Literature examples of 'синең' in Tatar language
Kolak yafraklarıñ sineñ Kıtıklansın, übäm.
Колак яфракларың синең Кытыклансын, үбәм.
(Tuzan) Canım bulmasa da, sineñ Hezmätçeñ bulırmın, di.
(Tuzan) Canım bulmasa da, sineñ Hezmätçeñ bulırmın, di.
(Тузан) Җаным булмаса да, синең Хезмәтчең булырмын, ди.
(Тузан) Җаным булмаса да, синең Хезмәтчең булырмын, ди.
Sineñ kullarda küpme koyaşlar, Yoldızlar, Diñgezlär, Davıllar.
* * * Hatlarıñnı utka yaktım sineñ.
Sineñ yanga yögergändä yulımdagı ber yöräkne taptaganmın.
Hatlarıñnı utka yaktım sineñ.
Bu şähärdä sineñ cırıñ bar, dip, Äytegezçe miña — yünsezgä.
Ozatıp kaldı koyı, sineñ öçen İñ qaderle närsä şul koyı.
Şul koyıda sineñ bar fälsäfäñ: Bez mäñgelek, diseñ, koyı kük.
Täräz aşa sineñ küz nurlarıñ Koyaş nurı belän yalgana.
Äbi, äbi, sineñ istälekne Niçek kenä inde yañartıym?
Kullarımda sineñ serle disbeñ, Küz aldımda cılı miç artıñ.
Синең кулларда күпме кояшлар, Йолдызлар, Диңгезләр, Давыллар.
* * * Хатларыңны утка яктым синең.
Синең янга йөгергәндә юлымдагы бер йөрәкне таптаганмын.
Хатларыңны утка яктым синең.
Бу шәһәрдә синең җырың бар, дип, Әйтегезче миңа — юньсезгә.
Озатып калды кое, синең өчен Иң кадерле нәрсә шул кое.
Шул коеда синең бар фәлсәфәң: Без мәңгелек, дисең, кое күк.
Тәрәз аша синең күз нурларың Кояш нуры белән ялгана.
Әби, әби, синең истәлекне Ничек кенә инде яңартыйм?
Кулларымда синең серле дисбең, Күз алдымда җылы мич артың.
Hatın-kız sineñ ber säğatlek lektsiyäñne tıñlap toramı soñ inde?
– Küptän auga yörgän yuk sineñ belän.
– Sineñ akçaña kalganmı alar!
– Yortta sineñ dä öleşeñ.
Sineñ uylaganıñ barmı: bez içmasam ber tapkır kunak ta cıymadık.
Хатын-кыз синең бер сәгатьлек лекцияңне тыңлап торамы соң инде?
– Күптән ауга йөргән юк синең белән.
– Синең акчаңа калганмы алар!
– Йортта синең дә өлешең.
Синең уйлаганың бармы: без ичмасам бер тапкыр кунак та җыймадык.
Sineñ kızıña da öylänmägäç, min kemgä öylänim alaysa?
Bik izge sineñ hönäreñ.
Синең кызыңа да өйләнмәгәч, мин кемгә өйләним алайса?
Бик изге синең һөнәрең.
Mahirä işeteler-işetelmäs kenä: —Maturım, äniyeñ kayda soñ sineñ?
Alar artınnan Hafiz: —Äni, äni, dim, min dä sineñ belän keläm,—dip kuzgaluga babası: —Yuk, bez sineñ belän ikäü kererbez, yäme.
Äle genä kürgän töşemnän uyanıp kitmägän bulsam, näq sineñ şikelle ük min dä izräp yoklarıyım.
—İ-i-i, Gıyzzelbänat apay canım, sineñ şikelle üz öyendä ocmah yasap, anıñ böten ciren maturlıkka törep yäşäüçe tagın kem bar ikän bezneñ avılda?
Bu bit bik tabiğıy häl häm ul sineñ tämam tazarıp, tulı kanlı bulıp yäşi başlavıñnıñ bähete açılu digän süz.
Ä sineñ Nurislamıñ bötenläy başka, üzenä yarıy almagan çaklarıñda da taşlamadı bit ul sine.
Bu şatlıklı könnärne dä bezlärgä, Sineñ karşıña baş iyep kilüçelärgä, nasıyp äylädeñ ber Allam, şöker!
Маһирә ишетелер-ишетелмәс кенә: —Матурым, әниең кайда соң синең?
Алар артыннан Хафиз: —Әни, әни, дим, мин дә синең белән келәм,—дип кузгалуга бабасы: —Юк, без синең белән икәү керербез, яме.
Әле генә күргән төшемнән уянып китмәгән булсам, нәкъ синең шикелле үк мин дә изрәп йокларыем.
—И-и-и, Гыйззелбәнат апай җаным, синең шикелле үз өендә оҗмах ясап, аның бөтен җирен матурлыкка төреп яшәүче тагын кем бар икән безнең авылда?
Бу бит бик табигый хәл һәм ул синең тәмам тазарып, тулы канлы булып яши башлавыңның бәхете ачылу дигән сүз.
Ә синең Нурисламың бөтенләй башка, үзенә ярый алмаган чакларыңда да ташламады бит ул сине.
Бу шатлыклы көннәрне дә безләргә, Синең каршыңа баш иеп килүчеләргә, насыйп әйләдең бер Аллам, шөкер!
Çelter-çelter kilä sineñ süzläreñ lä.
Zifa kayınday sineñ buylarıñ.
Çelter-çelter kilä sineñ süzläreñ lä.
Sineñ öçen bılbıl sayrıy anda, Minem öçen käkkük moñlana.
Sineñ öçen bılbıl sayrıy anda, Minem öçen käkkük moñlana.
Sineñ yanga kilgän sayın Moñ östälä moñnarga.
Sineñ belän urtak inde Könnärem häm tönnärem.
Sineñ taşıña yazmışım yazam.
Sineñ taşıña yazmışım yazam.
Moñlanu Sineñ cırıñ — minem cırım ide, Sineñ yazmış — minem yazmışım.
Челтер-челтер килә синең сүзләрең лә.
Зифа каендай синең буйларың.
Челтер-челтер килә синең сүзләрең лә.
Синең өчен былбыл сайрый анда, Минем өчен кәккүк моңлана.
Синең өчен былбыл сайрый анда, Минем өчен кәккүк моңлана.
Синең янга килгән саен Моң өстәлә моңнарга.
Синең белән уртак инде Көннәрем һәм төннәрем.
Синең ташыңа язмышым язам.
Синең ташыңа язмышым язам.
Моңлану Синең җырың — минем җырым иде, Синең язмыш — минем язмышым.
Bälkem, sineñ öçen ällä kemnärneñ üzäkläre özelep, bäğırläre kiselep yöri torgandır.
Бәлкем, синең өчен әллә кемнәрнең үзәкләре өзелеп, бәгырьләре киселеп йөри торгандыр.
Sineñ ğomereñ uzdı, üzeñ tuzdıñ.
Синең гомерең узды, үзең туздың.
Äminä: “Äy, söyeklem, min sine alay poşına beläseñder dip hiç tä uylamagan idem, - dip yaza. – Sineñ poşınuıña min bik-bik kuandım.
Әминә: “Әй, сөеклем, мин сине алай пошына беләсеңдер дип һич тә уйламаган идем, - дип яза. – Синең пошынуыңа мин бик-бик куандым.