Literature examples of 'деп' in Kyrgyz language
Uşul tuu şañduu jelbirep, Jumuşçu tap jeñdi dep, Jar salganda düynögö, Et jürögüñ eljirep.
SSSR Lenin çarbagı, Biz Lenindin baldarı Bizdiki bul dep ırdaybız Bagında bışkan almanı.
andan öydö okuu jok dep, Gebbelstin künü batsın jalgan aytsa.
Moskvanı «Aziya» dep aytsa meyli, Sıymıkka tolot menin et jürögüm.
Jer ontodu, naalıdı, Jülünümdü üzdüñ dep.
Alamın dep janıñdı, Agızam dep kanıñdı, Esebi jok, sanı jok, Bomba tüşüp jarıldı.
Kim desem, soguş turbaybı, Baardıgın birdey sok degen, Korkoktu jaman debesten, Baatır dep kaygı jebesten Şılıyt tura ok degen.
Ölömün dep oyloboy, Öltüröm dep jügürçü.
Jol berip maga aylana, Aytkın dep surayt toolorum.
Ушул туу шаңдуу желбиреп, Жумушчу тап жеңди деп, Жар салганда дүйнөгө, Эт жүрөгүң элжиреп.
СССР Ленин чарбагы, Биз Лениндин балдары Биздики бул деп ырдайбыз Багында бышкан алманы.
андан өйдө окуу жок деп, Геббельстин күнү батсын жалган айтса.
Москваны «Азия» деп айтса мейли, Сыймыкка толот менин эт жүрөгүм.
Жер онтоду, наалыды, Жүлүнүмдү үздүң деп.
Аламын деп жаныңды, Агызам деп каныңды, Эсеби жок, саны жок, Бомба түшүп жарылды.
Ким десем, согуш турбайбы, Баардыгын бирдей сок деген, Коркокту жаман дебестен, Баатыр деп кайгы жебестен Шылыйт тура ок деген.
Өлөмүн деп ойлобой, Өлтүрөм деп жүгүрчү.
Жол берип мага айлана, Айткын деп сурайт тоолорум.
«Jıldızım» dep suluularga ır jazat Atka minip koy jayışkan kırgızdar.
Al zaman öttü, kayrılbayt, Ookat dep eç kim kaygırbayt.
Seni bolso bir körgön kayra baştan «Körsöm ee» dep oylonor jadabastan.
Tübündö jakın agam jatat köptön Jıgılgan at jubam dep, saga çökkön.
«Çoñ ata» — desem daroo «çoñ ata» dep Çoñ aska joop kaytarat kelekelep.
Tübüñ da «çoñ ata» dep küñgürönöt Je senin tereñiñde barbı çüñöt?
Bulbuldar güldü Solboso dep ırdaşat.
Suluular öñdü Oñboso dep sırdaşat.
Kakşatkan kart kış Jetpese dep ırdaşat.
Jigitter alıs Ketpese dep sırdaşat!
«Жылдызым» деп сулууларга ыр жазат Атка минип кой жайышкан кыргыздар.
Ал заман өттү, кайрылбайт, Оокат деп эч ким кайгырбайт.
Сени болсо бир көргөн кайра баштан «Көрсөм ээ» деп ойлонор жадабастан.
Түбүндө жакын агам жатат көптөн Жыгылган ат жубам деп, сага чөккөн.
«Чоң ата» — десем дароо «чоң ата» деп Чоң аска жооп кайтарат келекелеп.
Түбүң да «чоң ата» деп күңгүрөнөт Же сенин тереңиңде барбы чүңөт?
Булбулдар гүлдү Солбосо деп ырдашат.
Сулуулар өңдү Оңбосо деп сырдашат.
Какшаткан карт кыш Жетпесе деп ырдашат.
Жигиттер алыс Кетпесе деп сырдашат!
«Meniki» dep tük eç kim söz kılbastan, Biz bütürdük esepsiz kuruluştu.
Kiteppi dep oylop ketem keede men Jürögümdün ır miltesin tütötkön?
Maga tökkön meerimiñdi estesem, Korunamın sıyladım dep aytuudan.
Ata Jurttun erkindigi keñdigi Tübölüktüü bolso eken dep jürömün.
