Manual debozionezkoa - 11

Presenteko eriaren ikhus azu nekea.

Biziaren diozozu lixa korapilloa,
Zure begitarte ikhus dezan gloriosoa.
Ezen hilltzea delarik gaitz guztien azkhena,
Luzaroki hiltzea da ordean azkenena.
Hartarakotz hirur haurrak sutarik libratua,
Zeure gana deit ezazu arima nekhatua.
Othoitz haukin zarratzea
Othoitz eman ditugunak hemen eriarentzat.
Gaitz duk berak erratea erbal hurrenarentzat.
Haren partez erratzikek hik presuna sendoa,
Agertzen dukela haren gana amudioa.
Ezen Iaunak errana duk batak berzearentzat,
Othoitz dagigun fiñean Zerura gaitezentzat.
Eriaren inguruan asko jende tristerik,
Beha ziagok hark duen penaz damu harturik.
Othoitz hauk irakurtzakek halako orduz debotki,
Ahalaz faboratzeko arima amulsuki.

BURU XXXV
Hilletako othoitzak
Arimak egin bezain sarri
Iaun puxanta, arren othoi illkhi zaite bidera,
Palazio miragarri zeurearen athera.
Eta errezibi zazu ungi espiritua,
Gorputz erbalaren ganik doidoia erdutua.
Arren barkha diozotzu hutsen pena goitiak,
Sarri eman dietzatzun kantiko mereziak.
Eta ezazula beha gaztigu faltenera,
Bañan zeure klemenzia fiñik eztuenera.
Bengatzaille etzarela gaxoaren gañean,
Bañan barkha diotzotzu penak orai berean.
Purgatorioetara ezazula desterra,
Aitzitik erakuts ozu zeure korte ederra.
Zuek ere, o dohatsu mundutik partituak,
Bai eta zuek Aingeru eta Arkanjeluak.
Arima izituaren zatozte aitziñera,
Eta ertxa zazue, Iauna, penaren kitatzera.
Hala egizue bada gu bezala izanak,
Faboratzatzue othoi gure artetik ioanak.

Hill ezkilletan
Iongoikoa aditzen dut hillarentzat ezkilla,
Haren gatik adizazu ene othoitz humilla.
Arren bada penaz baliz purgatzeko labean,
Zuk emozu lekhu plazent dohatsuen artean.
Ahukuetara billtzean
O Iongoiko botheretsu, zeñen baita manua,
Bizi denak ondra dezan mundutik faltatua.
Hill denaren ariaz da osatzen ahukua,
Zure Maiestatearen othoitzeko husua.
Arren zabal diezezu othoitzei beharria,
Eta zaite defuntua libratzera lehia.
Gorputza Elizaratzean
Ejiptutik atheratik lehor ia agindua,
Itsasoak iraganik Iuduei libratua.
Hobira iasaten dugun gorputz hillarenari,
Errepausua Zeruan emozu arimari.
Eta faltak egin baitu bere erbaltasunaz,

Barkha diotzotzu othoi zeure mansotasunaz.
Iainko handi eta Iesus Kristauen Erregea,
Arren othoi lauda zazu gure orazionea.
Elizako obsekioetan
Iongoikoa, aphezaren obsekioekien,
Gure othoitz adizazu billdu garen guztien.
Arren bada altxa zazu othoi leze baxotik,
Defuntuaren arima Purgatoriokotik.
Eta egiozu lekhu sehiekin artean,
Aire guztia iraganik Zeruaren gaiñean.
Meza erratean
Iauna, othoi errezibi zazu Sakrifizia,
Hillarentzat presentean debotki eskañia.
Eta hunen ordain, suak doloratzen duena,
Zeruetara ganbia zazu othoi arima.
Hanbatenaz zure gana den zordun gehiago,
Zenbat sutik baitukezu athera sarriago.
Ehortzteko insensatzean
Elizak insendatzen tu Iauna hillen gorputzak,
Errespetu handirekim direlarik lur hutsak.

Arima urgatz ezazu nekez bada kharrean,
Nola ohoratzen baita gorputza hillohean.
Arren zure gana igan bedi gure auhena,
Airean gora bezala khe insensuarena,
Eta Purgatoriotik libra zazu arima,
Zeñak kharrean ikhusten baitu handi lastima.
Gorputza ehortztean
O Iongoiko, Aita Adam lurretik formatua,
Eta Eva haren saihetz hezurrez moldatua
Lur zohitik illkhi dena gero ere lurrera,
Epheak iragan eta bihurtzen da berera.
Azken Iuiamenduraño lurraren bihotzean,
Egon gehar du trunpetak io dezaken artean.
Bañan arimari othoi egiozu grazia,
Sarriago purgatzeko labetik den illkhia.
O Iongoiko zenen baithan baitugu esparantza,
Arren surtako emozu penetarik librantza.
Hill egunean
Iongoikoa zurea da egundanoz kostuma,
Erorkorrei barkhatzea bekhatuen billduma.

