“son” on Turkish-Umbundu dictionary

конечный, последний; en son конечный, самый последний; son durak конечная остановка

sıfat І. Соңғы, ақырғы, шеткі. Son defa. Соңғы рет. Son haberler. Соңғы жаңалықтар. Son vagon. Соңғы (шеткі) вагон. l. isim Аяғы, соңы, ақыры. Kışın sonu. Қыстың аяғы. Yolun sonu. Жолдың ақыры. 3. isim anat. Жолдас, шу (жаңа туған баланың жолдасы, малдың шуы). son bulmak біту, аяқталу. son vermek тоқтату, бітіру.

Olanca.

1. [исем] 1) ахыр; нәтиҗә; son bulmak бетү, тәмамлану; sonunu düşünmek ахырын уйлау; sonuna getirmek ахырына җиткерү; sonuna yaklaşmak ахырына якынаю; mevsimin sonunda сезон ахырында; 2) [анатомия] соңгылык; 3) ахыр, чик.
2. [сыйфат] 1) соңгы, ахыргы; son defa соңгы мәртәбә; son kerte соңгы стадия; 2) соң, соңарган □ son günlerde күптән түгел; соңгы көннәрдә; en sonu соңгы чиктә; son ek [грамматика] суффикс; кушымча

1. kéyinki, song: Son zamanlarda – Kéyinki waqitlarda;
2. axirqi: Son kurşun – Axirqi oq; Onun son isteği – Uning axirqi telipi;
3. axiri: Mektubun sonu bitti – Xetning axiri tügidi.