Jeksurdun tankın uram dep Jılanday jerde soylodum.
Korgoym dep kara janıñdı, Kasıña eşik açpagın!
«Özüm menen kesipteş başkalardın Ortosunda turam» dep maktanbagın!
«Alıp satpay, uurdabay Je para jep jırgabay, Ötkön kim dep düynödön?
Kepin kamda taba turgan al barda, Kömüşöör dep işenbegin baldarga.
ÖMÜR Ömür dep aytat adam tirüülügün: Ot jagıp, suuga barıp jürgön künün.
«Меники» деп түк эч ким сөз кылбастан, Биз бүтүрдүк эсепсиз курулушту.
Китеппи деп ойлоп кетем кээде мен Жүрөгүмдүн ыр милтесин түтөткөн?
Мага төккөн мээримиңди эстесем, Корунамын сыйладым деп айтуудан.
Ата Журттун эркиндиги кеңдиги Түбөлүктүү болсо экен деп жүрөмүн.
Жексурдун танкын урам деп Жыландай жерде сойлодум.
Коргойм деп кара жаныңды, Касыңа эшик ачпагын!
«Өзүм менен кесиптеш башкалардын Ортосунда турам» деп мактанбагын!
«Алып сатпай, уурдабай Же пара жеп жыргабай, Өткөн ким деп дүйнөдөн?
Кепин камда таба турган ал барда, Көмүшөөр деп ишенбегин балдарга.
ӨМҮР Өмүр деп айтат адам тирүүлүгүн: От жагып, сууга барып жүргөн күнүн.
«Mamleket Basması» dep aylanta jazılgan jazuu içine çıgıp kelatkan kün, toolor jana alçaktagan at minip turgan ak kalpakçan kişinin sürötü, sol jagın badıraygan buuday başı, on jagın kuş kanatı iymekey tarta kurçap turgan aylampa tekçe üstündögü kitep mukabası menen bir bütündükkö şirelişip, entamgalık taasirge jetip turat.
Bular tehnikalık jagı dep koyölu.
Alıkuldun algı sözü Kotormoçu katarı öz oyun bildirip, kiteptin avantitulunda: «Kırgızçalaştırıp erkin kotorgon Alıkul Osmonov» dep jazılgandın çoo-jayın tüşündürgön, erkin ketip kalışına misal keltirgen çakan kiriş sözü latın aribindegi algaçkı basılmada berilgen.
dep kata (193-bette) berilse, 1951jıldagıda: Avtandil saparında kor bolbosun, 0, tagdır, jolun açıp, ber rayım!
dep oñdolgon (175-6.
Al emi Avtandildin armanındagı: Surarım Nestanıma uguzup koy, Süyüügö mintip küyüp, janganımdı, dep aytkanı eñ birinçi basılışında (222-bet) kata berilse, kiyinkilerinde da oñdolboy kalgan.
«Akmın» dep jüz kaytalap aytsam dagı İşenbes kurgak sözgö kargangandan «Mına bul ak kuraandın kusuru ursun, Kalp aytpaym, işen janım, işen magan.
«Akmın» dep jüz kaytalap aytsam dagı İşenbes kurgak sözgö kargangandan: «Mına bul kasiettüü kitepke işen!
» – dep özgörülgönü kiyinki basılıştarda kala bergen.
Dep Avtandil tarttı alarga saparın Oñdolgonu: Dep Avtandil ayttı alarga maksatın.
«Мамлекет Басмасы» деп айланта жазылган жазуу ичине чыгып келаткан күн, тоолор жана алчактаган ат минип турган ак калпакчан кишинин сүрөтү, сол жагын бадырайган буудай башы, он жагын куш канаты иймекей тарта курчап турган айлампа текче үстүндөгү китеп мукабасы менен бир бүтүндүккө ширелишип, энтамгалык таасирге жетип турат.
Булар техникалык жагы деп коёлу.
Алыкулдун алгы сөзү Котормочу катары өз оюн билдирип, китептин авантитулунда: «Кыргызчалаштырып эркин которгон Алыкул Осмонов» деп жазылгандын чоо-жайын түшүндүргөн, эркин кетип калышына мисал келтирген чакан кириш сөзү латын арибиндеги алгачкы басылмада берилген.