Arren ezazula agin pena dadin labean,
Defuntuaren arima khar handiaz bethean.
Bañan zure baithan zeren eman duen fedea,
Zabal diozozu othoi Zeruaren athea.
Bederatzi urrenean
O Iongoiko, Espiritu guztietako hautua,
Zeure gana alda zazu defuntu penatua.
Eta mana zazu othoi Migel arkanjelua,
Surtarik delira dezan kharrez inguratua.
Hala egizu Iaun Zeru eta Itsasokoa,
Eta fabora ezazu penetan den gaxoa.
Urtha buruetan
Iongoikoa zuri zaitzu podorea emana,
Surtarik atheratzeko penak daramatzana.
Arren bada libra zazu zeñen urthaburua,
Haren egokiez baita Elizan orhoitua.
Zeure emetasunaren isur azu ihintza,
Bethi zure laudatzeko darotzugu agintza.

Bethiere
Bethiere da denbora zure othoiztekoa,
Oñhazetik libra zazun arima miñpekoa.
Azken Iuiamenduraño dolorek eztirauten,
Arimentzat gure othoitzak entzun etzatzu aurthen.
Beregainki adizazu Iaun ona oraingoa,
Eta sutik libra zazu handi duen mengoa.
Sepulturen gañean
O Iongiko, zeñen guztiz manamendu hertsiaz,
Defuntuak ohoratzen baitire lur zohiaz.
Lar abre edo xorien ahotarik gorderik,
Eta arrañei apasta ere eman gaberik.
Arren bada gorputzari sepultura bezala,
Arimari ere emon Parabisu zabala.
Edozein lekhutan ehortzientzat
Zenbat arimekin lagun gorputz, lur idorrean,
Egortzirik baita edo itsaso zabalean.
Arren gogora bekizu hekin ohoitzapena,
Eta labur diezezu doloratuei pena.

Athera ditutzun legez gorputzaren zepotik,
Hala othoi egizitzu presondegi sukotik.
Barkha diezezu pena hobenei egokia,
Eta urrikariz eman fin gabeko gloria.
Bidetan hill direnen gurutzeak
inkuntratzean
Noren heriotzearen orhoit garri habea,
Hemen ifiñia baita Iesus Kristen noblea.
Arren haren arimari baldin bada penetan,
Errepausu, Iaun puxanta, emozu sainduetan.
Eta gurutzean eman zenaren othoitzera,
Tormentatik altxa zazu dohatsuen artera.

BURU XXXVI
Haur ttipientzat othoitzak
Haurra eri denean
Iesus Kristo, karitatez araitziña errana,
Haur ttipiak utzkitzue dathozen ene gana.
Arren bada eriari emozu osasuna,
Eskerraren bihurtzeko ikhus dezan eguna.
O Iongoiko, Eliseaz haur ttipia bitztua
Eta ama tristeari sendorik bihurtua.
Indarrera itzul azu haur gazte hill-hurrena,
Noiz bait diezazun itzul esker ungi hunena.
Haur ttipientzat eskerrak
sendatu denean
Ana desolatuari Samuel aithortua
Eta ordain milla esker Tenpluan izatua.
Milla eta gehiago ditutzula eskerrak,
Zeren haurrari itzuli diotzotzun indarrak.
Berak ere lauda egun gatean zaitzakela,
Zeren guardatu zinduen hilltzetik haurtxo zela.

Haur ttipia hill denean othoitza
Iauna, zuk hautetsi duzu haur ttipia mundutik,
Nigar ta miseria baizen ezten lekhutik.
Eta sarrarazi duzu Sainduen iauregira,
Hekin balsan emateko urreztatu kadira.
Maleziak gaixtarazi etziozan bizia,
Zeure gana deithu duzu hain laburki ttipia.
Orain bada sentitzen tu plazer sekulakoak,
Agien baititukeen pena ifernukoak.
Hala bada laudorio duzula neurri gabe,
Zeren erakutsi zaren hain arduradun iabe.
Sinhetsteaz segur gare batre gabe ageru,
Tronuaren aitzinean dagoela Aingeru.
Baita dohatsuen balsan eresien kantari,
Eta zure fin gabeko ontasunen koplari.
Garazia egiguzu salbatuen artean,
Gure amoreak gatik dagoen othoitzean.
Fin gabeko nola baitu ardiatsi gloria,
Han gu ere hel gaitezen faltatzean bizia.

