Literature examples of 'кари' in Tatar language
Minem äni dä İske kalada tuıp-üskän Yakup kari digän dini zatnıñ kızı bulgan ikän.
Минем әни дә Иске калада туып-үскән Якуп кари дигән дини затның кызы булган икән.
Kart häzrätlärebezdän tege üzebezneñ mulla imam torıp, istiska namazı* ukıtaçak; Rähim kari Misır mäqame** belän Qorän ukıyaçak.
— Rähim kari.
Карт хәзрәтләребездән теге үзебезнең мулла имам торып, истиска намазы* укытачак; Рәхим кари Мисыр мәкаме** белән Коръән укыячак.
— Рәхим кари.
Kayttımı Kari äkä digän keşe?
Kari äkä beleşkän, ikese dä şul çıgıp kitüdän, öygä kaytmagannar.
Kari äkä digän keşe kilgänme?
Кайттымы Кари әкә дигән кеше?
Кари әкә белешкән, икесе дә шул чыгып китүдән, өйгә кайтмаганнар.
Кари әкә дигән кеше килгәнме?
Äkräm kari belän mäzinneñ ölkän ulı da Mäüla Kolınıñ yugarı oçındagı yarlı yortlarda şul uk eş belän mäşgullär.
hatın tuyındıra Möbin ahunnıñ ikençe ulı Äkräm kari – Şämsi mullanıñ bertugan enese – Boharada biş-altı yıl ukıp avılga kaytkanda Şämsi inde mulla bulgan, ä Äsma böten närsäne üz kulına algan ide.
Äkräm kari ozın buylı, taza gäüdäle, añgırarak häm berkatlırak keşe ide.
Äkräm kari Boharadan ukıp kaytkaç, aña yakındagı ber avılga mulla bulırga täqdim ittelär, läkin Äsma moña bötenläy karşı töşte.
Äkräm kari bu kararga karşı kilmäde.
] Äkräm kari bu yulı da ciñgäse süzenä kolak saldı.
Boharadan kaytkannıñ ikençe yılında, ramazan ayında, Äkräm kari här täravih namazınnan soñ qorän hätem çıgarga* digän täqdim yasadı.
Äkräm kari änä şulay hätem çıga başladı.
Äkräm kari uñaysız häldä kaldı.
Äkräm kari moña bik riza-qanäğat bulıp, abıysı yortınnan ayırılıp başka çıktı häm yäş hatını belän üz yortında tormış itä başladı.
Әкрәм кари белән мәзиннең өлкән улы да Мәүла Колының югары очындагы ярлы йортларда шул ук эш белән мәшгульләр.
хатын туендыра Мөбин ахунның икенче улы Әкрәм кари – Шәмси мулланың бертуган энесе – Бохарада биш-алты ел укып авылга кайтканда Шәмси инде мулла булган, ә Әсма бөтен нәрсәне үз кулына алган иде.
Әкрәм кари озын буйлы, таза гәүдәле, аңгырарак һәм беркатлырак кеше иде.
Әкрәм кари Бохарадан укып кайткач, аңа якындагы бер авылга мулла булырга тәкъдим иттеләр, ләкин Әсма моңа бөтенләй каршы төште.
Әкрәм кари бу карарга каршы килмәде.
] Әкрәм кари бу юлы да җиңгәсе сүзенә колак салды.
Бохарадан кайтканның икенче елында, рамазан аенда, Әкрәм кари һәр тәравих намазыннан соң коръән хәтем чыгарга* дигән тәкъдим ясады.
Әкрәм кари әнә шулай хәтем чыга башлады.
Әкрәм кари уңайсыз хәлдә калды.
Әкрәм кари моңа бик риза-канәгать булып, абыйсы йортыннан аерылып башка чыкты һәм яшь хатыны белән үз йортында тормыш итә башлады.
Kari äkä aña Mahirälärdä bik kürenep yörergä kuşmagan.
Кари әкә аңа Маһирәләрдә бик күренеп йөрергә кушмаган.