деп ката (193-бетте) берилсе, 1951жылдагыда: Автандил сапарында кор болбосун, 0, тагдыр, жолун ачып, бер райым!
деп оңдолгон (175-6.
Ал эми Автандилдин арманындагы: Сурарым Нестаныма угузуп кой, Сүйүүгө минтип күйүп, жанганымды, деп айтканы эң биринчи басылышында (222-бет) ката берилсе, кийинкилеринде да оңдолбой калган.
«Акмын» деп жүз кайталап айтсам дагы Ишенбес кургак сөзгө каргангандан «Мына бул ак кураандын кусуру урсун, Калп айтпайм, ишен жаным, ишен маган.
«Акмын» деп жүз кайталап айтсам дагы Ишенбес кургак сөзгө каргангандан: «Мына бул касиеттүү китепке ишен!
» – деп өзгөрүлгөнү кийинки басылыштарда кала берген.
Деп Автандил тартты аларга сапарын Оңдолгону: Деп Автандил айтты аларга максатын.
kılba şek, Aylanıp aydı jürsün dep, Sputnik jasap uçurat.
Uul bolboy kaldı dep Uşunu beker çanıppız.
» dep suraşkan.
Apendi şaşıp baratkan «Atım Kuday» dep aytkan.
Ak sarayga jetkirgen: — Aldayar, hanım,—dep kirgen,— Uşundan ukkan ukmuştu Ukpagan elem eç kimden.
— Atıñ kim? — dep, bul adam Astımdan tosup suragan, Aptıgıp ayttım men arañ.
«Kuday bergen» öz atım, «Kuday» dep jarmın tez ayttım.
»— dep miñ aytasıñ balaña, Jadaganday kulak salbayt al aga.
Uşunun baarın unutpay, Dobuş ulap dobuşka Kalsın dep ata konuşka, Küü kılıp berdim komuzga.
Jel dır etse, öpkömdü Çalabı dep janım jok.
кылба шек, Айланып айды жүрсүн деп, Спутник жасап учурат.
Уул болбой калды деп Ушуну бекер чаныппыз.
» деп сурашкан.
Апенди шашып бараткан «Атым Кудай» деп айткан.
Ак сарайга жеткирген: — Алдаяр, ханым,—деп кирген,— Ушундан уккан укмушту Укпаган элем эч кимден.
— Атың ким? — деп, бул адам Астымдан тосуп сураган, Аптыгып айттым мен араң.
«Кудай берген» өз атым, «Кудай» деп жармын тез айттым.
»— деп миң айтасың балаңа, Жадагандай кулак салбайт ал ага.
Ушунун баарын унутпай, Добуш улап добушка Калсын деп ата конушка, Күү кылып бердим комузга.
Жел дыр этсе, өпкөмдү Чалабы деп жаным жок.
Eç biröönü ençisiz kaltırbagan, Bolbosun dep kayır surap jaldıragan.
Iyık suu öz kezinde nike suu dep, İdişten atam içken, apam içken.
Al ünü menin apamdın Kayda dep meni çakırgan.
Bir ele sekund unutsam, — Ayt dep turat ata jurt.
Buruluş jakka baratsam, — Kayt dep turat ata jurt.
Konuştu joodon korgoyt dep Özümö bolgon işenim — Bardık toodon biyik da, Bardık salttan ıyık da!
Karap turup tigi tentek Almaz da: «Munun baarı bizdin jer» dep maktanat.
SEN AR KAÇAN Ukpayt dep uşak aytpa sen eç kaçan, Jerdin da kulagı bar tıñşap turat.
Bir iştep birge jürölü, Kuunak ömür sürölü, Intımak dep ün salat Mendegi ırdın tünögü.
Эч бирөөнү энчисиз калтырбаган, Болбосун деп кайыр сурап жалдыраган.
Ыйык суу өз кезинде нике суу деп, Идиштен атам ичкен, апам ичкен.
Ал үнү менин апамдын Кайда деп мени чакырган.
Бир эле секунд унутсам, — Айт деп турат ата журт.
Бурулуш жакка баратсам, — Кайт деп турат ата журт.
Конушту жоодон коргойт деп Өзүмө болгон ишеним — Бардык тоодон бийик да, Бардык салттан ыйык да!