BURU XXXVII
Estatu gaixtoan eri direnentzat edo
direla eskumiku, Pagano, Iudu,
Infidel edo Giristiño gaixto
Eztiat nik honda dadin nahi bekhatorea,
Bañan urrikirik itzul dakidan erraillea.
Arren estatu txarrean gaitzak atzemanari,
Bihur dadin egiozu grazia eriari.
Osasuna ere emozu itzultzeko grazien,
Eta leheneko ordain egiteko ungien.
Baldin Zeruetan eman baduzu sentenzia,
Herioarekin alda dezan maite bizia.
Hillen bada ere othoi egiozu grazia,
Gozatzeko atseginez bethea den gloria.
Zeren hobeago baita noizbait ezen sekulan,
Zure gana itzul dadin nigar eta dolutan.
Ea beraz bethiere besoak zabaldua,
Arren egin diozozu itzultzeko donua.
Sendatzen bada konbertiturik
Milla esker ditutzula Iainko dohaingillea,
Zeren erauki diozun osasuna doblea.

Lehenikan arimari itzultzeko grazia,
Eta gero gorputzari sendatzeko zoria.
Bata eta berzearen ahal egin guztiaz,
Zaradela laudatua egin duzun graziaz.
Sendatzen bada konbertitu gabe
O Iongoiko, kreatura guztien gidaria,
Nihork ezin neurt lezake zure iakin handia.
Milla esker ditutzula itzuli osasunaz,
Eta hobe dadin egin diozun ontasunaz.
Eriz, eta sendatuez zaradela laudatu,
Eta dagotzun bezala munduaz ohoratu.
Hilltzen bada konbertiturik
Hanbat nuela ere mihi zenbat konstan harea,
Oihanetan osto, eta Itsasoan balea.
Ezin nietzakiketzu itzul doiki eskerrak,
Zeren eman diotzotzun hain partitze ederrak.
Zeruetan dizkitzula berak laudorioak,
Guk eman darozkitzugun baño gehiagoak.

Hiltzen bada konbertitu gabe
Zure Iustizia (Iainko puxanta) da garratza,
Nola miserikordia eme eta malhatsa.
Arren bada zuk begira gaitzatzu perilletik,
Ezin zerura gaitezken gisan partitzekotik.
Nola baita presenteko defuntua erdutu,
Zure ontasuna gana zein ez baita bihurtu.
Hargatik zaio gorputza ehorsten berropean,
Nola arima dongea Deabruen artean.
Arren bada Eternala, zuk gaitzatzu begira,
Molde hartan ezgoazen astru gaizki hobira.

BURU XXXVIII
Polizako othoitzak
Edozein polizentzat othoitza
O Komarka, eta estatu mundukoen burua,
Hek guztiek zure ganik dute mobimendua,
Arren hala gidatzatzu aitzinera polizak,
Non mirailltzat har detzaten zure ahoko hitzak.
Gizon pillen azkhen fiña den iustutasuna,
Bethiere ondra dakin zure goratasuna.
Poliza espiritualarentzat edo
elizarentzat
O Iongoiko, Elizama Sainduaren xedea,
Zure ganako irakats diozozu bidea.
Konpliturik ordenantza eman tutzun iustuak,
Zeruan eraman detzan sekula dohatsuak.
Dohain egiozu hala bizi dadin lurrean,
Rekonpensa non handia duen Zeru gañean.

Aita Sainduarentzat
Iongoikoa, zeure ordain lur baxoan utzia,
Arren fabora ezazu Aita Saindu bizia.
Iustuki erabill detzan munduaren hedeak,
Nola desiratzen baitu zure Saindu legeak.
Hartarakotz zuhurtzia guztien ithurria,
Arimen gobernatzeko egiozu grazia.
Ezen mundu Beherean dabillan gizondiaz
Kontu bihurtu behar du nola bere elhiaz.
Arren bada kreatzaille legeen iankitsuna,
Egiozu karguaren komplitzeko ontasuna.
Kardinal eta Prelatentzat
Iongoikoa, argitzatzu elizaren begiak,
Zein baitire Kardinale eta Prelat guztiak.
Zuhurtzia eta konseilluz zure lekhukoari,
Lagun dakitzon buraso Giristiñoenari.
Eta mugaz orhoit zaite hekien batzarreaz,
Eta abisu beharrak fuñera emateaz.
Geure Prelat propioarentzat
Berze Prelatei ere bai, Iongoikoa grazia,
Guztiz ere gureari emozu berezia.

