Andredena Mariaren imitazionea - 3

  balsako; izan bedi benedikatua: eta hek nahi ez
  badarozkit eman, izan bedi orobat benedikatua.
  Ez diot Jesusi galdeiten bethi harenzat leial
  izateaz landan, bertze konsolamendurik. Nere
  burua infinituzki dohatsu itxikiko dut, ene bihotzaren kontentamendu guziez, Jesus ene Jinkoari
  sakrifizio bat egiñen diodanean: ene eginbidea
  betheko dudanean, haren gogara egiteaz landan, bertze plazerik gogoan izan gabe.
  
  XVIII. KAPITULUA
  Ungi bizitzeko Komunionetik
  athera behar den Progotxuaz
  ZERBITZARIAK
  
  Amodio puruaren Ama! zure izatearen lehen
  mementetik guzia saindua izatu ziñen; ordean
  zenbat etziñen ainziñat gan saindutasunaren
  bidetan, zure errai garbietan Berboa haragiz
  bestitu zenaz geroztik.
  Zure bizi guzian iraun zuten, Jesusen presenziak bederatzi ilhabetez zure baitan eman izan
  zituen saindutasunaren inpreñuek.
  Jainkoak egin zarotzun grazia guzizko haren
  orroitzapenak azken hatserañokoan itxiki zintuen griña saindu batetan hari zure ezagutzaren
  erakusteko moldea kausitu nahiz.
  MARIAK
  
  Ene haurra, ene etsenplua zure ahalkarezteko da. Komunionean errezibitzen duzu saindutasun guziaren Jinkoa; eta urrunda saindu bat bai-
  
  tzare. Komunione xoil bat asko liteke sainduen
  khar guziaz zure bethetzeko; eta zure Komunionek bethi uzten zaituzte zure lazokeria guziarekin.
  Jesusek bere ontasunak frankiarekin ematen
  darozkitzu; eta zu bethi hari bekaizten zaizko.
  Haren presenziak egia da, errezibitu duzun
  ondoan berthutezko sentimendu handienak zure
  baitan pitxarazten ditu. Egiten ere diotzotzu
  aginzak; ordean zure aginzak eta sentimendu
  onak laster sunsitzen eta urmariatzen dire.
  Berzela egin ziñezake bere bizitaz ohora zinzaken munduko handi baten alderat. Senti ditugunean adiskide baten ungi egiñak kexa gare
  hari gure ezagutzaren erakusteko; amodioa ez
  da deskansuan, moienak ediren dituzken arterañokoan.
  Eskaz ditutzu bada, ene haurra, sainduek
  Komunionearen ondoan Jesusi bere eskerren
  bihurtzeo enplegutan ematen zituzten berthutezko okasione hek?
  Guzien gañetik galdeiten du atzartasun handi
  bat bihotzaren iaiduren gañean; halabai non,
  bakhar bat ez baita behar izan harenzat ez
  
  denik: artharekin zure burubaren gañen atzarria
  baziñaudez. Komuniatu ondoan; bethi iraun ziñezake Komuniatzean zinduen debozionean.
  Atzartasun hura Komunione bakotxaren
  ondoan, da, Komunione berri batenzat ekhar
  ahal dezazuken preparazione hoberena.
  ZERBITZARIAK
  
  Berthute guzien etsenplua zaren Birjina! zure
  oñetan gorritzen eta ahalkatzen naiz ene laxokeriaz eta ene eskergabetasunez. Jesusi othoitz
  egiozu ez dadin behinere ene bihotzerat ethor;
  bere ganat osoki itzularazten dituelarik, haren
  mobimenduen erregelatzeko baizen.
  Errekerizazu ken diezadn hartaz indine den
  bihotz triste eta gaixto hau. Nere baitan berriz
  egin dezan zurearen iduritako izanen den bihotz
  bat; erran nahi da, bihotz karsu, emaille, samur,
  eta konstant bat; harena gure laderat den bezala.
  
  XIX. KAPITULUA
  Lagunaren alderako amodioaz
  ZERBITZARIAK
  
  O Birjina guzien artean karsuena! zure
  xedeak bazintuen Nazaretheko bakhartasunerik
  ilki ziñenean kanporat agertzeko Karitatezko
  ispirituak ziñarabilzan.
  Ez darotzu hain laster Aingeruak adiarazten
  Elisabeth zure ahaide saindua edireten den estatua, non lehiatzen baitzare haren ikhusterat
  gateko. Erresakan zoaz, dio Ebanjelioak; Ispiritu
  Sainduaren inspirazionek ez dute nahi uzkurtasunik izan dadin hei ihardeteko.
  Iragan behar ditutzun mendi gorek etzaituzte
  baratzen. Karitateak bere eginbideak bethetzen
  ditu animorekin eta ieneroski. Denbora batetako
  usten ditutzu zure bakartasuneko gozotasunak;
  karitatearen eginbidei amor eman behar diote
  debozionearen guztuek.
  Zure karitatea ez da iragankorra eta enpasantekoa; hirur illabetez bazaude Elisabethen
  
