Шигырьләр - Габди

(1679-1709 елдан соң)*

[Галимнәрне якын күр]

Кичә-көндез, собхы-шам1 галимнәрне тот белеш.
Галим катындан сөрсәләр, катына отры йылыш.
Йыракдин күрсәң анларны, катына килеп кул алыш,
Күңлен алып, көн дә кил-бер вакыт булма чалыш.
Галимнәрнең хәлен соргыл-атнада, һәрбер айда.
Хәлен сорап, хәер иткән – бу заманда мондый кайда?!
Бирә күргел малың булса, булса пул2 йә баглы тай да.
Аңлап алгыл бу сүземне, хафаны итрерсән шәйда3.

[Ата-анаңны хөрмәт ит]

Атаң берлән анаңа хезмәт иткел күп-күп,
Иртә торып, һәр көндә аякларын үп-үп.
Һәр нә әйтә, айларның сүзләрен күр йөп-йөп4,
Сабыр кылгыл, һәр нәчә кыйнасалар дөп-дөп.

[Аш-су ашат халыкка]

Аш-су ашат хәлаикка5, нигъмәтең булса тигез,
Сәвенмәгел угыл-кызың туганыга, тугса игез.
Һәр нә тапсаң, дус-иш берлә бергә(ләшеп) йиеңез6,
"Кем оҗмахлык?" – дип сорсалар: "Сәхи (кеше)!" – диегез7.

* Казан утлары. – 1978. – № 11. – 141-147 б.; Татар поэзиясе антологиясе. 1 китап.-Казан: Татар. кит. нәшр., 1992.-188-192 б.
1 Собхы-шам (собых-шам) – иртә-кич.
2 Пул – акча.
3 "Хафаны, һичшиксез, уздырырсың" мәгънәсендә.
4 Йәп-йәп – җөплә; хак күр.
5 Хәлаикка – халыкка.
6 Йиеңез – ашагыз.
7 "Кем оҗмахка керә?" – дип сорасалар, "Юмарт!" – диеп җавап бирегез.