Diozesa guztiaren ungi gobernatzeko,
Eta zure hitz Sainduaz jendea bazkatzeko.
Konpliturik obra onez zure borondatea,
Ediren dezan Zeruan rekonpensa noblea.
Prelata errezibitzeana
Zure izen sakratuan ungi dela ethorri,
Nor baituzu arimekin gobernuko egorri.
Ezen ezagutzen dugu dela zure ordaña,
Eta ardien onera gidatzeko arzaña.
Milla esker ditutzula Iainko arduraria,
Zeren egin darokuzun hain fabore handia.
Gehiago agin beza zure Majestateak,
Gure alderako konpli detzan eginbideak.
Guk halaber errespeta dezagun ohorezki,
Eta zure lekhukoa den bezala obedi.

BURU XXXIX
Poliza Tenporalekoentzat
O Iongoiko, erresumen lehen buruzagia,
Arren gurera zabalik idukazu begia.
Iustizia administra dadin behar maneraz,
Eta deus egin eztadin herraz eta koleraz.
Zeru eta lehorraren indartsu Iongoikoa,
Dohain ere egiguzu ungi bizitzekoa.
Garelarik miseriaz betheko larrañean,
Bizi gaiten Aingeruak nola zure kortean.
Erregerentzat
O Iongoiko, Prinze eta Erregeen lehena,
Arren goberna dezazu bihotz Erregerena.
Eta ungi burutzeko emozu zuhurtzia,
Bere azpiko diozun eman jende guztia.
Eta nola lehenago Salomoni antzea,
Ungi gidatzeko eman baitzinoen jendea.
Arren hala gureari emozu iakitea,
Gobernatzeko behar den legez proplu xehea.

Erresumek darauntsaten gida gaitzan fiñera,
Zure ohorea eta geure arteko bakera.
Konseillarientzat
Konseillari eta zuhur guztien nausia,
Gure erresumakoei emotezu argia.
Ifin detzaten kostuma eta Saindu legeak,
Behar moldez bizi daiten gañerako jendeak.
Hartarakotz emotezu burura prudenzia,
Urrundanik ikhusteko heldu den gaitz handia.
Eta nolako fiñean Moiseri lagunak,
Eman baitzinotzan gizon konseillu handi dunak.
Gure Erregeri ere konseillari bereak,
Emotzitzu adimendu handiaren iabeak.
Gobernadorearentzat
Beregainki kargudunak faboretzen tutzuna,
Arren fabore ezazu gobernari duguna.
Trabailluen eredura emozu berthutea,
Eta egitekoetan adimendu ernea.
Eta fiñean Iosue, eta Kaleb bezala,
Fabora ezazu gure gobernaria hala.

Gobernadorea errezibiztean
Zure amoreagatik gutzaz dela laudatu,
Gure gobernatzekotzat nor baituzu bidaldu.
Egiozu horren diren manamendu iustuak,
Eta hekin konplitzeko gu garen prestatuak.
Gaizki zerbitza eztadin eman zaion puxantzatz,
Eta gu ere ez Samur zuzen den ordenantzaz.
Bietarik illkhi dadin harmonia ederra,
Eta on haren dakizun zuri itzul eskerra.
.
Herriarentzat
Iongoikoa, adizazu arren gure othoitza,
Eta fabora ezazu othoi gure egoitza.
Hemen duzunaz geroztik ordenatu geurea,
Daramagun bizi pena eta nekez bethea.
Arren bada bethe zazu ontasun mundukoez,
Halaberki aberatsten duzula Zerukoez.
Iustizia behar legez bethi dadin balia,
Zeña berthute guztien baita andre handia.

Ziñ egotzientzat edo iuratuentzat bethi
O Iongoiko, Erregea eta Iaunen laudatzaillea,
Zeru eta lehorreko puxantza da zurea.
Arren egizu othoi kargudunei grazia,
Gobernatzeko zuzenki karguz duten herria.
Berek lehenbizikorik emanik exenplua,
Onera mobi dezaten gañerako mundua.
Iuratuak egiterakoan
Saul eta David onaren Prinze hautatzaillea,
Egiguzu karguduntzat prestuen bereztea.
Bere manuz eta exenpluz gañerako berzeak,
Ertxa detzaten prestuki bizitzera jendeak.
Eta gaboreak othoi berzeri ez bezala,
Isur dietzatzu Iauna behar tuzten bezala.
Iuratuak hautatu eta
Eternala, lauda zazu karguendunen hautua,
Eta berret diezezu othoi Espiritua.
Hala nola Moiseri berze guztienetik,
Adimendua berretu baitzinoen artetik.