  etxean hari zure lagunzen eta arthen emateko.
  Nolako efetu dohatsuak etzituen ekharri karitatezko bisita hark? Elisabeth bethea izatu zen
  Ispiritu sainduaz, Joanniz Batizta Saindutua izan
  zen bere amaren sabelean.
  Elisabeth eta haren esposa bizi ziren berthute guzien pratikan; ordean zure etsenpluetarik
  ikasi izan zuten are hobeki heien pratikatzen.
  MARIAK
  
  Ene haurra, Maite baduzu Jinkoa, Maitatuko
  duzu zure laguna; zeñaren gatik zerutik jautsi
  eta gizon egin baita; eta zeñaren saltatzeko bere
  bizia eman izatu baitu gurutze baten gañean.
  Ez zaitezela geldi bihotzaren barneko amodioan, zure karitateak behar du izan efetuzkoa
  eta obrez konpañiatua. Zenbat lazeriatu ez dire
  zure hitz onez konsolatuak izan behar dutenak?
  Zenbat erromes solleyituak izateko zure emaitzen begira daudezenak.
  Jinkoak nahi izatu du, lurraren gañean izan
  zedin hanits miserable, hek bere pairakortasunaz; zu, zure karitateaz sindu billaka zaiteztenzat.
  
  Pruntki eta berehala emazu emateko duzun
  hura: luzamenduek bethiere karitateari zerbait
  galarazten diote bere merezimendutik. Frankoki
  egizu amoña; emozu hari eman ahal diozozuzuken hedadura guzia.
  Lagunari bihurtzen zaizkon zerbitzuetan
  motx eta zikinkara izatea; da, karitatearen eginbidei itzuli nahi izatea, hek bethetzen direlako
  itxuran.
  Ezin zeronek lagun dezazukenean, bederen
  ararteko iar zakizko bertzen aldean. Gutienaz,
  haren fagoretan herxazazu Jinkoaren ontasuna.
  Lagunaren baitan ez diozozula gizonari begira,
  bañan bai Jinkoari. Orduan nor nahi izan dadin,
  sokorri galdetuko darotzuna, ez diozu atzaparra
  zarratuko, zeren ez baiziñoki nahi Jinkoari deus
  errefusatu.
  Ez bagiñote gizonei ungirik egiten bere merezimenduen eta kualitate onen ariaz eta arabera
  baizen; nekhez eta bakhan egin giñozakete. Ene
  haurra, onetsatzu gostako zaizkitzun karitatearen obrak. Atsegin izan zazu zure minberatasunaren eta amodio propioaren despit karitatea
  pratikatzeaz.
  
  Jinkoak bere etsenpluaz irakasten darotzu
  gizon guziei, eskergabeenei berei ungia egiten.
  Emazu, erran du Jesusek, eta emana izanen zaitzu, ematzu zenbait denborako aberastasun, eta
  Jinkoak emanen darozkitzu eternitatekoak.
  Bere dudetan argi zazu laguna konseillu
  onez, Jinkoak ordañez zeroni argituko zaitu. Konsolamenduzko solhasak errotzute afliyituak direnei; eta konsolamendu guzien Jinkoak bere graziaren hitzez borthiztuko zaitu zure lazerietan.
  
  XX. KAPITULUA
  Jinkoaren handitasunez
  Enzun dezagun, o ene Arima! enzun dezagun
  Maria, espantu saindu batekin Jinkoaren handitasunez minzatzen; sar gaiten haren sentimendu
  beretan. Gure laudorioak harenekin balsa zatzigun.
  Harekin batean lorifika dezagun gure Yauna
  Jinko guziz puxant hark plazer duenean obratzen
  ditu mirakullurik handienak; haren izen infinituki
  saindua denak, merezi ditu mundu guziaren
  errespetuak.
  Hark bere besoaren botherea agertzen du,
  luperren gogoeta eta deseñu guzien iraulzeko.
  Lurraren arraz ematen ditu mundu huntako handiak, aphalen goratzeko; billusten ditu aberatsak, beharrean direnak untasunez bethetzeko.
  Eta egiaz o ene Jinkoa! nori dauko zutaz landan ohoratua eta lorifikatua izatea? Mugarriztatua, maillegatua da mundutarren handitasuna.
  