İrtägä Gölsem apaynıñ kunagı Kari äkäne karşılagaç, äti yanına ziratka barıp kaytam.
Zömärä apay kürşese Kari äkä tügel mikän ul.
Zömärä apaynı cirlägändä iñ zur yärdämçe Kari äkä buldı.
Çınnan da, şul Kari äkä bulsa, Nurgali abıylarnıñ hälen belä dä belä inde ul.
Иртәгә Гөлсем апайның кунагы Кари әкәне каршылагач, әти янына зиратка барып кайтам.
Зөмәрә апай күршесе Кари әкә түгел микән ул.
Зөмәрә апайны җирләгәндә иң зур ярдәмче Кари әкә булды.
Чыннан да, шул Кари әкә булса, Нургали абыйларның хәлен белә дә белә инде ул.
Äkräm kari belän Sabircan mäzin bergä kildelär.
– Köç tä bar ikän üzendä! – dide Äkräm kari, ise kitep.
Әкрәм кари белән Сабирҗан мәзин бергә килделәр.
– Көч тә бар икән үзендә! – диде Әкрәм кари, исе китеп.
Äkräm kari rizalık birep, ikençe könne irtük Yosıflarga yauçı bulıp kitte.
Şunnan soñ Äkräm kari belän Yosıf kart öygä kerdelär.
Äkräm kari üzeneñ ni yomış belän kilgänlegen berniçä çınayak çäy eçkännän soñ gına söyli başladı.
Äkräm kari cavap kötä ide.
Äkräm kari mondıy soraunı kötmägän ide.
Äkräm kari kurkınıçnıñ uzganı añlap aldı, şulay da bolay dip äytüne kiräk taptı: – Min – ilçemen, Yosıf agay.
Әкрәм кари ризалык биреп, икенче көнне иртүк Йосыфларга яучы булып китте.
Шуннан соң Әкрәм кари белән Йосыф карт өйгә керделәр.
Әкрәм кари үзенең ни йомыш белән килгәнлеген берничә чынаяк чәй эчкәннән соң гына сөйли башлады.
Әкрәм кари җавап көтә иде.
Әкрәм кари мондый сорауны көтмәгән иде.
Әкрәм кари куркынычның узганы аңлап алды, шулай да болай дип әйтүне кирәк тапты: – Мин – илчемен, Йосыф агай.
Äkräm kari bu hälgä çırayın sıtıp: – Muciklar şakşısında kazınıp yat inde menä, – dip kenä mıgırdandı.
Bu eşkä Äkräm kari koral bulırga tiyeş ide.
Hatını cilkäsendä yäşäüne hurlıkka sanamagan Äkräm kari öçen bu süz hiç kötelmägän bernärsä buldı.
Mäzin bik ozak ügetlägännän soñ gına Äkräm kari ahırda riza buldı.
Äkräm kari isä üze häm hatını Cihan isemennän balalarga sabak ukıtırga şunduk rizalık birde.
Häm ozaklamıy malaylar, kultıklarına berär utın agaçı häm bukça kıstırıp, mäktäpkä yöri başladılar, ä kız balalar Äkräm kari öyenä – anıñ hatını yanına sabakka kilä torgan buldılar.
Şulay itep, ber eşsez yatkan ärämtamak Äkräm kari hälfä buldı, ä Cihan tegüçe hatınnan sabak ukıtuçı abıstayga äverelde.
Äkräm kari belän Cihan abıstay aş mäcleslärendä mulla häm mäzin belän berrättän iñ türdä utıra başladılar.
Avıl halkı Äkräm kari belän Cihannı balalarınıñ ostazları sanap, üzlärenä aşka çakırırga onıtmıyça, yoladagı barlık sadakalarnı birä toralar ide.
Äkräm kari balalarga sabak ukıtırga kereşkändä, Miñlebay Safası üsmer malay bulıp, kış buyı mäktäpkä yörde, kayber dogalarnı öyrände.
Әкрәм кари бу хәлгә чыраен сытып: – Мужиклар шакшысында казынып ят инде менә, – дип кенә мыгырданды.