Карап туруп тиги тентек Алмаз да: «Мунун баары биздин жер» деп мактанат.
СЕН АР КАЧАН Укпайт деп ушак айтпа сен эч качан, Жердин да кулагы бар тыңшап турат.
Бир иштеп бирге жүрөлү, Куунак өмүр сүрөлү, Ынтымак деп үн салат Мендеги ырдын түнөгү.
Jazgan jakın «it jatak» boldu dep, (karargan jerdin çoñdugu it jatarday bolup, kar kete baştagan çaktı aytat) bayagı baylap koygon attarına minip, eki jaktı çalıp turgan Jer abıdan kararıp kalganda çan emi körünö baştadı dep abdan tigilip karap turuşkan.
Çañdın aldı tuura tuşubuz deñgeelibizden öttü, emi çan ortosu bizdin tuşubuzga keldi dep kalgan.
Bul jigitten okuyanın mazmunun suraganda aytkanı: — Bul kız menin jakın karındaşım ele, suluuluguna kızıgıp, ala kaçıp alıs, kulak ukpas, köz körbös jerge keteyin dep jürüp olturup, uşul jerge keçe keçinde kelip, çöp alaçık kıla koyup attarımdı tañaşırıp jatıp kalsam, tañga jakın attarım koşkurup ürktü, çıga kalıp, ürküp ketken attarımdı alıp kelsem kız jok.
Jigitti eliñe jürgün dese bolbogon soñ 45 at berip, kayda barsañ joluñ bolsun dep, jürüp ketişken.
Emi aldıñızda jazılgan solto, sarbagıştın soguşunda İtiybas 60-jaştan ötüp kalıp, anın balası Karaçolok kançalık baatırlık körsötkön, Jogoruda aytılgan küntüü urugunan Şapak Kök çolok degen külük atı menen Kan toosunan narkı jagının kazagınan küzündö köp jılkı alıp kutkarıp, Kan toosunan beri ötköndö jılkını aydap kele bergile dep, joldoştoruna tapşırıp, özü kulasın minip, Kök çoloktu koştop alıp jürüp olturup, köp jerge kelgende anı koştop, Kök çoloktu minip olturup, Sokuluktun boyundagı Jalgız dolonogo kelgende kula bıştı jürböy kalıp, öz atı menen keçki koydu saap jatkanda Alarçaga kelgen.
Oşol sebepten «soltoçok» dep atagan.
Bul kabardı Esenkul ugup, Almabaş degen külük atın mingizip, Kürökö degen jigitin menikine kele jatkan soodagerdi toktotposton bizdikine jibersin dep, Jamansart biyge jibergen.
Bul sebepten, menin soodagerimdi jiberbey joldon toktotup jana jibergen kişimdi öltürmökçü bolgonu duşmandın işi dep, Jamansartka ötö namıstanıp, içi abdan kararıp, kekenip kalgan.
Jogoruda öltürülgön Adıldın kunun bersin dep soltolor Esenkuldun baldarına kişi jibergende, bul işti kanday kılabız dep sarbagıştar keñeşip, akırı Esenkul: «karatıp mal bergençe, kızartıp jan bergile» degen.
Bul joop menen kaytkan solto: «sarıbagıştın joobu uşunday boldu, kanday akıl aytasız» — dep mırzaga kelgende: «karatıp mal algança, er öltürüp kun bergile» — degen.
Жазган жакын «ит жатак» болду деп, (карарган жердин чоңдугу ит жатардай болуп, кар кете баштаган чакты айтат) баягы байлап койгон аттарына минип, эки жакты чалып турган Жер абыдан карарып калганда чан эми көрүнө баштады деп абдан тигилип карап турушкан.
Чаңдын алды туура тушубуз деңгээлибизден өттү, эми чан ортосу биздин тушубузга келди деп калган.
Бул жигиттен окуянын мазмунун сураганда айтканы: — Бул кыз менин жакын карындашым эле, сулуулугуна кызыгып, ала качып алыс, кулак укпас, көз көрбөс жерге кетейин деп жүрүп олтуруп, ушул жерге кече кечинде келип, чөп алачык кыла коюп аттарымды таңашырып жатып калсам, таңга жакын аттарым кошкуруп үрктү, чыга калып, үркүп кеткен аттарымды алып келсем кыз жок.