Hala berret diezezu, Iaun ona, zuhurtzia,
Kargura deithuei ungi gidatzeko herria.
Iuratu hautatuek berek
O Iongoiko, zeñen ganik baitirade puxantzak,
Irakats dietzagutzu iustu diren usantzak.
Gu ezgaren bezalako zirelarik guztiak,
Halarik itzuli tutzu gure gana begiak.
Milla esker ditutzula hargatik bereziaz,
Berzetarik guri egin darokuzun graziaz.
Arren bada argizazu othoi gure burua,
Arrazoñez konplitzeko eman zaikun kargua.
Batzarre egiterakoan
O adimendu guztien zuzi argitzaillea,
Presenteko argizazu gizonen batzarrea.
Irakts diezaguzu gauza bidezkoena,
Hartan gelditurik lege demagun hoberena.
Deusik egin eztezagun herratsu banderizaz,
Bañan gauzak nola diren ordenatu Elizaz.
Pasione odolsuak khen etzatzu burutik,
Gure obrez glorifika zaiten baxo mundutik.

Batzarrea egin eta
Lege guztien zu zare, Iauna, laudatzaillea,
Eta nahi ditutzunen halaber hautsaillea.
Arren othoi lauda zazu orain eman duguna,
Zein progotxatzeko baita gure ustez komuna.
Hartarakotz, Iaun, puxanta egiguzu grazia,
Hura begietz dezagun obretara illkia.
Prinzipalki lauda dadin zure izen altoa,
Eta gero edifika ungi Giristiñoa.

BURU XL
Okasione siñalatuetako othoitzak
Prosperitatean
O Iesus-Krist, deus gutiaz kontentatu ziñena,
Indazu grazia gutiz kontentatzearena.
Hartan iduki nazazu neure oso mendean,
Alfer errenda ez nadin zure Saindu legean.
Deusek eztu nihor galtzen hala nola aisiak,
Ezen agudo zirenak egidazu grazia,
Doiaz baño gehiagoz ez nadin gutizia.
Tribulazionetan
Iesus Kristo, gazte danik trabaillutan hazia,
Tribulatuaren gana itzul azu begia.
Eta nauzun urrikari gaitzez nahastatua,
Gogotik darotazula khentzen triste dolua.
Ea konsoladorea othoi hiragarria.
Ideki diezadazu bihotzetik garria.

Edozein ontasun galdetzeko
O Iongoiko guztiz ona, zeñen on izateak,
Pasatzen baititu berze atributu nobleak.
Arren bada iguzkitzu frankoki ontasunak,
Parabisu sainduraño traba eztitugunak.
Hartarakotz bethe zazu hetzaz gure alzoa,
Eske gaudezen guztia aithorturik frankoa.
Gaitzen gibelatzeko
Iauna abhorritzen duzu gaitz guztien billduma,
Eta hetarik guardatzen maite duzun presuna.
Zuk dakizu nondik ethor ahal dakigun gaitza,
Traba diozozu gure ganako iragaitza.
Erraix gare bentzuzeko nekeak frogatzean,
Eztezazula permeti nahaz gaiten bahean.
Bakearentzat
O Iesus bakea hanbat aldiz gomendatua,
Apostoluei halaber hura desiratua.
Egiguzu bake handiz bizi gaiten lurrean,
Harik eta gure egunek fiña duten artean.

Zeruetan altxatzeko zure izen Saindua,
Zeren eman ziñarokun hain ontasun hautua.
Gerla deneko
Iaun puxanta, boz detzazu arren gure bihotzak,
Eta eskutarik etxa tzatzu arma zorrotzak.
Izialdura gaberik daramagun bizia,
Bethiere laudatzeko zure izen handia.
Eztezazula permeti dakuskigun zelhaiak,
Koloraturik odolez ez hain guti ibaiak.
Osasunarentzat
Iongoikoa, arren othoi iguzu osasuna,
Gure gorputzen zein baita prinzipal ontasuna.
Zure ondratzeko aurkhi gaitezen batzarretan,
Edo Elizako edo munduko onhestetan.
Arren bada laudazazu gure khartsu othoitza,
Eta gibela dezazu eritasun borthitza.
Eritasunetako
Iongoikoa ikhus azu arren flakotasuna,
Eta gorputzari arin bere eritasuna.