  Herbala da, gure opinionean datza: eta maiz ipinione hura falsoa da.
  Zure handitasunak, o ene Jinkoa! ez du
  mugarririk ezagutzen: zure baitarik daukazu,
  haren azpikoak dire gañerako handitasunak.
  Erregiena siñatzen da hekien biziarekin. Habarroz piska bat egiten dute erortzean; ordean laster sekulakotz ahantziak dire.
  Zutaz denaz bezanbatean, Yauna, eternitate
  guzian irauten duzu. Zure loria ezin daiteke ez
  munduaren eremuez, ez denboraren mugarriez
  zarratua.
  Zure kreaturek zure ganik dauzkate dituzten
  podorea eta aberatstasunak. Zu gabe ezin deus
  egin dezakete; hek gabe nahi duzun guzia egiten
  duzu.
  Zu zare bakharra zure baitarik handia zarena.
  Ez duzu bothere arrotz baten premiarik zure nahi
  guzien egiteko. Nahi izatea eta egitea; berbera
  dire zuretzat.
  Zure baitarik ilki gabe, zure baitan edireten
  ditutzu, ordean mugarririk eta narraiorik gabe;
  ageri diren eta ikusten ez ditugun izatiek, ahal
  dituzketen perfekzione guziak.
  
  Mundu huntako yende handiek ez dituzte
  gure errespetuak merezitzen, baizik zeren diren
  zure zure handitasunaren imayinak; eta zeren
  fidatu nahi izatu diozuten zure botherearen
  parte bat. Bertzenaz zer dire hek zure aiñziñean?
  Hautsa, herrauts papur bat gañerako gizonak
  bezala.
  Sunsi, urmaria beitez beraz zure bistan munduko handitasun guziak. Ez da egiazko handitasunik, ezin emenda ezin guti daitena baizen.
  O Yauna! berthuten Jinkoa, nor da zure iduritako? Zuk bakharrik merezitzen ditutzu zeruaren
  eta lurraren adorazioneak; zeren zu baitzare
  bakharrik Jinko handia, Jinko bethi handia, toki
  guzietan, eta manera guziez Jinko handia.
  Handia zure obra guzietan; mendrenean
  miragarrienean bezala. Larretako lore ezdeus
  batetan, zeruko argizagietan bezala, handia
  zuhurtzian, puxantzan, iustizian, ontasunean.
  Eta nor Jinko handia! zure handitasunez behinere minza othe daite zuri dautzun bezala.
  Aithortzen dut ene ahal eskasa. Aitormendu
  hori ohoragarria da zuretzat. Zure handitasun
  
  infinituari homaia bihurtzea da, laudorio eta
  erran guziez gorago dela ezagutzea.
  
  XXI. KAPITULUA
  Jinkoaren miserikordiez
  ZERBITZARIAK
  
  O Maria! zer bozkario dudan zu enzuteaz
  Yaunaren miserikordien kantatzen, haren handitasunak kantatu ditutzun boz beraz! Oi! nola irakasten darotazun heien prezatzen.
  Yauna beldurzen duten guzien gañean pausatuak dire. Bere hasarreduran bekhatoreak
  zehatzen baditu: bere gaztigu ikharagarrienak
  iasan arazten badiotzote; ez du hori egiten bere
  ungi egiñez heien irabazterat ensaiatu ondoan
  baizen.
  Ezin haren Populuaren eskergabetasunek eta
  gaixtakeriek agortu dute haren samurtasunaren
  ithurburua. Bethi zabaldu diotzote bere miserikordiaren erraiak, aita baten ontasunarekin.
  Abraham eta haren leñuari agindu zaroen,
  erresketazaille bat egorriko ziotela. Hura agertu
  da; eta gizonek nahi eta ez, ezagutu behar izatu
  dute heienzat zuen amodioan.
  
  Dohakabe guziei eskua hedatu diote lagunzeko. Bekhatoreak, haren ungi egiñetan parterik
  behar etzutenak; izatu dire haren zeloaren objet
  bereziyak.
  Pena eta bihotzmin handienarekin baizen ez
  du ikusi bere burua utzia; haren zerbitzarien eta
  adiskiden balsan izateko zorion preziatuari libertate falso bat preferatu dioten arima ingrat eta
  esker gabe batzuez.
  Ezin ahitua zen. Bere amodioari azken koroaren emateko, igandagurutze baten gañerat; eta
  han bere odola isuri du azken xortarañokoan.
  Gizonek estatu hartan ikusi izatu dute; oraño
  ere begiratzen diote; heien bihotza kantitua izan
  gabe. Bizkitartean hek sunsiarazi behar lituzken
  ozpiña oraño geldi dago. Bethi haren miserikordia eta odolaren boza heien alde oihuz daudez.
  Ni neroni naiz, Birjina Saindua! bekhatoren
  idurikitzeko duen pairakortasunearen, heien
  errezibitzeko duen errextasunaren, etsenplu eta
  froga señaletu bat.
  Ardi errebelatua arthalderat eraman izatu
  maiz arzain dibino hartaz. Bere sorbalden
  gañean garraiatu nau, beldur izan balitz bezala
  