Жигитти элиңе жүргүн десе болбогон соң 45 ат берип, кайда барсаң жолуң болсун деп, жүрүп кетишкен.
Эми алдыңызда жазылган солто, сарбагыштын согушунда Итийбас 60-жаштан өтүп калып, анын баласы Карачолок канчалык баатырлык көрсөткөн, Жогоруда айтылган күнтүү уругунан Шапак Көк чолок деген күлүк аты менен Кан тоосунан наркы жагынын казагынан күзүндө көп жылкы алып куткарып, Кан тоосунан бери өткөндө жылкыны айдап келе бергиле деп, жолдошторуна тапшырып, өзү куласын минип, Көк чолокту коштоп алып жүрүп олтуруп, көп жерге келгенде аны коштоп, Көк чолокту минип олтуруп, Сокулуктун боюндагы Жалгыз долоного келгенде кула бышты жүрбөй калып, өз аты менен кечки койду саап жатканда Аларчага келген.
Ошол себептен «солточок» деп атаган.
Бул кабарды Эсенкул угуп, Алмабаш деген күлүк атын мингизип, Күрөкө деген жигитин меникине келе жаткан соодагерди токтотпостон биздикине жиберсин деп, Жамансарт бийге жиберген.
Бул себептен, менин соодагеримди жибербей жолдон токтотуп жана жиберген кишимди өлтүрмөкчү болгону душмандын иши деп, Жамансартка өтө намыстанып, ичи абдан карарып, кекенип калган.
Жогоруда өлтүрүлгөн Адылдын кунун берсин деп солтолор Эсенкулдун балдарына киши жибергенде, бул ишти кандай кылабыз деп сарбагыштар кеңешип, акыры Эсенкул: «каратып мал бергенче, кызартып жан бергиле» деген.
Бул жооп менен кайткан солто: «сарыбагыштын жообу ушундай болду, кандай акыл айтасыз» — деп мырзага келгенде: «каратып мал алганча, эр өлтүрүп кун бергиле» — деген.
Akırkı ay planetası ay astındagı (podlunnıy), ay üstündögü (nadlunnıy) dep ekige bölünöt.
Birok mınday dep belgilöö Küyçıgış oyçuldarının, anın içinde Jusup Balasagındın originalduu oy- tolgooloruna şek keltirgendik emes.
Kiteptin atı da kokusunan «Kuttuu bilim» dep atalbasa kerek.
Al-Farabi akıl-esti zarıl negiz je aalam düynötüzülüştün başatında turgan substantsiya-paydubaldın mıyzam çenemi katarı, oşondoy ele müldö adamzatka münözdüü jalpılık katarı karayt da, anı bardık pendege birdey tieşesi bar dep esepteyt.
Al al-Farabinin adam ruhunun ölböstügü, tübölüktüülügü jönündögü okuusun ulantıp, Balasagın ilim-bilimge, el kadırına ee bolgon jakşı adamdardın ısmı tübölük kalat dep esepteyt.
Jaşoonun mañı-zın akıl-estüülük menen tıkıs baylanıştıra karagan Jusup-oyçul jaşootturmuştun akılga sıyarlık tüzülüşün, adilettüülüktü kayra-kayra basa belgilep, öz okuusun el-jurt başkargan akimderge arnap-bagıttaytu Adamzat koomun, jaşoo-turmuş deñgeelin jalpı jonunan akimderdin es-akılga kançalık egeder boluşuna baylanıştıra karap, oyçul ak-niet, adil, estüü akim öz el-jurtu üçün kam körüp, alardı zorduk-zombuluktan kalkalap, mekenin mıyzamga negizdelgen turmuştu ornotuuga tiyiş dep esepteyt.
Al jogorku deñgeeldegi jalpı sabattuuluk koomdun narkın, adebin jogorulatat dep esepteyt.
Kançalık bilimi tereñdep, darajası öskön sayın oşonçoluk jönököy, jupunu boluu kerek, antkeni adam balası jönököylügü, jupunulugu menen, akpeyil emgegi menen gana özünün biyik adamdık mildetin ötöy alat dep esepteyt.
