LatinEach bar represents the percentage of words per 1000 most common words.
Къаве сувумагъандже
Total number of words is 390
Total number of unique words is 288
51.3 of words are in the 2000 most common words
56.5 of words are in the 5000 most common words
56.5 of words are in the 8000 most common words
Къаве сувумагъандже
Оданынъ къапысы яваштан ачылды. Къаранлыкъ ичине далгъан инсан бир къач сание этрафкъа бакъынды. Козьлери алышмагъаны ичюн, къап-къара орталыкъта бир шейлер корьмеге умюти ёкъ эди.
– Зюльметте де яшамагъа огренмек керек, – деп сёндюргичке узаткъан элини кери чекти. Яваштан балконгъа адымлап, дикъкъаты тек элиндеки фильджанда олгъаныны анълады. О, санки бутюн дюньяны, онынъ эйи, шырын анъларыны бир фильджан къаве ичине сыгъдырды ве шимди энъ эсасы бу къаранлыкъта ичимликнинъ ич бир тамчысыны биле тёкмемек керек эди.
Ниает ерине еткен сонъ, о, дерсин бир шейден сакъланаракъ, сувукъ табангъа отурды. Этрафкъа бакъынды. Эр ер зиндан киби эди.
– Олсун, – деди ичинден о, ич олмаса къавемни раат ичерим…
Козьлерини юмды, терен нефес алып, фикирлеринен узакъларгъа далды. Ахыры, узакътан кельген ве яваш-яваш якълашкъан бир сесни дуйды…
– Сен мындасынъмы?
– Бильмейим…
– Не олды?
– Айтамам…
– Я фикирлеринъ?
– Джоюлды… санки узун бир аяттайым. Не мерагъым, не бир шейге истегим къалды.
– Чокътан мындасынъ?
– Э… билесинъми, бу аят… ишлер, арекетлер догъру насыл олгъаныны яхшы билем, амма этрафта олгъан шейлерден сыкъылам. Сыкъылам чюнки чокъусыны айтып оламайым, сыкъылам, чюнки озюмни гуняхкъа далдырмагъа истемейим, адамларны да ынджытамайым… Адалетсизлик богъуджыдыр.
– Хош кельдинъ аятыма… Мен денъизни севем. Я сен?
– О даима меним сырдашым эди… базы вакъыткъа къадар… шимди янына барсам биле, узакъ танышлар кибимиз…
– Амма онынъ къабааты екъ ки?
– Билем….
– Козьлеринъни ач, къоркъма. Бу кечиджи дюнья.
– Амма бу дюньянынъ да озь тады бар. Севмек, къуванмакъ, къувандырмакъ керекмиз. Амма… мен… бу леззетни джойдым. Невбеттеки аятны исе ис этип оламайым…
– Я якъынларынъ?
– Бардыр. Бар. Амма оларнен де самимийлик ёкъ. Достлар… чокъусыны джоя башладым. Бу меракъсызлыкъ мени богъаджакъ.
– Меракъсызлыкъ дегиль. Догъру насыл олгъаныны бильгенинъ ичюн, чокъ шейлерден вазгечмелисинъ ве бунынъ догъру бир джевабы бар. Сен буны нафиле япмайсынъ. Бу дюньянынъ гузеллиги де шубели…
– Акълысынъ. Мен пек ёрулдым. Джоймагъа, агъламагъа артыкъ истемейим. Кучюм къалмады.
Сен агълама. Аллахкъа сыгъын. О эр шейни билиджидир. О бизге эм имтиан бере, эм ёлны ача. Бираз бекле. Эр шей чезиледжек. Тек сен севген шейлерден вазгечме. Денъиз олсун, кок къушагъы олсун, оларнен сырдашмагъа ве оларгъа къуванмагъа девам эт.
– Я сен кимсинъ?
– Меним адымны бильмесенъ де олур. Амма мен эр вакъыт янынъдам. Бу да сенинъ янъгъызлыгъынъа сонъ олсун. Башынъны котер. Козьяшынъны силь. Бираз куль. Гузель… Бакъ, къавенъ шимди сувуджакъ. Меним ичюн де бир ютум яп.
– Амма мен сени корьмейим биле? Къайдасынъ? Не сустынъ? Анъладым… Корюшкендже… Сагъ ол…
Шу ань тасавур этильмейджек къадар узакъ, уджсызбуджакъсыз кокте танъ атмасынынъ ильк къыгъылчымлары корюнди.
