Tatararrow-right-bold-outlineTatar Learn Tatar
була (Cyrillic)

Literature examples of 'була' in Tatar language

İñ salkın da, iñ esse dä Bula ul.

Söttän nilär yasap bula, Yä, kemnär äytä ala?

İkäü yä öçäü bula.

Avılda gına üssä dä, Şähärdä - fatir sayın, Fatirlarda – keşe sayın, Ä iseme bula .

Urtak ta bula ala.

(Ser) İrtägä kön nindi bula, Ayazmı, kar yavamı?

Şul bula böten eşem.

Çakırıp, öygä kildeme, Ul bula nindi keşe?

(Kunak) Kürep bula – tottırmıy, Çönki ber dä tik tormıy.

(Orlık) Ber yanında altı nul, Niçä bula?

Иң салкын да, иң эссе дә Була ул.

Сөттән ниләр ясап була, Йә, кемнәр әйтә ала?

Икәү йә өчәү була.

Авылда гына үссә дә, Шәһәрдә - фатир саен, Фатирларда – кеше саен, Ә исеме була .

Уртак та була ала.

(Сер) Иртәгә көн нинди була, Аязмы, кар явамы?

Шул була бөтен эшем.

Чакырып, өйгә килдеме, Ул була нинди кеше?

(Кунак) Күреп була – тоттырмый, Чөнки бер дә тик тормый.

(Орлык) Бер янында алты нуль, Ничә була?

Keşe ğomere — Tulı ber yıl: Yazı bula, Cäye, köze, kışı.

* * * Kış babaynıñ härber kızı Yaz bula, dip öyrättelär.

Ä min üzem, yeget keşe bula torıp, ber kız öçen küpme yäş koyam, Mäshärä häm oyat!

Bezneñ yakta kabak mul bula; Sarıklarga kabak alır öçen Bazga töşkän çakta yıgılma.

Кеше гомере — Тулы бер ел: Язы була, Җәе, көзе, кышы.

* * * Кыш бабайның һәрбер кызы Яз була, дип өйрәттеләр.

Ә мин үзем, егет кеше була торып, бер кыз өчен күпме яшь коям, Мәсхәрә һәм оят!

Безнең якта кабак мул була; Сарыкларга кабак алыр өчен Базга төшкән чакта егылма.

Änä, üz yort-cireñä huca bula bel!

Ber köndä äylänep kilep bula.

Färhiyä belän miña ber-berebezgä bala da bula belergä kiräk bugay.

Әнә, үз йорт-җиреңә хуҗа була бел!

Бер көндә әйләнеп килеп була.

Фәрхия белән миңа бер-беребезгә бала да була белергә кирәк бугай.

Kemgä öylänsäm dä, min aña tiñ bula almıym.

Кемгә өйләнсәм дә, мин аңа тиң була алмыйм.

— Cirebezne digän bula, ciregezne dip äyt.

Aldap-yoldap bezneñ pay cirlären aldı da, häzer söylänep torgan bula, — dide Sälim.

— Yarıy-yarıy, bik şäp kilep çıgarga oşıy, ägär riza bula kalsa, bez karşı tügel.

— Җиребезне дигән була, җирегезне дип әйт.

Алдап-йолдап безнең пай җирләрен алды да, хәзер сөйләнеп торган була, — диде Сәлим.

— Ярый-ярый, бик шәп килеп чыгарга ошый, әгәр риза була калса, без каршы түгел.

Naçar iptäş dip karama, bula birsen, Avır çakta üzeñ yahşı bula bel sin!

Начар иптәш дип карама, була бирсен, Авыр чакта үзең яхшы була бел син!

Yakınaygan sayın, anıñ çitendä nindider ayırım häreflär, tora-bara süzlär päyda bula.

Gabdulla abıylarnıñ änise Gölcan karçık şuşı bula ikän.

Якынайган саен, аның читендә ниндидер аерым хәрефләр, тора-бара сүзләр пәйда була.

Габдулла абыйларның әнисе Гөлҗан карчык шушы була икән.

Bäleş siräk bula.

—Mantı digäne nindiyeräk bula?

Anıñ bit üzeneñ mahsus kazanı bula,—dip peşerep kürsätü mäşäqatennän osta gına kotıldı.

—Amin, şulay gına bula kürsen!

Alla kuşıp, şulay bula kalsa, arada berärseneñ malay bulıp kuyuı da bik ihtimal bit.

Mondıy vakıtında hatın-kızga ütä dä küz tiyüçän bula, işetsen kolagıñ!

Бәлеш сирәк була.

—Манты дигәне ниндиерәк була?

Аның бит үзенең махсус казаны була,—дип пешереп күрсәтү мәшәкатеннән оста гына котылды.

—Амин, шулай гына була күрсен!

Алла кушып, шулай була калса, арада берәрсенең малай булып куюы да бик ихтимал бит.

Мондый вакытында хатын-кызга үтә дә күз тиючән була, ишетсен колагың!

Söyü nazı bula tik yazda.

Hörmä kebek çibärlärneñ Urını bula türdä.

Tön dä yaktı bula ikän Yanda duslar barında.

Cırlar därtle bula ikän Yanda duslar barında.

Härkem bılbıl bula ikän Yanda duslar barında.

Сөю назы була тик язда.

Хөрмә кебек чибәрләрнең Урыны була түрдә.

Төн дә якты була икән Янда дуслар барында.

Җырлар дәртле була икән Янда дуслар барында.

Һәркем былбыл була икән Янда дуслар барында.

Menä şul inde, Zäynäp belän Zäytünäne ike keşe ala da, kalgan keşegä Gölbanu bula, – dide.

Küzlärneñ belener-belenmäs kenä bulıp kısılgalaularınnan, avız kırıyları belän genä başkarılgan kölemseräülärdän monı añlarga bula ide.

Менә шул инде, Зәйнәп белән Зәйтүнәне ике кеше ала да, калган кешегә Гөлбану була, – диде.

Күзләрнең беленер-беленмәс кенә булып кысылгалауларыннан, авыз кырыйлары белән генә башкарылган көлемсерәүләрдән моны аңларга була иде.