“зинһар” في قاموس التتار-البشكيرية

1) Үтенүне, ялва руны белдерә. Уйнасын күңлен ачып, гаеп
итмә, зинһар, и күңел. Дәрдемәнд. Бик озын бер хат языгыз әле, зинһар. Г.Тукай.
«Нихәл, Гыйльметдин туган, миңа көтәчәккә биш сум биреп тор әле,
зинһар…» М.Әмир
2) Кереш сүз тезмәсе составында кулланыла: зинһар дип әйтәм, зинһар дип
сорыйм (үтенәм), зинһар өчен һ.б. Хәсән, зинһар дип әйтәм, мине газиз
баламнан бөтенләйгә аера күрмә. М.Гафури. Зинһар өчен, әллә ниткән сә бәпләр
табып барма. Н.Гыйматдинова

вводн. сл.
пожалуйста, прошу вас
әйтегезче, зинһар — скажите, пожалуйста
зинһар, шауламагыз — пожалуйста, не шумите
өрек үлчәп бирегез, зинһар — взвесьте, пожалуйста, урюк
- зинһар дип үтенәм
- зинһар өчен дип әйтәм

кер.сүз be so kind, please

bitte nicht! (flehentlich); um himmels willen, ja nicht!