  sobra nekhatua izan nindadin haren ganat bihurzean.
  Ez nihoiz ez dut ahanziko egun hura, zeñetan
  aita samur hark ikusi ninduenan ume prodigo
  baten pare haren ganat itzulzen; besarkatu, bere
  nigarrez busti, bere besoetan hartu, eta tinktinka bere bihotzaren kontra karratu baininduen.
  Oi! zein ona, zein samurra den Jinko hura! Zin
  ziñez zaurthua eta humiliatua den bihotz baten
  biztan, ahanzten du iuie bat dela; bakharrik aita
  dela orhoitzeko.
  O Birjina! miserikordien Jinkoaren ama, ararteko eman zarnaz geroz ene konbertiarazteko,
  ardiets diezadazu bethi ungian irauteko grazia.
  Badakizu zein funts guti egiteko den ene
  gogorik hoberenetan. Nere baitan konserba,
  finca, perfekzionerat ekharatzu zure graziak
  sorarazi darozkidan saindutzko gutizia berri
  hauk.
  Zure baitan izanen dudan esparanza, ez da
  zuk neretzat duzun amodioa baño gutiagoa izanen. Ene salbamenduaren etsaiak gehiago egiñen othe du bada ene galarazteko; zuk saltarazteko egiñen duzun baño.
  
  O beraz Ama guzietarik maitagarriena eta
  samurrena! Zure umeari ardiets diotzotzu iragan
  denborarenzat urrikirik miñena; presenteko,
  leialtasunik handiena; eta ethorkizunekotzat,
  deusek ezin inharrosiko duen konstanzia bat, eta
  eternitate guzian kantatuko ditut zeruan Jaunaren miserikordiak, eta zure ontasuna.
  
  XXII. KAPITULUA
  Jinkoari bere ungi egiñenzat
  zor diogun ezagutzaz
  Munduan naizenetik hunat hanbat grazia
  nahiz denborako, nahiz ispiritualeko eman
  darozkidatzun Jinko ona! zuri eskerren bihurtzeko ofrendatzen darozkitzut Mariak bere bizi
  guzian, eta beregainki Zacharia eta Elisabethen
  etxean sartu zenean zure ungi egiñenzat zituen
  ezagutzazko sentimendu guziak.
  Elisabethek Mariari ematen ziotzan merezi
  zituen laudorioak: Mariak ordean nahi zuen Elisabethek ahantz zezan ungi egiñak errezibitu
  zituena; ungi egilleaz baizen ez orhoitzeko.
  Nahiko zuen o ene Jinkoa! kreatura guziak
  harekin bat egin balire, eman ziñotzan dohañez
  zure benedikatzeko. Ez zaukan bere burua dohatsu, baizik zeren guziz botheretsuak bere begiak
  etxatu zituen bere sehiaren gañerat; agertzeko
  zenbat den handia, zenbat den miserikordiosa.
  
  Helaz! Yauna, nere baitan holako sentimenduak ikustetik urrun; eman darozkidatzun zure
  amodioaren señalen ondoan; ez duzu ikusten
  ingrat bat, eskergabe bat baizen.
  Zu ganik onak erezibitzen ditut, eta gizonei
  eskerrak bihurtzen diotzotet. Gogara doazkit
  gauzak, eta ene anzeari, ene fetxotasunari iratxakitzen diot zure lagunza xoillaren efetua
  dena.
  Bañan bereziki zer naiz bada, eta zer egin
  dezaket nere baitarik, salbamenduaz denean
  kuestione? eta hala ere ez naiz orhoitzen eskerrak bihurtu behar darozkitzudala lan handi
  haren egiteko ematen darozkidatzun sokorriez.
  Nere baitan balin bada zerbait agradatzen
  zaitzunik; hura bakharrik zure ganik dut: eta zu
  gabe ezin konserba dezaket. Nere nahitarat egia
  da, zure graziari ihardesten diot; hori bera
  ordean neretzat ezagutza izateko arrozoin berri
  bat billakatzen da; zure lagunzarekin baizen,
  ungia nahi izaten eta egiten ez dudanaz geroz.
  Oi! ene arimaren herbaltasun eta miseria
  ezin konprenitua! zer billaka ninteke zure graziak falta egiten baleraut, eta zein errebelamen-
  