Demek, jalpılap aytkanda oyçul akındın koomduk turmuş kontseptsiyasının tüpkü negizin idealisttik köz-karaş tüzöt, antkeni sotsialdık önügüştün paydubalın, negizi idealdık körünüştör menen baylanıştırılat dep kese aytıp, Jusun Balasagındın çıgarmasın tarıhıy döölöt katarı karap tim boluu, albette jetişsiz.
Akıl-eske ee adam — nakta adam al emi bilimge egeder adam — el biyleyt dep, oyçul bilim adam balasının jan-düynösünün biyiktigin, ruhaniy mañızın anıktagan maanilüü komponent ekendigin taasın belgileyt.
Акыркы ай планетасы ай астындагы (подлунный), ай үстүндөгү (надлунный) деп экиге бөлүнөт.
Бирок мындай деп белгилөө Күйчыгыш ойчулдарынын, анын ичинде Жусуп Баласагындын оригиналдуу ой- толгоолоруна шек келтиргендик эмес.
Китептин аты да кокусунан «Куттуу билим» деп аталбаса керек.
Аль-Фараби акыл-эсти зарыл негиз же аалам дүйнөтүзүлүштүн башатында турган субстанция-пайдубалдын мыйзам ченеми катары, ошондой эле мүлдө адамзатка мүнөздүү жалпылык катары карайт да, аны бардык пендеге бирдей тиешеси бар деп эсептейт.
Ал аль-Фарабинин адам рухунун өлбөстүгү, түбөлүктүүлүгү жөнүндөгү окуусун улантып, Баласагын илим-билимге, эл кадырына ээ болгон жакшы адамдардын ысмы түбөлүк калат деп эсептейт.
Жашоонун маңы-зын акыл-эстүүлүк менен тыкыс байланыштыра караган Жусуп-ойчул жашооттурмуштун акылга сыярлык түзүлүшүн, адилеттүүлүктү кайра-кайра баса белгилеп, өз окуусун эл-журт башкарган акимдерге арнап-багыттайту Адамзат коомун, жашоо-турмуш деңгээлин жалпы жонунан акимдердин эс-акылга канчалык эгедер болушуна байланыштыра карап, ойчул ак-ниет, адил, эстүү аким өз эл-журту үчүн кам көрүп, аларды зордук-зомбулуктан калкалап, мекенин мыйзамга негизделген турмушту орнотууга тийиш деп эсептейт.
Ал жогорку деңгээлдеги жалпы сабаттуулук коомдун наркын, адебин жогорулатат деп эсептейт.
Канчалык билими тереңдеп, даражасы өскөн сайын ошончолук жөнөкөй, жупуну болуу керек, анткени адам баласы жөнөкөйлүгү, жупунулугу менен, акпейил эмгеги менен гана өзүнүн бийик адамдык милдетин өтөй алат деп эсептейт.
Демек, жалпылап айтканда ойчул акындын коомдук турмуш концепциясынын түпкү негизин идеалисттик көз-караш түзөт, анткени социалдык өнүгүштүн пайдубалын, негизи идеалдык көрүнүштөр менен байланыштырылат деп кесе айтып, Жусун Баласагындын чыгармасын тарыхый дөөлөт катары карап тим болуу, албетте жетишсиз.
Акыл-эске ээ адам — накта адам ал эми билимге эгедер адам — эл бийлейт деп, ойчул билим адам баласынын жан-дүйнөсүнүн бийиктигин, руханий маңызын аныктаган маанилүү компонент экендигин таасын белгилейт.
aytkanı çın eken» dep, ketençiktep barıp oturup kalgan eken.
Üydön çıga elek jatsa, bayagı miñ dilde bergen bay kelip, «dildemdi bergin» dep jakadan alıp, men da kanga barçumun» dep eerçip aldı.
» dep suradı.
Ayaldın balaga közü tüşüp kalıp, arkı-berkiden söz saldı ele al: «Atam tuz aramı kılba debedi bele» dep, anın aldoosuna könböy koydu.
bolup: «Taksır kanım, uşul vaziriñdin közündö otu, sözündö murçu bar maga söz aytıp jüröt, akırı özüñö zıyan kılbasın» dep çagım salat.
