“җаһил” on Tatar-English dictionary

прил.
1) невежественный, неграмотный, необразованный, тёмный
җаһил бер халык — тёмный (отсталый) народ
2) грубый, жестокий
3) двуличный, неискренний; см. тж. икейөзле
җаһил кеше — лицемерный человек

1. 1) Надан, бе лемсез. Фәкыйрь булып та галим бул мак, бай
булып та җаһил булмактан артыктыр. Имам Малик. Нә файда, Галиәкбәр агай
– никадәр бай булса да, шулкадәр җаһил бер адәмдер. Ш.Мө хәммәдев.
[Колшәриф хәзрәтләре:]
«Хаклык өстен чыгар, җаһилләр, на даннар рисвай кылыныр һәм хөкем
ителер», – дип, изге сүзләрне мәҗлес тә янә бер тапкыр кабатлады. М.Хә
бибуллин
2) Икейөзле, монафикъ. Бермәлне гаепле кеше төсле югалып калдым. Ли
патникова җитәкләгән җаһил коман да каршында да болай коелып төш
кәнемне хәтерләмим. Т.Галиуллин. – Бу хәтле җаһил дә булырсың икән!.. – Нә
гыймәттәй, ярсуына буылып, шуннан да артыгын әйтә алмады. К.Кәримов
2. и. мәгь. 1) Хыянәтче, сатлыкҗан; юньсез кеше. Юл озын, хәвефле, юл
басарлар белән очрашу куркынычы да бар. Хәер, ул җаһилләрнең матбагачы лар
алып бара торган йөккә бик исләре китмәс иде дип уйларга кирәк. Мәдә ни җомга
2) Көнче, көнләшүче. Бәгъзе җаһил серең белсә, арттан төшәр, Хасидләр
бәйләнергә әзер торыр. М.Гафури