  du deitoragarrietarat ez ninzakete traña ene iaidura dohakabek?
  Ez dut neretzat deus segurik ikusten ene herbaltasunaz dudan opinionean eta beldurrean
  baizen. Egizu, o ene Jinkoa! ene leialtasun eskasa ez dakidan traba bat billaka zure ungi egiñen
  errezibitzeko; eta ene eskergabetasunak ez dietzakidan hek behinere ahantz araz.
  Zure bihotza ez da deskansuan ungi egiten
  hari zarenean baizen: badakit ordean eskergabetasuna dela bizio guzien artean gehienik zure
  miserikordien korsua baratzen duena.
  Ehun aldiz merezitu dut heien efetuen ez
  sentitzea; bañan nahi izatu duzu ene bihotza irabazi eta garaitu hari ungi egiñaren forzaz. Ez
  darotzut gehiago kontra egin nahi hemendik
  harat oso osoa zuretzat izanen naiz. Zutaz baizen bizi ez naizen bezala, ez dut bizi nahi zuretzat baizen.
  Egizu ordean, zure graziaz ene beharrak eta
  zure ungi egiñak bethierekoak diren bezala; ene
  bizi guzia iragan dezadan zure ontasunen galdeiten, eta zuri hetaz eskerren bihurtzen.
  
  XXIII. KAPITULUA
  Bizitzez
  Mariaren etsenpluak Elisabeth bere kusinari
  bihurtzen dioen bisitan; irakasten daroku, elkarren alderat itxiki behar dugun bizitzeko moldea.
  Jinkoaren ama izan arren, Birjina humil hark
  ez du idurikitzen Elisabeth aiñzin dakioen: hala,
  kondenatzen du bere graduen ielos diren hanbat
  presunen minberatasun falsoa.
  Zerk Maria ekhar zezaken bizita haren egiterat? ezin zaiteken zenbait errelijionezko arrozoin
  baizen.
  Kuriostasunak, banitateak, amodio propioak
  munduan bihurazten dituzte bizitza gehienak; ez
  da orobat Mariak, Birjina guzien artean leialenak
  bihurtzen duenaz: xederik sainduenek egiñarazten diote.
  Presuna Jinkotiarrak bere bizitetan berthutien
  mobimenduz dabilza: munduak bizita hei begiratzen ez dioen arren kortesiaren eginbide batzuei
  bezala baizen.
  
  Debozioneak, karitateak, Jinkoaren loriak
  daramate Maria. Jinkoa zerbitzatua eta maitatua
  den etxe baterat doa; bere ahaideari Jinkoak
  egin diotzan graziez duen bozkarioaz parte ematerat. Bizitatzen du batasun saindu baten lokarriak hertsikiago amarratzeko gogoarekin.
  Debozioneak ez gaitu gibelatu behar elkarri
  zor diotzogun honestasunezko eginbidien bethetzetik: nahi du xoilki xede giriztinozko batzuekin
  eta sainduki konpli detzagun.
  Yende debotek atsegiñekin egiten dituzten
  bizitak dire, etsenplu onak bertzien baitan kausitzeko, eta berek hek emateko egiteko dituztenak.
  Bertze gañerako bizitak ez dire heien gogarakoak, unhagarriak zaizkote. Berthuteari laket
  zaio berthutearen aldean izatea.
  Sainduek Jinkoaren loriarenzat, lagunaren
  etsenplu onarenzat, eta bere perfekzione propioarenzat baliarazten dituzte indiferentenak iduri
  duten akzioneak.
  Heien arabera egin bagiñeza, eta xede berarekin elkar bizitatzen bagindu, zer abantail ez
  giñetzake kausi kortesiazko komerzio hortan?
  
  Munduko presunek ezagutzen ez dituzten
  milla plazer garbi eta inozent hetan guzta giñetzake. Hetarik ilki gintezke ez munduko bizitek
  bihotzean usten duten huts eta eskaz harekin;
  bañan bai, yende prestuen partaiaden barneko
  gozo eta kontentamendu saindu harekin.
  Ea beraz, giristinoak, bethi biztan izan zazue
  bekien ainziñerat eman darotzuedan etsenplua.
  Maria bezala etzaiteztela bakan baizen zuen
  etxetarik ilki; eta ez dezazuela izan ariarik presuna Jinkotiarrekin baizen.
  Hark bezala ez dezazuela billa Jinkoaren ohoratzea, eta lagunari etsenplu onen ematea baizen; eta zuen buruenzat probetxoz billaka zazue
  gizonekin, borxaz bada ere izan beharko duzuen
  komerzioa.
  