Othoi urrikal bekizu dolorez zerkhatua,
Eta adi zazu haren auhen suspiratsua.
Ezen zu zare erhasun guztien sendaria,
Arren bada senda zazu penaz datzan eria.
Mantenuarentzat
Mana ezti Iudutarrei mortuan fornitua,
Eta ethentzetik tresnak oso begiratua.
Guri ere biziaren iguzu mantenua,
Ahoko eta soñeko behar dugun iustua.
Gañerako berze deusak plazer duzun bezala,
Zuk ordenatzen duzuna bethiere biz hala.
Miseriakotzat
O Iongoiko, Iob sinduaz pietate hartua,
Zure begietan othoi naizen urrikaldua.
Eta ikhutsazu ene miseria handia,
Eta ezazula egin noan billuz gorria.
Bañan fabora nazazu behar dudan guztiaz,
Lazeriatuen gana usatu kortesiaz.

Lurreko fruituentzat
O Iongoiko belhar eta arboladiz lehorra,
Berregintza handirekin biztatua idorra.
Arren bada guardazatzu lurreko ontasunak,
Gure bizi probearen mantenuko lagunak.
Sasoñera ekhartzitu belhar eta fruituak,
Eta iguzkitzu othoi Abustu konplituak.
Berze denbora gaitzetako,
tormenta deneko, edo kalerna, etc.
Iongoikoa, denboraren afruntutik fruituak,
Arren begira etzatzu ia erdi umatuak.
Hartarakotz guardatzatzu bero soberetarik,
Bai halaber izotz haize, eta hotz aspretarik.
Ematzatzu Soñulari airearen tormentak,
Bethiere baketurik daudezen elementak.
Lar abreak ere egin eztezaten dañurik,
Iduki etzatzu othoi, Iaun ona, hastandurik.
Fruituak ekhar etzazu billtzeko sasoñera,
Elezara bozik goazen milla esker itzultzera.

BURU XLI
Denboraren ereduko othoitzak
Hedoia ikhustean
O Iongoiko, hedoiaren gidarazitzaillea,
Ene gañean iduki zazu begi ernea.
Xuxen ibill nadin zure manuen xidorrean,
Faltetan erori gabe munduko batzarrean.
Xixmixta ikhustean
O Iongoiko, xixmixtaren bitzarazitzaillea,
Arren eznadukazula beldurkundez bethea.
Bañan begira nazazu gañerako kaltetik,
Guztz ere subituki biziaren galtzetik.
Ibortziria aditzean
Iainko iborziriari oihu eragillea,
Othoi urrikal bekizu ene auhen tristea.
Ezen habarrotsak darot ikharatzen bihotza,
Arren gibela ezazu lethorken gaitz borthitza.

Ozpiña erortzean
O Iaun, Prinzeak ozpiñaz lotsarazitzaillea,
Nondik zure handi baita ezagun podorea.
Arren begira nazazu haren zauri dorphetik,
Biziaz eznazan gabe preparatu gaberik.
Dragoña ikustean
O Iongoiko, dragoñaren bararazitzaillea,
Arren kalte egitetik idukozu hedea.
Puxantza duzun bezala aldazazu partera,
Nihori kalterik ekhar eztiozokenera.
Kometa ikhustean
O Iaun puxant, Kometaren, iratxakitzaillea,
Hobe daiten emateko gizonei señalea.
Arren bada hobetzeko egidazu grazia,
Mehatxuaren pena iauts eztakidan larria.
Iguzkia edo Illhargia illhuntzean
O Iongoiko, zeñen baita handi probidenziaz,
Argizagia gabetu kostumatu argiaz.

Eta hura aditzera emateko jendeei,
Bere bekhatuetarik illkhi daiten gaixtoei.
Ezperen darostetzula kolerazko tragazak,
Gañera deskargaturen borthitz eta garratzak.
Arren bada, Iaun puxanta, egiguzu grazia,
Zuk nahi duzun bezala hobetzeko bizia.
Ethor eztakigun kalte halakorik gañera,
Bañan bizi gaiten zure manuen arauera.
Holz-adarra ikhustean
O Iongoiko, holtz-adarra Noeri iraikia,
Ez han hara bidaltzeko dilubio handia.
Arren begira gaitzatzu uri soberetarik,
Haize babazuz, bai berze tormenta gaitzetarik.
Iguzkia ikhustean
O Iongoiko, egunazkotz iguzkia egiña,
Orduan gizonak obra dezan bere iakiña.
Hanbat dohain egidazu non deithu nauzunean,
Osasunarekin nekha nadin ungi artean.