Бу эшкә Әкрәм кари корал булырга тиеш иде.
Хатыны җилкәсендә яшәүне хурлыкка санамаган Әкрәм кари өчен бу сүз һич көтелмәгән бернәрсә булды.
Мәзин бик озак үгетләгәннән соң гына Әкрәм кари ахырда риза булды.
Әкрәм кари исә үзе һәм хатыны Җиһан исеменнән балаларга сабак укытырга шундук ризалык бирде.
Һәм озакламый малайлар, култыкларына берәр утын агачы һәм букча кыстырып, мәктәпкә йөри башладылар, ә кыз балалар Әкрәм кари өенә – аның хатыны янына сабакка килә торган булдылар.
Шулай итеп, бер эшсез яткан әрәмтамак Әкрәм кари хәлфә булды, ә Җиһан тегүче хатыннан сабак укытучы абыстайга әверелде.
Әкрәм кари белән Җиһан абыстай аш мәҗлесләрендә мулла һәм мәзин белән беррәттән иң түрдә утыра башладылар.
Авыл халкы Әкрәм кари белән Җиһанны балаларының остазлары санап, үзләренә ашка чакырырга онытмыйча, йоладагы барлык садакаларны бирә торалар иде.
Әкрәм кари балаларга сабак укытырга керешкәндә, Миңлебай Сафасы үсмер малай булып, кыш буе мәктәпкә йөрде, кайбер догаларны өйрәнде.
Äkräm kari keräşengä öske kattan urın birep anı belän ber hava sulaunı hurlık dip sanadı.
Tübätäyne başına kiyep ölgerügä, işektän iyelep Äkräm kari kilep kerde.
Berärseneñ kilgänen tüzemsezlänep kötep utıra ide ul, şuña kürä, Äkräm kari kergäç, Maksim şunduk alla turındagı üze yaratkan temaga süz başladı.
– Malayıñnı miña kiter, – dide Äkräm kari.
Äkräm kari yaña çalbarın totıp işekkä yünälde.
Äkräm kari namaz ukırga dip öske katka menep kitte.
Äkräm kari şul çınayaklardagı kıtay surätläreneñ başların päke belän äybätläp kırıp çıktı: möselman keşeneñ öyendä ädäm suräte bulırga tiyeş tügel.
Eşsezlektän eçe poşa başlasa, Äkräm kari, ğadätençä, sabıy bala kebek mavıgıp, savıtlarnı küçergälärgä kereşä.
Alar menep citkändä, Äkräm kari uñ ayagınnan oyıgın salgan, çalbar balagın tezdän yugarı kütärgän, üze çırayın sıtkan, yözen cıyırgan ide.
– Eh sin, kilbätsez ayu! – dip Äkräm kari Maksimga yabırıldı.
Әкрәм кари керәшенгә өске каттан урын биреп аны белән бер һава сулауны хурлык дип санады.
Түбәтәйне башына киеп өлгерүгә, ишектән иелеп Әкрәм кари килеп керде.
Берәрсенең килгәнен түземсезләнеп көтеп утыра иде ул, шуңа күрә, Әкрәм кари кергәч, Максим шундук алла турындагы үзе яраткан темага сүз башлады.
– Малаеңны миңа китер, – диде Әкрәм кари.
Әкрәм кари яңа чалбарын тотып ишеккә юнәлде.
Әкрәм кари намаз укырга дип өске катка менеп китте.
Әкрәм кари шул чынаяклардагы кытай сурәтләренең башларын пәке белән әйбәтләп кырып чыкты: мөселман кешенең өендә әдәм сурәте булырга тиеш түгел.
Эшсезлектән эче поша башласа, Әкрәм кари, гадәтенчә, сабый бала кебек мавыгып, савытларны күчергәләргә керешә.
Алар менеп җиткәндә, Әкрәм кари уң аягыннан оегын салган, чалбар балагын тездән югары күтәргән, үзе чыраен сыткан, йөзен җыерган иде.
– Эх син, килбәтсез аю! – дип Әкрәм кари Максимга ябырылды.