  XXIV. KAPITULUA
  Konbersazionez edo
  elkharren arteko solhasez
  Gogoz banoa Elisabethen etxerat Maria han
  bizitan duen denboran. Zer modestiazko, humiltasunezko, karitatezko, ixiltasunezko lezione ez
  ditut han errezibitzen?
  Elisabethek Maria ezagutzen du bere Jinkoaren amatzat: ematen diotza laudorioak eta benedizioneak; goratzen ditu haren handitasunak.
  Maria ez da llilluratua bere dignitateaz eta
  pribilioez: ezagutzen ditu guziz botheretsuak
  haren baitan obratu dituen gauza handiak. Jinkoari ordean bihurtzen dio ohore guzia: eta haren
  ama den arren, ez du ahantzten haren sehiya
  dela.
  Haren humiltasuna zin ziñezkoa da, eta ez du
  deus, maiz urguilleria ixil bat baizen ez den
  modestia falso hartarik.
  Eta egiaz zenbatak ez dire, ematen zaizten
  laudorioak nahi ez dituztenak, gehiago eman
  
  dakiotenzat baizen? Amodio propioaren afiñamendu btez, modestia bera banitatearenzat
  baliarazten dutelarik.
  Jinkoaz, haren handitasunez eta miserikordiez minzatzen dire Maria eta Elisabeth. Haren
  amodioaz gaindi egiñak direlakotz, bere delizioa
  edireten dute haren zuhurtziaren, puxantzaren,
  eta ontasunaren mirakulluak aiphatzen dituztenean.
  Jinkoaren dohañak gure bozkarioaren bojet
  xoilla direnean, Jinkoa da bakharrik gure ezkerren eta laudorioen objeta.
  Mihiya bihotzaren frankiatik minzo da. Munduaz eta haren banitatez minzatzen zarenean,
  segurki erran ahal daite ez duzula maite mundua
  baizen; zure bihotza haren edertasun falsoaz ia
  hartua eta xoratua dela.
  Mundukoak dire, zioen Jesusen diszipulu maiteak, hargatik munduaz minzo dire, eta munduak enzuten ditu, Jinkoarenak bagiñe Jinkoaz
  minza gintezke. bederen deus ez giñezake erran
  Jinkoaren arabera ez denik.
  
  Orhoit zaite Jinkoaren iuiamenduan hitz alfer
  batez kontu eman beharko duzula. Zer ikaratzeko sujet zuretzat?
  Ala presuna deboten beren artean ere solhaz
  guti egiten baitire, zeñetan ez baita emandatzen; Jinkoari bihurtu beharko zaioen kontua.
  Zertaz ardura minzatzen gare? enotsenkeriez
  karrikako berriez, funtsik ez duten gauzez.
  Horiek ere dire inozentenenzat itxikiak diren
  solasak.
  Iduri du berze alde, zein elkarren artean
  minza gaitezkela lagunaren baiak aiphatu gabe.
  Konbersazionea pisatzen da, kritikaren eta gaixtakeriaren zenbait piko han balsatzen ez
  denean.
  Zorigaitz zuenzat presuna gaizki erralleak,
  zuen mihiak sugearen estenaren pare zorroztuak
  dire; atsegiñik ez duzue zuen ganik urrun direnen erreputazionea larrutzen duzuenean baizen.
  Zorigaitz orobat zuenzat heien enzuten laket
  duzuenak. Hitzunzikeriei beharriya bere nahirat
  paratzen dioena, hetan partalier egiten da.
  Ez zaitezela behinere nihortaz gaizki minza.
  Ezin berzeak gibela detzazukenean gaizki minza-
  
  tzetik, bederen zure ixiltasunaz eta aire pisu
  baten medioz erakuts diozozute atsegiñik ez
  duzula hartzen, heien medizenzietan.
  Higuinza handiena izan zazu garbitasunaren
  kontrako solhaz guzienzat. Begirautzu urrunduak umore ona deitzen duen hizkuntza suerte
  bati hirkaitzik ere egitetik. Sobra maiz baizen ez
  da hura pasionearen lengoia bat.
  Zure buruari ohore bat egiozu itxikia izateaz
  presuna batenzat, zeñaren ainzinean nihor ezin
  mentura baitaite errlijioneari ez debozioneari
  asperzerat. Trebanzia saindu batekin kontra
  egiozu gaiztagiñari. Eta ez baduzu bertze ahalik
  haren solhasen libertinkeria baratzeko, bederen
  konprenituko duen zenbait moldez irakats diozozu zer pensatzen duzun.
  Zure erran guzietan egiaz minza zaite. Izan
  zaite zure hitzetan modesta eta gardiatua; gañerakoan mundu guziarenzat arraia, bozkario inozent bati antolatzen zaizkolarik: bertuteak hori
  zilhegi usten; aldi batzutan manatzen ere darotzu.
  Zenbatenaz gehiago paratua baizare mihiz
  bekhatu egiterat, hanbatenaz prekauzione
  