Illhargia ikhustean
Iauna, zuk gauazkotz duzu illhargia formatu,
Zertzaz baituzu gizona handiro faboratu.
Hartarakotz hanbat esker duzula ene mihian,
Zenbat inguru egiten baitu Zeru goitian.
Izarrak ikhustean
O Iongoiko, izar klarez Zerua bistatua,
Eta gorago egina zeure Parabisua.
Egin diezakedazu egun batez grazia,
Oñ azpian ikhusteko hekin nonbre handia.
Halabiz

BURU XLII
Biaietako othoitzak,
eta lehenik Erromeria Sainduetako
Abisua
Erromeria egiten duk, Giristiñoa, bi moldez,
Bata esker itzultzeko, berzea zerbaiten galdez.
Esker itzultzekoa duk saindu Erromeria,
Dohain ardiatsiaren bihurtzeko grazia.
Ontasun izatuaren noiz ere ordañetan,
Esker itzultzera ioaten baikare orthutsetan.
Othoitz egitekoa duk dohatsuen etxera,
Noiz baikoaz dohain eta fabore eskatzera.
Gehiago erromeria bietan duk berezten,
Bata Iaunari, ziajok berzea Sainduei egiten.

BURU XLIII
Iainkoaren etxetarako
Erromeriako othoitzak
Erromeria othoiztekoaren promesa
Iaun zerukoa, ikhus azu desolatu presuna,
Eta urrikal bekizu mintzo zaitzun erthuna.
Zuk othoi indakedazu gauza hura etxean,
Halakoak non ematen baititutzu Zeurean.
Pagurik harerañoko harturen tut nekeak,
Arren lauda detzaketzu ene plañu tristeak.
Eskerrak itzultzekoarena
Etsiturik Iongoikoa, munduko faboreez,
Zure gana itzultzen naiz nigar eta suspirez.
Arren ikhus azu ene ezin egin handia,
Eta eskua emateaz idukazu antsia.
Milla darozkitzut esker itzuliren etxean,
Erromerietan ioanik urruiti datzanean.

Partiadan konfesioz purgaturik arima,
Iongoikoa ikhus azu arren ene lastima.
Promesa konfirmatzeko
O Iesus Krist, Palestinan desertura igana,
Eta Garizuma othoitz handitan iragana.
Zeruetan lauda zazu arren othoi botua,
Kreatura ezteusenak lurrean formatua.
Ezen Erromerietan ioateko dut gogoa,
Bihotza diezadazu othoi eman beroa.
Eta nekean iragan zinduena bizia,
Arren aitziña ezazu entrepresa ttipia.
Partitzerakoan
Iesus Kristo Nazaretik tenplura partitua,
Arren fabora nazazu bideko prestatua.
Eta ene oñ urratsez idukazu ardura,
Aitziñera emateko unheari ioaidura.
Eta oñez ibillia sinpleena bezala,
Ene saihetsetik othoi aldara etzaitela.

Harakoan bethi bidean
Iesus Kristo obra onen exenplu berezia,
Eragin diezadazu arren urrats bizia.
Deliberatu lekhura heldu gabe, nihola
Bidean eznadin geldi ezin ioanez gibela.
Bañan eskunetik gida nazazu aldarera,
Erromeria sainduan ioan gogo dudanera.
Erromeriako lekhura eta
Laudoriak ditutzula, eta esker guztiak,
Zeñak ahal baitetzake forma ene mihiak.
Desiratu lekhuraño zeren nauzun gidatu,
Eta bidetako perill handitarik guardatu.
Milla ditutzula esker bai eta gehiago.
Zeren eznauzun kitatu ioan gogo lekhuraño.
Othoitza zerbait galdetzeko
O Iainko lekhu guztiak bethetzen ditutzuna,
Eta guztiz Elizetan ostatua duzuna.
Arren Zeruetan adi zazu ene othoitza,
Zein egiten baitut menak khexaturik bihotza.

Zeren gatik huneraño egin baitut bidea,
Eztezazula iduki dohain hura gordea.
Bañan indazu frankoki eskatzen natzaitzuna,
Eta aspaldion dudan desira ontasuna.
Kontenplaturik trabaillu hunat ethortzekoak,
Nola manera berean etxera itzultzekoak.
Halaber zuri darotzut Iaun puxanta promesa,
Hemendik partitu gabe entzutekoa Meza.
Bai eta gogoan tudan falten aithortzekoa,
Eta Gorputz sainduaren humillki hartzekoa.
Gehiago hobeturen dudala bizitzea,
Eta gaitzetsiren bihotz guztiz bidegabea.
Arren bada adizazu, Iauna, ene othoitza,
Eta indazu zergatik egin baitut urratsa.
Eskerrak itzultzeko
Iongoikoa, kreatura baxoenak eskerrak,
Ahal bezanbat itzultzen darozkitzut ederrak.
Zeren aditu ninduzun beharrezko premian,
Zure dejez nengoela isuria begian.
Ordañez promes narotzun bide egitekoa,
Erromerietan ioanik zure etxerañokoa.
Hararik bada darotzut itzultzen ezagutza,

