu ororen eta hegaztina satsu eta exekrable
  ororen retiragune:
  3 Ezen haren paillardizaren hirazko mahatsarnotik edan ukan dute jende guziek, eta lurreko regek harekin paillardatu ukan dute: eta
  lurreko merkatariak haren delizietako abrastasunetik abrastu izan dirade.
  4 Eta enzun nezan berze boz bat zerutik, zioela, Ilki zaitezte hartarik ene populua, haren
  bekatuetan partizipant etzaretenzat, eta haren
  plagetarik rezebi eztezazuenzat.
  5 Ezen haren bekatuak elkarri iarreiki izan
  zaizka zerurano, eta orhoit izan da Iainkoa haren
  inikitatez.
  6 Renda iezozue hark egin ukan drauzuen
  bezala: eta paga iezozue doblea bere obren
  araura: hark erautsi ukan drauzuen kopan eman
  iezozue doblea.
  7 Zenbat bere burua glorifikatu ukan baitu,
  eta deliziotan izan baita, emozue hanbat tormenta eta nigar: ezen bere bihotzean erraiten
  
  du, Iarria nago regina, eta eznaiz alhargun, eta
  urthueriarik eztakusket.
  8 Halakotz egun batez ethorriren dirade
  haren plagak, herio eta urthueria eta gosete: eta
  suz erreren da: ezen Iainko Iauna borthitz da,
  zeinek iujeaturen baitu hura.
  9 Eta nigar eginen dute harzaz eta deithore
  haren gainean lurreko regek, harekin paillardatu
  dutenek eta delizioski bizi izan diradenek, dakuskeitenean haren erratzeko kea:
  10 Urrun daudela haren tormentaren beldurrez, dioitela, Elas, elas, Babilon zibitate handia,
  zibitate borthitza nola hire kondemnationea oren
  batez ethorri izan den!
  11 Lurreko merkatariek ere nigar eginen dute
  eta deithore haren gainean, zeren nehork ezpaitu haien marxandizatik erosten gehiagorik:
  12 Marxandiza urhezkorik, eta zilharrezkorik,
  eta harri preziatuzkorik, eta perlazkorik, eta
  krespazkorik, eta purprezkorik, eta zetazkorik,
  eta eskarlatazkorik, eta usain onetako zur mota
  guzitakorik, eta iboirezko unzi guzitakorik, eta
  unzi guzizko zur preziatuzkorik, eta kobrezkorik,
  eta burdinazkorik, eta marbrezkorik:
  
  13 Eta kanela, eta usain on, eta ungentu, eta
  enzensu, eta mahatsarno, eta olio, eta irin flore
  fin, eta ogi bihi, eta behor eta ardi, eta zaldi, eta
  karriot, eta esklabo, eta gizonen arima.
  14 (Hire arimaren desirezko fruktuak ioan
  ditun hireganik, eta gauza delikatu eta exzellent
  guziak galdu izan zaizkin: eta eztitun gehiagorik
  gauza hek eridenen)
  15 Gauza hauen merkatariak bada abrastu
  izanik urrun harenganik egonen dirate haren tormentaren beldurrez, nigarrez eta deithorez daudela.
  16 Eta dioitela, Elas, elas, Zibitate handia,
  zein baitzen krespaz beztitua, eta purpraz, eta
  eskarlataz, eta baitzen urhestatua urhez, eta
  apaindua harri preziatuz eta perlaz; nola oren
  batez desolatu izan dirade hain abrastasun handiak?
  17 Unzi pilotu guziak ere, eta unzietako konpainia guzia, eta marinerak eta zenbatek ere
  itsasoan baitihardukate, urrun egonen dirade.
  18 Eta haren erratzeko kea dakusatenean,
  heiagoraz iarriren dirate, dioitela, Zein zibitate
  zen zibitate handi hunen parerik?
  
  19 Eta erhauts egotziren dukeite bere buru
  gainetara, eta heiagora eginen dukeite nigarrez
  eta deithorez daudela, eta dioitela, Elas, elas,
  zibitate handia, zeinetan abrastu izan baitziraden itsasoan unzirik zuten guziak, haren magnifizentia handitik, nola oren batez desegin izan
  den!
  20 Alegeradi haren gainean zerua, eta zuek
  Apostolu eta Profeta sainduak: ezen Iainkoak
  iujeatu ukan du zuen kausa, harzaz den bezenbatean.
  21 Gero har zezan Aingeru borthitz batek
  harri bat, errota harri handi bat bezalakorik, eta
  iraitz zezan itsasora, zioela, Hunelako indarrez
  iraitziren da Babilone zibitate handia, eta ezta
  gehiagorik eridenen.
  22 Eta gitarrarien, eta musizianoen, eta xirula, eta tronpeta soinularien bozik eztatek hitan
  gehiagorik enzunen: ez zer ere ofiziotako den
  ofizierik batre eztatek gehiagorik hitan eridenen:
  eta errota harriaren hotsa eztatek gehiagorik
  hitan enzunen:
  23 Eta kandela argiak eztik argirik eginen
  hitan gehiagorik, eta esposoaren eta esposaren
  
  boza eztuk hitan gehiagorik enzunen, zeren hire
  merkatariak lurreko prinze baitziraden, zeren
  hire pozoinkeriez seduzitu izan baitirade natione
  guziak.
  24 Baina hartan Profeten eta Sainduen odola
  eriden izan da, eta lurraren gainean heriotara
  eman izan diraden guzienena.
  
  KAP. XIX.
  1 Laudorio Iainkoari. 7 Elejituen
  bozkarioa eta dohainontasuna. 10
  Aingeruak adoratu izatea refusatzen.
  11 Kristen gloria eta maiestatea. 17
  Iainkoaren banket handiratko deia.
  20 Bestiaren eta harenen desegitea.
  1 Gauza hauen ondoan enzun nezan tropel
  anhitzen boz handi bat zeruan, zioela, Halleluia:
  salbatione, eta gloria, eta ohore, eta puisanza
  gure Iainko Iaunari dagoka.
  2 Ezen egiazko dirade eta iusto haren iujemenduak: zeren bere paillardizaz lurra korrunpi-
  
  tu ukan duen paillarda handiaz iustitia egin ukan
  baitu, eta bere zerbitzarien odola haren eskuetan mendekatu ukan baitu.
  3 Eta berriz erran zezaten Halleluia: eta
  haren kea igan zedin sekula sekulakotz.