  gehiago ekharri behar duzu hark egiñaraz dietzatzuken hutsen kontra gardian egoteko.
  Onetsten badu, buruz buruban Jinkoarekin
  zure etxean egotea; ondoan hirrisku gutiagorekin atherako zare gizonen aiñziñean agertu
  beharko duzunean.
  Konpañia baterat ilki baño lehen, Jinkoa
  othoitz zazu zure españetan eman dezan gardiazko zarrategi bat. ETa zure solhasak dirabeño, orhoit zaite Jinkoa present dela; eta aditzen
  zaituela. Denboratik denborarat alxa diozozu
  zure bihotza.
  Solhasa akhabatu ondoan zure buruari kontu
  galde diozozu erabilli ditutzuen gauzez. Jinkoari
  eskerren bihurtzeko hutsik egin ez baduzu; edo
  hetarik korreyitzeko zenbaitetan erori bazare.
  Molde hortan ardietsiko duzu bizitze ispiritualean nausi direnek hanbat gomendatzen duten
  prudenzia, eta hitzen gañeko gardia zuhur hura;
  zeñari arrozoñekin begiratzen baitiote perfekzione haltoenaren pontu bati bezala.
  
  XXV. KAPITULUA
  Adiskidetasun egiazkoa
  ZERBITZARIAK
  
  Trezor aberats bat da adiskide leial bat, diote
  Izkribu sainduek. Yaunaren beldurra dutenei,
  hura agindua zaie.
  O Maria! zeruak trezor preziatu hura kausiarazi zarotzun Elisabethi izanarazi zioen zu bezalako adiskide bat eman zioenean.
  Batak eta bertzeak ematen darokuzue adiskidetasun perfetenaren, sainduenaren, eta garbienaren etsenplua.
  Errelijionezko sentimendu berek bihotzez bat
  egiten zintuztn. Grazia eta berthutea prezatzen
  zintuen Elisabeth baitan; eta hek berak estimatzen zituen hark zure baitan.
  Elkharrekin bazintuzten solhaz husuak, zuen
  bihotzak elkarri zabalzen; konseilluak ematen,
  zerbitzuak bihurtzen ziñotzaten: ordean batak
  bertzeari ematen ziñotzoten adiskidetasunaren
  
  señalek intrez bera zuten, Jinkoaren loriaren
  intreza.
  Elisabethek ikusten zuen haren bihotza
  zurearekin bat egiñez geroztik, lehen baño sentimendu beroagoak zituela Jinkoarenzat. Eta zu
  Birjina saindua, hain aiñziña ziñoazen saindutasunaren bidetan, zure ahaidearen etxean; nola
  Nazarethen, zure erretretan ziñaudezenean.
  Elkar ganik apartatu ziñeten, eta zuen adiskidetasuna etzen gutitua izatu. Berthuteak bi
  bihotz iuntatzen dituenean; ez da inkonstanzia
  beldurtu behar.
  MARIAK
  
  Ene haurra, ez dezazula uste izan adiskidetasunaren gozo inozentak gustatuko ditutzula, non
  ez ditutzun hek billatzen presuna Jinkotiar baten
  adiskidetasunean.
  Egun guziez tronpatua izanen zare zure adiskidez egiñen duzun hautuan. Ez zaizko nihori
  fidatu behar non ez ditutzun haren leialtasuna
  eta errelijionea ezagutzen.
  Edirenen duzu adiskidetasunaren kanpoko
  markak emanen darozkitzuten adiskide arrunt
  
  eta ordinario hetarik franko. Ez dezazula ordean
  heien ganik deus gehiagorik idurik.
  Adiskide izanen ditutzu, zure izanetarik edo
  goratasunetik zenbait probetxu usteko duteño:
  beheratzen bazare, ez darotzute gehiago begiratuko.
  Korreyitu nahiko zaituzte hei desohore bat
  ekhar diozoketen zure bizioetarik. Gañerakoan
  giristinotasunaren kontra izan arren, munduak
  laudatzen baditu; berek lehenik hetarat eramanen zaituzte.
  Yakin zazu zer den egiazko adiskidea. Hark
  lagunzen du beharretan, kosolatzen penetan,
  argitzen gauza dudazkoetan; gidatzen egitekoetan eta xuxentzen errebelamenduetan. Guzien
  gañetik bere hitzez eta bere etsenpluez ekhartzen du eginbidien bethetzerat.
  Ordean nekhez holako adiskide bat kausitzen
  da: zeren arraro baita adiskide baten hautua egiten dugunean, berthuteari begira diozogun.
  Zeronek onets eta maita zazu berthutea, eta
  izanaraziko darotzu zure araberako adiskide bat.
  Hanits adiskidetasunek berehala badirurite fiñak
  
