“gün” on Turkish-Ingush dictionary

день; Allah günü каждый божий день; bir gün однажды; evvelki gün позавчера; güne başlamak начинать день; günleri saymak дни считать, с нетерпением ждать чего; günü gününe регулярно, день в день, в срок, вовремя, точно; maaş günü день зарплаты; öbür gün послезавтра; sevgililer günü день влюбленных; soru günü день Страшного суда

isim 1. Күн. Gün attı. Күн шықты. Gün battı. Күн батты. 2. Күн, тәулік. Günün еп kalabahk saati. Күннің ең қарбалас сәті. Birkaç gün evvel. Бірнеше күн бүрын. Birkaç gün sonra. Бірнеше күннен кейін. 3. Уақыт, мезгіл, кез. Günü gelir söylerim. Уақыты келгенде айтамын. 4. Дата, айы, күні. Ауіп kaçıncı günü gideceksiniz? Айдың нешесінде кетесіз? ЕуШШп son günlerindedat Қыркүйектің соңғы күндерінде. 5. Айтулы күн; мейрам. Mustafa Kemal Paşa'nın gününü törenle kutlamak. Мүстафа Кемал Пашаның туған күнін салтанатты түрде атап өту. Buğün Fransızların g ü n ü imiş. Бүгін француздардың мейрамы екен. 6. mec. Жарқын күн, бакытты кез. Zavallı gûn görmedi. Байгүстың күні азаппен өтті. gün ağarmak күн ағарандап ату, таң бозарып ату. gün almak 1) (кездесу т. б. ) күн белгілеу, уакыт белгілеу. 2) жасын толтыру: Beş yaşından iki gün aldı. Бес жасқа толганына екі күн болды. gün doğmak күн туу, ісінің сәті түсу, жолы болу. gün geçmek күн тию, басынан күн өту. gün günden күннен күнге, күн асқан сайын. günleri gece olmak күні қараң болу, халі мүшкіл болу. günü dolmak 1) уақыты келу, мерзімі толу. 2) ажалы келу, өлу. 3) айы-күні толу, босанатын мезгілі таяу. gününü göstermek сазайын тартқызу, көресісін керсету, сазайын беру.

Bkz. -gın / -gin, -gun / -gün.

1) төрле мәгъ., кояш; көн; 2) көн, тәүлек; gön aşın көн аша, ике көнгә бер; ertesi gön берсекөн; bir gün бер көн, бер тапкыр; gün batısı көнбатыш; gün doğusu көнчыгыш; günün birinde көннәрдән бер көнне; bugünkü günde бүгенге (бүгенгесе) көндә; günden güne көннән-көн, көннән-көнгә ◊ gün bu gün нәкъ вакыты; günü gününe görmek үз вакытында башкарып (үтәп) бару

1. kün, quyash 1. kündüz;
3. kün, zaman, waqit.