Egiteko nola emen bainarotzun agintza.
Ditutzula beraz hanbat esker, nola harea,
Kostan baita, urtan hola, eta lurrean mea.
Zeren aditu zinduen ene auhen tristea,
Eta zeren zinarotan eman neure galdea.
Zure ontasunek dute laudorio merezi,
Hartarakotz behar zaitzu bethi etiesker.
Handik partitzerakoan
Adiu beraz Iaun zeruko hemen ohoratua,
Ene debozionea arren biz laudatua.
Hunerañoko bidean egin nauzun bezala,
Etxerañokoan othoi lagun nazazu hala.
Handik ere kantatzeko zure esker handiak
Ioan ethorri guztiaren ditutzuntzak graziak.
Itzultzean bethi bidean
O Iainko, sejoraleen kargu dadukazuna.
Arren adizazu ene othoitz suspiraduna.
Eta begira nazazu bideko gaitzetarik,
Senjorale nabillala etxetik kanporarik.
Egin dietzakidatzu zelhai eta mendiak,
Eta ur eta zubien pasatzeko graziak.

Etxera eta eskerrak
Iainko puxanta, zaitzula esker hanitz, itzuli,
Zeren nauzun etxeraño zeure eskutik iduki.
Ezin ordean zaitzaket aski erremerzia,
Zeren egin darotazun hain fabore handia.
Badariak laudorio duzula gizartean,
Gomendioan iduki zeren nauzun bidean.

BURU XLIV
Sainduen Erromerietako othoitzak
Erromeria othoiztekoaren promesa
O Dohatsu plazerezko iauregira igana,
Arren othoi itzultzatzu begiak ene gana.
Eta makhur zaite Iainko onaren aitzinean,
Bere graziez fabora nazan behar neurean.
Ezen haren ganik duzu dohain ardiatsia,
Eskuratzeko beharrei eske dauden grazia.
Ordañez partituren naiz zure Saindu etxera,
Ahalzaitzakedan bezain humillki othoiztera,
Arren entzun ezakezu ene othoitz tristea,
Eta ardiats egiñen zeren baitut galdea.
Eskerrak itzultzerakoarena
Munduaren enganio gaitxtoei itzuria,
Pietatez adizazu ene othoitz larria.
Eta, Iongoiko puxanta, ertxa zazu humillki,
Eske nagoena aithor diezadan emeki.

Ezen laudatzen darotzte Kortekoei Prinzeak,
Adiskideenzat egin ohituzten galdeak.
Zure etxera nik ordañez egiñen dut lasterra,
Dohain ardiatsiaren itzultzeko eskerra.
Arren bada dohatsua nitzaz othoitz egizu,
Eta eskea ardiats othoi diezazu.
Promesa konfirmatzeko
Saindu handia lauda zazu arren ene botua,
Zure etxera partitzeko zein baita formatua.
Eta gida zazu ene gutizia fiñera,
Orhoiturik ohi nola fabore ardiastera.
Kargutan duzun bezala gizonen interesa,
Arren enea ezazu aitziña entrepresa.
Partitzerakoan
Hutsen nothak xahuturik konfesio sainduaz,
Eta arima bazkaturik ogi konsekratuaz.
Zure faboreen ustez o Saindu dohatsua,
Bide luzeari lotzen natzaio izitua.
Arren othoi zuk begira nazazu perilletik,
Bide luzean inkuntra ahal nezakenetik.

Bidean bethi harakoan
Thronuaren aitzinean zaudezen dohatsua,
Arren othoi gida zazu etxetik partitua.
Eta urrun diozotzu biderako trabuak,
Ematen diotzotzula inkuntru dohatsuak.
Fiñean konpli artean desideratzen duena,
Etxeraño egiozu othoi bide xuxena.
Hara denean
Milla esker zaizkitzula, Sandu handia, bihurtu,
Erromeroa zergatik baituzu faboratu.
Eta zerengatik duzun guardatu gaitzetarik,
Bide urrunak presenta ziotzakenetarik.
Esker bada eta ezagutza duzula ontasunaz,
Kortesia handirekin erauki diozunaz.
Othoitza
Saindu handi ararteko lurrean biziena,
Arren othoi adizazu othoitz unhearena.
Zeren Iaunari egiten baitiot errekesta,

Ardiasteko fabore diezadazu presta.
Huneraño hartu tudan trabailluen aldera.
Arren ertxa zazu ene othoitza laudatzera.
Zure zordun aithorturen naiz neure bizitzean,
Eta onez aiphaturen zaitut jende artean.