Оданынъ къапысы яваштан ачылды. Къаранлыкъ ичине далгъан инсан бир къач сание этрафкъа бакъынды. Козьлери алышмагъаны ичюн, къап-къара орталыкъта бир шейлер корьмеге умюти ёкъ эди.
– Зюльметте де яшамагъа огренмек керек, – деп сёндюргичке узаткъан элини кери чекти. Яваштан балконгъа адымлап, дикъкъаты тек элиндеки фильджанда олгъаныны анълады. О, санки бутюн дюньяны, онынъ эйи, шырын анъларыны бир фильджан къаве ичине сыгъдырды ве шимди энъ эсасы бу къаранлыкъта ичимликнинъ ич бир тамчысыны биле тёкмемек керек эди.
Ниает ерине еткен сонъ, о, дерсин бир шейден сакъланаракъ, сувукъ табангъа отурды. Этрафкъа бакъынды. Эр ер зиндан киби эди.
– Олсун, – деди ичинден о, ич олмаса къавемни раат ичерим…
Козьлерини юмды, терен нефес алып, фикирлеринен узакъларгъа далды. Ахыры, узакътан кельген ве яваш-яваш якълашкъан бир сесни дуйды…
– Сен мындасынъмы?
– Бильмейим…
– Не олды?
– Айтамам…
– Я фикирлеринъ?
– Джоюлды… санки узун бир аяттайым. Не мерагъым, не бир шейге истегим къалды.
– Чокътан мындасынъ?
– Э… билесинъми, бу аят… ишлер, арекетлер догъру насыл олгъаныны яхшы билем, амма этрафта олгъан шейлерден сыкъылам. Сыкъылам чюнки чокъусыны айтып оламайым, сыкъылам, чюнки озюмни гуняхкъа далдырмагъа истемейим, адамларны да ынджытамайым… Адалетсизлик богъуджыдыр.
– Хош кельдинъ аятыма… Мен денъизни севем. Я сен?
– О даима меним сырдашым эди… базы вакъыткъа къадар… шимди янына барсам биле, узакъ танышлар кибимиз…
– Амма онынъ къабааты екъ ки?
– Билем….
– Козьлеринъни ач, къоркъма. Бу кечиджи дюнья.
– Амма бу дюньянынъ да озь тады бар. Севмек, къуванмакъ, къувандырмакъ керекмиз. Амма… мен… бу леззетни джойдым. Невбеттеки аятны исе ис этип оламайым…
– Я якъынларынъ?
– Бардыр. Бар. Амма оларнен де самимийлик ёкъ. Достлар… чокъусыны джоя башладым. Бу меракъсызлыкъ мени богъаджакъ.
– Меракъсызлыкъ дегиль. Догъру насыл олгъаныны бильгенинъ ичюн, чокъ шейлерден вазгечмелисинъ ве бунынъ догъру бир джевабы бар. Сен буны нафиле япмайсынъ. Бу дюньянынъ гузеллиги де шубели…
– Акълысынъ. Мен пек ёрулдым. Джоймагъа, агъламагъа артыкъ истемейим. Кучюм къалмады.
Сен агълама. Аллахкъа сыгъын. О эр шейни билиджидир. О бизге эм имтиан бере, эм ёлны ача. Бираз бекле. Эр шей чезиледжек. Тек сен севген шейлерден вазгечме. Денъиз олсун, кок къушагъы олсун, оларнен сырдашмагъа ве оларгъа къуванмагъа девам эт.
– Я сен кимсинъ?
– Меним адымны бильмесенъ де олур. Амма мен эр вакъыт янынъдам. Бу да сенинъ янъгъызлыгъынъа сонъ олсун. Башынъны котер. Козьяшынъны силь. Бираз куль. Гузель… Бакъ, къавенъ шимди сувуджакъ. Меним ичюн де бир ютум яп.
– Амма мен сени корьмейим биле? Къайдасынъ? Не сустынъ? Анъладым… Корюшкендже… Сагъ ол…
Шу ань тасавур этильмейджек къадар узакъ, уджсызбуджакъсыз кокте танъ атмасынынъ ильк къыгъылчымлары корюнди.
You have read 1 text from Crimean Tatar literature.