Kan ayaldın sözünö işenip, anı öltürmök bolot da, naabayçısın çakırıp: «Erteñ menen üröñ-barañda bizdin üydön kim barsa da dandırga salıp iy» dep, buyruk beret.
Kandın ayalı bala nanga ketkenden kiyin «ölör aldında bir körüp, tabalap kalayın» dep artınan koşo çıgat.
Naabayçı «Kan aytkan kişi uşul eken» dep dandırga salıp, örttöp jiberet.
Kan anın aman-esen kelgenin körüp, ayabay tañ kalıp, «köz körünö ölümdön aman kalgan adam beker adam emestir» dep, sözdün çının aytıp, ayalın çakırtsa ayalı jok bolup çıktı.
» dep karasa, biröönün aldında baka, biröönün aldında jılan jatat.
айтканы чын экен» деп, кетенчиктеп барып отуруп калган экен.
Үйдөн чыга элек жатса, баягы миң дилде берген бай келип, «дилдемди бергин» деп жакадан алып, мен да канга барчумун» деп ээрчип алды.
» деп сурады.
Аялдын балага көзү түшүп калып, аркы-беркиден сөз салды эле ал: «Атам туз арамы кылба дебеди беле» деп, анын алдоосуна көнбөй койду.
болуп: «Таксыр каным, ушул вазириңдин көзүндө оту, сөзүндө мурчу бар мага сөз айтып жүрөт, акыры өзүңө зыян кылбасын» деп чагым салат.
Кан аялдын сөзүнө ишенип, аны өлтүрмөк болот да, наабайчысын чакырып: «Эртең менен үрөң-бараңда биздин үйдөн ким барса да дандырга салып ий» деп, буйрук берет.
Кандын аялы бала нанга кеткенден кийин «өлөр алдында бир көрүп, табалап калайын» деп артынан кошо чыгат.
Наабайчы «Кан айткан киши ушул экен» деп дандырга салып, өрттөп жиберет.
Кан анын аман-эсен келгенин көрүп, аябай таң калып, «көз көрүнө өлүмдөн аман калган адам бекер адам эместир» деп, сөздүн чынын айтып, аялын чакыртса аялы жок болуп чыкты.
» деп караса, бирөөнүн алдында бака, бирөөнүн алдында жылан жатат.
Sırtı suluu suktantpayt tük eç kimdi, Süyböyt eç kim suluu dep adepsizdi.
Jıldızım emne bolot dep, Jürögüm sızdap ıyladı.
«Böyrögümdö taş bar» dep Korkutup meni külösüñ.
Keç kirgizdik suluulukka suktanıp, Turmuşubuz biyik bolsun dep jürdük.
Maga degen uunu da Tartınbay bölüp teñ içken, Menin baktım, jırgalım, Züköş — dep tañşıyt ırlarım.
Jaş ırgayday iyilgen Jakşınakay belinen İye tartıp alsam dep, İtelgi kuştay elirem.
Jañırgan ayday jarkıgan, Jıpar jıttuu alkımdan Kangıçaktı öpsöm dep, Karçıga kuştay talpınam.
Jigit ar kün jüz kaytalap atıñdı, Jigit senin kütsö jazgan katıñdı: Baktıluunun baktıluusu menmin dep, Burañ belim, nazdan buzbay saltıñdı.
Сырты сулуу суктантпайт түк эч кимди, Сүйбөйт эч ким сулуу деп адепсизди.
Жылдызым эмне болот деп, Жүрөгүм сыздап ыйлады.
«Бөйрөгүмдө таш бар» деп Коркутуп мени күлөсүң.
Кеч киргиздик сулуулукка суктанып, Турмушубуз бийик болсун деп жүрдүк.
Мага деген ууну да Тартынбай бөлүп тең ичкен, Менин бактым, жыргалым, Зүкөш — деп таңшыйт ырларым.
Жаш ыргайдай ийилген Жакшынакай белинен Ийе тартып алсам деп, Ителги куштай элирем.
Жаңырган айдай жаркыган, Жыпар жыттуу алкымдан Кангычакты өпсөм деп, Карчыга куштай талпынам.
Жигит ар күн жүз кайталап атыңды, Жигит сенин күтсө жазган катыңды: Бактылуунун бактылуусу менмин деп, Бураң белим, наздан бузбай салтыңды.