  eta zin ziñezkoak; laster ordean hautsten dire,
  zeren bizioa hetan balzatzen baita.
  Emozute zure adiskidei, eta heien ganik errezibizazu etsenplu ona. Konzienziak utz ahal dietzatzuken konplezenzia guziak izan zatzu heienzat; ez detzatzula ordean behinere hartaz urrunago heda.
  Zeronek ez dezazula deusere galde zuzen eta
  arrozoñezko ez denik; eta guzien gañetik ez
  detzatzula hek lausenga, zeroni ordañez hetaz
  lausengatua izateko xedez.
  
  XXVI. KAPITULUA
  Esparantzaz, eta Jinkoaren
  probidenziaz
  Jinkoa baitan ezartzen dugun esparantza da,
  haren perfekzionei bihur ahal diozokeguten ohorerik handiena. Zenbatenaz baita osoagoa eta
  erresalbagabea, hanbatenaz gehiago ohoratzen
  du.
  Esparantza haren bidez ezagutzen dugu nahi
  duen guzia egin dezaken; eta ahalaren pareko
  borondate on bat duen izate soberano batenzat.
  Hura da moien efetuzkoenetarik bat, hanitz
  grazia eta fagore señaletu zerutik ardietsteko.
  Mariak utzi izatu daroku berthute haren
  etsenplu bat baño gehiago. Jinkoaren gañean
  bere erreputazionearen arthaz pausatu zenean
  eman darokuna; guziz ikustekoa da.
  Bere Virjinitatearen gardaritzat emana izatu
  zitzaioen esposak haren kontrako suspitxa bat
  hartzen du; hura utzirik ixillik gan nahi du. Maria
  ez da kexatzen; Jinkoaren baitan esparanzaz
  
  bethea, idurikitzen du haren probidenziak lagun
  dezan.
  Eta egiaz ez dio ezkaz egiten: Joseph gañetik
  argitua da. Sunsitzen dire haren duda guziak.
  Bere esposaren berthutearenzat errespetuz bethea, behin bethikotzat harekin bat egiten da.
  Hortik da ageri zein den progotxoz Jinkoa baitan esparanza izatea, eta gure intrez guztiak
  haren eskuetarat ematea.
  Esparantzari guziak zaizko aginduak, zeruko
  ihintza eta lurraren gozoa; denborako abantaillak, eta eternitateko ontasunak.
  Haragizko beso baten gañean pausatu nahi
  duena, mortuan sortzen den branaren pare izanen da. Ihartzea da haren zorthea.
  Bañan bere esparanza Jaunaren baitan emanen duenak, iduriko du ur hegian den tantaia
  gottor bat. Haren ostoak haize bero guzien gerizean, bethi ferde izanen dire; eta bethi fruituak
  ekharriko ditu.
  Guziek behar gaituzte ekharri esparanza izatera. Jinkoarenm ontasunak, haren bothereak,
  agintzek, leialtasunak, gure beharrez duen ezagutzak, gure herbaltasun propioak, gizonen ahal
  
  eskasak; eta maiz heien traidorekeriaz egiten
  dugun experienzia egun orozkoak.
  Beraz esparanza oso batekin haren probidenziaren ganat hel egizu, zure nahi gabe guzietan;
  nola nahikoak izan daitezen. Errenkurra zare, Jinkoak ez darotzula lagunzarik ematen zure atsekabeetan; idurikitzen du esparanzak haren oñetarat eraman zaitzan laguntza haren galdeiteko.
  Duda gabe badaki zer estatu doloragarrian
  edireten zaren; ordean zure konfidenzia hartaz
  mintzo ez bazaio; inoratzen balu bezala egiñen
  du.
  Gogoetari ematen zaizko, bihotza erortzen
  zaitzu Israelen Jinko bat ez balitz bezala. Helaz!
  maiz kexatzen, alarmatzen zare, esparanzazko
  akta batek zure arimarat gozoa eta deskansua
  ekhar letzaken denboran.
  Zure dudetan, nahigabetan, hirriskuetan harzatzu neurriak; billakatzu moienak; galde zatzu
  argiak eta konseilluak; ordean guziak baño lehenago Jinkoa izan bedi zure sustengu lehenbizikoa.
  Gizonek ez dute zure lagunzeko ez ahalik, ez
  argirik, ez nahirik, Jinkoak ematen dioten eredua
  
  baizen. Jinkoaren baitan ezarriko duzun esparanza ezin daite behinere sobratua.
  Zenbat ere gizona herbala baita berenez,